Search

خطبات

Temat 10: Księga Objawienia

[ROZDZIAŁ 2-9] Czy Zostałeś Zbawiony z Wody i Ducha? (Księga Objawienia 2:18-29)

Czy Zostałeś Zbawiony z Wody i Ducha?

(Księga Objawienia 2:18-29)

Kościół w Tiatyrze służył Bożym dziełom z miłością, wiarą i cierpliwością, a z upływem czasu jego uczynki stawały się lepsze. Ale jednocześnie był to kościół nękany przez złą prorokinię. Innymi słowy, jego przewinienie polegało na tym, że niektórzy z jego członków zostali oszukani przez tę nienawróconą fałszywą prorokinię, aby popełniali bałwochwalstwo i uprawiali nierząd. W ten sposób Pan zażądał od Kościoła w Tiatyrze, aby nawrócił się i trzymał się swojej pierwszej wiary do końca. Pan obiecał również, że tym, którzy będą bronić swojej wiary do końca, da władzę nad narodami i gwiazdę poranną. 
 

Baal Jezabeli

Jezabel była pogańską księżniczką, która sprowadziła do Izraela swojego pogańskiego boga Baala, kiedy została żoną króla Achaba (I Księga Królewska 16:31). Baal był pogańskim bogiem słońca, bożkiem Fenicjan, którego ludzie czcili, aby życzyć sobie dobrobytu. Wizerunki tego boga zostały wyrzeźbione i czczone, a jego wyznawcy modlili się do nich o płodność swojej rodziny i ziemi. Było to podobne do ogólnej pogańskiej praktyki oddawania czci ziemi i naturze na całym świecie. Na przykład nadawanie statusu bóstwa dużej skale i czczenie jej jako boga jest powszechną pogańską praktyką oddawania czci elementom naturalnym. Takie praktyki religijne i wiarę utrzymują ci, którzy wyznają panteizm.
Wraz z wprowadzeniem tej pogańskiej religii przez Jezabel, Baal stał się wielkim bogiem bałwochwalstwa ludu Izraela. Król Achab, który kiedyś wielbił tylko prawdziwego Jehowę Boga, zaczął oddawać cześć Baalowi z powodu jego małżeństwa z tą poganką. Wielu Izraelitów poszło w jego ślady, porzucając swego prawdziwego Boga i zamiast tego dopuszczając się bałwochwalstwa oddając cześć Baalowi. W ten sposób ściągnęli na siebie gniew Boży.
Bóg skarcił sługę kościoła w Tiatyrze, za to, że pozwolił na przyniesienie do Kościoła wiary fałszywej prorokini Jezabel. Nakazując Jezabel i jej wyznawcom, by pokutowali, Bóg ostrzegł, że jeśli nie posłuchają, sprowadzi na nich wielki ucisk i zniszczenie.
Oznacza to, że prawdziwy kościół Boży nie może pozwolić, aby bogactwa i dobra materialne dominowały jego sprawy. Oznacza to, że dzisiejsi wierzący nie mogą czcić świata jako swojego boga, tak jak Izraelici czcili Baala, boga słońca, dla płodności i dobrobytu.
W III Liście Jana 1:2 czytamy: „Umiłowany, pragnę przede wszystkim, aby ci się dobrze powodziło i abyś był zdrowy, tak jak dobrze się powodzi twojej duszy”. Kiedy patrzymy na wiarę apostoła Jana, widzimy, że jego pierwszą troską był duchowy dobrobyt. Powodzenie dla wszystkich innych rzeczy następowało, lecz nie poprzedzało troski Jana o dobrobyt dusz. Jak więc ta wiara zmieniła się w dzisiejszym świecie? Została zepsuta do takiego rodzaju wiary, która szuka tylko błogosławieństw cielesnych, stawiając światowy dobrobyt na pierwszym miejscu w wierze, i lekceważąc wszelkie inne troski o duchową pomyślność. Wielu wierzy w Jezusa nie aby ubogacić swoje dusze, ale tylko po to, żeby najpierw wzbogacić się w ciele. 
