Search
اردو
اردو
کورونا وائرس اور بین الاقوامی ڈاک سروس میں رکاوٹ کی وجہ سے ، ہم نے اپنی ’مُفت چھپی ہوئی کتاب کی سروس‘ کو عارضی طور پر معطّل کردیا ہے۔
اِس صورتحال کی روشنی میں ہم اِس وقت آپ کو کتابیں بھیجنے کے قابل نہیں ہیں۔
دُعا ہے کہ یہ وبائی بیماری جلد ہی ختم ہوجائے اور ڈاک سروس بحال ہو جائے۔

خطبات

เรื่องที่ 9: โรม (ข้อคิดเกี่ยวกับหนังสือของโรม)

[บทที่ 7-6] ขอสรรเสริญพระเยซูเจ้าผู้ทรงช่วย ให้ผู้มีบาปรอดพ้นจากบาป (โรม 7:14–8:2)

(โรม 7:14–8:2)
“เรารู้ว่าธรรมบัญญัตินั้นเป็นมาโดยฝ่ายพระวิญญาณแต่ว่าข้าพเจ้าเป็นมนุษย์ถูกขายไว้ให้อยู่ใต้บาปข้าพเจ้าไม่เข้าใจการกระทำของข้าพเจ้าเองเพราะว่าข้าพเจ้าไม่ทำสิ่งที่ข้าพเจ้าปรารถนาที่จะทำแต่กลับทำสิ่งที่ข้าพเจ้าเกลียดชังนั้นเหตุฉะนั้นถ้าข้าพเจ้าทำสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่ปรารถนาที่จะทำและข้าพเจ้ายอมรับว่าธรรมบัญญัตินั้นดี ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงมิใช่ผู้กระทำแต่ว่าบาปซึ่งอยู่ในตัว
ข้าพเจ้านั่นเองเป็นผู้ทำ ด้วยว่าในตัวข้าพเจ้า คือในตัวข้าพเจ้าไม่มีความดีประการใดอยู่เลย เพราะ เจตนาดีข้าพเจ้าก็มีอยู่แต่ซึ่งจะกระทำการดีนั้นข้าพเจ้าหาได้กระทำไม่ด้วยว่าการดีนั้นซึ่งข้าพเจ้าปรารถนาทำ ข้าพเจ้าไม่ได้กระทำ แต่การชั่วซึ่งข้าพเจ้ามิได้ปรารถนาทำ ข้าพเจ้ายังทำอยู่ ถึงแม้ ข้าพเจ้ายังทำสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่ปรารถนาจะทำก็ไม่ใช่ตัวข้าพเจ้าเป็นผู้กระทำแต่บาปซึ่งอยู่ในตัวข้าพเจ้านั่นเองเป็นผู้กระทำดังนั้นข้าพเจ้าจึงเห็นว่าเป็นกฎธรรมดาอย่างหนึ่งคือเมื่อใดที่ข้าพเจ้าตั้งใจ
จะกระทำความดี ความชั่วก็พร้อมที่จะผุดขึ้น เพราะว่าส่วนลึกในใจของ ข้าพเจ้านั้น ข้าพเจ้า ชื่นชมในธรรมบัญญัติของพระเจ้าแต่ข้าพเจ้าเห็นมีกฎอีกอย่างหนึ่งในกายของข้าพเจ้าซึ่งต่อสู้กับกฎแห่งจิตใจของข้าพเจ้า และชักนำให้ข้าพเจ้าอยู่ใต้บังคับกฎแห่งบาป ซึ่งอยู่ในกายของข้าพเจ้า โอย ข้าพเจ้าเป็นคนน่าสมเพชอะไรเช่นนี้ใครจะช่วยให้ข้าพเจ้าพ้นจากร่างกายนี้ซึ่งเป็นของความ
ตายได้ ข้าพเจ้าขอบพระคุณพระเจ้า โดยทางพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ฉะนั้นทาง ด้านจิตใจของข้าพเจ้านั้น ข้าพเจ้าเชื่อฟังกฎของพระเจ้าแต่ด้านฝ่ายเนื้อหนังของข้าพเจ้านั้นข้าพ
เจ้าเป็นทาสของกฎแห่งบาป ฉะนั้นการลงโทษจึงไม่มีแก่คนทั้งหลายที่อยู่ในพระเยซูคริสต์ เพราะ ว่ากฎของพระวิญญาณแห่งชีวิตในพระเยซูคริสต์ได้ทำให้ข้าพเจ้าได้พ้นจากกฎแห่งบาปและความตาย”
 
 

มนุษย์คือผู้รับมรดกบาป

 
มนุษย์ทุกคนรับบาปเป็นมรดกจากอดัมและอีฟและเป็นเมล็ดของบาปตามจริงแล้วเราเกิดมาเป็นทายาทของบาปและเป็นผู้มีบาปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้มนุษย์ทุกคนในโลกนี้ก็ไม่มีใครช่วย
ได้ แต่ต้องเป็นผู้มีบาป ตามบรรพบุรุษ ตามอดัม แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีใครต้องการเป็นผู้มีบาปเลย
จุดกำเนิดของบาปคืออะไร?คือสิ่งที่รับมาจากพ่อแม่ของเราพวกเราเกิดมาพร้อมกับบาปในหัวใจของเรา นี่คือมรดกตามธรรมชาติของผู้มีบาป พวกเรามีบาปทั้ง 12 ชนิดที่สืบต่อมาจาก อดัมและอีฟ บาปเหล่านั้นก็คือมนุษย์ มีความคิดชั่วร้าย การล่วงประเวณี การลักขโมย การฆ่าคน การผิดผัวผิดเมีย การโลภ ความอธรรม การล่อลวงเขา ราคะตัณหา อิจฉาตาร้อน การใส่ร้าย ความ เย่อหยิ่ง ความบัดซบ บาปเหล่านี้อยู่ภายในหัวใจของพวกเรา จากทุกๆเวลาที่เราเกิด ฉะนั้นธรรม ชาติพื้นฐานของมนุษย์คือบาป
ดังนั้นพวกเราเกิดมาพร้อมกับบาปทั้ง 12 ชนิดเราเกิดมาพร้อมกับบาปในหัวใจของพวกเรา มนุษย์เราเกิดมาเป็นผู้มีบาปและเขาหรือเธอก็มีบาปอยู่ในตัวเองอยู่แล้วอย่างเลี่ยงไม่ได้แม้ว่าเขา
หรือเธอไม่ได้ทำบาปเลยในตลอดช่วงชีวิตคนหนึ่งคนเป็นผู้มีบาปเพราะมีบาปบาปหนึ่งเกิดในหัวใจของคนๆนั้น แม้ว่าเนื้อหนังของเราไม่ทำบาปเราไม่สามารถหลีกเลี่ยงการเป็นผู้มีบาปได้ เพราะ พระเจ้าทรงทอดพระเนตรมาที่หัวใจของเรา ดังนั้นมนุษย์ทุกคนจึงเป็นผู้มีบาปก่อนพระเจ้า
 
 
มนุษย์ทำบาปโดยการละเมิด
 
มนุษย์ทุกคนทำบาปโดยการละเมิด ทำบาปด้วยเนื้อหนัง ต้นกำเนิดของบาปเกิดจากภายใน เราเรียกบาปเหล่านี้ว่า “ความชั่วช้า” หรือ “การละเมิด” พวกเขาฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ต่างๆของ พฤติกรรมภายนอกที่กำเนิดขึ้นจากบาปทั้ง 12 ชนิดในหัวใจของพวกเราบาปชั่วร้ายจากภายใน ทำให้มนุษย์ไม่เคารพกฎและทำให้มนุษย์เป็นผู้มีบาปโดยไม่มีข้อยกเว้นตอนที่มนุษย์ยังเด็กบาปยังไม่แสดงตัวออกมาคล้ายกับต้นพลับที่ยังไม่มีผลแต่บาปก็ออกมาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆและเราก็จะเป็นผู้มีบาป เราเรียกบาปนี้ว่าความผิดบาป หรือการฝ่าฝืน และมันก็คือบาปที่เราทำผ่านพฤติกรรมต่างๆ
พระเจ้าตรัสว่าทั้ง 2 สิ่งนี้คือบาป บาปในหัวใจและการกระทำที่ไม่เคารพกฎของเนื้อหนัง ของเราเป็นบาปทั้งคู่ พระเจ้าทรงเรียกมนุษย์ว่าผู้มีบาปบาปทั้งหมดรวมกับบาปในหัวใจของเรา
ด้วยและกับบาปของพฤติกรรมดังนั้นมนุษย์ทุกคนเกิดมาเป็นผู้มีบาปในสายพระเนตรของพระเจ้าแม้ว่าพวกเขาทำบาปผ่านการกระทำของพวกเขาหรือไม่ก็ตาม
ผู้ที่ไม่เชื่อจะยืนยันว่าโดยจริงแล้วมนุษย์ทุกคนเกิดมาเป็นคนดีและไม่มีใครเกิดมาเป็นคน
ชั่วเลยแต่กษัตริย์เดวิดสารภาพกับพระเจ้าว่า“ข้าพระองค์ได้ทำบาปต่อพระองค์ต่อพระองค์เท่านั้นและได้กระทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระองค์ ทั้งนี้เพื่อพระองค์จะทรงยุติธรรมในคำ
พิพากษานั้นดูเถิดข้าพระองค์ถือกำเนิดในความผิดบาปและมารดาตั้งครรภ์ที่พระองค์ในบาป” (สดุดี 51:4–5) ข้อความนี้หมายความว่า “ข้าพระองค์ไม่สามารถทำบาปได้เช่นนี้ เพราะข้า พระองค์คือเมล็ดของบาปโดยกำเนิดข้าพระองค์เป็นผู้มีบาปที่ร้ายแรงอย่างยิ่งดังนั้นหากพระองค์นำบาปของข้าพระองค์ไปข้าพระองค์สามารถชำระบาปจากบาปทั้งหมดและเป็นผู้ชอบธรรมแต่
หากพระองค์ไม่นำบาปไปทั้งหมด ข้าพระองค์ต้องตกนรก ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับพระองค์ พระเจ้า และ การพิพากษาของพระองค์”
จากที่กล่าวว่าในสายพระเนตรของพระเจ้ามนุษย์ทุกคนเป็นผู้มีบาปเพราะพวกเขารับบาป
เป็นมรดกจากพ่อแม่ของพวกเขาพวกเขาเกิดมาเป็นผู้มีบาปที่ไม่ได้คำนึงถึงการกระทำของพวกเขา มีหนทางเดียวที่จะรอดจากบาปคือการเชื่อในพระเยซูคริสต์ ระบบการศึกษาได้สอนเด็กๆของเรา ในสิ่งตรงกันข้ามกับความจริง ที่มีข้อความที่เป็นกุญแจไปสู่การสรุปเรื่องของพฤติกรรมตามนี้ “มนุษย์ทุกคนเกิดมาเป็นคนดีโดยธรรมชาติ เกิดมาและอยู่อย่างบริสุทธิ์ ท่านทำความดีได้ เพียง แค่ท่านพยายาม” พวกเขากล่าวถึงแต่สิ่งดีๆ มนุษย์อยู่ภายใต้คำสอนที่เกี่ยวข้องกับศีลธรรม แต่ ทำไมพวกเขาทำบาปในหัวใจหรือทำบาปด้วยเนื้อหนังในสังคมของพวกเขา?ที่พวกเขาทำเช่นนั้น
เพราะว่าพวกเขาเกิดมาพร้อมกับบาปมนุษย์เกิดมาเหมือนกับเป็นเมล็ดของบาปนุษย์ช่วยอะไรไม่
ได้แต่ทำบาป ผ่านความต้องการที่จะทำความดีของเขาหรือเธอ นี่คือข้อพิสูจน์ว่า เราเกิดมา พร้อมกับบาป
 
