کورونا وائرس اور بین الاقوامی ڈاک سروس میں رکاوٹ کی وجہ سے ، ہم نے اپنی ’مُفت چھپی ہوئی کتاب کی سروس‘ کو عارضی طور پر معطّل کردیا ہے۔
اِس صورتحال کی روشنی میں ہم اِس وقت آپ کو کتابیں بھیجنے کے قابل نہیں ہیں۔
دُعا ہے کہ یہ وبائی بیماری جلد ہی ختم ہوجائے اور ڈاک سروس بحال ہو جائے۔
دُعا ہے کہ یہ وبائی بیماری جلد ہی ختم ہوجائے اور ڈاک سروس بحال ہو جائے۔
Θέμα 9: Ρωμαίους (Σχόλια στο Βιβλίο των Ρωμαίων)
[Κεφάλαιο 1-3] Ο Δίκαιος θα Ζήσει εκ Πίστεως (Επιστολή προς Ρωμαίους 1:17)
(Επιστολή προς Ρωμαίους 1:17)
«Διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν, καθώς είναι γεγραμμένον, ‘Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως`».
«Διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν, καθώς είναι γεγραμμένον, ‘Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως`».
Πρέπει να ζούμε με πίστη
Με τι ζει ο δίκαιος; Με πίστη. Ο δίκαιος ζει με πίστη. Στην πραγματικότητα, η λέξη «πίστις» είναι πολύ κοινή, αλλά είναι ο ίδιος ο πυρήνας της Βίβλου. Ο δίκαιος ζει μόνο με πίστη. Με τι ζουν οι δίκαιοι; Ζουν πιστεύοντας στον Θεό. Ελπίζω ότι θα διαφωτιστούμε από αυτό το μέρος του βιβλίου, επειδή έχουμε την σάρκα μα και το Άγιο Πνεύμα που κατοικεί μέσα μας. Έχουμε την τάση να ερμηνεύουμε πολλά από τις Άγιες Γραφές σύμφωνα με τις σκέψεις μας, χωρίς να ξέρουμε τις πραγματικές έννοιες που κρύβονται στη Βίβλο, αν και μπορεί να καταλαβαίνουμε το γράμμα. Έχουμε ταυτόχρονα την σάρκα και το Πνεύμα. Για αυτό, η Βίβλος λέει ότι εμείς οι δίκαιοι, θα ζήσουμε με πίστη, επειδή έχουμε την άφεση των αμαρτιών.
Το πρόβλημα είναι ότι η σάρκα δεν μπορεί να κάνει το καλό
Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε επίσης και την σάρκα. Έτσι, σε πολλές περιπτώσεις, κρίνουμε σύμφωνα με την σάρκα. Μερικές φορές κρίνουμε και διακρίνουμε κάτι με τις σταθεροποιημένες σκέψεις της σάρκας, και έτσι δεν πιστεύουμε πλήρως στον λόγο Του, όταν αναφέρεται στην πίστη. Ωστόσο, η Βίβλος λέει απλά ότι ο δίκαιος θα ζήσει μόνο με πίστη. Αλλά τι σημαίνει αυτό; Μπορεί να σκέφτεστε, «Πού είναι οι δίκαιοι που δεν ζουν με πίστη; Γιατί υπογραμμίζετε αυτό τον στίχο; Δεν είναι απλά ένας από τους στίχους των Αγίων Γραφών;»
Σήμερα, θέλω να σας μιλήσω για αυτό τον στίχο. Πρέπει να ζούμε με πίστη. Δεν καταλαβαίνουμε την άγνοιά μας, μέχρις ότου προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε κάτι, αν και σκεφτόμαστε ότι το ξέρουμε καλά στη σκέψη μας. Ποιος είναι ο αντίπαλος ενάντια στον οποίο μάχεται ο αμαρτωλός; Εκείνος που δεν είναι αναγεννημένος παλεύει με τις σκέψεις του και την σάρκα του. Με ποιον παλεύει ο αναγεννημένος; Η σάρκα και το πνεύμα μέσα του αντιπαλεύουν το ένα το άλλο. Μπορείτε να αναρωτηθείτε γιατί επαναλαμβάνω κάτι που ξέρουμε ήδη, αλλά θα ήθελα να το εξηγήσω ξανά και ξανά επειδή αξίζει.
Ακόμα και σε έναν αναγεννημένο άγιο, η σάρκα και το πνεύμα του παλεύουν συνεχώς μεταξύ τους, επειδή εξακολουθεί να έχει την σάρκα. Υπάρχει ένα ενστικτώδες μέρος στη σάρκα και προτιμά να ζει σύμφωνα με τις επιθυμίες, προσπαθώντας να χειριστεί όλα τα προβλήματα, παρά να ζει με πίστη. Υπάρχει επίσης ένα ενστικτώδες μέρος στη σάρκα του δίκαιου, που θέλει να ζήσει σύμφωνα με τις επιθυμίες, προσπαθώντας να φτάσει στην τελειότητα χωρίς να κάνει κανένα λάθος, κάτι που απέχει πολύ από του να ζει σύμφωνα με την πίστη όπως λέει ο Θεός να ζήσουμε.
Η σάρκα, λοιπόν, του δίκαιου, θέλει επίσης να φτάσει στην τελειότητα ακόμη και στα πνευματικά έργα, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει κάθε πνευματικό πρόβλημα τέλεια και ελπίζοντας ταυτόχρονα να φτάσει στη σαρκική τελειότητα. Αλλά μπορεί κάποιος να ζήσει μια ζωή πίστης με την σάρκα; Ακριβώς όπως είπε ο Παύλος, «Διότι δεν πράττω το καλόν, το οποίον θέλω˙ αλλά το κακόν το οποίον δεν θέλω, τούτο πράττω» (Ρωμ. 7:19), η σάρκα ποτέ δεν κάνει το καλό. Υπάρχει ένα ένστικτο στη σάρκα που επιθυμεί να ζήσει με εντυπωσιακό τρόπο μπροστά στον Θεό, παρόλο που η σάρκα δεν μπορεί παρά να ενεργήσει κακά.
Σήμερα, θέλω να σας μιλήσω για αυτό τον στίχο. Πρέπει να ζούμε με πίστη. Δεν καταλαβαίνουμε την άγνοιά μας, μέχρις ότου προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε κάτι, αν και σκεφτόμαστε ότι το ξέρουμε καλά στη σκέψη μας. Ποιος είναι ο αντίπαλος ενάντια στον οποίο μάχεται ο αμαρτωλός; Εκείνος που δεν είναι αναγεννημένος παλεύει με τις σκέψεις του και την σάρκα του. Με ποιον παλεύει ο αναγεννημένος; Η σάρκα και το πνεύμα μέσα του αντιπαλεύουν το ένα το άλλο. Μπορείτε να αναρωτηθείτε γιατί επαναλαμβάνω κάτι που ξέρουμε ήδη, αλλά θα ήθελα να το εξηγήσω ξανά και ξανά επειδή αξίζει.
Ακόμα και σε έναν αναγεννημένο άγιο, η σάρκα και το πνεύμα του παλεύουν συνεχώς μεταξύ τους, επειδή εξακολουθεί να έχει την σάρκα. Υπάρχει ένα ενστικτώδες μέρος στη σάρκα και προτιμά να ζει σύμφωνα με τις επιθυμίες, προσπαθώντας να χειριστεί όλα τα προβλήματα, παρά να ζει με πίστη. Υπάρχει επίσης ένα ενστικτώδες μέρος στη σάρκα του δίκαιου, που θέλει να ζήσει σύμφωνα με τις επιθυμίες, προσπαθώντας να φτάσει στην τελειότητα χωρίς να κάνει κανένα λάθος, κάτι που απέχει πολύ από του να ζει σύμφωνα με την πίστη όπως λέει ο Θεός να ζήσουμε.
Η σάρκα, λοιπόν, του δίκαιου, θέλει επίσης να φτάσει στην τελειότητα ακόμη και στα πνευματικά έργα, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει κάθε πνευματικό πρόβλημα τέλεια και ελπίζοντας ταυτόχρονα να φτάσει στη σαρκική τελειότητα. Αλλά μπορεί κάποιος να ζήσει μια ζωή πίστης με την σάρκα; Ακριβώς όπως είπε ο Παύλος, «Διότι δεν πράττω το καλόν, το οποίον θέλω˙ αλλά το κακόν το οποίον δεν θέλω, τούτο πράττω» (Ρωμ. 7:19), η σάρκα ποτέ δεν κάνει το καλό. Υπάρχει ένα ένστικτο στη σάρκα που επιθυμεί να ζήσει με εντυπωσιακό τρόπο μπροστά στον Θεό, παρόλο που η σάρκα δεν μπορεί παρά να ενεργήσει κακά.
Δε μπορούμε να ζήσουμε τη ζωή της πίστης με τη σάρκα
Έτσι, για να κυριολεκτήσουμε, το να προσπαθήσουμε να ζήσουμε μια αφοσιωμένη ζωή πίστης με την σάρκα, είναι μακριά από το να έχουμε την σωστή πίστη. Από βιβλική άποψη, έχουμε αντιφατικές σκέψεις και ένστικτα απέναντι στον Θεό. Το να είσαι τέλειος στη σάρκα και να ζεις μια ζωή πίστης χωρίς προβλήματα με την σάρκα είναι αδύνατο. Η ανθρώπινη σάρκα είναι όπως το χώμα. Η Βίβλος λέει, «Διότι αυτός γνωρίζει την πλάσιν ημών, ενθυμείται ότι είμεθα χώμα» (Ψαλμ. 103:14). Μοιάζει με ατμό που εμφανίζεται για λίγο χρόνο και ύστερα εξαφανίζεται επειδή είναι ατελής.
Η σάρκα ενός αναγεννημένου και ενός μη αναγεννημένου έχει τη δυνατότητα να μη αμαρτάνει; Μπορεί ένας αναγεννημένος να αποφύγει να αμαρτήσει; Εάν η σάρκα μπορούσε να ζήσει χωρίς να αμαρτάνει, δεν θα χρειαζόταν να ζήσουμε με πίστη. Θα μπορούσαμε λοιπόν να ζήσουμε με τη δύναμη της σάρκας; Ξέρουμε με βεβαιότητα ότι αυτό δεν είναι δυνατό. Το πρόβλημα είναι εάν ξέρουμε και αναγνωρίζουμε ότι, πέρα από το εάν είμαστε ή όχι αναγεννημένοι, η σάρκα είναι τόσο αδύναμη ώστε συνεχίζει να αμαρτάνει.