Wokół nas jest wiele kultów religijnych, tak trujących jak narkotyki, które twierdzą, że dają bogactwo i zdrowie swoim wyznawcom w zamian za oddawanie im czci. Tak wyglądało czczenie Baala Jezabeli. Ludzie podążali za takimi kultami tylko po to, aby dążyć do dobrobytu i płodności swego własnego ciała.
W dzisiejszych kościołach narodzonych na nowo, niektórzy mogą uciec się do przyjęcia wiary Jezabel, aby poszerzyć swoje zgromadzenie. Ale ta logika jest podobna do posiadania bożków w Świątyni Boga. 
Jezabel sprowadziła pogańskiego boga Baala nie tylko do Izraela, ale nawet do samej świątyni Jehowy. Tego rodzaju wiara, która dąży do dobrobytu ciała i ziemskich korzyści, ale niezważająca na odkupienia grzechów w Jezusie, jest wiarą tak samo złą, jak oddawanie czci bożkom na oczach samego Boga.
Dzisiejsze kościoły na całym świecie głoszą z Ewangelii Jana 1:29, mówiąc: „Wszystkie wasze grzechy się skończyły, bo Jezus zabrał je na Krzyżu”. Uczynili z chrztu Jezusa zwykłe akcesorium, twierdząc, że zbawienie osiąga się w jakiś sposób, wierząc w Jezusa, nawet jeśli nie wierzy się w Jego chrzest. Ale chrzest, który Chrystus przyjął od Jana, chrzest, przez który wziął na Siebie wszystkie grzechy świata, nie jest czymś opcjonalnym, co możemy arbitralnie uwzględnić lub wykluczyć. Traktowanie i głoszenie chrztu Jezusa jako zwykłego dodatku do ewangelii jest podobne do czczenia Baala.
Dlaczego więc ci ludzie głoszą ewangelię bez chrztu Jezusa? Robią to, ponieważ ich nadzieja nie tkwi w Królestwie Bożym, ale w ich doczesnym bogactwie na tej ziemi. Ludzie, którzy mają taką wiarę, są dokładnie tacy sami, jak ci, którzy czcili pogańskiego boga Baala. 
Ci, którzy wcześniej wierzyli w ewangelię wody i Ducha, a teraz głoszą tylko krew Krzyża, muszą zdać sobie sprawę, że popełniają grzech tak poważny, jak bałwochwalstwo czczenia Baala.
Nikt nie może właściwie służyć, jeśli postawi sobie za cel materialne korzyści tego świata. Gdyby księża pominęli chrzest Jezusa i głosili tylko Jego krew na Krzyżu, to mogliby gromadzić świeckie zyski tego świata. Ale muszą zdać sobie sprawę, że ani taka wiara nie jest prawdziwą wiarą, ani takie głoszenie nie jest prawdziwym nauczaniem.
Patrząc na fragment Objawienia, widzimy, że przywódca Kościoła w Tiatyrze oddawał cześć Baalowi w swoim Kościele, tak jak Jezabel czciła Baala.
Jeśli ludzie nie wierzą w ewangelię wody i Ducha, to Duch Święty nie może ani mieszkać w ich sercach, ani w nich działać. Jak mówi apostoł Paweł, „jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do Niego nie należy”. To, czy ktoś jest dzieckiem Bożym, zależy od tego, czy ma w sercu Ducha Chrystusowego, czy też nie. Biblia mówi nam, że ci, którzy nie mają Ducha Chrystusowego, są porzuceni. 
 


