Search
اردو
اردو
کورونا وائرس اور بین الاقوامی ڈاک سروس میں رکاوٹ کی وجہ سے ، ہم نے اپنی ’مُفت چھپی ہوئی کتاب کی سروس‘ کو عارضی طور پر معطّل کردیا ہے۔
اِس صورتحال کی روشنی میں ہم اِس وقت آپ کو کتابیں بھیجنے کے قابل نہیں ہیں۔
دُعا ہے کہ یہ وبائی بیماری جلد ہی ختم ہوجائے اور ڈاک سروس بحال ہو جائے۔

خطبات

مضمون 10: مُکاشفہ(مُکاشفہ دی کتاب اُتے تفسیر)

[18-1باب] بابل دی دُنیا ڈِگ پئی (مُکاشفہ ۱۸:۱۔۲۴)

بابل دی دُنیا ڈِگ پئی
)مُکاشفہ ۱۸:۱۔۲۴)
” ایہناں گلّاں دے پِچّھوں مَیں اِک ہور فرِشتے نُوں اسمان توں اُتر دیاں ہویاں ویکھیا۔ جِہدا بڑا اختیار سی تے زمین اوہدے جلال توں روشن ہوگئی۔اوس اُچّی تگڑی اواز نال چلّا کے آکھیا پئی ڈِگّ پیا وَڈا شہر بابل ڈِگّ پیا تے شیطاناں دا گھر تے ہر اِک پلِیت رُوح دا اڈّا تے ہر اِک پلِیت تے مکرُوہ پکھیرُو دا اڈّا ہوگیا اے۔کیوں جو اوہدی حرامکاری دی غضب والی مَے دے سببّوں سارِیاں قوماں ڈِگّ پئیاں نیں۔ تے زمین دیاں بادشاہاں اوہدے نال حرامکاری کِیتی اے۔ تے دُنیا دے سوداگر اوہدی عَیش عشرت دے سبّب دَولت مند بن گئے۔فیر مَیں اسمان وِچوں کِسے ہور نُوں ایہہ آکھدیاں سُنیا پئی اَے میری اُمّت دے لوکو اوہدے وِچوں نِکل آؤ۔تاں جو تُسی اوہدیاں گُناہاں وِچ شریک نا ہوؤ۔تے اوہدیاں آفتاں وِچوں کوئی تُہاڈے اُتّے نا آوے۔کیوں جو اوہدے گُناہ اسمان تِیکر اَپڑ گئے نیں تے اوہدیاں بدکارِیاں خُدا نُوں یاد آگئیاں نیں۔جیویں اوس کِیتا تُسی وی اوہدے نال کرو۔تے اوہنوں اوہدے کمّاں دا دُونا بدلہ دیو۔تے جِنّاں پیالہ اوس بھریا تُسی اوہدے لئی دُونا بھر دیو۔جِنّاں اوس اپنے آپ نُوں سوہنا بنایا تے شان شوکت کِیتی سی۔اوناں ای اوہنوں عذاب تے غم وِچ پا دیو کیوں جو اوہ اپنے دِل وِچ آکھدی اے پئی۔مَیں رانی بَیٹھی آں تے مَیں بیوہ نئیں۔تے کدی غم نا ویکھاں گی۔ایس لئی اوہدے اُتّے اِکّو دِن وِچ ایہہ آفتاں آؤن گِیاں یعنی مَوت تے غم تے کال اوہ اَگ وِچ ساڑ کے سواہ کِیتی جائے گی۔کیوں جو اوہدا نیاں کرن والا خُداوند خُدا زوراور اے۔تے اوہدے نال حرامکاری تے عیاشی کرن والے زمین دے بادشاہ جد اوہدے سڑن دا دُھوں ویکھن گے تَد اوہنوں رون تے پِٹن گے۔تے اوہدے عذاب دے ڈر توں دُراڈے کھلو کے آکھن گے اَے وڈّے شہر اَے بابل! اَے مضبُوط شہر! افسوس! افسوس! گھڑی وِچ ای تینُوں سزا مِل گئی۔تے دُنیا دے سوداگر اوہنوں رون گے تے ماتم کرن گے کیوں جو ہُن کوئی اوہناں دا مال نئیں خریدے گا۔