Πόσο καλά ξέρουμε την σάρκα μας; Πόσο καλά ξέρουμε τους εαυτούς μας; Μπορεί να νομίζετε ότι ξέρετε τον εαυτό σας 100%, αλλά η αυτοσυνειδησία σας απέχει πολύ από τον αληθινό χαρακτήρα σας, επειδή πραγματικά δεν πιστεύετε ότι είστε αμαρτωλοί. Πόσο περίπου νομίζετε ότι ξέρετε τον εαυτό σας; Ακόμη και 50% θα ήταν πάρα πολύ. Οι άνθρωποι καταλαβαίνουν συνήθως λίγο, ίσως το περισσότερο 10 ή 20%. Στην πραγματικότητα ξέρουν περίπου 10 ή 20% του εαυτού τους, αν και νομίζουν ότι ξέρουν το 100%. Όταν νομίζουν ότι έχουν κάνει παρά πολύ κακά πράγματα, απογοητεύονται και παύουν να ακολουθούν τον Κύριο. Ύστερα εξετάζουν εάν μπορούν ή όχι να υπακούσουν την πίστη τους ως το τέλος, και φτάνουν στο συμπέρασμα ότι αυτό είναι αδύνατο.
Βρομόνερα και απορρίμματα βγαίνουν από τον σαρκικό νου. Φαίνεται πως είναι αδύνατο να ζήσουν αφοσιωμένες ζωές με πίστη. «Ω! Νομίζω πως δεν είναι πια δυνατό να ακολουθήσω τον Κύριο. Νόμιζα ότι η σάρκα μου θα γινόταν καλύτερη αφότου καθαρίστηκαν οι αμαρτίες μου μια για πάντα, αλλά η σάρκα μου είναι ακόμα αδύναμη και δεν μπορώ να είμαι τέλειος, παρόλο που πέρασε πολύς χρόνος από τότε που αναγεννήθηκα. Η σάρκα είναι άχρηστη και απαίσια». Δεν ξέρουμε τίποτε για τους εαυτούς μας και ειδικά δεν θέλουμε να παραδεχτούμε τα λάθη της σάρκας μας. Έτσι, το αποτέλεσμα είναι ότι δε μπορούμε να ζήσουμε ζωή πίστης όταν βλέπουμε ότι από την σάρκα βγαίνουν πολλές σαρκικές σκέψεις. Δεν μπορούμε ποτέ να ζήσουμε ζωή πίστης με την σάρκα. Τι είναι η σάρκα του ανθρώπου; Μπορεί η σάρκα του ανθρώπου να αγιαστεί σταδιακά και να ζήσει μια τέλεια ζωή μπροστά στον Θεό εάν εκπαιδευτεί καλά από τις δοκιμασίες της; Αυτό είναι απόλυτα αδύνατο και η σάρκα δεν μπορεί παρά να αμαρτάνει μέχρι την τελευταία αναπνοή της.
Η σάρκα ενός αναγεννημένου και ενός μη αναγεννημένου έχει τη δυνατότητα να μη αμαρτάνει; Μπορεί ένας αναγεννημένος να αποφύγει να αμαρτήσει; Εάν η σάρκα μπορούσε να ζήσει χωρίς να αμαρτάνει, δεν θα χρειαζόταν να ζήσουμε με πίστη. Θα μπορούσαμε λοιπόν να ζήσουμε με τη δύναμη της σάρκας; Ξέρουμε με βεβαιότητα ότι αυτό δεν είναι δυνατό. Το πρόβλημα είναι εάν ξέρουμε και αναγνωρίζουμε ότι, πέρα από το εάν είμαστε ή όχι αναγεννημένοι, η σάρκα είναι τόσο αδύναμη ώστε συνεχίζει να αμαρτάνει.
Πόσο καλά ξέρουμε την σάρκα μας; Πόσο καλά ξέρουμε τους εαυτούς μας; Μπορεί να νομίζετε ότι ξέρετε τον εαυτό σας 100%, αλλά η αυτοσυνειδησία σας απέχει πολύ από τον αληθινό χαρακτήρα σας, επειδή πραγματικά δεν πιστεύετε ότι είστε αμαρτωλοί. Πόσο περίπου νομίζετε ότι ξέρετε τον εαυτό σας; Ακόμη και 50% θα ήταν πάρα πολύ. Οι άνθρωποι καταλαβαίνουν συνήθως λίγο, ίσως το περισσότερο 10 ή 20%. Στην πραγματικότητα ξέρουν περίπου 10 ή 20% του εαυτού τους, αν και νομίζουν ότι ξέρουν το 100%. Όταν νομίζουν ότι έχουν κάνει παρά πολύ κακά πράγματα, απογοητεύονται και παύουν να ακολουθούν τον Κύριο. Ύστερα εξετάζουν εάν μπορούν ή όχι να υπακούσουν την πίστη τους ως το τέλος, και φτάνουν στο συμπέρασμα ότι αυτό είναι αδύνατο.
Βρομόνερα και απορρίμματα βγαίνουν από τον σαρκικό νου. Φαίνεται πως είναι αδύνατο να ζήσουν αφοσιωμένες ζωές με πίστη. «Ω! Νομίζω πως δεν είναι πια δυνατό να ακολουθήσω τον Κύριο. Νόμιζα ότι η σάρκα μου θα γινόταν καλύτερη αφότου καθαρίστηκαν οι αμαρτίες μου μια για πάντα, αλλά η σάρκα μου είναι ακόμα αδύναμη και δεν μπορώ να είμαι τέλειος, παρόλο που πέρασε πολύς χρόνος από τότε που αναγεννήθηκα. Η σάρκα είναι άχρηστη και απαίσια». Δεν ξέρουμε τίποτε για τους εαυτούς μας και ειδικά δεν θέλουμε να παραδεχτούμε τα λάθη της σάρκας μας. Έτσι, το αποτέλεσμα είναι ότι δε μπορούμε να ζήσουμε ζωή πίστης όταν βλέπουμε ότι από την σάρκα βγαίνουν πολλές σαρκικές σκέψεις. Δεν μπορούμε ποτέ να ζήσουμε ζωή πίστης με την σάρκα. Τι είναι η σάρκα του ανθρώπου; Μπορεί η σάρκα του ανθρώπου να αγιαστεί σταδιακά και να ζήσει μια τέλεια ζωή μπροστά στον Θεό εάν εκπαιδευτεί καλά από τις δοκιμασίες της; Αυτό είναι απόλυτα αδύνατο και η σάρκα δεν μπορεί παρά να αμαρτάνει μέχρι την τελευταία αναπνοή της.
Πώς λοιπόν ζει ο δίκαιος;
«Και εάν σφάλητε, και δεν πράξητε πάντα ταύτα τα προστάγματα, τα οποία ελάλησε Κύριος προς τον Μωυσήν, κατά πάντα όσα προσέταξεν ο Κύριος εις εσάς διά χειρός του Μωυσέως, αφ’ ης ημέρας ο Κύριος προσέταξε, και μετά ταύτα εις τας γενεάς σας˙ τότε, εάν γείνη τι εξ αγνοίας, χωρίς να εξεύρη αυτό η συναγωγή, πάσα η συναγωγή θέλει προσφέρει ένα μόσχον εκ βοών διά ολοκαύτωμα, εις οσμήν ευωδίας προς τον Κύριον, μετά της εξ αλφίτων προσφοράς αυτού, και της σπονδής αυτού, κατά το διατεταγμένον, και ένα τράγον εξ αιγών εις προσφοράν περί αμαρτίας˙ και θέλει κάμει ο ιερεύς εξιλέωσιν υπέρ πάσης της συναγωγής των υιών Ισραήλ, και θέλει συγχωρηθή εις αυτούς˙ διότι έγεινεν εξ αγνοίας˙ και θέλουσι φέρει την προσφοράν αυτών, θυσίαν γινομένην διά πυρός προς τον Κύριον, και την περί αμαρτίας προσφοράν αυτών, ενώπιον του Κυρίου, διά την άγνοιαν αυτών˙ και θέλει συγχωρηθή εις πάσαν την συναγωγήν των υιών Ισραήλ, και εις τον ξένον τον παροικούντα μεταξύ αυτών˙ διότι πας ο λαός ήμαρτεν εξ αγνοίας. Εάν δε ψυχή τις αμαρτήση εξ αγνοίας, ούτος πρέπει να φέρη αίγα ενιαύσιον εις προσφοράν περί αμαρτίας˙ και θέλει κάμει εξιλέωσιν ο ιερεύς υπέρ της ψυχής ήτις ημάρτησεν εξ αγνοίας, όταν αμαρτήση εξ αγνοίας ενώπιον του Κυρίου, διά να κάμη εξιλέωσιν υπέρ αυτού˙ και θέλει συγχωρηθή εις αυτόν. Εις νόμος θέλει είσθαι εις εσάς διά τον αυτόχθονα μεταξύ των υιών Ισραήλ, και διά τον ξένον τον παροικούντα μεταξύ αυτών, όταν αμαρτήση εξ αγνοίας» (Αριθμοί 15:22-29).
«Και εάν σφάλητε, και δεν πράξητε πάντα ταύτα τα προστάγματα, τα οποία ελάλησε Κύριος προς τον Μωυσήν». Υπάρχουν πολλές εκφράσεις στη Βίβλο όπως «αμαρτία εξ αγνοίας (ακούσια)». Η σάρκα αμαρτάνει ακούσια και κάνει ό,τι δεν πρέπει να γίνει. Σας ρώτησα εάν ήταν δυνατό για την σάρκα να γίνει τέλεια, αλλά δεν μπορεί να γίνει τέλεια ακόμα και αφού έχουμε την άφεση της αμαρτίας. Η σάρκα μοιάζει πως είναι τέλεια στην αρχή, όταν λάβουμε τη λύτρωση. Αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν μας βοηθά να ανακαλύψουμε τους εαυτούς μας, αντίθετα μας τους κρύβει. Η σάρκα μολύνει και αμαρτάνει όλη την ώρα. Η σάρκα διαπράττει συνεχώς αμαρτίες που μισεί ο Θεός. Δεν αμαρτάνει η σάρκα αναρίθμητες φορές; Ζει πάντοτε η σάρκα όπως θέλει ο Θεός; Η σάρκα κάνει πάντα εκείνο που δεν θέλει ο Θεός. Η σάρκα αμαρτάνει πάντα ανεξέλεγκτα.