Ci, Którzy Znają i Głoszą Chrzest Jezusa


Kiedy ktoś wierzy w chrzest (wodę) Jezusa, przez który wziął na Siebie wszystkie grzechy świata i Jego krew na Krzyżu, wtedy Duch Święty może zamieszkać w jego sercu.
Ale jeśli ktoś nie wierzy w ewangelię wody i Ducha, to nawet gdyby miał stać się męczennikiem dla Jezusa, nie byłoby to prawdziwe męczeństwo, ale jedynie próba ustanowienia własnej sprawiedliwości. Niektórzy ludzie, wierząc tylko w krew na Krzyżu, udają się w najodleglejsze zakątki świata, aby głosić ewangelię i spędzają całe życie poświęcając się misji, a czasami nawet stają się męczennikami dla swojej wiary.
Zainspirowani miłością Chrystusa, ludzie mogą w ten sposób zostać męczennikami, nawet jeśli wierzą tylko w krew Chrystusa na Krzyżu. Ale jak mówi nam Ewangelia Mateusza 7:23, co dobrego by było, gdyby Sam Pan odmówił uznania wszystkich ich dzieł i ofiar? Nie ma znaczenia, jak chętnie i wiernie szerzą ewangelię—jak na przykład czynią to misjonarze mormoni. Ponieważ nie głosili ewangelii wody i Ducha, ich wiara i wszystkie ich wysiłki poszłyby na marne.
Bóg skarcił sługę kościoła w Tiatyrze, ponieważ pozwolił wyznawcom wiary Jezabel rozrosnąć się w Kościele i tolerował ich wzrost. W dzisiejszym świecie jest wielu właśnie takich przywódców religijnych, którzy chcą oszukać dusze. W narodzinach Chrystusa, chrzcie, ukrzyżowaniu, śmierci, zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu—we wszystkich tych sprawach prawdziwy kościół Boży musi mieć właściwą wiarę i głosić właściwą ewangelię. W przeciwnym wypadku ich wiara byłaby bezużyteczna.
Fałszywi prorocy twierdzą, że aby być zbawionym, wystarczy wierzyć tylko w krew Chrystusa na Krzyżu, bez zrozumienia ważności Jego chrztu. Ponieważ pominęli prawdę o wodzie, chrześcijaństwo zostało zepsute i zamienione w jedną z wielu religii świata. Dlatego chrześcijaństwo nie mogło już przynieść zbawienia wszystkim ludziom na świecie.
Bez chrztu Jezusa i Jego krwi na Krzyżu, chrześcijaństwo stało się zwykłą religią, która kładzie nacisk na etykę i moralność świata. W Europie i Ameryce Północnej, gdzie absolutną większość populacji stanowili chrześcijanie, religie wschodnie stały się teraz dość popularne. Dlaczego? Ponieważ takie religijne chrześcijaństwo nie mogło dać ludziom przebaczenia grzechów i prawdziwej wiary w Boga, i w ten sposób mistyczna natura religii Wschodu pociągnęła za sobą wielu ludzi, którzy myślą, że oferują ona lepszą alternatywę dla religii zachodnich. Ale chrześcijaństwo nie jest ani zachodnią, ani wschodnią religią. 
Nadszedł czas, abyśmy ponownie rozważyli ewangelię wody i Ducha oraz stan dzisiejszego chrześcijaństwa. Musimy zapytać i zastanowić się, dlaczego chrześcijaństwo prawdy zostało zepsute i stało się tym, czym jest dzisiaj, i dlaczego dzisiejsze chrześcijaństwo stało się tak bezwartościowe i kłopotliwe dla oczu tak wielu ludzi. Odpowiedź znajduje się w ewangelii wody i Ducha. Wiara w Jezusa bez znajomości ewangelii wody i Ducha jest jak wielbienie Baala na oczach samego Boga. Najbardziej złą rzeczą przed Bogiem jest odmowa wiary w ewangelię wody i Ducha jako prawdę o prawdziwym zbawieniu.
 Dzisiejsze chrześcijaństwo jest zahipnotyzowane nie pięknem ewangelii wody i Ducha, ale pięknem świata. Siedem kościołów w Azji służyło Panu wierząc w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu. Ale, jak pokazuje Biblia, oni także po części ulegli światu, gdyż ewangelia wody i Ducha była coraz bardziej wypychana, a na jej miejsce przyszedł świat, aby zająć coraz więcej ludzkich serc.
Co stałoby się, gdyby kościół nie głosił prawdy zbawienia, ewangelii ponownego narodzenia z wody i Ducha, a natomiast głosiłby tylko krew na Krzyżu? Zadaję to pytanie dlatego, ponieważ jeśli kościół Boży będzie podążał za światem, to nawet on szybko zostanie zepsuty przez świat i niebawem będzie twierdzić, że chrzest Jezusa nie jest potrzebny do zbawienia. Dlatego ponownie rozpatruje i powtarzam tę ważną kwestię przez Słowo Boże.
 