تے اوہ مال ایہہ اے سونا۔ چاندی۔ جواہر۔ موتی۔ تے سُچے کتانی تے جامنو رنگ دے تے ریشمی تے سُوہے کپڑے تے ہر طرح دِیاں خُوشبودار لکڑاں تے ہاتھی دَند دِیاں طرح طرح دِیاں شیواں۔ تے بے بہا مہنگی لکڑ تے پِتّل تے لوہے تے سنگِ مَرمَر دِیاں طرح طرح دِیاں شیواں۔تے دارچینی تے مصالے۔ تے دُھوف تے عِطر۔ تے لوبان تے مَے۔ تے تیل تے میدہ۔ تے کنک تے مال ڈنگر۔ تے بھیڈاں تے گھوڑے۔ تے گڈِیاں تے غلام تے بندیاں دِیاں جاناں۔ہُن تیرے دِل پسند میوے تیرے کولوں دُور ہوگئے تے سارِیاں سوادلیاں تے چمکدار شیواں تَیتھوں جاندِیاں رہیاں۔ ہُن کدی وی ہتّھ نا آؤن گِیاں۔ایہناں شیواں دے سوداگر جیہڑے اوہدے سببّوں مالدار بن گئے سن اوہدے عذاب دے ڈر دے سببّوں دُور ای کھلو کے روؤن گے تے غم کرن گے۔تے آکھن گے پئی افسوس! افسوس! اوہ وَڈا شہر جیہڑا مہِین کتانی تے جامنو رنگ تے سُوہے کپڑے پا کے تے سونے تے جواہر تے موتِیاں نال شنگاریا ہویا سی۔گھڑی وِچ ای اوہدی اینی چوکھی دَولت اُجّڑ گئی۔تے سارے جہازاں والے تے جہازاں دے مُسافر تے ملّاح تے ہور جِنّے سمُندر دا کمّ کر دے نیں۔جدوں اوہدے سڑن دا دُھوں ویکھن گے تدوں دُور ای کھلو کے چلّاؤن گے تے آکھن گے۔ پئی کیہڑا شہر ایس وڈّے شہر وانگر اے؟تے اپنے سِراں وِچ سواہ پان گے تے روکے تے ماتم کر کے اُچّی اُچّی آکھن گے پئی۔ افسوس! افسوس اوہ وَڈا شہر جِہدی دَولت توں سمُندر دے سارے جہازاں والے دَولتمند بن گئے! گھڑی وِچ اُجّڑ گیا۔اَے اسمانوں تے اَے پاک لوکو۔ تے رسُولو تے نبیو۔ اوہدے اُتّے خُوشی کرو کیوں جو خُدا انصاف کر کے اوہدے کولوں تُہاڈا بدلہ لے لیا۔فیر اِک ہور زوراور فرِشتے وڈّی چکّی دے پُڑ وانگر اِک پتّھر چُکیا۔ تے ایہہ آکھ کے سمُندر وِچ سُٹ دِتّا پئی بابل دا وَڈا شہر وی اینج ای زور نال ڈھایا جائے گا تے فیر کِیتے اوہدا پَتا نا مِلے گا۔تے بربط وجان والے تے گویّاں تے بانسری وجان والیاں تے تُرہی پُھوکن والیاں دی اواز فیر کدی تیرے وِچوں سُنی نا جائے گی۔ تے کِسے پیشے دا کاریگر تیرے وِچ فیر کدی نا لَبھّے گا تے چکّی دی اواز فیر کدی تیرے وِچ سُنائی نا دیوے گی۔تے دِیوے دی روشنی فیر کدی تیرے وِچ نا چمکے گی تے لاڑے وَوہٹی دی اواز فیر کَدے تیرے وِچ سُنی نا جائے گی کیوں جو تیرے سوداگر زمین دے امیر سن۔ تے تیری جادُوگری توں سارِیاں قوماں بدراہ ہوگِئیاں۔تے نبیاں تے پاک لوکاں تے دھرتی اُتّے سارے قتل ہون والیاں دا خُون اوہدے وِچ پایا گیا۔ “
 