Ο νόμος του Θεού αποτελείται από τις Δέκα Εντολές και έχει 613 είδη λεπτομερών άρθρων. «Δεν θα έχετε κανέναν άλλο Θεό εκτός από εμένα. Δεν θα κάνετε κανένα είδωλο. Δεν θα χρησιμοποιήσετε μάταια το όνομα του Κυρίου του Θεού σας. Να θυμάστε την ημέρα του Σαββάτου για να την αγιάζετε. Να τιμάτε τον πατέρα σας και τη μητέρα σας. Μη σκοτώσετε. Μη μοιχεύσετε. Μην κλέψετε. Δεν θα ψευδομαρτυρήσετε ενάντια στο γείτονά σας. Μην επιθυμήσετε το σπίτι του γείτονά σας». Οι πρώτες τέσσερις εντολές είναι εντολές που έπρεπε να τηρηθούν σε σχέση με τον Θεό. Οι υπόλοιπες εντολές, από την τέταρτη εντολή ως τη δέκατη, είναι εντολές που πρέπει να τηρηθούν σε σχέση μεταξύ των ανθρώπων. Αλλά υποτάσσεται η σάρκα στο νόμο;
Υπάρχουν άσπρες γραμμές στο δρόμο για τους πεζούς, για να διασχίζουν ακίνδυνα το δρόμο. Αλλά η σάρκα δεν θέλει ποτέ να τηρήσει τους νόμους κυκλοφορίας. Οι άνθρωποι διασχίζουν το δρόμο μέσα στις γραμμές από το φόβο ότι τους βλέπουν οι άλλοι άνθρωποι. Στην πραγματικότητα δεν θέλουν να τηρούν τον νόμο. Και όταν δεν είναι γύρω κανένας, διασχίζουν το δρόμο παραβιάζοντας τα σήματα της τροχαίας.
Η σάρκα αμαρτάνει αυτόματα. Αν έχουν εκπαιδευτεί καλά, πρέπει να υπακούν στα σήματα της τροχαίας, είτε τους βλέπουν άλλοι άνθρωποι είτε όχι. Ωστόσο, αυτό θα το έκαναν μόνο μέσω της σάρκας. Μισούμε να διασχίζουμε το δρόμο σύμφωνα με τα σήματα της τροχαίας και προσπαθούμε να τα παραβιάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο.
Αλλά τότε, για ποιο σκοπό έδωσε ο Θεός τον νόμο; Ο νόμος μάς δίνει την γνώση της αμαρτίας (Ρωμ. 3:20). Από τον νόμο μαθαίνουμε ότι είμαστε αμαρτωλοί, που πάντα παραβαίνουμε τις Δέκα Εντολές. Πάντοτε αμαρτάνουμε. Ο νόμος απαιτεί από μας να κάνουμε πάντα το καλό και να μην κάνουμε το κακό. Εντούτοις, η σάρκα μας πάντα αμαρτάνει, επειδή είναι αδύναμη για να τηρήσει τον νόμο. Η Βίβλος λέει ότι ο δίκαιος θα ζήσει με πίστη. Εντούτοις, πώς μπορεί ο δίκαιος να ζει με πίστη, αφού έχει την σάρκα ζωντανή; Επίσης δεν μπορούν να ζήσουν σύμφωνα με τον νόμο ενόσω είναι μέσα στη σάρκα. Πώς λοιπόν ζουν; Ο δίκαιος ζει πιστεύοντας στον Θεό.
Το πνεύμα θέλει να ακολουθήσει το θέλημα του Θεού, αλλά η σάρκα διαπράττει συνεχώς αμαρτίες, παραβιάζοντας όλα τα άρθρα των Δέκα Εντολών. Η σάρκα αμαρτάνει επανειλημμένα, διαπράττοντας σήμερα αυτή την αμαρτία και αύριο την άλλη αμαρτία. Και υπάρχουν αμαρτίες που η σάρκα προτιμά να διαπράττει περισσότερο από τις άλλες αμαρτίες. Η σάρκα του ανθρώπου διαπράττει αμαρτίες σε όλη του τη ζωή. Είναι αυτό αλήθεια ή όχι;
Ας προσέξουμε την πέμπτη εντολή. «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου». Αυτό είναι εντελώς λογικό και οι άνθρωποι προσπαθούν να το τηρήσουν, παρόλο που δεν μπορούν να το κάνουν όλες τις φορές. Έτσι ας προσπεράσουμε αυτό το σημείο. Η επόμενη εντολή λέει, «Μη φονεύσεις». Όλοι μας σκοτώνουμε μέσα στον νου μας, αλλά μόνο μερικοί άνθρωποι σκοτώνουν πραγματικά όπως θα ήθελε η σάρκα. Εντούτοις, ας το προσπεράσουμε και αυτό, επειδή η δολοφονία είναι πολύ σοβαρή αμαρτία. Οι επόμενες λένε «Μη μοιχεύσεις» και «Μη κλέψεις». Αυτές οι αμαρτίες διαπράττονται εύκολα στην καθημερινή μας ζωή. Μερικοί άνθρωποι έχουν έμφυτο ταλέντο στην κλοπή και τη διάπραξη μοιχείας. Το έχουν κάνει συνήθεια να διαπράττουν αυτές τις αμαρτίες. Αλλά δεν επιθυμούν, επίσης; (Η Βίβλος λέει ότι και η επιθυμία είναι επίσης αμαρτία). Είναι επίσης καλοί στο να αφαιρούν τις ιδιοκτησίες των άλλων (κλοπή). Η σάρκα κάνει αυτές τις κακές πράξεις οποτεδήποτε το θέλει.
Ας υποθέσουμε ότι διαπράττουμε μόνο ένα ή δύο είδη αμαρτιών, από τα δέκα είδη αμαρτίας. Αυτό μας καθιστά δίκαιους μπροστά στον Θεό; –Όχι βέβαια.– Δεν είμαστε δίκαιοι με την σάρκα μπροστά στον Θεό, επειδή ακόμη και η παραμικρή αμαρτία είναι αμαρτία. Η σάρκα αμαρτάνει ξανά και ξανά, αμαρτάνει σήμερα σε αυτό και αύριο στο άλλο, ώσπου να πεθάνουμε. Η σάρκα δεν μπορεί παρά να αμαρτάνει μπροστά στον Θεό ώσπου να πεθάνουμε. Έτσι, είσαι ποτέ καθαρός μπροστά στον Θεό, έστω και για μια ημέρα; Κοιτάξτε στη σάρκα, ξεχωρίζοντάς την από το πνεύμα. Δεν αμαρτήσατε ποτέ μπροστά στον Θεό, επειδή είστε τέλειος στη σάρκα; Ο άνθρωπος αμαρτάνει ακόμα και όταν κοιμάται. Απολαμβάνει βλέποντας στο όνειρό του χυδαίες εικόνες, σκεπτόμενος με τη φαντασία του όμορφες γυναίκες. Όλοι διαπράττουμε αμαρτία.
Η σάρκα κάνει ό,τι ο Θεός μάς λέει να μην κάνουμε, και δεν κάνει ό,τι Εκείνος μάς λέει να κάνουμε. Η σάρκα είναι πάντα η ίδια, ακόμα και μετά από τον καθαρισμό των αμαρτιών μας. Πώς μπορούμε να γίνουμε τέλειοι; Ποιος είναι ο δρόμος προς τον αγιασμό, εάν η σάρκα μας δεν μπορεί να είναι πλήρης; Αλλά, δεν είναι αυτό δυνατό μέσω του Ιησού Χριστού;
Εμείς έχουμε διαπράξει όλες εκείνες τις αμαρτίες. Έχουμε αμαρτήσει ενώπιον του Ιησού; –Ναι, έχουμε αμαρτήσει.– Αμαρτάνουμε τώρα ή όχι; –Ναι, αμαρτάνουμε.– Συνεχίζουμε να αμαρτάνουμε; –Ναι, βέβαια.– Θα συνεχίσουμε να αμαρτάνουμε ως την ημέρα του θανάτου μας εφόσον έχουμε την σάρκα. Είμαστε αμαρτωλοί που δε μπορούμε παρά να αμαρτάνουμε ως την τελευταία μας αναπνοή. Πώς, λοιπόν, μπορούμε να ελευθερωθούμε από όλες τις αμαρτίες μας; Εάν δεν είστε ακόμα αναγεννημένοι, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσετε ότι είστε αμαρτωλοί μπροστά στον Κύριο, για να καθαριστούν οι αμαρτίες σας. Όταν ελευθερωθούμε, δεν χρειάζεται να ομολογούμε ότι είμαστε αμαρτωλοί, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έχουμε αμαρτήσει. Πρέπει να αναγνωρίσουμε τις αμαρτίες μας, όταν συγκριθούμε με τον νόμο εφόσον έχουμε αμαρτήσει, παρόλο που μερικές φορές κάνουμε καλά πράγματα με την σάρκα, με την πρόφαση ότι είμαστε καλοί. Πρέπει να αναγνωρίσουμε κάθε αμαρτία ότι είναι αμαρτία.
«Και εάν σφάλητε, και δεν πράξητε πάντα ταύτα τα προστάγματα, τα οποία ελάλησε Κύριος προς τον Μωυσήν». Υπάρχουν πολλές εκφράσεις στη Βίβλο όπως «αμαρτία εξ αγνοίας (ακούσια)». Η σάρκα αμαρτάνει ακούσια και κάνει ό,τι δεν πρέπει να γίνει. Σας ρώτησα εάν ήταν δυνατό για την σάρκα να γίνει τέλεια, αλλά δεν μπορεί να γίνει τέλεια ακόμα και αφού έχουμε την άφεση της αμαρτίας. Η σάρκα μοιάζει πως είναι τέλεια στην αρχή, όταν λάβουμε τη λύτρωση. Αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν μας βοηθά να ανακαλύψουμε τους εαυτούς μας, αντίθετα μας τους κρύβει. Η σάρκα μολύνει και αμαρτάνει όλη την ώρα. Η σάρκα διαπράττει συνεχώς αμαρτίες που μισεί ο Θεός. Δεν αμαρτάνει η σάρκα αναρίθμητες φορές; Ζει πάντοτε η σάρκα όπως θέλει ο Θεός; Η σάρκα κάνει πάντα εκείνο που δεν θέλει ο Θεός. Η σάρκα αμαρτάνει πάντα ανεξέλεγκτα.