 

ท่านจะต้องรู้จักตัวท่านเอง

 
ไม่มีใครช่วยได้เพราะพวกเราเกิดมาพร้อมกับบาปนี่คือสถานะโดยกำเนิดของมนุษยชาติ
อันดับแรกจะต้องรู้จักตัวของเราก่อนโสเครติสกล่าวว่า “รู้จักตัวเอง!” และพระเยซูตรัสว่า “เจ้าคือ ผู้มีบาป เพราะเจ้าอยู่ในครรภ์ของบาป และถือกำเนิดในความผิดบาป ดังนั้นเจ้าจะต้องได้รับ การยกความผิดบาปของเจ้า” รู้จักตัวเอง คนส่วนใหญ่เข้าใจผิดในตัวของเขาเอง เกือบทุกคน ที่มีชีวิตอยู่และตายโดยไม่รู้จักตัวเองผู้ที่เข้าใจและเชื่อในความจริงของของพระเยซูหลังจากทราบว่าพวกเขาคือส่วนหนึ่งของความชั่วร้ายคือคนฉลาด พวกเขามีสิทธิที่จะเข้าไปในอาณาจักรสวรรค์
ผู้ที่ไม่รู้จักตัวเองจะสอนให้คนอื่นหลอกลวงและไม่ทำบาปอีกต่อไปพวกเขาจะสอนให้คนอื่นไม่แสดงบาปที่อยู่ภายในออกมาผู้ศึกษาศาสนาฝึกฝนพวกเขาให้ไม่ทำบาปและปิดบังบาปของพวกเขา เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาพยายาม หนีออกจากมัน พวกเขาจึงอยู่บนหนทางไปนรก พวกเขา เป็นใคร? พวกเขาคือ คนใช้ของซาตานเป็นเด็กเลี้ยงแกะที่ไม่ดี สิ่งที่พวกเขาสอนไม่ใช่สิ่งที่ พระเยซูทรงสอน เรา แน่นอนพระองค์ไม่ทรงบอกให้เราทำบาป แต่พระองค์ตรัสกับเราว่า “เจ้าคือ ผู้มีบาปและค่าจ้างของบาปคือความตายเจ้ากำลังอยู่บนหนทางของการถูกทำลายเพราะบาปของ
เจ้าดังนั้นเจ้าจะต้องได้รับการชำระบาปรับของขวัญจากการไถ่บาปที่ช่วยเจ้าให้รอดจากบาปทั้ง
หมดของเจ้า จากนั้นเจ้าจะได้รับการยกความผิดบาปทั้งหมด และจะได้รับชีวิตนิรันดร์ เจ้าจะเป็น ผู้ชอบธรรมเป็นนักบุญที่ล้ำค่า และเป็นบุตรของพระเจ้า”
 
 

ทำไมพระเจ้าทรงประทานธรรมบัญญัติให้แก่มนุษยชาติ?

 
เปาโลกล่าวว่า“เมื่อมีธรรมบัญญัติก็มีการละเมิดธรรมบัญญัติปรากฏมากขึ้นแต่ที่ใดมีบาปปรากฏมากขึ้นที่นั่นพระคุณก็จะไพบูลย์ยิ่งขึ้น” (โรม 5:20) พระเจ้าประทานธรรมบัญญัติให้พวก เราเพื่อให้บาปของเราเผยออกมามากยิ่งขึ้น (โรม 7:13) พระองค์ประทานธรรมบัญญัติของพระ องค์ให้กับผู้มีบาปเพื่อให้พวกเขายอมรับบาปของพวกเขาอย่างจริงจัง
พระเจ้าประทานธรรมบัญญัติให้ชาวอิสราเอลที่เป็นทายาทของจาคอปที่เคยอาศัยอยู่ในป่าในบทอพยพพระเจ้าประทานพระบัญญัติทั้ง 613 ข้อมา ทำไมพระเจ้าประทานธรรมบัญญัติให้ มนุษย์? พระเจ้าประทานธรรมบัญญัติให้เราเป็นอันดับแรกเพราะพระองค์ประสงค์ให้พวกเรา
ทราบถึงบาปตัวเองและอันดับสองเพราะว่าพวกเขาเกิดมาพร้อมกับบาป
พระบัญญัติ 10 ประการของธรรมบัญญัติ แสดงถึงความร้ายแรงอย่างยิ่งของผู้มีบาปที่ มนุษย์เราเป็นอยู่ “อย่ามีพระเจ้าอื่นใดนอกเหนือจากเรา อย่าทำรูปเคารพสำหรับตน….. อย่าออก พระนามของพระเจ้าของเจ้าอย่างไม่สมควร เพราะผู้ที่ออกพระนามพระองค์อย่างไม่สมควรนั้น พระเจ้าจะทรงถือว่าไม่มีโทษก็หามิได้ จงระลึกถึงวันสะบาโตถือเป็นวันบริสุทธิ์….. จงให้เกียรติ แก่บิดามารดาของเจ้า เพื่อกายของเจ้าจะได้ยืนนานบนแผ่นดินซึ่งพระเจ้าประทานให้แก่เจ้า อย่า ฆ่าคน อย่าล่วงประเวณี ผัวเมียเขา อย่าลักทรัพย์ อย่าเป็นพยานเท็จใส่ร้ายเพื่อนบ้าน อย่าโลภ ครัวเรือนของเพื่อนบ้าน…..หรือสิ่งใดๆซึ่งเป็นของเพื่อนบ้าน” (อพยพ 20:3–17)
พระเจ้าประทานธรรมบัญญัติให้เราและทรงสอนเราถึงบาปประเภทต่างๆที่มีอยู่ในหัวใจ
ของเราทรงสอนเราว่าเราคือผู้มีบาปก่อนพระเจ้าและทรงทำให้เรารู้ว่าเราคือผู้มีบาปเพราะเราไม่
สามารถรักษาธรรมบัญญัติได้
มนุษย์สามารถรักษาพระบัญญัติของพระเจ้าไหม?เมื่อพระเจ้าบอกกับชาวอิสราเอลและคนนอกรีตไม่ให้มีพระเจ้าองค์อื่น นอกจากพระองค์พระองค์ประสงค์ที่จะประทานแสงสว่างให้กับ
พวกเขาผู้เคยเป็นผู้มีบาปตั้งแต่ที่ตนไม่สามารถรักษาได้แม้แต่ข้อแรกของธรรมบัญญัติพวกเขา
ทราบผ่านพระบัญญัติว่าพวกเขารักสรรพสิ่งที่ถูกสร้างขึ้น มากกว่าผู้ทรงสร้าง พวกเขาทราบว่า พวกเขากล่าวพระนามของพระเจ้าอย่างไม่สมควรทราบว่าพวกเขาสร้างและเชื่อฟังรูปเคารพที่พระเจ้าทรงเกลียดชังและทราบว่าพวกเขาไม่ได้พักผ่อนเมื่อพระเจ้าประทานการพักผ่อนให้กับพวกเขา พวกเขาก็พบว่าพวกเขาไม่ได้ซื่อสัตย์ต่อพ่อแม่ของตัวเอง พวกเขาทำการฆาตกรรม, ล่วงประเวณี และพวกเขาละเมิดกฎที่พระเจ้าทรงประทานให้พวกเขาพวกเขาจึงไม่สามารถรักษากฎของพระเจ้าได้
 