Różnica Między Ewangelią z Chrztem Jezusa, a Ewangelią bez Jego Chrztu


Otrzymaliśmy przebaczenie wszystkich naszych grzechów przez wiarę w ewangelię wody i Ducha. Ta ewangelia wody i Ducha jest prawdą Pana, podczas gdy chrzest Jezusa, Jego krew na Krzyżu i Duch Święty są dowodami naszego zbawienia.
I List Jana 5:5-7 i I List Piotra 3:21 mówią nam, że „woda”—to znaczy chrzest—jest znakiem naszego zbawienia i jest to, to samo Słowo zbawienia, które pojawia się w Ewangelii Mateusza 3:15, gdzie Jezus wziął na Siebie wszystkie grzechy ludzkości Swoim chrztem. Skoro chrzest Jezusa jest tak ważny, jak ignorowanie chrztu Chrystusa i głoszenie tylko Jego krwi na Krzyżu może nas doprowadzić do pełnego i doskonałego zbawienia? Ci, którzy są uwolnieni od grzechu, muszą wyznaczyć wyraźną linię zbawienia poprzez wiarę w Słowo. Muszą ciągle sobie przypominać, aby ta linia stała się jeszcze wyraźniejsza.
Jeśli ktoś nie może wytyczyć wyraźnej linii granicznej dla swojego zbawienia, może to tylko oznaczać, że dana osoba nie została jeszcze zbawiona. Błędem jest myślenie, że nasze wyzwolenie od grzechu jest tylko zaawansowanym etapem naszej wiary. Wyzwolenie od grzechu nie jest etapem duchowego potwierdzenia, ale jest samą podstawą naszej wiary, najważniejszym krokiem w budowaniu naszego domu wiary na skale.
Nie wolno nam również myśleć o zagadnieniu zbawienia jedynie jako kwestii „pozycji doktrynalnej” różnych wyznań. Doktryny mogą się różnić w zależności od wyznania, ale prawda biblijna, prawda, że Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest, nie może różnić się od wiary do wiary. Dlatego gdy głosimy ewangelię wody i Ducha, nie możemy pominąć kluczowego znaczenia chrztu Jezusa. 
Nie możemy pominąć chrztu Chrystusa i jedynie głosić Jezusa jako „Baranka Bożego, który gładzi grzechy świata” lub głosić, że ludzie mogą być zbawieni, wierząc tylko w krew na Krzyżu. Musimy otrzymać przebaczenie naszych grzechów, wierząc zarówno w chrzest Jezusa Chrystusa, jak i Jego krew na Krzyżu. Jak mogłyby zniknąć wszystkie grzechy kogoś, jeśli wierzy on tylko w krew Chrystusa na Krzyżu, ale nie wierzy w Jego chrzest? Kiedy ludzie wierzą tylko w krew na Krzyżu, czy znikają także grzechy ich sumienia? Oczywiście, że nie!
Za pośrednictwem Biblii Jezus świadczy o sprawiedliwości Bożej, naszych grzechach i ich sądzie. Prawdziwą wiara, jaką musimy mieć, jest wiara w prawdziwą wiedzę o testamencie Chrystusa. Co rozumiem przez prawdziwą wiedzę? Mam na myśli wyraźne zrozumienie, jakie są nasze grzechy, które mają być sądzone przez Boga, jaka jest Jego sprawiedliwość i jaka jest wiara, która jest skazana na potępienie przed Bogiem. Tylko gdy wiemy o tym, prawdziwa wiara może wypłynąć z naszej prawdziwej wiedzy.
Jeśli głosząc ewangelię, pominiemy albo chrzest Jezusa, albo Jego krew na Krzyżu, wtedy to, co głosimy, nie będzie ewangelią wody i Ducha. Jeśli traktujemy prawdę Bożą w naszych ludzkich kategoriach i będziemy głosić, że każdy może stać się bezgrzeszny tylko przez wiarę w Jezusa, to zarówno ci, którzy ją głoszą, jak i ci, którzy ją słyszą, pozostaną grzesznikami. Różnica między tym, czy głosimy chrzest Jezusa, czy też nie, ma decydujące znaczenie w zbawieniu dusz.
Kiedy patrzymy na wiarę apostołów, widzimy, że głosili nie tylko krew na Krzyżu. Wszyscy oni wierzyli w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu jako jedno dzieło zbawienia. Twierdzenie, że Jezus zatroszczył się o wszystkie nasze grzechy na Krzyżu, nie wierząc, że najpierw wziął je na Siebie chrztem, jest nie tylko nielogiczne w ludzkim rozumowaniu, ale także nie pasuje do prawdy o wodzie i Duchu. Ci, którzy wierzą w taką w połowie spełnioną ewangelię, nie mogą być uwolnieni od swoich grzechów.
 