Ο νόμος του Θεού αποτελείται από τις Δέκα Εντολές και έχει 613 είδη λεπτομερών άρθρων. «Δεν θα έχετε κανέναν άλλο Θεό εκτός από εμένα. Δεν θα κάνετε κανένα είδωλο. Δεν θα χρησιμοποιήσετε μάταια το όνομα του Κυρίου του Θεού σας. Να θυμάστε την ημέρα του Σαββάτου για να την αγιάζετε. Να τιμάτε τον πατέρα σας και τη μητέρα σας. Μη σκοτώσετε. Μη μοιχεύσετε. Μην κλέψετε. Δεν θα ψευδομαρτυρήσετε ενάντια στο γείτονά σας. Μην επιθυμήσετε το σπίτι του γείτονά σας». Οι πρώτες τέσσερις εντολές είναι εντολές που έπρεπε να τηρηθούν σε σχέση με τον Θεό. Οι υπόλοιπες εντολές, από την τέταρτη εντολή ως τη δέκατη, είναι εντολές που πρέπει να τηρηθούν σε σχέση μεταξύ των ανθρώπων. Αλλά υποτάσσεται η σάρκα στο νόμο;
Υπάρχουν άσπρες γραμμές στο δρόμο για τους πεζούς, για να διασχίζουν ακίνδυνα το δρόμο. Αλλά η σάρκα δεν θέλει ποτέ να τηρήσει τους νόμους κυκλοφορίας. Οι άνθρωποι διασχίζουν το δρόμο μέσα στις γραμμές από το φόβο ότι τους βλέπουν οι άλλοι άνθρωποι. Στην πραγματικότητα δεν θέλουν να τηρούν τον νόμο. Και όταν δεν είναι γύρω κανένας, διασχίζουν το δρόμο παραβιάζοντας τα σήματα της τροχαίας.
Η σάρκα αμαρτάνει αυτόματα. Αν έχουν εκπαιδευτεί καλά, πρέπει να υπακούν στα σήματα της τροχαίας, είτε τους βλέπουν άλλοι άνθρωποι είτε όχι. Ωστόσο, αυτό θα το έκαναν μόνο μέσω της σάρκας. Μισούμε να διασχίζουμε το δρόμο σύμφωνα με τα σήματα της τροχαίας και προσπαθούμε να τα παραβιάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο.
Αλλά τότε, για ποιο σκοπό έδωσε ο Θεός τον νόμο; Ο νόμος μάς δίνει την γνώση της αμαρτίας (Ρωμ. 3:20). Από τον νόμο μαθαίνουμε ότι είμαστε αμαρτωλοί, που πάντα παραβαίνουμε τις Δέκα Εντολές. Πάντοτε αμαρτάνουμε. Ο νόμος απαιτεί από μας να κάνουμε πάντα το καλό και να μην κάνουμε το κακό. Εντούτοις, η σάρκα μας πάντα αμαρτάνει, επειδή είναι αδύναμη για να τηρήσει τον νόμο. Η Βίβλος λέει ότι ο δίκαιος θα ζήσει με πίστη. Εντούτοις, πώς μπορεί ο δίκαιος να ζει με πίστη, αφού έχει την σάρκα ζωντανή; Επίσης δεν μπορούν να ζήσουν σύμφωνα με τον νόμο ενόσω είναι μέσα στη σάρκα. Πώς λοιπόν ζουν; Ο δίκαιος ζει πιστεύοντας στον Θεό.
Το πνεύμα θέλει να ακολουθήσει το θέλημα του Θεού, αλλά η σάρκα διαπράττει συνεχώς αμαρτίες, παραβιάζοντας όλα τα άρθρα των Δέκα Εντολών. Η σάρκα αμαρτάνει επανειλημμένα, διαπράττοντας σήμερα αυτή την αμαρτία και αύριο την άλλη αμαρτία. Και υπάρχουν αμαρτίες που η σάρκα προτιμά να διαπράττει περισσότερο από τις άλλες αμαρτίες. Η σάρκα του ανθρώπου διαπράττει αμαρτίες σε όλη του τη ζωή. Είναι αυτό αλήθεια ή όχι;
Ας προσέξουμε την πέμπτη εντολή. «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου». Αυτό είναι εντελώς λογικό και οι άνθρωποι προσπαθούν να το τηρήσουν, παρόλο που δεν μπορούν να το κάνουν όλες τις φορές. Έτσι ας προσπεράσουμε αυτό το σημείο. Η επόμενη εντολή λέει, «Μη φονεύσεις». Όλοι μας σκοτώνουμε μέσα στον νου μας, αλλά μόνο μερικοί άνθρωποι σκοτώνουν πραγματικά όπως θα ήθελε η σάρκα. Εντούτοις, ας το προσπεράσουμε και αυτό, επειδή η δολοφονία είναι πολύ σοβαρή αμαρτία. Οι επόμενες λένε «Μη μοιχεύσεις» και «Μη κλέψεις». Αυτές οι αμαρτίες διαπράττονται εύκολα στην καθημερινή μας ζωή. Μερικοί άνθρωποι έχουν έμφυτο ταλέντο στην κλοπή και τη διάπραξη μοιχείας. Το έχουν κάνει συνήθεια να διαπράττουν αυτές τις αμαρτίες. Αλλά δεν επιθυμούν, επίσης; (Η Βίβλος λέει ότι και η επιθυμία είναι επίσης αμαρτία). Είναι επίσης καλοί στο να αφαιρούν τις ιδιοκτησίες των άλλων (κλοπή). Η σάρκα κάνει αυτές τις κακές πράξεις οποτεδήποτε το θέλει.
Ας υποθέσουμε ότι διαπράττουμε μόνο ένα ή δύο είδη αμαρτιών, από τα δέκα είδη αμαρτίας. Αυτό μας καθιστά δίκαιους μπροστά στον Θεό; –Όχι βέβαια.– Δεν είμαστε δίκαιοι με την σάρκα μπροστά στον Θεό, επειδή ακόμη και η παραμικρή αμαρτία είναι αμαρτία. Η σάρκα αμαρτάνει ξανά και ξανά, αμαρτάνει σήμερα σε αυτό και αύριο στο άλλο, ώσπου να πεθάνουμε. Η σάρκα δεν μπορεί παρά να αμαρτάνει μπροστά στον Θεό ώσπου να πεθάνουμε. Έτσι, είσαι ποτέ καθαρός μπροστά στον Θεό, έστω και για μια ημέρα; Κοιτάξτε στη σάρκα, ξεχωρίζοντάς την από το πνεύμα. Δεν αμαρτήσατε ποτέ μπροστά στον Θεό, επειδή είστε τέλειος στη σάρκα; Ο άνθρωπος αμαρτάνει ακόμα και όταν κοιμάται. Απολαμβάνει βλέποντας στο όνειρό του χυδαίες εικόνες, σκεπτόμενος με τη φαντασία του όμορφες γυναίκες. Όλοι διαπράττουμε αμαρτία.
Η σάρκα κάνει ό,τι ο Θεός μάς λέει να μην κάνουμε, και δεν κάνει ό,τι Εκείνος μάς λέει να κάνουμε. Η σάρκα είναι πάντα η ίδια, ακόμα και μετά από τον καθαρισμό των αμαρτιών μας. Πώς μπορούμε να γίνουμε τέλειοι; Ποιος είναι ο δρόμος προς τον αγιασμό, εάν η σάρκα μας δεν μπορεί να είναι πλήρης; Αλλά, δεν είναι αυτό δυνατό μέσω του Ιησού Χριστού;
Εμείς έχουμε διαπράξει όλες εκείνες τις αμαρτίες. Έχουμε αμαρτήσει ενώπιον του Ιησού; –Ναι, έχουμε αμαρτήσει.– Αμαρτάνουμε τώρα ή όχι; –Ναι, αμαρτάνουμε.– Συνεχίζουμε να αμαρτάνουμε; –Ναι, βέβαια.– Θα συνεχίσουμε να αμαρτάνουμε ως την ημέρα του θανάτου μας εφόσον έχουμε την σάρκα. Είμαστε αμαρτωλοί που δε μπορούμε παρά να αμαρτάνουμε ως την τελευταία μας αναπνοή. Πώς, λοιπόν, μπορούμε να ελευθερωθούμε από όλες τις αμαρτίες μας; Εάν δεν είστε ακόμα αναγεννημένοι, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσετε ότι είστε αμαρτωλοί μπροστά στον Κύριο, για να καθαριστούν οι αμαρτίες σας. Όταν ελευθερωθούμε, δεν χρειάζεται να ομολογούμε ότι είμαστε αμαρτωλοί, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έχουμε αμαρτήσει. Πρέπει να αναγνωρίσουμε τις αμαρτίες μας, όταν συγκριθούμε με τον νόμο εφόσον έχουμε αμαρτήσει, παρόλο που μερικές φορές κάνουμε καλά πράγματα με την σάρκα, με την πρόφαση ότι είμαστε καλοί. Πρέπει να αναγνωρίσουμε κάθε αμαρτία ότι είναι αμαρτία.