 
ธรรมบัญญัติมีอำนาจเหนือผู้ที่ยังไม่ได้รับการยกความผิดบาปเลย
 
ตอนนี้ท่านเข้าใจเหตุผลที่พระเจ้าประทานพระบัญญัติให้เราไหม? พระเจ้าประทานพระ
บัญญัติให้ผู้ที่ยังไม่เกิดใหม่เป็นอันดับแรก“ดูก่อนพี่น้องทั้งหลายท่านไม่รู้หรือ(ข้าพเจ้าพูดกับคนที่รู้ธรรมบัญญัติแล้ว)ว่าธรรมบัญญัตินั้นมีอำนาจเหนือมนุษย์ก็เฉพาะในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่เท่านั้น?” (โรม 7:1) พระเจ้าประทานธรรมบัญญัติให้กับผู้ที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ และยังไม่ได้เกิด ใหม่แล้วทำให้พวกเขารู้สึกเสียใจภายใต้บาปธรรมบัญญัติมีอำนาจเหนือมนุษย์นานเท่าที่เขาหรือ
เธอมีชีวิตอยู่ทายาทของอดัมทุกคนมีบาปทั้ง 12 ชนิดในหัวใจของเขาหรือเธอ พระองค์บอก กับพวกเขาว่า “พระเจ้าทรงตรัสกับท่านว่าไม่ให้ล่วงประเวณี พระเจ้าตรัสกับท่านว่าไม่ให้ฆ่าคน แต่ท่านทำการฆาตกรรมด้วยความเกลียดท่านเป็นผู้มีบาปที่ทำการฆาตกรรมและทำการล่วงประ
เวณีพระเจ้าตรัสกับท่านไม่ให้ขโมยแต่ท่านก็ยังขโมยอีกดังนั้นท่านจึงเป็นโจร”เมื่อเป็นเช่นนี้บาปจึงอยู่ในที่ที่ธรรมบัญญัติอยู่
นี่คือเหตุผลที่เปาโลกล่าวว่า “ดูก่อน พี่น้องทั้งหลายท่านไม่รู้หรือ (ข้าพเจ้าพูดกับคนที่รู้ ธรรมบัญญัติแล้ว) ว่าธรรมบัญญัตินั้นมีอำนาจเหนือ มนุษย์ก็เฉพาะในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่เท่านั้น?” ธรรมบัญญัติมีอำนาจเหนือผู้มีบาปที่ยังไม่ได้รับการยกความผิดบาปเลยสำหรับคนนอกรีตที่ยังไม่ทราบธรรมบัญญัติของพระเจ้าจิตใต้สำนึกของพวกเขาจึงมาอยู่ธรรมบัญญัติเพื่อพวกเขาตอนที่
พวกเขาทำความชั่ว จิตใต้สำนึกของพวกเขาจึงบอกกับพวกเขาว่า พวกเขามีบาป หน้าของ ของผู้ที่ เชื่อก็เช่นเดียวกันเป็นเหมือนกับธรรมบัญญัติเพื่อพวกเขาและพวกเขาก็ตระหนักถึงบาปผ่านจิตสำนึกของพวกเขา (โรม 2:15)
ทำไมท่านเชื่อฟังพระองค์ผู้สร้างตามที่จิตสำนึกบอกกับท่านว่านี่คือผู้สร้าง?ทำไมพวกเขาไม่ค้นหาพระเจ้า? ทำไมท่านหลอกใจท่านเอง? ท่านควรจะละอายใจต่อบาปของท่าน แต่ผู้มีบาป ที่ยังไม่ได้รับการยอมรับจากพระเจ้าและผู้ที่หลอกตังเองนั้นไม่มีความละอายใจ
ถ้าเรามีบาปเราละอายใจเมื่อเรามองไปบนท้องฟ้า โลก คนอื่นๆ หรือสรรพสิ่งอื่นๆ พระ เจ้าประทานจิตสำนึกให้กับมนุษยชาติและกฎของจิตสำนึกเพื่อชี้บาปออกมาแต่พวกเขาส่วนใหญ่มีชีวิตอยู่โดยปราศจากพระเจ้าแสร้งสวดมนต์อยู่ในสายพระเนตรของพระเจ้าและดำรงชีวิตอยู่ตามความพอใจของพวกเขา พวกเขายึดอยู่กับนรก เปาโลเตือนพวกเขา. ห้เอาใจใส่ธรรมบัญญัติว่า “ดูก่อน พี่น้องทั้งหลาย ท่านไม่รู้หรือ (ข้าพเจ้า พูดกับคนที่รู้ธรรมบัญญัติแล้ว) ว่าธรรมบัญญัตินั้น มีอำนาจเหนือมนุษย์ก็เฉพาะในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่เท่านั้น?” มนุษย์เราจะต้องเกิดสองครั้ง ครั้ง หนึ่งคือจะต้องเกิดเป็นผู้มีบาป และอีกครั้งด้วยการอยู่ด้วยความชอบธรรม
เปาโลได้อธิบายวิธีการที่พระเยซูทรงช่วยพวกเราให้รอดจากกฎแห่งบาปตามนี้“เป็นต้นว่าผู้หญิงที่สามียังมีชีวิตอยู่นั้นต้องอยู่ในกฎประเพณี สามีภรรยา แต่ถ้าสามีตายผู้หญิงก็พ้นจากกฎ นั้นฉะนั้นถ้าผู้หญิงนั้นไปหลับนอนกับชายอื่นในเมื่อสามียังมีชีวิตอยู่นางก็ได้ชื่อว่าเป็นหญิงล่วง
ประเวณี แต่ถ้าสามีตายแล้ว นางก็พ้นจากกฎประเพณีสามีภรรยา แม้นางไปเป็นภรรยาชายอื่น ก็หา ผิดประเวณีไม่” (โรม 7:2–3)
ผู้หญิงที่มีสามีแล้วมีความสัมพันธ์ทางชู้สาวเรียกว่าผิดประเวณีแต่ถ้าสามีของเธอตายและ
แล้วเธอแต่งงานกับชายอื่นมันก็จะไม่ผิด กฎเช่นเดียวกันนี้จึงถูกดัดแปลงไปสู่การมองกฎของบาป ธรรมบัญญัติมีอำนาจเหนือทายาทผู้มีบาปของอดัมแล้วยังไม่ได้รับการยกความผิดบาปมันบอก
พวกเขาว่า“ท่านคือผู้มีบาป”ดังนั้นพวกเขาจึงมาเพื่อสารภาพบาปของพวกเขาใต้ธรรมบัญญัติแล้วกล่าวว่า “ฉันจะต้องตกนรก ฉันเป็นผู้มีบาป มันเป็นธรรมชาติที่ฉันต้องตกนรก เพราะค่าจ้าง ของบาป”แต่ถ้าเราตายเพื่อธรรมบัญญัติผ่านร่างกายของพระคริสต์ธรรมบัญญัติก็จะไม่มีอำนาจ
เหนือเราอีกต่อไป เพราะพวกเราได้ทำพิธีบัพติสมากับพระคริสต์แล้ว
 
 
ตัวของเรานั้นได้ตายไปแล้ว
 
พระเยซูทรงดูแลสามีเก่าของเรา และทรงอนุญาตให้เราได้แต่งงานเพื่อตกเป็นของพระองค์ “เช่นนั้นแหละพี่น้องทั้งหลาย ท่านทั้งหลายได้ตายจากธรรมบัญญัติทางกายของพระคริสต์ เพื่อ ท่านจะตกเป็นของผู้อื่น—เพื่อเราทั้งหลายจะได้เกิดผลถวายแด่พระเจ้า” (โรม 7:4) พระเจ้าประ ทานธรรมบัญญัติให้กับมนุษย์ทุกคนที่เกิดมาพร้อมกับบาปตามบรรพบุรุษคืออดัมเพื่อให้บาปเปิด
เผยมามากขึ้น พระองค์ทรงช่วยพวกเขา ผ่านทางกายของพระคริสต์ พระเยซูคริสต์สิ้นพระชนม์ บนสถานที่ของเรามันถูกต้องไหมถ้าเราจะต้องตกนรกตามกฎของพระเจ้า ถูกต้องอยู่แล้ว อย่างไร ก็ตามพระเยซูถูกส่งมายังโลกนี้เพื่อนำบาปทั้งหมดไปพร้อมกับบัพติสมาของพระองค์ทรงถูกตรึงบนไม้กางเขนทรงถูกพิพากษาและทรงได้รับการสาปแช่งจากการลงโทษของธรรมบัญญัติแทน
พวกเราเพียงสิ่งนี้หรือสิ่งนี้เพียงอย่างเดียวไม่สามารถช่วยให้รอดและเกิดใหม่อีกครั้งโดยการเชื่อ
ผู้ที่ไม่ได้เกิดใหม่จะต้องตกนรกพวกเขาจะต้องเชื่อในพระเยซูและได้รับการช่วยให้รอด ต้องตายอีกครั้งพร้อมกับพระองค์ เพื่อเป็นผู้ถูกสร้างสรรและเข้าไปในอาณาจักรสวรรค์ ถ้าตัว ของเราไม่ได้รับการพิพากษาตามพระบัญญัติแม้ว่าเราได้รวมความศรัทธาของเราเป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซูคริสต์เราจะต้องได้รับการพิพากษาและถูกส่งไปนรก
ผู้ไม่เชื่อดำรงชีวิตอยู่อย่างดีมีความสุขทุกๆอย่างมีชีวิตที่ดีสามารถทำได้แต่พวกเขาไม่สน
ใจเกี่ยวกับการลงโทษอันเป็นนิรันดร์ของพวกเขามนุษย์ทุกคนควรจะได้รับการยกความผิดบาป
โดยพระเยซูในขณะที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ทุกๆคนที่ตายไปครั้งหนึ่งพร้อมพระเยซูผ่าน
ความศรัทธาเพราะเราไม่ได้เกิดใหม่หลังจากออกไปจากโลกใบนี้ เราจะต้องถูกฆ่าครั้งหนึ่ง และ นำบาปของเราให้ท่านนำออกไปผ่านความศรัทธาในพระเยซูคริสต์ของเรา ผ่านใครนะ? ผ่านกาย ของพระเยซูคริสต์ อย่างไรล่ะ? โดยการเชื่อว่าพระเยซูทรงเสด็จมายังโลกนี้ และทรงนำบาป ทั้งหมดของเราไป ตายไหม? มีใครที่ยังไม่ตายเลยไหม? ท่านอาจจะประหลาดใจว่า “เราตายไป แล้วอย่างไรนี่? เราจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร หากเราตายแล้ว?” นี่คือความลับ มันเป็นความลับ ที่ไม่มีศาสนาใดไขปริศนาได้
มีเพียงการเกิดใหม่ที่กล่าวได้ว่าตัวของเรานั้นตายไปแล้ว ไปพร้อมกับพระเยซู ผู้มีบาป เกิดใหม่ได้และตัวของเขาเองตายไปได้เพียงแค่ได้ฟังพระวจนะของพระเจ้าจากการเกิดใหม่และ
เมื่อผ่านสิ่งนี้พวกเขาจะเป็นคนรับใช้ของพระเจ้ามนุษยชาติทั้งหมดต้องฟังพระวจนะของพระเจ้า
จากนักบุญที่เกิดใหม่ท่านไม่สามารถเกิดใหม่อีกครั้งเมื่อท่านเพิกเฉยต่อศาสนาของพวกเขาแม้เปาโลไม่ได้เกิดใหม่โดยไม่มีพระคริสต์ทั้งๆที่เขาได้เรียนรู้พระวจนะของพระเจ้าจากหนึ่งในอาจารย์ที่โด่งดังในธรรมบัญญัติในสมัยนั้น เราขอขอบพระคุณพระเจ้าเป็นอย่างสูง! เราสามารถนำผล ของความชอบธรรมสำหรับพระเจ้ามาโดยการเชื่อในพระเยซูคริสต์ผู้ทรงเกิดใหม่จากความตาย
เมื่อเราเกิดใหม่ผ่านกายของพระเยซูคริสต์ด้วยความศรัทธา
 