 

تفسیر

 
آیت ۱: ایہناں گلّاں دے پِچّھوں مَیں اِک ہور فرِشتے نُوں اسمان توں اُتر دیاں
ہویاں ویکھیا۔ جِہدا بڑا اختیار سی تے زمین اوہدے جلال توں روشن ہوگئی۔
خادماں دے سبب جنہاں نوں خُدا نے ایس زمین اُتے اپنا کم کران لئی گھلیا ، لوک خُدا دیاں برکتاں تے لعنتاں دے پیغام سُن سکدے نیں ۔ ایس لئی ، اپنے سارے پاپاں تے بدیاں توں چھٹ جان لئی ، تہانوں ساریاں نوں لازمی اپنے دلاں وچ قبول کرنا چاہی دا تے خُدا دے خادماں دے سبب منادی کیتی جان والی اسمانی روحانی برکتاں دے کلام اُتے ایمان رکھنا چاہی دا اے ۔
 
آیت۲: اوس اُچّی تگڑی اواز نال چلّا کے آکھیا پئی ڈِگّ پیا وَڈا شہر بابل ڈِگّ پیا تے شیطاناں دا گھر تے ہر اِک پلِیت رُوح دا اڈّا تے ہر اِک پلِیت تے مکرُوہ پکھیرُو دا اڈّا ہوگیا اے۔
ایس جملے وچ ، ”وڈا شہر بابل ڈِگ پیا“ اکھر بابل ، پاک کلام دے سبب پیسے دھیلے والی دنیا بارے دسن لئی ورتیا گیا اے ۔ مثال دے طورتے ، پرانے عہد نامے وچ ، اسیں بابل دے بُرج دی کہانی ویکھدے آں ، اک بُرج جیہڑا لوکاں نیں یعنی اپنیاں ذاتی طاقتاں نوں اکٹھیاں کرن دے راہیں خُدا دی ہستی دا انکار کرن لئی بنایا سی ، جیہڑا اودوں ایسے سببوں خُدا دے ہتھوں مٹی وچ رلیا سی ۔ جد اُتلا حوالہ فرماندا اے پئی وڈا شہر بابل ڈِگ پیا،تاں ایہہ سانوں دسدا پیا اے پئی ایہہ دنیا ڈِگ پوے گی ۔ کئی لوک ہیگے نیں جیہڑے سوچ سکدے نیں ،”ایہہ دنیا ہُن باکل ٹھیک کھلوتی ہوئی اے ، تے ایہہ کویں کدی ڈِگ سکدی اے ؟“پر خُدا ایتھے سانوں دسداپیا اے پئی جد ست پیالیاں دیاں آفتاں اک دے بعدوں دوجی کر کے گھلیاں جان گئیاں ، اوہ ایس دنیا نوں برباد کردیوے گا بالکل جویں اوہ بابل دے بُرج نوں برباد کر چُکیا سی ۔
فیر ، کیہ سبب اے کیوں ایہہ دنیا ست پیالیاں دیاں آفتاں نال ، خُدادے ہتھوں برباد کیتی جائے گی ؟ ایہہ ایس سببوں اے پئی ایس دنیا دے لوک اپنے آپ نویں سریوں جمے ہوئے پاک لوکاں نوں قتل کرن لئی مخالفِ مسیح نال اکٹھے ہوگئے ہون گے جیہڑے پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھدے نیں ، تے ایہہ ایس سببوں وی اے ایس لئی پئی اوہ اِنج بالکل اپنے مکن تیکر خُدا دے خلاف کھلو چُکے ہون گے ۔ ایہہ ایس سببوں وی اے پئی ایہہ دنیا ” شیطاناں دا گھر “ بن گئی ہوئے گی ۔
ایہو جیہا کیوں ہوئے گا ؟ کیوں پئی ، یعنی ، ایہہ دنیا شیطاناں دا گھر بن گئی ہوئے گی ؟ایہہ ہے ایس
لئی پئی جد اخیری زمانہ آئے گا ، بوہت سارے لوک مخالفِ مسیح دے اگے جھکن گے تے اوہدے توں شیطان دا ٹھپہ لین دے سبب اوس بدکار دے قیدی بن جان گے ۔
ایس کلام وچ، ناگ شیطان نوں بیان کرن لئی ورتیا گیا اے، تے بدروحاں ناگ دیاں نوکر نیں۔انج، جد ایہہ کلام فرماندا اے پئی دُنیا بدروحاں دا گھر بن گئی اے، ایہدا مطلب اے پئی مُخالفِ مسیح، ناگ دا نوکر، پوری طرح دُنیا اُتے قبضہ کرے گا۔اخیری زمانے دی دُنیا ڈاہڈے دُکھاں دے زمانے دا سامنا کرے گی جدوں ست پیالیاں دیاں آفتاں ایہدے اُتے لُدیاں جان گیاں۔ایہہ دُنیا ناگ دی دُنیا بن جائے گی، تے بدرُوحاں بے قابو ہون گئیاں جویں بھاویں ساری دنیا دا میل جول اوہناں نال سی ۔ تے ایہہ دنیا چھیتی نال ، یعنی خُدا ولوں ڈوہلیاں گئیاں ست پیالیاں دیاں اخیری آفتاں دے نازل ہون دے سببوں برباد ہوئے گی ۔
 