Σωζόμαστε με πίστη
Πώς, λοιπόν, αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα της αμαρτίας όταν το αναγνωρίσουμε; Αγιαζόμαστε με την πίστη ότι ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με τη βάπτισή Του από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και ότι κρίθηκε στον Σταυρό για να μας λυτρώσει; –Ναι.– Αγιαζόμαστε με την πίστη ότι όλες οι αμαρτίες που διαπράχθηκαν από την σάρκα μεταβιβάστηκαν στον Ιησού όταν βαφτίστηκε. Τότε τι σημαίνει το χωρίο, «Ο δίκαιος θα ζήσει εκ πίστεως»;
Να έχεις πίστη σημαίνει να πιστεύεις στο Πνεύμα, όχι στη σάρκα. Μόνο όταν πιστεύουμε στον Θεό, ο λόγος Του, ο νόμος Του και η λύτρωσή Του, μπορούν να μας αγιάσουν και μπορούμε να γίνουμε τέλειοι αφού γινόμαστε δίκαιοι πιστεύοντας σε Αυτόν. Είναι αυτό αληθινό ή όχι; Είναι αληθινό. Η σάρκα είναι ακόμα αδύναμη και μακριά από την τελειότητα, παρόλο που γινόμαστε δίκαιοι λαβαίνοντας την άφεση των αμαρτιών. Η Βίβλος λέει, «Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν» (Ρωμ. 10:10). Αλλά η σάρκα είναι πάντα αδύναμη και ατελής, ακριβώς όπως εκείνη του Απόστολου Παύλου. Επομένως, δε μπορούμε ούτε να γίνουμε δίκαιοι ούτε να φθάσουμε βαθμιαία στην δικαιοσύνη με την σάρκα. Η σάρκα δεν μπορεί να ζήσει μια δίκαιη ζωή.
Ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να ζήσει ο δίκαιος, είναι πιστεύοντας στον Θεό, δηλαδή όταν δεχτεί την άφεση των αμαρτιών και τις ευλογίες που μας έχει δώσει ο Θεός. Μπορούμε να είμαστε και να παραμένουμε δίκαιοι, ενόσω αιώνια εξαρτόμαστε από την δικαιοσύνη Του, που λάβαμε από τον Θεό, και να ζούμε την αιώνια ζωή με την πίστή μας σε Αυτόν. Η ζωή μας εξαρτάται από την πίστη μας στον Θεό. Για αυτό η Βίβλος λέει ότι ο δίκαιος θα ζήσει με πίστη. Σωζόμαστε με πίστη και διατηρούμε την δικαιοσύνη του Θεού πιστεύοντας και ζώντας με αυτή. Ακόμα και αν η σάρκα δεν είναι δίκαιη, είναι ανόητο να προσπαθεί να αγιαστεί βαθμιαία, επειδή αυτό είναι αδύνατο. Μπορούμε να ζήσουμε μόνο όταν με πίστη λαβαίνουμε την ενίσχυση του Θεού, πιστεύοντας ότι Εκείνος είναι ο Θεός μας, ο Κύριος μας και ο Ποιμένας μας.
Έτσι ο Απόστολος Παύλος λέει, «Ο δίκαιος θα ζήσει εκ πίστεως», αντιγράφοντας το χωρίο του Αββακούμ από την Παλαιά Διαθήκη, λέει επίσης ότι, «Δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού». Ποια είναι η δικαιοσύνη του Θεού; Είναι όπως η δικαιοσύνη των ανθρώπων; Μήπως το να μειώσουμε σιγά-σιγά τις αμαρτίες μας, αυτό μας καθιστά άγιους; Γινόμαστε τέλειοι επειδή δεν αμαρτάνουμε άλλο μετά την πίστη μας στον Ιησού ή έχοντας πίστη;
Η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύπτεται μόνο στο ευαγγέλιο, και μόνο αυτή μάς αγιάζει τέλεια μέσω της άφεσης των αμαρτιών, επειδή δε μπορούμε ποτέ να είμαστε δίκαιοι με την σάρκα. «Διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν». Αυτό σημαίνει ότι γινόμαστε δίκαιοι μόνο με πίστη. Ο δίκαιος ζει έχοντας πίστη στον Θεό αφού γίνει δίκαιος. Ο δίκαιος γίνεται δίκαιος, διατηρώντας την δικαιοσύνη του Θεού και λαμβάνοντας όλες τις ευλογίες Του μέσω της πίστης.
Να έχεις πίστη σημαίνει να πιστεύεις στο Πνεύμα, όχι στη σάρκα. Μόνο όταν πιστεύουμε στον Θεό, ο λόγος Του, ο νόμος Του και η λύτρωσή Του, μπορούν να μας αγιάσουν και μπορούμε να γίνουμε τέλειοι αφού γινόμαστε δίκαιοι πιστεύοντας σε Αυτόν. Είναι αυτό αληθινό ή όχι; Είναι αληθινό. Η σάρκα είναι ακόμα αδύναμη και μακριά από την τελειότητα, παρόλο που γινόμαστε δίκαιοι λαβαίνοντας την άφεση των αμαρτιών. Η Βίβλος λέει, «Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν» (Ρωμ. 10:10). Αλλά η σάρκα είναι πάντα αδύναμη και ατελής, ακριβώς όπως εκείνη του Απόστολου Παύλου. Επομένως, δε μπορούμε ούτε να γίνουμε δίκαιοι ούτε να φθάσουμε βαθμιαία στην δικαιοσύνη με την σάρκα. Η σάρκα δεν μπορεί να ζήσει μια δίκαιη ζωή.
Ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να ζήσει ο δίκαιος, είναι πιστεύοντας στον Θεό, δηλαδή όταν δεχτεί την άφεση των αμαρτιών και τις ευλογίες που μας έχει δώσει ο Θεός. Μπορούμε να είμαστε και να παραμένουμε δίκαιοι, ενόσω αιώνια εξαρτόμαστε από την δικαιοσύνη Του, που λάβαμε από τον Θεό, και να ζούμε την αιώνια ζωή με την πίστή μας σε Αυτόν. Η ζωή μας εξαρτάται από την πίστη μας στον Θεό. Για αυτό η Βίβλος λέει ότι ο δίκαιος θα ζήσει με πίστη. Σωζόμαστε με πίστη και διατηρούμε την δικαιοσύνη του Θεού πιστεύοντας και ζώντας με αυτή. Ακόμα και αν η σάρκα δεν είναι δίκαιη, είναι ανόητο να προσπαθεί να αγιαστεί βαθμιαία, επειδή αυτό είναι αδύνατο. Μπορούμε να ζήσουμε μόνο όταν με πίστη λαβαίνουμε την ενίσχυση του Θεού, πιστεύοντας ότι Εκείνος είναι ο Θεός μας, ο Κύριος μας και ο Ποιμένας μας.
Έτσι ο Απόστολος Παύλος λέει, «Ο δίκαιος θα ζήσει εκ πίστεως», αντιγράφοντας το χωρίο του Αββακούμ από την Παλαιά Διαθήκη, λέει επίσης ότι, «Δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού». Ποια είναι η δικαιοσύνη του Θεού; Είναι όπως η δικαιοσύνη των ανθρώπων; Μήπως το να μειώσουμε σιγά-σιγά τις αμαρτίες μας, αυτό μας καθιστά άγιους; Γινόμαστε τέλειοι επειδή δεν αμαρτάνουμε άλλο μετά την πίστη μας στον Ιησού ή έχοντας πίστη;
Η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύπτεται μόνο στο ευαγγέλιο, και μόνο αυτή μάς αγιάζει τέλεια μέσω της άφεσης των αμαρτιών, επειδή δε μπορούμε ποτέ να είμαστε δίκαιοι με την σάρκα. «Διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν». Αυτό σημαίνει ότι γινόμαστε δίκαιοι μόνο με πίστη. Ο δίκαιος ζει έχοντας πίστη στον Θεό αφού γίνει δίκαιος. Ο δίκαιος γίνεται δίκαιος, διατηρώντας την δικαιοσύνη του Θεού και λαμβάνοντας όλες τις ευλογίες Του μέσω της πίστης.
Πρέπει να ζούμε με πίστη
Να ζεις με πίστη μοιάζει με το εξής: Ο άνθρωπος καταρρέει ευκολότερα από ένα χτίσμα στην άμμο, ανεξάρτητα από το πόσο ισχυρό μπορεί να είναι. Θα μπορούσε να λέει, «Θα κάνω αυτό και το άλλο, Κύριε». Εντούτοις, η σάρκα δεν μπορεί να το κάνει. Ζούμε πιστεύοντας στον Κύριο, και τον λόγο της λύτρωσης από την αμαρτία και τον νόμο, αφότου λάβουμε την άφεση των αμαρτιών. Αλλάζει η σάρκα για να γίνει καλή φύση, γενναία και έξυπνη, εάν ζούμε τη ζωή της πίστης για πολύ καιρό; Ποτέ. Έτσι, το να ζει κάποιος με πίστη, σημαίνει να πιστεύει απόλυτα στον Θεό. Δικαιωνόμαστε έχοντας απόλυτη πίστη στο ευαγγέλιο και ζούμε με τη λήψη όλων των ευλογιών του Θεού μέσω της πίστης μας σε Αυτόν.