 
ตัณหาชั่วในอวัยวะของเราก่อกรรมชั่วนำไปสู่ความตาย
 
“เพราะว่าเมื่อเราดำเนินชีวิตตามทางโลกตัณหาชั่วที่ธรรมบัญญัติเร้าให้เกิดขึ้นนั้นได้ทำให้อวัยวะของเราก่อกรรมชั่วนำไปสู่ความตาย” (โรม 7:5) “เมื่อเราดำเนินชีวิตตามทางโลก” หมายถึง “ก่อนที่เราจะได้เกิดใหม่”ตอนนั้นตัณหาชั่วในอวัยวะของเราก่อกรรมชั่วนำไปสู่ความตายเมื่อเรา
ไม่มีความศรัทธาผ่านทางกายของพระเยซูคริสต์ตัณหาชั่วจะทำงานอย่างสม่ำเสมอในร่างกายของ
เรามีบาปทั้ง 12 ชนิดแตกต่างกันอยู่ในหัวใจของเรา เช่นในปัจจุบันนี้ การล่วงประเวณีได้ออกมา กระตุ้นหัวใจจากนั้นหัวใจก็สั่งไปที่สมอง “การล่วงประเวณีออกมาจากหลุม แล้วมันบอกให้ผม ทำการล่วงประเวณี” จากนั้นหัวสมองจึงตอบว่า “โอเคฉันจะส่งไปที่แขนและขาเพื่อปฏิบัติการ ทำตามที่ต้องการทำ เร็วๆเข้า!” หัวสมองสั่งอวัยวะให้ไปในที่เนื้อหนังให้ทำผิดประเวณี จาก นั้นร่างกายก็จะไปทำตามที่สมองสั่งในแบบเดียวกันเมื่อบาปของการฆ่าฟันออกมาจากหลุมของ
มัน รบกวนหัวใจ และหัวใจสั่งให้สมองโกรธใครซักคน จากนั้นหัวสมองสั่งการไปที่ร่างกาย ให้บาปเตรียมการทำงานในอวัยวะของเขา จึงต้องเป็นเช่นนี้
นี่คือเหตุผลที่เราสมควรจะได้รับการยกความผิดบาปหากเราไม่ได้รับการยกความผิดบาปก็ช่วยอะไรเราไม่ได้แต่ทำตามที่หัวใจสั่งการทุกคนควรจะเกิดใหม่ด้วยความจริงตามพระคัมภีร์ก่อนที่เกิดใหม่ ทุกคนกล่าวได้ว่า “นักบุญอันเป็นที่รัก ท่านจะต้องทำความดี” มันเหมือน กับการบอกว่าพวกเขารักษาโรคได้พวกเขากระตุ้นพวกเขาให้ชำระหัวใจของพวกเขาให้สะอาดแม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้จักวิธีชำระบาปในหัวใจของพวกเขาก็ตาม
ตัณหาชั่วในอวัยวะของเราก่อกรรมชั่วนำไปสู่ความตายคนเราทำบาปเพราะเขาหรือเธอ
ต้องการทำบาปไหม? เราทำบาปเหมือนเราเป็นทาสของบาป เพราะเราเกิดมาพร้อมกับบาป เพราะ บาปทั้งหมดของเรายังไม่ออกไปหมดเลย และเพราะเรายังต้องตายผ่านทางกายของพระเยซูคริสต์ เราทำบาปแม้ว่าเราไม่ชอบที่จะทำมัน ดังนั้นทุกคนจะต้องได้รับยกความผิดบาป
มันจะดีสำหรับบาทหลวงผู้เคยทำบาปแต่ยังไม่เคยนำบาปออกไปให้พวกเขาหยุดรับใช้
พระเจ้าหรือให้พวกเขาไปขายกะหล่ำปลีดีกว่า ผมแนะนำให้พวกเขาทำแบบนั้นเช่นกัน มันจะดี กว่าการที่พวกเขาหลอกลวงคนเพื่อหาเงินและการเริ่มเป็นหมูอ้วนเพื่อสังเวยตัวของพวกเขาเอง
ถ้าใครบางไม่ได้รับการช่วยให้รอดจากบาปของเขาหรือเธอบาปและตัณหาในอวัยวะของ
เขาหรือเธอก่อกรรมชั่วนำไปสู่ความตายเรารับใช้พระเจ้าได้โดยการได้รับพระวิญญาณบริสุทธิ์
หลังจากบาปทั้งหมดพ้นไปแล้วแต่เรารับใช้พระเจ้าภายใต้ธรรมบัญญัติไม่ได้พระเจ้าจึงตรัสกับเราว่า“แต่บัดนี้เราได้พ้นจากธรรมบัญญัติ คือได้ตายจากธรรมบัญญัติ ที่ได้ผูกมัดเราไว้เพื่อเราจะได้ ไม่ประพฤติตามตัวอักษรในประมวลธรรมบัญญัติเก่าแต่จะดำเนินชีวิตใหม่ตามลักษณะพระวิญ
ญาณ” (โรม 7:6)
 
 
ธรรมบัญญัติทำให้เรามีบาปของเรามากเกิน
 
“ ถ้าเช่นนั้น เราจะว่าอย่างไร ว่าธรรมบัญญัติคือบาปหรือหาเป็นเช่นนั้นไม่แต่ว่าถ้ามิใช่
เพราะธรรมบัญญัติแล้ว ข้าพเจ้าก็คงไม่รู้จักบาป เพราะว่า ถ้าธรรมบัญญัติมิได้ห้ามว่า ‘อย่าโลภ’ ข้าพเจ้าก็คงไม่รู้ว่าอะไรคือความโลภแต่ว่าบาปนั้นได้ถือเอาพระบัญญัตินั้นเป็นช่องทำให้ตัณหา
ชั่วทุกอย่างเกิดขึ้นในตัวข้าพเจ้า เพราะว่าถ้าไม่มีธรรมบัญญัติ บาปก็หาดำรงอยู่ไม่ เมื่อก่อน ข้าพเจ้าดำรงชีวิตอยู่นอกเหนือธรรมบัญญัติ แต่เมื่อมีธรรมบัญญัติขึ้น บาปก็เกิดขึ้น และข้าพเจ้าก็ ตายพระบัญญัตินั้นซึ่งมีขึ้นเพื่อการดำรงชีวิต ก็ปรากฏแล้วว่าเป็นเหตุที่ทำให้ข้าพเจ้าต้องตาย เพราะว่าบาปนั้นได้ถือเอาพระบัญญัตินั้นเป็นช่องทางล่อลวงข้าพเจ้าและประหารข้าพเจ้าให้ตาย
ด้วยพระบัญญัตินั้นเหตุฉะนั้นธรรมบัญญัติจึงเป็นสิ่งบริสุทธิ์และข้อบัญญัติก็บริสุทธิ์ยุติธรรมและดีงามถ้าเช่นนั้นสิ่งที่ดีกลับทำให้ข้าพเจ้าต้องตายหรือหามิได้บาปต่างหากคือบาปซึ่งอาศัยสิ่งที่ดี
นั้นทำให้ข้าพเจ้าต้องตายเพื่อจะได้ปรากฏว่าบาปนั้นเป็นจริงและโดยอาศัยธรรมบัญญัตินั้นบาปก็ปรากฏว่าชั่วร้ายยิ่งนัก” (โรม 7:7–13)
เปาโลกล่าวว่า พระเจ้าประทานธรรมบัญญัติให้กับพวกเราก็จะปรากฏเป็นบาปชั่วร้าย เขา กล่าวอีกว่า“เพราะว่าในสายพระเนตรของพระเจ้าไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดเป็นคนชอบธรรมโดยการประ
พฤติตามธรรมบัญญัติได้ เพราะว่าธรรมบัญญัตินั้นทำให้เรารู้จักบาปได้” (โรม 3:20) อย่างไร ก็ตามชาวคริสเตียนส่วนใหญ่พยายามที่จะอยู่ด้วยธรรมบัญญัติในขณะที่ยังไล่ตามความชอบธรรมของธรรมบัญญัติมีบาทหลวงหลายคนที่ยังไม่ได้เกิดใหม่มั่นใจว่าหลายๆคนป่วยเพราะการไม่เชื่อฟังธรรมบัญญัติของพวกเขาและพวกเขาหายป่วยได้หากพวกเขาอยู่ด้วยธรรมบัญญัติ
เราจะเหมารวมว่าการไม่เชื่อฟังธรรมบัญญัตินั้นเป็นสาเหตุของการเชื่อฟังโรคภัยเราได้
ไหม?คริสเตียนหลายคนคิดว่าสิ่งต่างๆไปได้ไม่ดีนักเพราะพวกเขามีความรู้สึกล้มเหลวในการมี
ชีวิตอยู่ตามพระวจนะของพระเจ้าพวกเขาคิดว่าพวกเขาป่วยเพราะบาปของพวกเขาดังนั้นพวกเขา
จึงกลัวบาปพวกเขาร้องให้ทุกวันว่า “จงร้องให้อย่างสม่ำเสมอ จงร้องให้ในทุกกรณี ร้องให้ ให้กับทุกสิ่ง” แม้ว่าพระคัมภีร์ไบเบิลจะบอกกับเราว่า “จงชื่นบานอยู่เสมอ จงอธิษฐานอย่างสม่ำ เสมอจงขอบพระคุณในทุกกรณี เพราะนี่แหละเป็นน้ำพระทัยของพระเจ้า ซึ่งปรากฏอยู่ในพระเยซู คริสต์เพื่อท่านทั้งหลาย” (1 เธสะโลนิกา 5:16–18) แต่บาทหลวงที่สอนผิดๆให้ผู้คนร้องให้ สม่ำเสมอไม่ว่ากรณีใดๆหากเป็นเช่นนั้นรอยเหี่ยวย่นจากการร้องให้มากๆก็เป็นตัวชี้ความศรัทธา
ของพวกเขา
ผู้มีความศรัทธาอย่างถูกต้องตามพระบัญญัติอ้างผู้ที่ร้องให้มีความศรัทธาที่ดีผั้ที่คิดเช่นนั้นผิดหากท่านต้องร้องให้ท่านร้องให้ท่านจะไม่ร้องให้ที่โบสถ์ท่านจะร้องที่บ้านทำไมพระเยซูทรง
ถูกตรึงไม้กางเขน? เพื่อทรงทำให้เราเป็นคนที่ร้องให้ด้วยเรื่องเล็กน้อยใช่ไหม? หามิได้! พระ เยซูทรงนำความเศร้าโศก สิ่งเลวร้าย ความเจ็บปวด และความเจ็บป่วยทั้งหมดของเราออกไป ครั้งหนึ่งและเพื่อทั้งหมดเพื่อว่าการที่พระองค์ทรงถูกตรึงบนไม้กางเขนจะไม่ทำให้เราร้องให้อีก
ต่อไปและอยู่อย่างมีความสุขดังนั้นพวกเขาร้องทำไม?พวกเขาจะถูกส่งกลับบ้านหากพวกเขาร้อง
ในโบสถ์ของการเกิดใหม่ของพระเจ้า
 
 
ความแตกต่างระหว่างการเกิดใหม่และการไม่ได้เกิดใหม่คืออะไร?
 