Praca Głosiciela Ewangelii

Mówiąc biblijnie, duchowymi swatami są ci, którzy głoszą ewangelię wody i Ducha. Swaci duchowego zbawienia muszą pośredniczyć między Panem a Jego oblubienicami. Pierwszą rzeczą, którą muszą zrobić, jest głoszenie grzesznikom tego, co Pan dla nich uczynił. Muszą ich nauczyć, że Jezus został ochrzczony, aby wziąć na Siebie ich grzechy i że został osądzony za wszystkie te grzechy na Krzyżu. Muszą również dokładnie rozeznać, czy oblubienice w to wierzą, a kiedy oblubienice w to wierzą, wtedy cała rola swatów jest wypełniona.
Aby to osiągnąć, bardzo ważne jest, aby swaci wyjaśnili oblubienicom, kim jest Oblubieniec i co dla nich zrobił, tak aby oblubienice mogły to łatwo zrozumieć. Kiedy serca oblubienic zdadzą sobie sprawę z tego, co Oblubieniec dla nich zrobił, wówczas swaci muszą ich nauczyć, że Oblubieniec zabrał wszystkie ich grzechy Swoją wodą i krwią.
Kiedy oblubienice przyjmą w ten sposób wszystko, co On dla nich uczynił, wówczas stają się i są nazywane oblubienicami Chrystusa. Ci, którzy zostali oblubienicami Jezusa Chrystusa, muszą zdać sobie sprawę, że Oblubieniec kupił je za okup w postaci ewangelii wody i Ducha. Muszą zdać sobie sprawę z tego, że aby uczynić je Swoimi, Oblubieniec zmył wszystkie ich grzechy Swoją wodą i krwią, czyniąc je białymi jak śnieg i przyjął je. 
Tylko wtedy oblubienice będą mogły na zawsze szanować i uznać Oblubieńca. Ci, którzy otrzymali przebaczenie wszystkich swoich grzechów, są sprawiedliwi, sprawiedliwi są bezgrzeszni, a bezgrzeszni to oblubienice Jezusa Chrystusa. Kiedy oblubienice mają taką wiarę, mogą poślubić Oblubieńca, a On może przyjąć je w Swoje ramiona. W związku z tym tylko wtedy, gdy duchowi swaci przygotują oblubienice ze Słowem prawdy, mogą z powodzeniem zaaranżować ich wesele. 
Aby odnieść sukces, swaci duchowego zbawienia muszą wiedzieć, jakiego rodzaju oblubienice chce Oblubieniec. Jezus, nasz Oblubieniec, nie ma grzechu. Jest On święty. Dlatego Jezus chce bezgrzeszne oblubienice bez skazy. I to jest powód, dla którego swaci wykorzystują prace Oblubieńca, aby oczyścić i przyozdobić oblubienice. To przyozdobienie oblubienic oznacza, że zostaną one przyprowadzone do Oblubieńca dopiero wtedy, gdy ich grzechy zostaną całkowicie oczyszczone przez ewangelię wody i Ducha wypełnioną przez Oblubieńca. Gdyby zostały do Niego przyprowadzone, gdy ich grzechy są tylko częściowo oczyszczone, Oblubieniec nie przyjąłby ich, ponieważ On chce, aby Jego oblubienice były całkowicie bezgrzeszne. Słudzy Boży, którzy odgrywają tę rolę, są swatami duchowego zbawienia.
Z tego powodu, słudzy Boży muszą kontynuować przygotowywanie oblubienic do duchowego zbawienia. Jednocześnie musimy również zdać sobie sprawę, że w dzisiejszym chrześcijaństwie jest wielu cielesnych swatów, którzy wszędzie wyzyskują i wymuszają materialne korzyści. Ci cieleśni swaci zostaną uderzeni zarówno przez Jezusa Chrystusa, jak i odrzucone oblubienice. Nie możemy stać się swatami ciała. 
 