Ο δίκαιος θα ζήσει με πίστη. Αυτό σημαίνει ότι ζούμε με την πίστη μας στον Θεό. Το πιστεύετε αυτό; –Ναι.– Μήπως έχετε πάρα πολλές προσδοκίες από την σάρκα σας; Μήπως σκέφτεστε, «Περιμένω μόνο περίπου 20%, η σάρκα μου είναι ακόμα καλή σε αυτό τον τομέα, αν και δεν είναι σωστή σε άλλους τομείς»; Εντούτοις, η Βίβλος λέει ότι ο δίκαιος θα ζήσει με πίστη. Ο Θεός λέει ότι κανείς δεν μπορεί να ζήσει από την σάρκα˙ ούτε για 0,1%. Έχετε στον νου σας να κρατήσετε την πίστη έως ότου έρθει πάλι ο Κύριος, χωρίς να αμαρτάνετε και έχοντας έστω μια μικρή προσδοκία από την σάρκα σας;
Είμαστε δίκαιοι μέσω της πίστης στον Ιησού, άσχετο πόσες αμαρτίες μπορεί να έχουμε διαπράξει. Αν δεν πιστεύουμε στον Ιησού, είμαστε αμαρτωλοί στη σάρκα, ανεξάρτητα από το πόσο καλοί μπορεί να είμαστε. Αγιαζόμαστε όταν πιστεύουμε στον Ιησού 100%, αλλά γινόμαστε αμαρτωλοί όταν δεν πιστεύουμε σε Αυτόν 100%. Ευχαριστείται ο Θεός αν διαπράξουμε λιγότερες αμαρτίες; Ευχαριστείται ο Θεός εάν είμαστε δίκαιοι με την σάρκα;
Ο δίκαιος θα ζήσει με πίστη. Αυτό σημαίνει ότι ζούμε με την πίστη μας στον Θεό. Το πιστεύετε αυτό; –Ναι.– Μήπως έχετε πάρα πολλές προσδοκίες από την σάρκα σας; Μήπως σκέφτεστε, «Περιμένω μόνο περίπου 20%, η σάρκα μου είναι ακόμα καλή σε αυτό τον τομέα, αν και δεν είναι σωστή σε άλλους τομείς»; Εντούτοις, η Βίβλος λέει ότι ο δίκαιος θα ζήσει με πίστη. Ο Θεός λέει ότι κανείς δεν μπορεί να ζήσει από την σάρκα˙ ούτε για 0,1%. Έχετε στον νου σας να κρατήσετε την πίστη έως ότου έρθει πάλι ο Κύριος, χωρίς να αμαρτάνετε και έχοντας έστω μια μικρή προσδοκία από την σάρκα σας;
Είμαστε δίκαιοι μέσω της πίστης στον Ιησού, άσχετο πόσες αμαρτίες μπορεί να έχουμε διαπράξει. Αν δεν πιστεύουμε στον Ιησού, είμαστε αμαρτωλοί στη σάρκα, ανεξάρτητα από το πόσο καλοί μπορεί να είμαστε. Αγιαζόμαστε όταν πιστεύουμε στον Ιησού 100%, αλλά γινόμαστε αμαρτωλοί όταν δεν πιστεύουμε σε Αυτόν 100%. Ευχαριστείται ο Θεός αν διαπράξουμε λιγότερες αμαρτίες; Ευχαριστείται ο Θεός εάν είμαστε δίκαιοι με την σάρκα;
Η δικαιοσύνη του Θεού μάς κατέστησε δίκαιους
Ας δούμε στην Επιστολή προς Ρωμαίους 3:1-8. «Τις λοιπόν η υπεροχή του Ιουδαίου; ή τις ωφέλεια της περιτομής; Πολλή κατά πάντα τρόπον. Πρώτον μεν, διότι εις τους Ιουδαίους ενεπιστεύθησαν τα λόγια του Θεού. Επειδή άν τινες δεν επίστευσαν, τι εκ τούτου; μήπως η απιστία αυτών θέλει καταργήσει την πίστιν του Θεού; Μη γένοιτο˙ αλλ’ έστω ο Θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστης˙ καθώς είναι γεγραμμένον, ‘Διά να δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και να νικήσης όταν κρίνησαι’. Εάν δε η αδικία ημών δεικνύη την δικαιοσύνην του Θεού, τι θέλομεν ειπεί; μήπως είναι άδικος ο Θεός ο επιφέρων την οργήν; (ως άνθρωπος λαλώ˙) Μη γένοιτο˙ επειδή πώς θέλει κρίνει ο Θεός τον κόσμον; Διότι αν η αλήθεια του Θεού επερίσσευσε προς δόξαν αυτού διά του εμού ψεύσματος, διά τι πλέον εγώ κρίνομαι ως αμαρτωλός; Και, (καθώς βλασφημούμεθα, και καθώς κηρύττουσί τινες ότι ημείς λέγομεν), Διά τι να μη πράττωμεν τα κακά, διά να έλθωσι τα αγαθά; των οποίων η κατάκρισις είναι δικαία» (Ρωμ. 3:1-8).
Ο Απόστολος Παύλος είπε, «Εάν δε η αδικία ημών δεικνύη την δικαιοσύνην του Θεού, τι θέλομεν ειπεί; μήπως είναι άδικος ο Θεός ο επιφέρων την οργήν;» Κάνει ο Θεός λάθος και είναι άδικος εάν σώζει με την χάρη Του έναν άνθρωπο που η σάρκα του αμαρτάνει ώσπου να πεθάνει; Εκείνο που ρώτησε ο Απόστολος Παύλος σε απάντηση εκείνων που τον είχαν φέρει σε σαρκασμό, σημαίνει, «Όσο περισσότερο εκδηλώνεται η αδυναμία μας, τόσο περισσότερο θα εκδηλωθεί η δικαιοσύνη του Θεού που μας σώζει από όλες τις αμαρτίες μας». Ο Απόστολος Παύλος απευθύνεται σε όσους αναρωτιούνται πώς μπορεί να αγιαστεί ένας άνθρωπος που αμαρτάνει σε όλη του τη ζωή. Λέει ότι η ανθρώπινη αδυναμία υπάρχει για να αποκαλύψει την δικαιοσύνη του Θεού. Οι άνθρωποι, που η σάρκα τους δεν μπορεί παρά να αμαρτάνει μέχρι την τελευταία τους αναπνοή, μέσω της αδυναμίας τους κάνουν φανερό το μεγαλείο της δικαιοσύνης του Θεού.
Η δικαιοσύνη του Θεού δεν σημαίνει τίποτε εάν κάποιος μπορεί να είναι δίκαιος με τις προσπάθειές του παράλληλα με τη δική Του δικαιοσύνη˙ εάν κάποιος μπορεί να σωθεί 97% από τη βοήθεια του Θεού και 3% από τις δικές του προσπάθειες. Ο Παύλος λέει ότι μόνο ο Θεός σώζει τέλεια μέσω του Ιησού εκείνους που συνεχίζουν να είναι αμαρτωλοί ως το θάνατό τους. Έτσι, η δική μας αδικία φανερώνει τον πλούτο της δικαιοσύνης του Θεού. Η σάρκα δεν μπορεί παρά να αμαρτάνει καθημερινά ώσπου να πεθάνει˙ δεν μπορεί να είναι τέλεια ούτε μια ημέρα. Το γεγονός ότι ο Ιησούς έσωσε τέλεια αυτούς τους ατελείς αμαρτωλούς από τις αμαρτίες τους, αποκαλύπτει πολύ περισσότερο την δικαιοσύνη του Θεού. Για αυτό ο Απόστολος Παύλος λέει, «Και, (καθώς βλασφημούμεθα, και καθώς κηρύττουσί τινες ότι ημείς λέγομεν), Διά τι να μη πράττωμεν τα κακά, διά να έλθωσι τα αγαθά; των οποίων η κατάκρισις είναι δικαία» (Ρωμ. 3:8).
Μπορούμε να γίνουμε δίκαιοι από την σάρκα; Μπόρεσε η σάρκα μας να γίνει τέλεια, αφού έλαβε την συγχώρεση των αμαρτιών; Η σάρκα δεν μπορεί. Μπορούμε εσείς και εγώ, αφήνοντας απ’ έξω όλους τους άλλους ανθρώπους του κόσμου, να γίνουμε δίκαιοι από την σάρκα; –Όχι.– Όμως μας έχει σώσει τέλεια ο Κύριος ή όχι; –Ναι.– Ο Κύριος μας έχει σώσει τέλεια από όλες τις αμαρτίες μας. Έχουμε αμαρτία αν πιστεύουμε στον Ιησού με την καρδιά μας; –Όχι.– Δεν έχουμε καμία αμαρτία, όσο άδικοι και αν είμαστε.
Ο Κύριος είπε, «Πάλιν ηκούσατε ότι ερρέθη εις τους αρχαίους, Μη επιορκήσης, αλλά εκπλήρωσον εις τον Κύριον τους όρκους σου. Εγώ όμως σας λέγω, να μη ομόσητε μηδόλως˙ μήτε εις τον ουρανόν, διότι είναι θρόνος του Θεού˙ μήτε εις την γην, διότι είναι υποπόδιον των ποδών αυτού˙ μήτε εις τα Ιεροσόλυμα, διότι είναι πόλις του μεγάλου βασιλέως˙ μήτε εις την κεφαλήν σου να ομόσης, διότι δεν δύνασαι μίαν τρίχα να κάμης λευκήν ή μέλαιναν. Αλλ’ ας ήναι ο λόγος σας, Ναι, ναι˙ Ου, ου˙ το δε πλειότερον τούτων είναι εκ του πονηρού» (Ματθ. 5:33-37). Ο όρκος από μόνος του είναι αμαρτία, επειδή δεν μπορείτε να τηρήσετε εκείνο που ορκίζεστε. Για αυτό ούτε να ορκίζεστε ούτε να αναλαβαίνετε υποχρέωση ότι θα κάνετε κάτι αργότερα. Απλά πιστέψτε στους λόγους Του και έτσι θα ζήσετε. Μπορείτε να γίνετε δίκαιοι αν πιστεύετε στην δικαιοσύνη Του, και ο Κύριος θα σας βοηθήσει αν πιστεύετε σε Αυτόν.
Υπάρχουν τόσες πολλές αυταπάτες. Έχουμε το κριτήριο της σάρκας και κρίνουμε σύμφωνα με αυτό επειδή έχουμε σάρκα. Επομένως, υπάρχει μέσα μας ένας κριτής που δεν συνδέεται με την πίστη στον λόγο του Θεού. Υπάρχουν δύο κριτές μέσα μας. Ο ένας είναι ο εαυτός μας και ο άλλος είναι ο Ιησούς. Έτσι και οι δύο προσπαθούν να βασιλέψουν μέσα μας. Έχουμε την τάση να πράττουμε τους νόμους της σάρκας και κρίνουμε με αυτό επειδή έχουμε σάρκα. Η σάρκα μάς λέει, «Είσαι καλός παρόλο που συνεχίζεις να αμαρτάνεις. Θα παραδεχτώ ότι είσαι δίκαιος παρόλο που η σάρκα σου δεν είναι δίκαιη 100%». Ο κριτής της σάρκας σας δίνει πάντα καλούς βαθμούς.
Αλλά ο κριτής της δικαιοσύνης του Θεού απαιτεί να είμαστε 100% χωρίς αμαρτία. Εκείνος είναι άγιος. Μπορούμε να γίνουμε δίκαιοι μόνο αν δεχτούμε με πίστη την άφεση των αμαρτιών. Για αυτό οι πιστοί στο ευαγγέλιό Του έχουν φτάσει ήδη στην δικαιοσύνη του Θεού. Έχουμε γίνει ήδη δίκαιοι. Όσοι πιστεύουν στον Θεό ζουν πραγματικά. Είναι ευλογημένοι με τη βοήθεια του Θεού. Ο δίκαιος θα ζήσει με πίστη. Αυτό σημαίνει ότι οι άπιστοι και εκείνοι που ζουν σύμφωνα με την σάρκα, δεν μπορούν να ζήσουν. Σας λέω μόνο ένα μικρό μέρος της μεγάλης εικόνας. Επαναλαμβάνω και εξηγώ την έννοια λεπτομερώς, ακριβώς όπως βράζουμε τα κόκαλα ξανά και ξανά έως ότου η σούπα γίνεται άσπρη.