ธรรมบัญญัติไม่เคยผิดและเป็นสิ่งบริสุทธิ์และคือความชอบธรรมอย่างแท้จริงหากเราไม่มีความชอบธรรมทั้งหมดเราอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับธรรมบัญญัติเพราะเราเกิดมาพร้อมกับบาปผู้เป็นทา
ยาทของอดัมเราทำในสิ่งที่เราไม่ควรทำในขณะที่เราไม่สามารถทำได้ในสิ่งที่เราควรจะทำได้ดัง
นั้นธรรมบัญญัติทำให้เรามีบาปชั่วร้าย
“เรารู้ว่าธรรมบัญญัตินั้นเป็นมาโดยฝ่ายพระวิญญาณแต่ว่าข้าพเจ้าเป็นมนุษย์ถูกขายไว้ให้
อยู่ใต้บาปข้าพเจ้าไม่เข้าใจการกระทำของข้าพเจ้าเองเพราะว่าข้าพเจ้าไม่ทำสิ่งที่ข้าพเจ้าปรารถนาที่จะทำแต่กลับทำสิ่งที่ข้าพเจ้าเกลียดชังนั้นเหตุฉะนั้นถ้าข้าพเจ้าทำสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่ปรารถนาที่จะทำและข้าพเจ้ายอมรับว่าธรรมบัญญัตินั้นดี ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงมิใช่ผู้กระทำ แต่ว่าบาปซึ่งอยู่ในตัว ข้าพเจ้านั่นเองเป็นผู้ทำ ด้วยว่าในตัวข้าพเจ้า คือในตัวข้าพเจ้าไม่มีความดีประการใดอยู่เลย เพราะ เจตนาดีข้าพเจ้าก็มีอยู่แต่ซึ่งจะกระทำการดีนั้นข้าพเจ้าหาได้กระทำไม่ด้วยว่าการดีนั้นซึ่งข้าพเจ้า
ปรารถนาทำ ข้าพเจ้าไม่ได้กระทำ แต่การชั่วซึ่งข้าพเจ้ามิได้ปรารถนาทำ ข้าพเจ้ายุงทำอยู่ ถึงแม้ ข้าพเจ้ายังทำสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่ปรารถนาจะทำก็ไม่ใช่ตัวข้าพเจ้าเป็นผู้กระทำแต่บาปซึ่งอยู่ในตัวข้าพ
เจ้านั่นเองเป็นผู้กระทำดังนั้นข้าพเจ้าจึงเห็นว่าเป็นกฎธรรมดาอย่างหนึ่งคือเมื่อใดที่ข้าพเจ้าตั้งใจ
จะกระทำความดีความชั่วก็พร้อมที่จะผุดขึ้นเพราะว่าส่วนลึกในใจของข้าพเจ้านั้นข้าพเจ้าชื่นชม
ในธรรมบัญญัติของพระเจ้า แต่ข้าพเจ้าเห็นมีกฎอีกอย่างหนึ่งในการของข้าพเจ้า ซึ่งต่อสู้กับกฎ แห่งจิตใจของข้าพเจ้า และ ชักนำให้ข้าพเจ้าอยู่ใต้บังคับกฎแห่งบาป ซึ่งอยู่ในกายของข้าพเจ้า โอย ข้าพเจ้าเป็นคนน่าสมเพชอะไรเช่นนี้ใครจะช่วยให้ข้าพเจ้าพ้นจากร่างกายนี้ซึ่งเป็นของความตาย
ได้?” (โรม 7:14–24)
ข้อความที่เปาโลได้กล่าวเอาไว้ก่อนนี้คือเราทั้งหมดควรจะได้รับการพิพากษาครั้งหนึ่งโดยธรรมบัญญัติเขากล่าวว่ามีเพียงผู้ที่ได้รับการลงโทษจากพระเจ้าและการพิพากษาของธรรมบัญญัติผ่านทางกายของพระเยซูทั้งหมดสามารถนำไปสู่ความชอบธรรมของพระเจ้าได้ไม่มีสิ่งดีอยู่ในตัว
เขาเลยดังนั้นคนนั้นก็คือคนที่เกิดใหม่แต่มีข้อแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างสองสิ่งนี้คือผู้ที่เกิดใหม่ที่มีทั้งเนื้อหนังและพระวิญญาณดังนั้นจึงมีความปรารถนาทั้งสองสิ่งในตัวของเขาเองแต่ผู้ที่ไม่เกิด
ใหม่อีกครั้งมีเพียงตัณหาของเนื้อหนังและพวกเขาต้องการทำบาปดังนั้นพวกเขาจึงห่วงแต่ว่าจะทำบาปได้อย่างสวยงามและมั่นคงได้อย่างไร มันคือจุดมุ่งหมายในชีวิตของพวกเขา ที่มีอยู่ทั่วไปในผู้ ที่ยังไม่เกิดใหม่
บาปทำให้มนุษย์ทำบาปในบทโรม 7:20 กล่าวว่า “ถ้าข้าพเจ้ายังทำสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่ ปรารถนาจะทำก็ไม่ใช่ตัวข้าพเจ้าเป็นผู้กระทำแต่บาปซึ่งอยู่ในตัวข้าพเจ้านั้นเองเป็นผู้กระทำ” มี บาปอยู่ในใจของผู้ที่เกิดใหม่หรือไม่? ไม่มีบาปมีอยู่ในหัวใจของผู้ที่ยังไม่เกิดใหม่หรือ? ใช่แล้ว! ถ้าท่านมีบาป อยู่ในหัวใจของท่าน บาปจะทำงานในเนื้อหนัง และทำบาปมากขึ้นเรื่อยๆ “ด้วย ว่าการดีนั้นซึ่งข้าพเจ้าปรารถนาทำ ข้าพเจ้าไม่ได้กระทำ แต่การชั่วซึ่งข้าพเจ้ามิได้ปรารถนาทำ ข้าพเจ้ายังทำอยู่ ถึงแม้ข้าพเจ้ายังทำสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่ปรารถนาจะทำ ก็ไม่ใช่ตัวข้าพเจ้าเป็นผู้กระทำ แต่บาปซึ่งอยู่ในตัวข้าพเจ้านั่นเองเป็นผู้กระทำ”มนุษย์ทำบาปตลอดชีวิตของพวกเขาเพราะพวก
เขาเกิดมาพร้อมกับบาป
การเกิดใหม่สามารถนำไปสู่พระวิญญาณได้เองแต่ผู้ที่ยังไม่เกิดใหม่จะไปสู่สิ่งนั้นไม่ได้
พวกเขาไม่มีความเมตตาให้กับผู้อื่นมีบางคนถึงกับฆ่าลูกตัวเองหากลูกๆไม่เชื่อฟังพวกเขา ความโหดเหี้ยมย่างกรายเข้ามาในหัวใจของพวกเขาแม้ว่าพวกเขาไม่ได้ฆ่าลูกของตัวเองจริงๆก็
ตามแต่ก็ได้ฆ่าในหัวใจของพวกเขาอย่างนับครั้งไม่ถ้วนท่านเข้าใจสิ่งที่ผมต้องการจะบอกกับท่านหรือไม่? แต่ความชอบธรรมไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ พวกเขาขัดแย้งกัน แต่พวกเขาทำไม่ได้ จะไม่มีหัวใจที่โหดร้ายจะไม่ใช่ความขมขื่นและความโกรธเหมือนอย่างอื่น
ความชอบธรรมต้องการที่จะมีความเมตตาให้กับมนุษย์แม้ว่าพวกเขาอาจจะมีความคิดเห็นที่ขัดแย้งกันก็ตาม มนุษย์ต้องการทำความดีเพราะทุก
คนถูกสร้างสรรค์ขึ้นมาจากจินตนาการของพระเจ้าแต่ในขณะที่พวกเขายังคงมีบาปในหัว
ใจ จะมีเพียงสิ่งชั่วร้ายเท่านั้นที่ออกมาจากพวกเขา
คริสเตียนที่ยังไม่เกิดใหม่จะคุยกันเองว่า “ฉันต้องการทำความดี แม้ทำไม่ได้ ฉันไม่รู้ว่า ทำไมฉันทำไม่ได้”พวกเขาจะต้องทราบว่าพวกเขาทำดีไม่ได้เพราะพวกเขาคือผู้มีบาปอยู่ในหัวใจที่ยังไม่ถูกช่วยให้รอดเลยการเกิดใหม่มีความปรารถนาของจิตวิญญาณเช่นเดียวกับมีตัณหาของ
เนื้อหนังแต่ผู้ที่ยังไม่เกิดใหม่ไม่มีจิตวิญญาณนี่คือตัวบ่งชี้ความแตกต่างที่แบ่งแยกการเกิดใหม่ออกจากผู้ที่ยังไม่ได้เกิดใหม่
เปาโลได้กล่าวถึงสภาวะของการเกิดใหม่ของเราในบทที่ 7 ได้อธิบายธรรมบัญญัติไว้ใน โรม7:1 และจากนั้นเขาก็กล่าวว่าเขาทำความดีที่เขาปรารถนาจะทำไม่ได้ แต่เขาทำความชั่วที่เขา ไม่ปรารถนาจะทำ อีกนัยหนึ่งเปาโลไม่สามารถทำบาปและต้องการทำดีอย่างเดียว และเขาก็ทำได้ เพียงแค่สิ่งที่เขาไม่ปรารถนาทำ ในขณะที่สิ่งที่เขาปรารถนาทำจริงๆนั้นมันทำไม่ได้ “โอย ข้าพเจ้า เป็นคนน่าสมเพชอะไรเช่นนี้ ใครจะช่วยให้ข้าพเจ้าพ้นจากร่างกายนี้ซึ่งเป็นของความตายได้?” เขาคร่ำครวญกับโชคชะตา ของเขาแต่ทันใดนั้นเขาก็กล่าวสรรเสริญพระเจ้าว่า “ขอขอบพระคุณ พระเจ้า ผ่านพระเยซูคริสต์ของเรา!”
ท่านเข้าใจความหมายนี้ไหม? เราผู้ที่เกิดใหม่จะเข้าใจสิ่งที่เขากล่าว แต่ผู้ที่ไม่เกิดใหม่จะไม่ เข้าใจเลย ดักแด้จะเป็นจักจั่นไม่ได้หากไม่เข้าใจสิ่งที่จักจั่นพูด “ว๊าว ฉันร้องเพลงหลายชั่วโมง บนต้นไม้ ลมเย็นจังเลย!” หนอนอาจจะตอบจากพื้นว่า “จริงหรือ ลมอะไรล่ะ!” มันไม่เข้าใจว่า อะไรที่จักจั่นพูดถึงแต่จักจั่นรู้ว่าลมคืออะไร
เพราะเปาโลได้เกิดใหม่เขาจึงอธิบายได้ถูกต้องระหว่างผู้ที่เกิดใหม่และผู้ที่ยังไม่เกิดใหม่ ว่าผู้ที่ช่วยให้เขารอดจากบาปคือพระเยซูคริสต์ พระเยซูคริสต์ทรงช่วยพวกเราหรือ? แน่นอน พระองค์ทรงช่วยพวกเรา “ฉะนั้นทางด้านจิตใจของข้าพเจ้านั้น ข้าพเจ้าเชื่อฟังกฎของพระเจ้า แต่ ด้านฝ่ายเนื้อหนังของข้าพเจ้านั้นข้าพเจ้าเป็นทาสของกฎแห่งบาป”
ผู้มีบาปได้ถูกนำบาปไปให้พ้นได้เชื่อฟังพระเจ้าด้วยหัวใจของพวกเขาแล้วพวกเขาเป็น
ทาสของเนื้อหนังด้วยอะไร? ด้วยเนื้อหนังของพวกเขา เนื้อหนังทำบาป เนื้อหนังต้องการสิ่งต่างๆ ของเนื้อหนังแต่พระวิญญาณต้องการสิ่งต่างๆของพระวิญญาณดังนั้นผู้ที่มีบาปได้ถูกนำบาปของ
เขาออกไปและต้องการที่จะเชื่อฟังพระเจ้าเพราะตอนนี้พวกเขามีพระวิญญาณบริสุทธิ์อยู่ในตัว
ของเขาเองต่ผู้ที่มีบาปแต่ยังไม่ได้เอาบาปของเขาไปจะไม่สามารถได้รับการช่วยเหลือแต่เชื่อฟัง
บาปด้วยหัวใจ และเนื้อหนังของพวกเขา ผู้ที่ถูกนำบาปออกไปแล้ว สู่การเกิดใหม่สามารถเชื่อฟัง พระเจ้าด้วยจิตใจของพวกเขา แม้ว่าเนื้อหนังยังคงเชื่อฟังบาปอยู่ก็ตาม
 