Znając Głębię Szatana

Nawet wśród sług i ludzi Bożych jest wielu, którzy nie znają głębi oszustw Szatana. Innymi słowy, jest wielu, którzy nie zdają sobie sprawy, jak bardzo Szatan próbuje, abyśmy upadli. Zbyt wielu sług Bożych nie zdało sobie sprawy, jak Szatan zmienił i zepsuł ewangelię wody i Ducha oraz jak podstępem nakłonił wierzących, aby podążali za jego fałszywą wiarą. W rezultacie wielu wierzących w Jezusa otrzymało zepsutą ewangelię zamiast prawdziwej ewangelii wody i Ducha, a ich dusze, wbrew woli Boga, również zostały zniszczone.
Bóg mówi nam: „Nie podążaj za doktryną Jezabel. Wierz i wytrwale głoś ewangelię wody i Ducha aż do Mojego powrotu. Wtedy dam ci władzę nad narodami”. Ale tym, którzy zostali oszukani przez wiarę Jezabel, Bóg mówi również, że wrzuci ich w ucisk i później do piekielnej kuźni. 
Kiedy nadejdzie czas powrotu Chrystusa, zobaczymy, jak ci, którzy wierzyli i głosili zbawienie tylko poprzez krew Jezusa, zdradzą swoją wiarę. Ci ludzie mają skłonność do chlubienia się swoją wiarą i zawsze czują się lepsi od pozostałych, których wiara jest inna od ich wiary. Ale Bóg rozróżnia i czyni różnicę między ich wiarą a wiarą tych, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha: „Temu, kto zwycięży i zachowa aż do końca Moje uczynki, dam władzę nad narodami. I będzie rządził nimi laską żelazną, jak naczynia gliniane będą skruszeni, jak i Ja otrzymałem od Mego Ojca”.
Kiedy nasz Pan powróci na tę ziemię, będzie wielu chrześcijan, którzy będą musieli spotkać się z Panem bez ponownego narodzenia. Ponieważ nie wierzyli w ewangelię wody i Ducha, spotkają Pana z grzechem w sercach. Ale ci, których serca zostały przebaczone za grzechy przez wiarę w ewangelię wody i Ducha, przeciwnie, zostaną przemienieni wraz z przyjściem Pana i będą z Nim królować. Jak tu powiedziano, władza Pana i Jego ludzi jest jak władza żelaznej laski kruszącej naczynia gliniane.
Bóg z całą pewnością da władzę nad narodami tym, którzy do końca będą bronić swojej wiary w ewangelię wody i Ducha. Nasz Pan mówi nam, że ta władza jest taka sama, jak władza, którą otrzymał od Ojca. Musimy walczyć i pokonać fałszywych proroków, takich jak Jezabel i Balaam, abyśmy wiecznie rządzili z tą władzą nad narodami, które da nam Pan. 
 

Wyraźne Zbawienie Prawdy!

Aby zbawić grzeszników, nasz Pan musiał przyjść na tę ziemię, a aby wziąć na Siebie wszystkie grzechy ludzkości, musiał przyjąć chrzest od Jana. Ponieważ Pan został ochrzczony, aby wziąć na Siebie nasze grzechy, mógł zanieść je na Krzyż, umrzeć na nim i zmartwychwstać. Dokonał tych sprawiedliwych czynów dla nas, ponieważ nie mógł już dłużej znieść widoku ludzkości, popełniającej i walczącej ze swoimi grzechami. Ewangelia wody i Ducha jest prawdą, która może uwolnić cię od wszystkich twoich grzechów.
Nasz Pan stał się Zbawicielem dla wszystkich, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha. Ponieważ Pan musiał zostać ochrzczony przez Jana, mógł przynieść owoce tego niesamowitego wyniku, o czym świadczy Ewangelia Jana 1:29 i 19:30: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata” i „Wykonało się”. Ci, którzy mają przekonanie o swoim odkupieniu przez to Słowo Boże, mogą mieć silną wiarę w Niego, ponieważ wiedzą, że Jezus zatroszczył się o wszystkie ich grzechy Swoim chrztem. Musimy szczerze zajrzeć do naszych własnych serc, ponieważ jeśli nie wierzymy w ewangelię wody i Ducha, nasze grzechy na pewno są obecne w naszych sercach.
Kiedy przyjrzymy się bliżej sercom tych, którzy ignorują chrzest Jezusa i wierzą tylko w Jego krew na Krzyżu, widzimy, że nie mogą oni zaprzeczyć istnieniu grzechu w swoich sercach. Musimy zwrócić szczególną uwagę na chrzest Jezusa przez Jana Chrzciciela i jeszcze mocniej w niego wierzyć, ponieważ nie możemy odjąć ani dodać własnych myśli do Słowa Bożego. Wszyscy musimy walczyć z fałszywymi ewangeliami, ponieważ mogą one zniszczyć wiarę tych, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha.
Sam Jezus powiedział nam: „Uważajcie i strzeżcie się zakwasu faryzeuszy”. „Zakwas” nie odnosi się tutaj do tego rodzaju zakwasu używanego do produkcji alkoholu lub chleba, ale do ewangelii, w której nie ma chrztu Jezusa. Musimy wiedzieć i wierzyć w to, że Jezus zaniósł grzechy świata na Krzyż, biorąc je na Siebie Swoim chrztem, i że stał się naszym prawdziwym Zbawicielem, będąc ukrzyżowanym na Krzyżu i zmartwychwstając.
Ze Swojej strony Jezus przyjął wszystkie grzechy świata przez Swój chrzest od Jana i sprawił, że wszystkie one zniknęły wraz ze Swoją krwią na Krzyżu. Ale po stronie ludzi, ponieważ nie wierzą w chrzest, który Jezus przyjął od Jana, ich grzechy mogą jedynie istnieć. Bez wiary w prawdę, że Jezus został ochrzczony przez Jana, aby zabrać na Siebie wszystkie grzechy świata, ich grzechy nie mogą zostać zasadniczo wymazane. Ewangelia wody i Ducha jest ewangelią mocy, która oczyszcza wszystkie nasze grzechy i czyni nas białymi jak śnieg, kiedy wierzymy w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu jako jedność.
 