آیت۳ : کیوں جو اوہدی حرامکاری دی غضب والی مَے دے سببّوں سارِیاں قوماں ڈِگّ پئیاں نیں۔ تے زمین دیاں بادشاہاں اوہدے نال حرامکاری کِیتی اے۔ تے دُنیا دے سوداگر اوہدی عَیش عشرت دے سبّب دَولت مند بن گئے۔
بالکل جویں ایہہ آیت ایتھے فرماندی اے ، ظاہری طریقے نال زمین اُتے ”سارِیاں قوماں “دنیا دی حرام کاری دے غضب دی مَے نال متوالیاں ہوگئیاں نیں ۔ دوجے اکھراں وچ ، ایس دنیا دے لوک ایس دنیا نوں خُدا وانگر سوچ چُکے نیں تے ایہو ای ایمان رکھ چُکے نیں تے ایسے طرح ایہدے پچھے چلدے نیں ۔ اوہ خُدا توں بوہتی دنیا نال محبت کر چُکے نیں ۔ اِنج ایہہ دنیا پاپ دا گڑھ بن گئی اے ، تے ایہدے لوک پاپ وچ متوالی اپنیاں زندگیاں بسرکرچُکے نیں ۔
 ایس لئی ، نتیجہ پاپ دے سببوں دنیا دا ڈِگ پینا اے ۔ ایس لئی پئی لوک خُدا وانگر دنیا نال محبت کر چُکے نیں تے ایہدے پچھے چلدے نیں ، اوہ اوہناں نوں ست پیالیاں دیاں آفتاں دی اپنی عدالت نال ویران برباد کرے گا ۔ ایس دنیا وچ رہن والا ہربندہ اخیریں خُدا ولوں گھلیاں گئیاں ایہناں ستاں وڈیاں آفتاں دے سبب ویران برباد ہو جائے گا تے دوزخ وچ سُٹیا جائے گا ۔
خُدا سانوں اپنی خاص ہدایت دیندا پیا اے پئی ہر کوئی جیہڑا ہُن خُداوند ولوں دتی گئی پانی تے رُوح دی خوش خبری اُتے ایمان نئیں رکھدا اخیریں ست پیالیاں دیاں آفتاں نوں جرے گا ۔ تہانوں لازمی یاد رکھنا چاہی دا اے پئی جےتُسیں ایس خوشخبری اُتے ایمان نئیں رکھدے تے اوہدی ہدایت دے باوجود خُدا دے خلاف کھلوندے رہندے او ، تُسیں نا صرف ست پیالیاں دیاں آفتاں دے راہیں سزا پاؤ گے ، سگوں تُسیں دوزخ دی سدا دی سزا وی پاؤ گے ۔
ایس لئی ، لوکاں نوں لازمی احساس کرنا چاہی دا اے پئی اوہناں نوں ہُن ، خُدا دی وڈیاں تے ڈراؤنیاں آفتاں توں بچن دے سلسلے وچ پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھنا اے ،تے اوہناں نوں لازمی اینی چھیتی جنی چھیتی ہو سکدا اے پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان ول پرتنا چاہی دا اے ۔
بھاویں بوہت سارے بادشاہ تے دنیا دے سوداگر اپنے بوہتے پیسیاں نال وڈی دولت جمع کر چُکے نیں ،اوہ سارے روندے ہوئے ، پچھاتندے ہوئے ، ماتم کردے ہوئے تے ہاڑے پاؤندے ہوئے مک جان گے جد اوہ ایس دنیا نوں خُدا ولوں گھلیاں گئیاں وڈیاں آفتاں نال ٹوٹے ٹوٹے ہوندے ہویاں ویکھن گے ۔
ایس لئی ، سانوں ساریاں نوں لازمی کدی نئیں بھلنا چاہی داپئی سانوں ہر کسے دے اگے پانی تے رُوح دی خوشخبری دی منادی کرنی اے ، تے یعنی سانوں نویں ہزار ورہیاں دے زمانے ول ویکھن دے سبب اپنیاں زندگیاں بسر کرنیاں نیں ۔ سانوں لازمی ہر کسے دی پانی تے رُوح دی خوشخبری ول اگوائی کرنی چاہی دی اے ، تاں پئی ہر بندہ وڈیاں آفتاں توں بچ سکے ۔
 
آیت ۴: فیر مَیں اسمان وِچوں کِسے ہور نُوں ایہہ آکھدیاں سُنیا پئی اَے میری اُمّت دے لوکو اوہدے وِچوں نِکل آؤ۔ تاں جو تُسی اوہدیاں گُناہاں وِچ شریک نا ہوؤ۔ تے اوہدیاں آفتاں وِچوں کوئی تُہاڈے اُتّے نا آوے۔
” اَے میری اُمّت دے لوکو اوہدے وِچوں نِکل آؤ۔ تاں جو تُسی اوہدیاں گُناہاں وِچ شریک نا ہوؤ۔ تے اوہدیاں آفتاں وِچوں کوئی تُہاڈے اُتّے نا آوے “ ایہہ اپنے پاک لوکاں نوں فرمایا گیا خُدا دا کلام اے۔ دوجے اکھراں وچ ، پاک لوکاں نوں لازمی اخیری زمانے دی دنیا نال میل جول نئیں رکھنا چاہی دا تے قیدیاں وانگر اپنیاں زندگیاں نئیں بسر کرنیاں چاہی دیاں ۔ ایتھوں تیکر پئی اوہ جیہڑے پہلوں ای پاک لوک بن گئے سن ، جے اوہ اخیری زمانے دی دنیا دے پاپاں وچ ڈِگ جان ، اوہ اوہدیاں ڈراؤنیاں آفتاں نال ، خُدا دے ہتھوں سزا توں بچن دے لائق نئیں ہون گے۔ دوجے اکھراں وچ ، خُدا
سارے پاک لوکاں نوں دنیا دے قیدیاں وانگر مکن دے سبب اوہدا غضب نا لین لئی آکھدا پیا اے ۔
 