 
กฎของจิตวิญญาณในชีวิตของพระเยซูคริสต์ทำให้เราพ้นจากกฎของความตาย
 
เรามาดูโรม8:1ผู้มีบาปที่ถูกนำบาปไปแล้วโดยการเชื่อในการไถ่บาปของพระเยซูจะไม่ถูกพิพากษาจากธรรมบัญญัติของพระเจ้าอีกต่อไปแม้เขาเกิดมาเป็นผู้มีบาปก็ตาม“เหตุฉะนั้นการลง
โทษจึงไม่มีแก่คนทั้งหลายที่อยู่ในพระเยซูคริสต์เพราะว่ากฎของพระวิญญาณแห่งชีวิตในพระเยซูคริสต์ได้ทำให้ข้าพเจ้าพ้นจากกฎแห่งบาปและความตาย” (โรม 8:1–2)
เหตุฉะนั้นการลงโทษจึงไม่มีแก่คนทั้งหลายที่อยู่ในพระเยซูคริสต์ ไม่มีการลงโทษ! ผู้เกิด ใหม่ไม่มีบาปเหลือในหัวใจของพวกเขาและจะไม่มีการลงโทษพวกเขาเพราะกฎของพระวิญญาณของชีวิตในพระเยซูคริสต์ ทำให้พวกเขาอิสระจากกฎของบาปและความตาย พระเยซูเจ้าของเรา คือต้นกำเนิดของชีวิตพระองค์ทรงเสด็จมาเป็นพระเมษโปดกของพระเจ้าทรงประสูตรโดยพระ
วิญญาณบริสุทธิ์ และทรงแบกรับบาปทั้งหมดของโลกนี้ไว้กับพระองค์ที่แม่น้ำจอร์แดน ผ่าน บัพติสมาของพระองค์ที่ทรงรับจากยอห์น การลงโทษในที่ของเราเพื่อพวกเราไปผ่านสิ่งนี้นั่นเอง
แล้วเราจะต้องตายอีกครั้งเพราะบาปของเราไหม? เรายังจะต้องถูกลงโทษอีกไหม? เรายังมี บาปอยู่ในตัวเองอยู่ไหมหากเราผ่านบาปทั้งหมดไปยังพระเยซูคริสต์พร้อมกับบัพติสมาของพระ
องค์แล้ว? ไม่อย่างแน่นอน! เราจะไม่ถูกลงโทษเพราะพระเยซูคริสต์ผู้ทรงรับบัพติสมา ณ แม่น้ำ จอร์แดนทรงถูกตรึงบนไม้กางเขนและทรงฟื้นคืนพระชนม์ชีพขึ้นมาหลังจากสิ้นพระชนม์ไปแล้ว 3 วัน เพื่อทรงช่วยผู้มีบาปทุกๆคน
การไถ่บาปของพระเจ้าทำให้เราพ้นจากการลงโทษของพระองค์ในขณะที่ธรรมบัญญัติก่อให้เกิดการลงโทษของพระเจ้า“เพราะว่ากฎของพระวิญญาณแห่งชีวิตในพระเยซูคริสต์ได้ทำให้
ข้าพเจ้าพ้นจากกฎแห่งบาปและความตาย”การลงโทษของพระเจ้าคือการเปิดเผยว่าใครมีบาปบ้างแล้วพระเจ้าก็จะส่งพวกเขาไปสู่นรก แต่พระเยซูทรงช่วยให้เราพ้นจากกฎของ บาปและสิ้นพระ ชนม์พร้อมกับน้ำบาปทั้งหมดของเราไป พระองค์ทรงทำให้ผู้ที่เชื่อในพระคริสต์พ้นจากบาป บาป ของท่านล่ะ หมดไปหรือยัง?
“เพราะว่าสิ่งซึ่งธรรมบัญญัติทำไม่ได้เพราะเนื้อหนังทำให้อ่อนกำลังไปทั้งพระเจ้าได้ทรงกระทำแล้วโดยพระองค์ได้ส่งพระบุตรของพระองค์มาในสภาพเสมือนเนื้อหนังที่บาปและเพื่อไถ่บาปพระบุตรในเนื้อหนังจึงได้ทรงปรับโทษบาปและสิ่งที่ธรรมบัญญัติสั่งไว้จะได้เสร็จในตัวเรา
ทั้งหลาย ผู้ไม่ดำเนินตามฝ่ายเนื้อหนังแต่ดำเนินตามฝ่ายพระวิญญาณ” (โรม 8:3–4)
พระเยซูทรงบอกกับเราอย่างชัดเจนว่าเนื้อหนังอ่อนกำลังและไม่สามารถเชื่อฟังความต้องการที่ชอบธรรมของธรรมบัญญัติกฎของพระเจ้านั้นดี และสวยงามอย่างแน่นอน แต่เราไม่ สามารถอยู่และมีชีวิตอยู่เพื่อมันได้เพราะเนื้อหนังของเราอ่อนกำลังเกินไปกฎของพระเจ้าต้องการให้เรามีความสมบูรณ์ มันต้องการให้เราเข้าถึงการเป็นผู้เชื่อฟังกฎของพระเจ้าอย่างเต็มรูปแบบ แต่เนื้อหนังของเราไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ ครบตามความต้องการทั้งหมดของธรรมบัญญัติ เพราะ มันอ่อนกำลังอย่างมากดังนั้นธรรมบัญญัติทำให้เราถูกลงโทษจากพระเจ้าแต่ถ้าเราถูกลงโทษแล้ว
จะมีพระเยซูเพื่ออะไรล่ะ?
พระเจ้าส่งพระบุตรพระองค์เดียวของพระองค์มาเพื่อพวกเราพระเจ้าประทานความชอบ
ธรรมของพระองค์มาเพื่อเราใช้พระบุตรของพระองค์มาในสภาพเสมือนเนื้อหนังที่บาปและเพื่อ
ไถ่บาปพระเยซูถูกส่งมายังโลกนี้ในสภาพเสมือนเนื้อหนังพระเจ้าทรงผ่านบาปทั้งหมดของเราไป
ให้กับพระเยซูเพื่อสิ่งที่ธรรมบัญญัติสั่งไว้จะได้สำเร็จในตัวเราทั้งหลายผู้ไม่ดำเนินตามฝ่ายเนื้อ
หนังแต่ตามฝ่ายพระวิญญาณบาปของเรา จะถูกนำออกให้พ้นจากเราโดยความเชื่อในพระเยซู
คริสต์ด้วยหัวใจของเรา บาปของเราถูกล้างออกไปเมื่อเรายอมสิ่งที่พระเยซูทรงทำให้เรา
 