Bądźmy Tymi, Którzy Zwyciężają

W głównym fragmencie widzimy Słowo Boże wypowiedziane do kościoła w Tiatyrze. Bóg obiecał słudze kościoła w Tiatyrze, że da mu władzę nad narodami. Każdy narodzony na nowo święty żyje zaangażowany w duchową walkę na duchowym polu bitwy. Musimy zawsze triumfować na tym duchowym polu bitwy z naszą wiarą w ewangelię wody i Ducha. Ta duchowa walka zaczyna się od chwili, gdy ktoś uwierzy w ewangelię wody i Ducha. 
Ci, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha, muszą pokonać Szatana w swojej walce z nim. Niektórzy z nas walczą z Szatanem i będą pokonywać fałszywe ewangelie aż do dnia, w którym staną przed Bogiem. Ci, którzy zwyciężają, wierzą, że nasz Pan zabrał wszystkie nasze grzechy gdy przyszedł na ziemię, przyjął chrzest, umarł na Krzyżu i zmartwychwstał. Bez względu na to, co mówią inni, są niezachwiani w wierze, że miejscem oczyszczenia ich grzechów jest rzeka Jordan i że wszystkie ich grzechy zostały przekazane Jezusowi przez chrzest, który On przyjął od Jana.
Nasz Pan nakazał nam walczyć i zwyciężyć Szatana. Nasze ciało może czasami ciężko pracować i być zmęczone, ale nasza wiara w ewangelię wody i Ducha nigdy nie może przegrać wojny z fałszywymi ewangeliami.
Pan mówi nam: „Wchodźcie przez ciasną bramę. Szeroka bowiem jest brama i przestronna droga, która prowadzi na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Ciasna bowiem jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują” (Ewangelia Mateusza 7:13-14). Prorok Starego Testamentu Eliasz walczył i wygrał z ponad 850 kapłanami Baala.
Apostoł Paweł powiedział również, że nie było innej ewangelii poza tą, którą On głosił (List do Galacjan 1:7). Ta ewangelia Pawła była niczym innym jak wiarą w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu. Ci, którzy wierzą w tę ewangelię, chociaż mogą nadal mieć pewne wady, nawet po narodzeniu się na nowo, na zawsze nie mają żadnego grzechu w swoich sercach. Nasz Pan zmył wszystkie nasze grzechy Swoją wodą i przyjął za nie wszelki wyrok Swoją krwią. Chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu przyniosły wieczne odkupienie wierzącym.
Tym, którzy są zbawieni, Pan daje moc, aby mogli obronić swoją wiarę, żeby mogli walczyć i zwyciężać do końca.