آیت ۵: کیوں جو اوہدے گُناہ اسمان تِیکر اَپڑ گئے نیں تے اوہدیاں بدکارِیاں خُدا نُوں یاد آگئیاں نیں۔
خُدا بنا ں شک ساریاں پاپاں تے ایس دنیا دے کماں نوں یاد کردا اے تے صرف ایہدے انصاف دے دن نوں اڈیکدا اے ۔ اک دن مخالفِ مسیح دے اچانک ظاہر ہون نال ، بربادی بوہت چھیتی ساری دنیا اُتے آجائے گی بالکل جویں خُدا نے ارادہ کیتا اے ۔ پر فیر وی کئی لوک ہیگے نیں جیہڑے ایہہ ایمان رکھدے نیں پئی ایہہ دنیا برباد نئیں ہوئے گی ، سگوں ایہہ سدا تیکر قیم رہوے گی ۔
پر، ایہہ دنیا قیم نئیں رہوے گی جویں اوہ سوچدے نیں ، سگوں خُدا ولوں گھلیاں گئیاں ست تُرہیاں تے ست پیالیاں دیاں آفتاں دے سبب اچانک برباد ہوئے گی ۔ جد اخیری زمانہ آئے گا، خُدا دنیا وچ ہر تھاں اُتے دکھاں نوں لیائے گا تے ایہنوں برباد کرے گا ۔ سانوں لازمی اِنج بالکل اخیرتیکر اپنی ایمان والی زندگیاں وچ دلوں رہنا چاہی دا اے، اپنے سچےدلوں ایمان رکھ کے پئی یسوع مسیح دی بادشاہی بنا ں شک آئے گی ۔
خُدا دے اپنے فرشتیاں نوں ایس زمین اُتے ست پیالے لُدن دا حکم دین توں پہلوں ، دنیا دے پاپ اینے بے قابوتے دُور دُراڈے کھلر گئے ہون گے پئی ایہہ خُدا دی سزا پاؤن لئی حقدار توں بوہت چوکھی حقدار ہوئے گی ۔ ایس لئی خُدا ایہدے پاپاں نوں یاد رکھے گا ، تے ایہدی بربادی نوں ہور دیر نئیں کرے گا ۔ ایس توں علاوہ ، مخالفِ مسیح تے دنیا دار لوک خُدا دے لوکاں نوں ستان گے ، پاک لوکاں نوں اپنے ایمان توں مکرن لئی مجبور کرن گے ،تے اوہناں نوں شہید کرن گے ۔ جد ایہہ سارا کُجھ ہوئے گا ، ایہہ دنیا ست پیالیاں دیاں آفتاں دے دکھ جرے گی ۔
 
آیت ۶: جیویں اوس کِیتا تُسی وی اوہدے نال کرو۔ تے اوہنوں اوہدے کمّاں دا دُونا بدلہ دیو۔ تے جِنّاں پیالہ اوس بھریا تُسی اوہدے لئی دُونا بھر دیو۔
ایتھے ایہہ لکھیا ہویا اے ،” جیویں اوس کِیتا تُسی وی اوہدے نال کرو۔ تے اوہنوں اوہدے کمّاں دا دُونا بدلہ دیو۔ تے جِنّاں پیالہ اوس بھریا تُسی اوہدے لئی دُونا بھر دیو۔ “ ایتھے ایہہ ”اوس“ کیہدے بارے آکھدا اے ؟ ایہہ ایس دنیا نوں ، ایس وچ رہن والے پاپیاں دے ناں نال ، مخالفِ مسیح، تے شیطان بارے دسدا اے ۔ ایہہ سانوں دسدا اے پئی خُدا اوہناں نوں واپس قیمت ادا کرے گا جویں اوہ پاک لوکاں اُتے دکھ ، عذاب ،تنگی تے موت لیا چُکےسن ۔
آیت ۶ ایہہ وی فرماندی اے ، ” جِنّاں پیالہ اوس بھریا تُسی اوہدے لئی دُونا بھر دیو۔ “ایہہ دنیا دے سارے جھوٹے دیناں نوں سزا دین لئی ، خُدا دا اپنے فرشتیاں نوں حکم اے جیہڑے ابلیس دے جھوٹ ودھاؤن دے راہیں لوکاں دی دوزخ تیکر اگوائی کر چُکے سن ۔ ایہدا مطلب اے خُدا اپنا غضب تے سزا اج دی مسیحیت اُتے ایہدے جھوٹی تعلیم دین دے پاپ دے سببوں ، یعنی خُدا دےکلام نوں شیطانی تعلیماں نال رلان دے سببوں، تے اِنج لوکاں نوں ابلیس تیکر لے جان دے سبب گھلے گا ۔ ایس لئی ،مسیحی جیہڑے پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان نئیں رکھدے او ہو ای پاپ دی سزا پان گے جویں دنیا دے دنیادار لوک پاؤن گے ۔
 