 
ผู้ที่ดำเนินตามฝ่ายพระวิญญาณและตามฝ่ายเนื้อหนัง
 
 
มีคริสเตียนอยู่ 2 ประเภท คือผู้ที่เชื่อฟังความคิดของพวกเขาเองและเชื่อฟังพระวจนะของ ความจริงและต่อจากนั้นก็จะถูกช่วยให้รอดและเป็นผู้ที่ชอบธรรมในขณะที่เกือบจะตามมาก่อน
หน้านี้
“เพราะว่าคนทั้งหลายที่อยู่ฝ่ายเนื้อหนังที่ปักใจในสิ่งที่เป็นของเนื้อหนังแต่คนทั้งหลายที่
อยู่ฝ่ายพระวิญญาณก็สนใจในสิ่งซึ่งเป็นของพระวิญญาณด้วยว่าซึ่งปักใจอยู่กับเนื้อหนังก็คือความตายซึ่งปักใจอยู่กับพระ วิญญาณก็คือชีวิตและสันติสุข” (โรม 8:5–6) คนทั้งหลายที่คิดว่าการเชื่อ ในพระเยซูคือการอยู่ฝ่ายธรรมบัญญัติที่ไม่เคยสมบูรณ์เลย“เพราะว่าคนทั้งหลายที่อยู่ฝ่ายเนื้อหนังที่ปักใจในสิ่งที่เป็นของเนื้อหนัง”
นี่คือสิ่งที่เป็นของเนื้อหนัง เพื่อทำความสะอาดสิ่งที่อยู่ภายนอกเพียงอย่างเดียว คนทั้ง หลายที่พยายามปัดฝุ่นออกจากพระคัมภีร์ไบเบิ้ลและไปโบสถ์ทุกวันอาทิตย์แม้พวกเขาต้องต่อสู้
อยู่กับภรรยาของพวกเขา และมีความชั่วร้ายอยู่ที่บ้านพวกเขาก็กลายเป็นนางฟ้าในวันอาทิตย์
“สวัสดี เป็นอย่างไรบ้าง?”
“ยินดีที่ได้พบคุณอีกครั้ง”
พวกเขากล่าวคำว่า “อาเมน” หลายๆครั้งเมื่อใดก็ตามที่บาทหลวงเทศน์ในเสียงที่ศักดิ์สิทธิ์ และกิริยาที่เมตตาพวกเขาออกมาจากโบสถ์อย่างอ่อนโยนหลังจากการบริการสักการะบูชาพวกเขามาแตกต่างกันหรือ ที่ไปปรากฏขึ้นในสายตาของพวกเขา
“พระวจนะของพระเจ้ากล่าวอะไรกับเรานะ ฉันจำไม่ได้ แค่ให้เราไปดื่มกันหรือ”
พวกเขาคือนางฟ้าในโบสถ์ แต่พวกเขาปักใจอย่างไม่มีเวลาเมื่อพวกเขาอยู่ห่างจากโบสถ์
ดังนั้นผู้มีบาปจะต้องอธิษฐานขอพระเจ้า“พระเจ้าได้โปรดช่วยข้าพระองค์ผู้น่าเวทนาให้
รอดด้วยข้าพระองค์ไม่สามารถเข้าไปสู่อาณาจักรสวรรค์และจะต้องตกนรกหากพระองค์ไม่ทรง
ช่วยแต่หากพระองค์ทรงล้างบาปทั้งหมดที่ข้าพระองค์ทำจนตายข้าพระองค์จะเข้าไปในอาณาจักรสวรรค์ได้ด้วยความศรัทธา” พวกเขาจะต้องวางใจในพระเจ้า
ผู้ที่เชื่อทุกคนได้รับการชำระบาปของพวกเขาและนำชีวิตฝ่ายพระวิญญาณเมื่อเขาหรือเธอ
เชื่อฟังพระวจนะของพระเจ้า“แต่คนทั้งหลายที่อยู่ฝ่ายพระวิญญาณก็สนใจในสิ่งซึ่งเป็นของพระ
วิญญาณด้วยว่าซึ่งปักใจอยู่กับเนื้อหนังก็คือความตายซึ่งปักใจอยู่กับพระวิญญาณก็คือชีวิตและสันติสุข” หากเราคิดและเชื่อตามความจริงของพระเจ้า สันติสุขก็จะมาสู่เรา “เหตุว่าใจซึ่งปักอยู่กับ เนื้อหนังนั้นก็เป็นศัตรูต่อพระเจ้า หาได้อยู่ใต้บังคับธรรมบัญญัติของพระเจ้าไม่ และที่จริงจะอยู่ใต้ บังคับธรรมบัญญัตินั้นไม่ได้และคนทั้งหลายที่อยู่ใต้เนื้อหนังจะเป็นที่ชอบพระทัยของพระเจ้าก็หามิได้” (โรม 8:7–8) ผู้ทำบาปที่ยังไม่ได้ถูกนำบาปออกไปเลยยังคงอยู่ใต้เนื้อหนัง และไม่เป็น ที่ชอบพระทัยของพระเจ้า
“ถ้าพระวิญญาณของพระเจ้าทรงสถิตอยู่ในท่านทั้งหลายจริงๆแล้วท่านก็มิได้อยู่ใต้เนื้อ
หนัง แต่อยู่ใต้พระวิญญาณของพระคริสต์ ผู้นั้นก็ไม่ เป็นของพระองค์” (โรม 8:9) มีหลายคนสับ สนกับข้อความนี้เพราะเปาโลไม่ได้กล่าวถึงคำกล่าวตามจิตวิญญาณที่ลึกซึ้งผู้ที่ไม่ได้เกิดใหม่จะ
สับสนกับโรมบทที่ 7 และ 8 พวกเขาจะไม่เข้าใจส่วนนี้ของพระคัมภีร์ได้เลย แต่เราผู้ที่เกิดใหม่ ผู้ที่ไม่ได้อยู่ในเนื้อหนังจะเข้าใจได้
อ่านอย่างละเอียดในสิ่งที่เปาโลกล่าวไว้ข้างต้นพระวิญญาณบริสุทธิ์สถิตในตัวท่านไหม? ผู้ใดไม่ได้พระวิญญาณของพระคริสต์ ผู้นั้นก็ไม่เป็นของพระองค์ เมื่อไม่เป็นของพระองค์ก็หมาย ความว่าคนคนนั้นก็คือคนของซาตานและผู้มีบาปที่งต้องตกนรก
“พระบุตรในเนื้อหนังจึงได้ทรงปรับโทษบาปเพื่อสิ่งที่ธรรมบัญญัติสั่งไว้จะได้สำเร็จใน
ตัวเราทั้งหลายผู้ไม่ดำเนินตามฝ่ายเนื้อหนังแต่ตามฝ่ายพระวิญญาณ” (โรม 8:10-11)
พระเยซูของเราผู้ทรงกำเนิดมาจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ ที่เสด็จมายังโลกนี้ในเนื้อหนัง และทรงนำบาปทั้งหมดของเราออกไปพระองค์ทรงเสด็จเข้ามาในหัวใจของผู้ที่เชื่อพระองค์ใน
การชำระบาปและทรงประทับอยู่ในหัวใจของพวกเขาทุกคนพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้เข้ามาในหัว
ใจและพิสูจน์ว่าพระเยซูทรงล้างบาปทั้งหมดของเราออกไปให้ขาวสะอาดเหมือนกับหิมะพระองค์ทรงประทานชีวิตในเนื้อหนังตอนที่พระเยซูเสด็จลงมายังโลกนี้อีกครั้ง“พระองค์ผู้ทรงชุบให้พระคริสต์เป็นขึ้นมาจากความตายแล้วนั้นจะทรงกระทำให้กายซึ่งต้องตายของท่านเป็นขึ้นมาใหม่ด้วย โดยพระวิญญาณของพระองค์ซึ่งทรงสถิตอยู่ในท่านทั้งหลาย”
 
 
พระวิญญาณนั้นเป็นพยานร่วมกับวิญญาณจิตของเราทั้งหลาย เราทั้งหลายเป็นบุตรของพระเจ้า
 