Ο Απόστολος Παύλος είπε, «Εάν δε η αδικία ημών δεικνύη την δικαιοσύνην του Θεού, τι θέλομεν ειπεί; μήπως είναι άδικος ο Θεός ο επιφέρων την οργήν;» Κάνει ο Θεός λάθος και είναι άδικος εάν σώζει με την χάρη Του έναν άνθρωπο που η σάρκα του αμαρτάνει ώσπου να πεθάνει; Εκείνο που ρώτησε ο Απόστολος Παύλος σε απάντηση εκείνων που τον είχαν φέρει σε σαρκασμό, σημαίνει, «Όσο περισσότερο εκδηλώνεται η αδυναμία μας, τόσο περισσότερο θα εκδηλωθεί η δικαιοσύνη του Θεού που μας σώζει από όλες τις αμαρτίες μας». Ο Απόστολος Παύλος απευθύνεται σε όσους αναρωτιούνται πώς μπορεί να αγιαστεί ένας άνθρωπος που αμαρτάνει σε όλη του τη ζωή. Λέει ότι η ανθρώπινη αδυναμία υπάρχει για να αποκαλύψει την δικαιοσύνη του Θεού. Οι άνθρωποι, που η σάρκα τους δεν μπορεί παρά να αμαρτάνει μέχρι την τελευταία τους αναπνοή, μέσω της αδυναμίας τους κάνουν φανερό το μεγαλείο της δικαιοσύνης του Θεού.
Η δικαιοσύνη του Θεού δεν σημαίνει τίποτε εάν κάποιος μπορεί να είναι δίκαιος με τις προσπάθειές του παράλληλα με τη δική Του δικαιοσύνη˙ εάν κάποιος μπορεί να σωθεί 97% από τη βοήθεια του Θεού και 3% από τις δικές του προσπάθειες. Ο Παύλος λέει ότι μόνο ο Θεός σώζει τέλεια μέσω του Ιησού εκείνους που συνεχίζουν να είναι αμαρτωλοί ως το θάνατό τους. Έτσι, η δική μας αδικία φανερώνει τον πλούτο της δικαιοσύνης του Θεού. Η σάρκα δεν μπορεί παρά να αμαρτάνει καθημερινά ώσπου να πεθάνει˙ δεν μπορεί να είναι τέλεια ούτε μια ημέρα. Το γεγονός ότι ο Ιησούς έσωσε τέλεια αυτούς τους ατελείς αμαρτωλούς από τις αμαρτίες τους, αποκαλύπτει πολύ περισσότερο την δικαιοσύνη του Θεού. Για αυτό ο Απόστολος Παύλος λέει, «Και, (καθώς βλασφημούμεθα, και καθώς κηρύττουσί τινες ότι ημείς λέγομεν), Διά τι να μη πράττωμεν τα κακά, διά να έλθωσι τα αγαθά; των οποίων η κατάκρισις είναι δικαία» (Ρωμ. 3:8).
Μπορούμε να γίνουμε δίκαιοι από την σάρκα; Μπόρεσε η σάρκα μας να γίνει τέλεια, αφού έλαβε την συγχώρεση των αμαρτιών; Η σάρκα δεν μπορεί. Μπορούμε εσείς και εγώ, αφήνοντας απ’ έξω όλους τους άλλους ανθρώπους του κόσμου, να γίνουμε δίκαιοι από την σάρκα; –Όχι.– Όμως μας έχει σώσει τέλεια ο Κύριος ή όχι; –Ναι.– Ο Κύριος μας έχει σώσει τέλεια από όλες τις αμαρτίες μας. Έχουμε αμαρτία αν πιστεύουμε στον Ιησού με την καρδιά μας; –Όχι.– Δεν έχουμε καμία αμαρτία, όσο άδικοι και αν είμαστε.
Ο Κύριος είπε, «Πάλιν ηκούσατε ότι ερρέθη εις τους αρχαίους, Μη επιορκήσης, αλλά εκπλήρωσον εις τον Κύριον τους όρκους σου. Εγώ όμως σας λέγω, να μη ομόσητε μηδόλως˙ μήτε εις τον ουρανόν, διότι είναι θρόνος του Θεού˙ μήτε εις την γην, διότι είναι υποπόδιον των ποδών αυτού˙ μήτε εις τα Ιεροσόλυμα, διότι είναι πόλις του μεγάλου βασιλέως˙ μήτε εις την κεφαλήν σου να ομόσης, διότι δεν δύνασαι μίαν τρίχα να κάμης λευκήν ή μέλαιναν. Αλλ’ ας ήναι ο λόγος σας, Ναι, ναι˙ Ου, ου˙ το δε πλειότερον τούτων είναι εκ του πονηρού» (Ματθ. 5:33-37). Ο όρκος από μόνος του είναι αμαρτία, επειδή δεν μπορείτε να τηρήσετε εκείνο που ορκίζεστε. Για αυτό ούτε να ορκίζεστε ούτε να αναλαβαίνετε υποχρέωση ότι θα κάνετε κάτι αργότερα. Απλά πιστέψτε στους λόγους Του και έτσι θα ζήσετε. Μπορείτε να γίνετε δίκαιοι αν πιστεύετε στην δικαιοσύνη Του, και ο Κύριος θα σας βοηθήσει αν πιστεύετε σε Αυτόν.
Υπάρχουν τόσες πολλές αυταπάτες. Έχουμε το κριτήριο της σάρκας και κρίνουμε σύμφωνα με αυτό επειδή έχουμε σάρκα. Επομένως, υπάρχει μέσα μας ένας κριτής που δεν συνδέεται με την πίστη στον λόγο του Θεού. Υπάρχουν δύο κριτές μέσα μας. Ο ένας είναι ο εαυτός μας και ο άλλος είναι ο Ιησούς. Έτσι και οι δύο προσπαθούν να βασιλέψουν μέσα μας. Έχουμε την τάση να πράττουμε τους νόμους της σάρκας και κρίνουμε με αυτό επειδή έχουμε σάρκα. Η σάρκα μάς λέει, «Είσαι καλός παρόλο που συνεχίζεις να αμαρτάνεις. Θα παραδεχτώ ότι είσαι δίκαιος παρόλο που η σάρκα σου δεν είναι δίκαιη 100%». Ο κριτής της σάρκας σας δίνει πάντα καλούς βαθμούς.
Αλλά ο κριτής της δικαιοσύνης του Θεού απαιτεί να είμαστε 100% χωρίς αμαρτία. Εκείνος είναι άγιος. Μπορούμε να γίνουμε δίκαιοι μόνο αν δεχτούμε με πίστη την άφεση των αμαρτιών. Για αυτό οι πιστοί στο ευαγγέλιό Του έχουν φτάσει ήδη στην δικαιοσύνη του Θεού. Έχουμε γίνει ήδη δίκαιοι. Όσοι πιστεύουν στον Θεό ζουν πραγματικά. Είναι ευλογημένοι με τη βοήθεια του Θεού. Ο δίκαιος θα ζήσει με πίστη. Αυτό σημαίνει ότι οι άπιστοι και εκείνοι που ζουν σύμφωνα με την σάρκα, δεν μπορούν να ζήσουν. Σας λέω μόνο ένα μικρό μέρος της μεγάλης εικόνας. Επαναλαμβάνω και εξηγώ την έννοια λεπτομερώς, ακριβώς όπως βράζουμε τα κόκαλα ξανά και ξανά έως ότου η σούπα γίνεται άσπρη.
Χρειαζόμαστε πίστη
Είναι σημαντικό να ξέρουμε την Βίβλο, αλλά είναι σημαντικότερο το πόσο πιστεύουμε σε αυτήν. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν από τις Άγιες Γραφές μόνο στη δημιουργία του Θεού. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη και ότι ο Ιησούς έπλυνε μόνο την προπατορική αμαρτία. Πιστεύουν ότι οι καθημερινές αμαρτίες τους πρέπει να πλένονται κάθε μέρα. Κρίνουν όπως θέλουν οι ίδιοι, σύμφωνα με τον νόμο της σάρκας. Πόσο πολύ πιστεύουμε; Ο δίκαιος θα ζήσει με πίστη. Το να γίνουμε δίκαιοι και να ζήσουμε, μπορεί να γίνει δυνατό μόνο με πίστη. Χρειαζόμαστε την πίστη στον Θεό από την αρχή ως το τέλος.
Έτσι, λοιπόν, πόσο πιστεύετε; Μήπως μετριέστε όπως αρέσει σε εσάς, μπλεγμένοι σε σαρκικές σκέψεις, που λένε, «Είμαι αρκετά εντάξει, η σάρκα μου είναι καλή» ή «Εγώ είμαι πολύ αδύναμος για να πιστέψω στον Θεό». Μήπως βαθμολογώντας τον εαυτό σας, του δίνετε 80% σήμερα και 95% την επόμενη ημέρα, όμως κάποιες άλλες μέρες μόνο 5%, σκεπτόμενοι, «Τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν δεν είχα γεννηθεί». Μήπως σκέφτεστε κάπως έτσι; –Ναι.– Το ίδιο κάνω και εγώ.
Το λέω σοβαρά πως συμβαίνει αυτό μερικές φορές. Ακόμα και όταν είμαι ικανοποιημένος με τον εαυτό μου, σκέφτομαι, «Θα ήταν καλύτερο εάν δεν είχα πιστέψει στον Κύριο και δεν Τον ήξερα. Φαίνεται πως είναι δυσκολότερο να ζεις μια αφοσιωμένη ζωή με πίστη. Ήταν δύσκολα μέχρι τώρα. Βρίσκομαι σε δίλημμα για να δω το μέλλον και να ανακαλέσω το παρελθόν. Είμαι αξιέπαινος που έχω ζήσει μια ζωή πίστης κατά κάποιο τρόπο μέχρι τώρα. Όμως, Κύριε, δεν θα μπορώ να περπατήσω μαζί Σου καλά από δω και στο εξής. Πόσο έγινα ευαίσθητος στην αμαρτία από τότε που Σε γνώρισα. Πολλές σκέψεις και κριτήρια έχουν προκύψει από τότε που Σε γνώρισα. Σε έχω ακολουθήσει με δυσκολία, Κύριε, χωρίς να Σε γνωρίζω ακριβώς. Αλλά τώρα, δεν έχω καμία αυτοπεποίθηση για να Σε ακολουθήσω άλλο». Γιατί; Επειδή ξέρω ότι ο Θεός είναι άγιος και τέλειος. «Ω! Κύριε, δεν μπορώ να Σε ακολουθήσω άλλο. Δεν έχω καθόλου εμπιστοσύνη».