آیت ۷: جِنّاں اوس اپنے آپ نُوں سوہنا بنایا تے شان شوکت کِیتی سی۔ اوناں ای اوہنوں عذاب تے غم وِچ پا دیو کیوں جو اوہ اپنے دِل وِچ آکھدی اے پئی۔ مَیں رانی بَیٹھی آں تے مَیں بیوہ نئیں۔ تے کدی غم نا ویکھاں گی۔
خُدا ایتھےایہناں گھمنڈی لوکاں دے پاپاں دا بدلہ ، عذاب تے غم نال دین دا حکم فرماندا اے ۔ دنیا دے سارے دینی لوکاں نال جیہڑے نویں سریوں جمے نئیں ، تے نا ایمان رکھن والیاں توں ، یعنی دنیا دے پیسے دھیلے والے لوکاں توں ، خُدا اوہناں دے پاپاں دا حساب لوے گا تے اوہناں نوں سزا دیوے گا ۔
ایس لئی پئی اوہ اپنے آپ نوں ایہہ آکھدے ہویاں ، گھمنڈی ای رہندے نیں ، ” مَیں رانی بَیٹھی آں تے مَیں بیوہ نئیں۔ تے کدی غم نا ویکھاں گی۔ “ ایس لئی خُدا اوہناں اُتے اوہناں دی بربادی دیاں آفتاں گھلے گا ۔ خُدا ولوں گھلیاں گئیاں وڈیاں آفتاں نال ، اوہ سارے اپنی دنیادیاں جائیداداں تے اپنے پیاریاں نوں ، ساریاں نون اکو ای ویلے گوان دے دکھ دی پیڑ جرن گے ۔
 
آیت ۸: ایس لئی اوہدے اُتّے اِکّو دِن وِچ ایہہ آفتاں آؤن گِیاں یعنی مَوت تے غم تے کال اوہ اَگ وِچ ساڑ کے سواہ کِیتی جائے گی۔ کیوں جو اوہدا نیاں کرن والا خُداوند خُدا
زوراور اے۔
ست آفتاں دے شروع نال ، موت ، رونا تے کال دیاں آفتاں اِکو ای دن وچ ایس دنیا اُتے آؤن گئیاں ۔ مخالفِ مسیح تے اوہدے سارے دنیادار پچھے چلن والے سارے اِنج سدا تیکر دوزخ وچ سڑن دی سزا پاؤن گے ۔
 
آیت ۹: تے اوہدے نال حرامکاری تے عیاشی کرن والے زمین دے بادشاہ جد اوہدے سڑن دا دُھوں ویکھن گے تَد اوہنوں رون تے پِٹن گے۔
لوک تے دنیا دے بادشاہ اپنے آپ دیاں اکھاں نال ویکھن گے پئی اوہناں دی دنیا اگ تے بھنچالاں نال برباد ہوندی پئی اے تے ست پیالیاں دیاں آفتاں دے سبب برباد ہوندی پئی اے ۔ ایس لئی دنیا دے بادشاہ رون گے تے پچھتان گے ، یعنی اپنے نقصان بارے ہاڑے پاؤن گے ۔
 
آیت ۱۰: تے اوہدے عذاب دے ڈر توں دُراڈے کھلو کے آکھن گے اَے وڈّے شہر اَے بابل! اَے مضبُوط شہر! افسوس! افسوس! گھڑی وِچ ای تینُوں سزا مِل گئی۔
لوک جیہڑے ایمان نئیں رکھ چُکے سن پئی ایہہ دنیا ڈِگے گی جد اوہ ساری دنیا نوں اپنیاں اکھاں دے بالکل ساہمنے سچ مُچ ٹوٹے ٹوٹے ہوندے ہویاں ویکھن گے تاں ڈر کےغش کھان گے ۔ اپنی خوبصورتی نال اینی بوہتی چمکدی ہوئی دنیا اُتے ، خُدا دی عدالت جھٹ پٹ گھلی جائے گا، تے ایہہ ساری ویہندیاں ویہندیاں ڈِگ جائے گی ۔
 
آیت ۱۱ ۔ ۱۳: تے دُنیا دے سوداگر اوہنوں رون گے تے ماتم کرن گے کیوں جو ہُن کوئی اوہناں دا مال نئیں خریدے گا۔تے اوہ مال ایہہ اے سونا۔ چاندی۔ جواہر۔ موتی۔ تے سُچے کتانی تے جامنو رنگ دے تے ریشمی تے سُوہے کپڑے تے ہر طرح دِیاں خُوشبودار لکڑاں تے ہاتھی دَند دِیاں طرح طرح دِیاں شیواں۔ تے بے بہا مہنگی لکڑ تے پِتّل تے لوہے تے سنگِ مَرمَر دِیاں طرح طرح دِیاں شیواں۔تے دارچینی تے مصالے۔ تے دُھوف تے عِطر۔ تے لوبان تے مَے۔ تے تیل تے میدہ۔ تے کنک تے مال ڈنگر۔ تے
بھیڈاں تے گھوڑے۔ تے گڈِیاں تے غلام تے بندیاں دِیاں جاناں۔
کیہڑا کوئی شے خرید یا ویچ سکدا اے جد دنیا دی بربادی نیڑے اے؟ زمین دے سوداگر ،وی ، رون گے تے اپنی دنیا دے نقصان بارے ہاڑے پاؤن گے ۔ جد خُدا سے پیالیاں دیاں آفتاں لُدے گا ، کوئی بندہ ساری دنیا وچ کوئی شے نئیں خرید دا ہوئے گا ۔ ایہہ دنیا کدی دوبارہ نئیں بنائی جائے گی تے صرف مسیح دی بادشاہی ایہدے کھنڈراں اُتے بنائی جائے گی ۔
ایتھے فضول خرچ سوداگری دے مال دی اک فہرست اے جیہدے نال لوک اوس اخیری دن تیکر اپنے آپ نوں عیش تے عشرت نال سجا چُکے سن ۔ پر ایہہ ساریاں شیواں صرف اک دن وچ بیکار ہو جان گئیاں تے کوئی بندہ فیر کدی ایہو جیہی دنیا دیاں شیواں دے پچھے نئیں نسے گا ۔ ایہہ ساریاں شیواں اوہ نیں جنہاں دی دنیا دے دین سوداگری کردے نیں ۔ دنیا دے دین اپنے پیسے دی محبت دی خاطر ہر سوچن دے لائق کم کر چُکے نیں ، ایتھوں تیکر پئی اک سِکّے بدلے لوکاں نوں ویچن توں نا شرمائے ۔
 
آیتاں۱۴ ۔ ۱۸: ہُن تیرے دِل پسند میوے تیرے کولوں دُور ہوگئے تے سارِیاں سوادلیاں تے چمکدار شیواں تَیتھوں جاندِیاں رہیاں۔ ہُن کدی وی ہتّھ نا آؤن گِیاں۔ایہناں شیواں دے سوداگر جیہڑے اوہدے سببّوں مالدار بن گئے سن اوہدے عذاب دے ڈر دے سببّوں دُور ای کھلو کے روؤن گے تے غم کرن گے۔تے آکھن گے پئی افسوس! افسوس! اوہ وَڈا شہر جیہڑا مہِین کتانی تے جامنو رنگ تے سُوہے کپڑے پا کے تے سونے تے جواہر تے موتِیاں نال شنگاریا ہویا سی۔ گھڑی وِچ ای اوہدی اینی چوکھی دَولت اُجّڑ گئی۔ تے سارے جہازاں والے تے جہازاں دے مُسافر تے ملّاح تے ہور جِنّے سمُندر دا کمّ کر دے نیں۔جدوں اوہدے سڑن دا دُھوں ویکھن گے تدوں دُور ای کھلو کے چلّاؤن گے تے آکھن گے۔ پئی کیہڑا شہر ایس وڈّے شہر وانگر اے؟ 
ایس لئی لوک فیر کدی ہور اپنے دنیا دے مال تے سوداگری دے سامان نوں ویکھن دے لائق نئیں ہون گے ۔
سوداگر جیہڑے ایس دنیا دے سببوں امیر بن گئے سن رون گے تے ہاڑے پاؤن گے جویں ای اوہ اپنی دنیا نوں ٹُٹدیاں ہویاں ویکھن گے ۔ اوہ پریشانی وچ ہاڑے پاؤن گے ، ایس لئی پئی جد دنیا ڈِگے گی ، اوہ ، وی ، ایہدے نال ڈِگ جان گے تے اوہناں دیاں ساریاں اکٹھیاں بادشاہیاں صرف اک دن وچ غائب ہو جان گئیاں ۔
جد دنیا دی دولت اُتے بنائے گئے دین ڈِگن گے ، ایس دنیا دے لوک اپنے آپ نوں ، ’’ افسوس ، افسوس ! ‘‘ دا روناروندیاں ہویاں ویکھن گے ۔ بین الاقوامی سوداگر تے بیڑیاں دے مالک ، دنیا وچ اگانہہ پچھانہہ جان والے وی ہاڑے پاؤن گے ۔ ایہہ لوک پریشانی وچ رولا پاؤن گے ، ” کیہ لوکاں دے ہتھوں بنائی گئی کوئی تہذیب اج دی ایس تہذیب توں پہلوں کدی بوہت وڈی تے ودھیا ہیگی سی ؟ “
 