Για αυτό, ο Θεός μάς λέει να ζούμε με πίστη, επειδή μας ξέρει καλά. Λέει, «Πρέπει να παραμείνετε δίκαιοι και να παραμείνετε ευλογημένοι με πίστη. Όλες οι αμαρτίες σας μεταβιβάστηκαν στον Ιησού Χριστό μέσω του βαπτίσματός Του. Αν μετρήσω την σάρκα σας με τον νόμο, εσείς πάντα αμαρτάνετε. Για αυτό παραδεχτείτε ότι δεν μπορείτε παρά να αμαρτάνετε. Ανέλαβε ο Σωτήρας σας όλες τις αμαρτίες σας ή όχι; –Ναι. Το έκανε.– Μεταβιβάστηκαν όλες οι αμαρτίες σας στον Σωτήρα σας ή όχι; –Ναι.– Έχετε λοιπόν αμαρτία ή όχι; —Όχι.— Σας έσωσε ο Κύριος ή όχι; –Ναι.– Τότε οι συννεφιασμένες και σκοτεινές ημέρες θα μετατραπούν σε ηλιόλουστη μέρα, όπως λένε τα λόγια του ύμνου «Υπάρχει λιακάδα στην ψυχή μου σήμερα».
Έτσι, λοιπόν, πόσο πιστεύετε; Μήπως μετριέστε όπως αρέσει σε εσάς, μπλεγμένοι σε σαρκικές σκέψεις, που λένε, «Είμαι αρκετά εντάξει, η σάρκα μου είναι καλή» ή «Εγώ είμαι πολύ αδύναμος για να πιστέψω στον Θεό». Μήπως βαθμολογώντας τον εαυτό σας, του δίνετε 80% σήμερα και 95% την επόμενη ημέρα, όμως κάποιες άλλες μέρες μόνο 5%, σκεπτόμενοι, «Τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν δεν είχα γεννηθεί». Μήπως σκέφτεστε κάπως έτσι; –Ναι.– Το ίδιο κάνω και εγώ.
Το λέω σοβαρά πως συμβαίνει αυτό μερικές φορές. Ακόμα και όταν είμαι ικανοποιημένος με τον εαυτό μου, σκέφτομαι, «Θα ήταν καλύτερο εάν δεν είχα πιστέψει στον Κύριο και δεν Τον ήξερα. Φαίνεται πως είναι δυσκολότερο να ζεις μια αφοσιωμένη ζωή με πίστη. Ήταν δύσκολα μέχρι τώρα. Βρίσκομαι σε δίλημμα για να δω το μέλλον και να ανακαλέσω το παρελθόν. Είμαι αξιέπαινος που έχω ζήσει μια ζωή πίστης κατά κάποιο τρόπο μέχρι τώρα. Όμως, Κύριε, δεν θα μπορώ να περπατήσω μαζί Σου καλά από δω και στο εξής. Πόσο έγινα ευαίσθητος στην αμαρτία από τότε που Σε γνώρισα. Πολλές σκέψεις και κριτήρια έχουν προκύψει από τότε που Σε γνώρισα. Σε έχω ακολουθήσει με δυσκολία, Κύριε, χωρίς να Σε γνωρίζω ακριβώς. Αλλά τώρα, δεν έχω καμία αυτοπεποίθηση για να Σε ακολουθήσω άλλο». Γιατί; Επειδή ξέρω ότι ο Θεός είναι άγιος και τέλειος. «Ω! Κύριε, δεν μπορώ να Σε ακολουθήσω άλλο. Δεν έχω καθόλου εμπιστοσύνη».
Για αυτό, ο Θεός μάς λέει να ζούμε με πίστη, επειδή μας ξέρει καλά. Λέει, «Πρέπει να παραμείνετε δίκαιοι και να παραμείνετε ευλογημένοι με πίστη. Όλες οι αμαρτίες σας μεταβιβάστηκαν στον Ιησού Χριστό μέσω του βαπτίσματός Του. Αν μετρήσω την σάρκα σας με τον νόμο, εσείς πάντα αμαρτάνετε. Για αυτό παραδεχτείτε ότι δεν μπορείτε παρά να αμαρτάνετε. Ανέλαβε ο Σωτήρας σας όλες τις αμαρτίες σας ή όχι; –Ναι. Το έκανε.– Μεταβιβάστηκαν όλες οι αμαρτίες σας στον Σωτήρα σας ή όχι; –Ναι.– Έχετε λοιπόν αμαρτία ή όχι; —Όχι.— Σας έσωσε ο Κύριος ή όχι; –Ναι.– Τότε οι συννεφιασμένες και σκοτεινές ημέρες θα μετατραπούν σε ηλιόλουστη μέρα, όπως λένε τα λόγια του ύμνου «Υπάρχει λιακάδα στην ψυχή μου σήμερα».
Δεν μπορούμε να γίνουμε ξανά αμαρτωλοί
Μπορεί να αισθανόμαστε χωρίς ελπίδα όταν σκεφτόμαστε το μέλλον, αλλά όταν κοιτάζουμε στον Κύριο με πίστη είναι ηλιόλουστο και φωτεινό. Για αυτό ο Θεός λέει ότι ο δίκαιος θα ζήσει με πίστη. Το πιστεύετε αυτό; –Ναι.– Σωζόμαστε με πίστη και ζούμε επίσης από αυτήν. Σε ποιον πιστεύουμε; Ζούμε πιστεύοντας στον Θεό. Μόνο ο δίκαιος μπορεί να ζει με πίστη. Το πιστεύετε αυτό; —Ναι.— Μπορείτε να τηρήσετε την δικαιοσύνη του Θεού εκπαιδεύοντας καλά την σάρκα; —Όχι.— Και όταν η σάρκα κάνει το κακό, η δικαιοσύνη του Θεού ακυρώνεται; Γινόμαστε ξανά αμαρτωλοί; —Όχι.—
Ο Απόστολος Παύλος είπε στην Επιστολή προς Γαλάτας 2:18, «Διότι εάν όσα κατέστρεψα ταύτα πάλιν οικοδομώ, παραβάτην δεικνύω εμαυτόν». Ο άνθρωπος που πιστεύει ότι όλες του οι αμαρτίες μεταβιβάστηκαν στον Ιησού Χριστό μέσω του βαπτίσματος και ότι Εκείνος κρίθηκε στον Σταυρό για αυτές, δεν μπορεί ποτέ να γίνει ξανά αμαρτωλός. Ο άνθρωπος που δεν αρνείται τον Ιησού αγιάζεται, επειδή όλες οι αμαρτίες του μεταβιβάστηκαν σε Αυτόν και δεν μπορεί ποτέ να είναι ξανά αμαρτωλός. Το έχετε κατανοήσει; —Ναι.—
Ο Θεός που μάς έσωσε, είναι πάντα ο Κύριος μας και ο Πατέρας μας. Ο Θεός μάς βοηθά πάντα και είναι μαζί μας ως το τέλος του κόσμου. Για αυτό τον λόγο λέει, «Ζήσετε με πίστη. Θα σας βοηθήσω Εγώ αν πιστεύετε σε Εμένα. Οι άγγελοι θα υπηρετήσουν εσάς τους αναγεννημένους». Οι άγγελοι είναι οι δούλοι που υπηρετούν ανάμεσα στον Θεό και εμάς. Λένε στον Κύριο κάθε τι σχετικό με μας. Ο Θεός μάς έκανε παιδιά Του. Ήμασταν αμαρτωλοί από την φύση. Δεν μπορούσαμε ποτέ να γίνουμε δίκαιοι από τα έργα της σάρκας, αλλά τώρα έχουμε γίνει δίκαιοι με πίστη.
Ευχαριστούμε τον Κύριο. Ο Κύριος έγινε ο Ποιμένας και ο Πατέρας μας με την πίστη.
Ο Απόστολος Παύλος είπε στην Επιστολή προς Γαλάτας 2:18, «Διότι εάν όσα κατέστρεψα ταύτα πάλιν οικοδομώ, παραβάτην δεικνύω εμαυτόν». Ο άνθρωπος που πιστεύει ότι όλες του οι αμαρτίες μεταβιβάστηκαν στον Ιησού Χριστό μέσω του βαπτίσματος και ότι Εκείνος κρίθηκε στον Σταυρό για αυτές, δεν μπορεί ποτέ να γίνει ξανά αμαρτωλός. Ο άνθρωπος που δεν αρνείται τον Ιησού αγιάζεται, επειδή όλες οι αμαρτίες του μεταβιβάστηκαν σε Αυτόν και δεν μπορεί ποτέ να είναι ξανά αμαρτωλός. Το έχετε κατανοήσει; —Ναι.—
Ο Θεός που μάς έσωσε, είναι πάντα ο Κύριος μας και ο Πατέρας μας. Ο Θεός μάς βοηθά πάντα και είναι μαζί μας ως το τέλος του κόσμου. Για αυτό τον λόγο λέει, «Ζήσετε με πίστη. Θα σας βοηθήσω Εγώ αν πιστεύετε σε Εμένα. Οι άγγελοι θα υπηρετήσουν εσάς τους αναγεννημένους». Οι άγγελοι είναι οι δούλοι που υπηρετούν ανάμεσα στον Θεό και εμάς. Λένε στον Κύριο κάθε τι σχετικό με μας. Ο Θεός μάς έκανε παιδιά Του. Ήμασταν αμαρτωλοί από την φύση. Δεν μπορούσαμε ποτέ να γίνουμε δίκαιοι από τα έργα της σάρκας, αλλά τώρα έχουμε γίνει δίκαιοι με πίστη.
Ευχαριστούμε τον Κύριο. Ο Κύριος έγινε ο Ποιμένας και ο Πατέρας μας με την πίστη.
Copyright © 2021 by The New Life Mission