آیت ۱۹: تے اپنے سِراں وِچ سواہ پان گے تے روکے تے ماتم کر کے اُچّی اُچّی آکھن گے پئی۔ افسوس! افسوس اوہ وَڈا شہر جِہدی دَولت توں سمُندر دے سارے جہازاں والے دَولتمند بن گئے! گھڑی وِچ اُجّڑ گیا۔
ست پیالیاں دیاں آفتاں دے سببوں ویران تے برباد دنیا نوں ویکھ کے ، اوہ سارے جیہڑے سوچ چُکے سن پئی ایہہ دنیا سدا تیکر قیم رہوے گی بوہت دکھی ہوکے رون گے ۔ اوہ جیہڑے ہُن تیکر ایس زمین اُتے باقی ہون گے رون گے تے ہاڑے پاؤن گے جویں ای اوہ ساری دنیا نوں گھڑی پل وچ خُدا ولوں گھلیاں گئیاں ست پیالیاں دیاں آفتاں نال برباد ہوندا ہویا ویکھن گے ، پر اوہناں دے سارےہاڑے پاؤنا کسے فائدے دا نا ہوئے گا ، ایس لئی پئی اودوں توں ایہہ دنیا تے ایس وچ ہر اک شے پہلوں ای مک گئی ہوئے گی ۔ جے اوہ تد ہاڑے پاؤن دی طاقت رکھدے نیں ، تاں اوہناں نوں ہُن اپنے آپ دی قسمت اُتے رونا چاہی دا اے ،ایس لئی پئی اوہ اپنے پاپاں دے سبب دوزخ دے قیدی نیں ، تے اوہناں نوں اپنی سدا دی بربادی توں چھُٹ جان لئی پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھنا چاہی دا اے ۔
 
آیت ۲۰: اَے اسمانوں تے اَے پاک لوکو۔ تے رسُولو تے نبیو۔ اوہدے اُتّے خُوشی کرو کیوں جو خُدا انصاف کر کے اوہدے کولوں تُہاڈا بدلہ لے لیا۔
جد ست پیالیاں دیاں آفتاں گھلیاں جان گئیاں تاں وَا وچ چُکے گئے پاک لوک خوشی منان گے ، ایس لئی پئی ایہناں آفتاں نال خُدا اوہناں دا سارا بدلہ لوے گا ۔ ایہہ صرف ٹھیک اے پئی خُدا اِنج اپنے ویریاں اُتے بوہت ڈراؤنیاں ، آفتاں گھلے گا ۔
آیت ۲۱: فیر اِک ہور زوراور فرِشتے وڈّی چکّی دے پُڑ وانگر اِک پتّھر چُکیا۔ تے ایہہ آکھ کے سمُندر وِچ سُٹ دِتّا پئی بابل دا وَڈا شہر وی اینج ای زور نال ڈھایا جائے گا تے فیر کِیتے اوہدا پَتا نا مِلے گا۔
خُدا ایتھے فرماندا اے پئی ایہہ دنیا فیر کدی نظر نا آئے گی ، جویں چکی دا وڈا پُڑسمندر وچ سُٹیا جاندا اے ۔ ساڈا خُداوند فیر ساری دنیا تے ایس وچ ساریاں شیواں نوں نواں کرے گا ۔ تے ایس دنیا نوں مسیح دی بادشاہی وچ بدل دین دا اپنا کم مکمل کرے گا ۔
 
آیت ۲۲: تے بربط وجان والے تے گویّاں تے بانسری وجان والیاں تے تُرہی پُھوکن والیاں دی اواز فیر کدی تیرے وِچوں سُنی نا جائے گی۔ تے کِسے پیشے دا کاریگر تیرے وِچ فیر کدی نا لَبھّے گا تے چکّی دی اواز فیر کدی تیرے وِچ سُنائی نا دیوے گی۔
جد ست پیالیاں دیاں آفتاں مک جان گئیاں، موسیقی دی کوئی اواز جیہڑی لوک ایس دنیا وچ پہلوں سُن چُکے سن کدی دوبارہ سُنی نا جائے گی ، نا ای کاریگراں دےہتھوڑیاں دی اواز سُنی جائے گی ۔
 
آیت ۲۳: تے دِیوے دی روشنی فیر کدی تیرے وِچ نا چمکے گی تے لاڑے وَوہٹی دی اواز فیر کَدے تیرے وِچ سُنی نا جائے گی کیوں جو تیرے سوداگر زمین دے امیر سن۔ تے تیری جادُوگری توں سارِیاں قوماں بدراہ ہوگِئیاں۔
جد ست پیالیاں دیاں آفتاں مکمل ہو جان گئیاں،تاں ایہہ دنیا فیر کدی دیوے دی لَو نوں نئیں ویکھے گی ، نا ای ہو رکسے لاڑے تے ووہٹی دی اواز سُنے گی ۔ دنیا دے جادوگراں دا دھوکہ وی مک جائے گا ، ایس لئی پئی دنیا مک گئی ہوئے گی ۔
 
آیت ۲۴: تے نبیاں تے پاک لوکاں تے دھرتی اُتّے سارے قتل ہون والیاں دا خُون اوہدے وِچ پایا گیا۔
سبب کیہ اے کیوں خُدا ایس زمین اُتے ست پیالیاں دیاں وڈیاں آفتاں گھلے گا ایس لئی پئی شیطان دے خادم اوہدے نبیاں تے پاک لوکاں دالہو وگا چُکے ہون گے ۔