เราจะต้องอยู่ด้วยความศรัทธาในพระเจ้าและพระวิญญาณบริสุทธิ์หลังจากที่เราเกิดใหม่ “ดูก่อนพี่น้องทั้งหลายเหตุฉะนั้นเราทั้งหลายเป็นหนี้แต่มิใช่เป็นหนี้ฝ่ายเนื้อหนังที่จะดำเนินชีวิต
ตามเนื้อหนังเพราะว่าถ้าท่านทั้งหลายดำเนินชีวิตตามฝ่ายเนื้อหนังแล้ว ท่านจะต้องตาย แต่ถ้าโดย ฝ่ายพระวิญญาณท่านได้ทำลายการของฝ่ายกายเสียท่านก็จะดำรงชีวิตได้เพราะว่าพระวิญญาณของพระเจ้าทรงนำผู้ใดผู้นั้นก็เป็นบุตรของพระเจ้าเหตุว่าท่านไม่ได้รับน้ำใจทาสซึ่งทำให้ตกในความ
กลัวอีก แต่ท่านได้รับพระวิญญาณผู้ทรงให้เป็นบุตรของพระเจ้าให้เราทั้งหลายเรียกร้องพระเจ้าว่า ‘อับบา คือพระบิดา’ พระวิญญาณนั้นร่วมกับวิญญาณจิตของเราทั้งหลายว่า เราทั้งหลายเป็น บุตรของพระเจ้า และถ้าเราทั้งหลายเป็นบุตรแล้วเราก็เป็นทายาท คือเป็นทายาทของพระเจ้า และ เป็นทายาทร่วมกับพระคริสต์เมื่อเราทั้งหลายทุกข์ทรมาณด้วยกันกับพระองค์นั้นก็เพื่อเราทั้งหลายได้ศักดิ์ศรีด้วยกันกับพระองค์ด้วย” (โรม 8:12–17) เราร้อง เรียกว่า “อับบา คือพระบิดา” เพราะเราได้รับพระวิญญาณผู้ทรงให้เป็นบุตรของพระเจ้า ไม่ใช่หัวใจทาสและความกลัว
“พระวิญญาณนั้นเป็นพยานร่วมกับวิญญาณจิตของเราทั้งหลายเราทั้งหลายเป็นบุตรของ
พระเจ้า”อันดับแรกสุดพระวิญญาณนั้นเป็นพยานว่าเราได้รับการยกหนี้บาปผ่านรูปธรรมของพระวจนะของพระเจ้าพยานอันดับสองคือที่เราไม่มีบาปพระวิญญาณได้เกิดมาเป็นพยานที่เราถูกช่วย
ให้รอด พระวิญญาณบริสุทธิ์ได้กระทำในหัวใจของผู้ที่ได้รับการนำบาปออกไป “ไม่มีผู้ใด เป็น คนชอบธรรมสักคนเดียว ไม่มีเลย” (โรม 3:10) ตามจริงแล้ว คือก่อนที่พระเจ้าจะทรงนำ บาปของเราออกไป ข้อความด้านล่างนี้ได้เขียนไว้ว่าเราไถ่บาปให้พ้นด้วยพระกรุณาของพระองค์ ผ่านการชำระบาปที่อยู่ในพระเยซู (โรม 3:24) ซึ่งก็เขียนไว้ว่าวิญญาณนั้นเป็นพยานที่ว่า เรา เป็นบุตรของพระเจ้าพระวิญญาณเสด็จมาสู่เราเมื่อเรายอมรับสิ่งที่พระเจ้าทรงทำเพื่อเราแต่ถ้าเรา
ไม่เชื่อพระวิญญาณก็จะไม่ได้อยู่ในตัวเรา และหากเรายอมรับไว้ในหัวใจของเรา พระวิญญาณจะ เป็นพยาน “ท่านคือความชอบธรรม ท่านคือบุตรของเรา ท่านถูกพิพากษา ท่านคือคนของเรา” “ถ้าเราทั้งหลายเป็นบุตรแล้วเราก็เป็นทายาท คือเป็นทายาทของพระเจ้า และ เป็นทายาทร่วมกับ พระคริสต์เมื่อเราทั้งหลายทุกข์ทรมาณด้วยกันกับพระองค์นั้นก็เพื่อเราทั้งหลายได้ศักดิ์ศรีด้วยกันกับพระองค์ด้วย” นี่คือความเหมาะสมทั้งหมดสำหรับบุตรของพระเจ้า ที่ได้ทรมานพระเยซูของ เราเช่นเดียวกับศักดิ์ศรีในพระองค์ผู้ที่มีพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ให้พระวิญญาณนำพวกเขาได้วาง
ความหวังของพวกเขาบนทางเข้าของอาณาจักรสวรรค์
 
 
เรามีชีวิตอยู่ในความหวังของอาณาจักรกำหนดพันปีและอาณาจักรของสวรรค์ใน ลักษณะของความทุกข์ลำบากแห่งสมัยปัจจุบัน
 
เราลองมาดูโรม8:18–25 “เพราะข้าพเจ้าเห็นว่าความทุกข์ลำบากแห่งสมัยปัจจุบัน ไม่สม ควรที่จะเอาไปเปรียบกับศักดิ์ศรีที่จะเผยให้แก่เราทั้งหลาย ด้วยว่าสรรพสิ่งที่ทรงสร้างแล้ว มี ความเพียรคอยท่าปรารถนาให้บุตรทั้งหลายของพระเจ้าปรากฏเพราะว่าสรรพสิ่งเหล่านั้นต้องเข้าอยู่ในอำนาจของอนิจจัง ไม่ใช่ตามใจชอบของตนเอง แต่เป็นไปตามที่พระเจ้าได้ทรงให้เข้าอยู่นั้น ด้วยมีความหวังใจว่า สรรพสิ่งเหล่านั้น จะให้รอดจากอำนาจแห่งความเสื่อมสลาย และจะเข้าใน เสรีภาพและศักดิ์ศรีแห่งบุตรทั้งหลายของพระเจ้าเรารู้อยู่ว่าบรรดาสรรพสิ่งที่ทรงสร้างนั้นกำลัง
คร่ำครวญ และผจญความทุกข์ยากด้วยกันมาจนทุกวันนี้ และไม่ใช่เท่านั้น แต่เราทั้งหลายเองด้วย ผู้ได้รับพระวิญญาณเป็นผลแรก ตัวเราเองก็ยังคร่ำครวญคอยการที่พระเจ้าทรงให้เป็นบุตร คือที่ จะทรงให้กายของเราทั้งหลายรอดตาย เหตุว่าเราทั้งหลายรอดแม้แต่เพียงความหวังใจ แต่ความ หวังใจในสิ่งที่เราเห็นได้ หาเป็นความหวังใจไม่ ด้วยว่าใครเล่าจะยังหวังในสิ่งที่เขาเห็น แต่ถ้า เราทั้งหลายรอคอยหวังใจในสิ่งที่เรายังไม่ได้เห็น เราจึงมีความเพียงคอยสิ่งนั้น”
เราคือผลแรกของพระวิญญาณผู้ที่เกิดใหม่คือผลแรกของการคืนชีพพระเยซูคริสต์ทรงเป็นผลแรกของการคืนชีพและเราคือส่วนหนึ่งของพระคริสต์ในการเป็นส่วนหนึ่งของการคืนชีพครั้ง
แรกจากนั้นก็จะมาสู่ตอนท้ายผู้ที่ไม่นับถือพระเจ้าจะเป็นส่วนหนึ่งในการคืนชีพครั้งที่สองเพื่อการพิพากษานี่คือเหตุผลที่เปาโลกล่าวว่า“เพราะข้าพเจ้าเห็นว่าความทุกข์ลำบากแห่งสมัยปัจจุบันไม่
สมควรที่จะเอาไปเปรียบกับศักดิ์ศรีที่จะเผยให้แก่เราทั้งหลาย ด้วยว่าสรรพสิ่งที่ทรงสร้างแล้ว มี ความเพียรคอยท่าปรารถนาให้บุตรทั้งหลายของพระเจ้าปรากฏ”เขาอ้างถึงกำหนดพันปีและอาณาจักรสวรรค์เราจะเปลี่ยนไปเมื่อเวลาของการอวยพระพรมาถึงบุตรของพระเจ้าจะฟื้นขึ้นมาใหม่
จากความตายอีกครั้งและแต่ละคนจะได้รับชีวิตนิรันดร์เนื้อหนังจะฟื้นขึ้นมาจากความตายอีกครั้งอย่างแท้จริง (ซึ่งจิตวิญญาณของเราได้ฟื้นขึ้นมาจากความตายแล้ว) พระเจ้าจะทรงต่ออายุทั้งหมด และจะมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขราวกับกษัตริย์กว่า 1000 ปี
สรรพสิ่งทุกอย่างในจักรวาลนี้ รอคอยการแสดงของบุตรของพระเจ้า สรรพสิ่งจะเปลี่ยน แปลงเหมือนกับที่เราเปลี่ยน จะไม่มีการเจ็บ การทุกข์ทรมาน หรือแม้แต่การตายในกำหนดพันปี แต่เราคร่ำครวญตอนนี้ทำไม? เพราะว่าเนื้อหนังนั้นอ่อนแอ จิตวิญญาณของเราคร่ำควรเพื่ออะไร? มันคร่ำครวญเพื่อการชำระบาปของร่างกายของเรา
“ตัวเราเองก็ยังคร่ำครวญคอยการที่พระเจ้าทรงให้เป็นบุตรคือที่จะทรงให้กายของเราทั้ง
หลายรอดตาย เหตุว่าเราทั้งหลายรอดแม้แต่เพียงความหวังใจ แต่ความหวังใจในสิ่งที่เราเห็นได้ หาเป็นความหวังใจไม่ด้วยว่าใครเล่าจะยังหวังในสิ่งที่เขาเห็นแต่ถ้าเราทั้งหลายรอคอยหวังใจใน
สิ่งที่เรายังไม่ได้เห็น เราจึงมีความเพียงคอยสิ่งนั้น” (โรม 8:23–25)
เราคอยการที่พระเจ้าทรงให้เป็นบุตร เหตุว่าเราทั้งหลายรอดแม้เพียงความหวังใจ พวก เราผู้ที่ได้รับการนำบาปออกไปให้พ้นทั้งหมดจะเข้าไปในอาณาจักรกำหนดพันปีและอาณาจักร
สวรรค์ เราจะไม่ตายแม้จะถึงตอนอวสานของโลก พระเยซูจะเสด็จมายังโลกนี้อีกครั้ง ช่วงวาระ สุดท้ายของโลกพระองค์ทรงสร้างทุกอย่างใหม่และจะทรงฟื้นสร้างเนื้อหนังของความชอบธรรม
ขึ้นมาให้ พระองค์จะมีอำนาจเหนือพวกเขามากว่าพันปี
กาลอวสานของโลกคือความสิ้นหวังของผู้มีบาปแต่คือความหวังใหม่ของความชอบธรรม เปาโลหวังไว้กับสิ่งนี้ท่านคร่ำครวญและรอคอยการรอดของท่านหรือไม่?พระวิญญาณรอคอยด้วยหรือไม่? เราจะเปลี่ยนไปเป็นกายจิตเหมือนกับการของพระคริสต์ที่ไม่รู้จักเจ็บปวดและอ่อนแอ
 
 
พระวิญญาณบริสุทธิ์ช่วยความชอบธรรมให้มีความศรัทธา
 
พระวิญญาณบริสุทธิ์ช่วยเหลือพวกเราให้มีความศรัทธา เราหวังในสิ่งที่เราเห็นหรือ? ไม่ เราหวังในสิ่งที่เรายังไม่เห็น “ในทำนองเดียวกัน พระวิญญาณก็ทรงช่วยเรา เมื่อเราอ่อนกำลังด้วย เพราะเราไม่รู้ว่าเราควรจะอธิษฐานของสิ่งใดอย่างไรแต่พระวิญญาณทรงช่วยขอแทนเราในเมื่อเราคร่ำครวญอธิษฐานไม่เป็นคำและพระองค์ผู้ทรงชันสูตรใจมนุษย์ก็ทรงทราบความหมายของพระ
วิญญาณ เพราะว่าพระวิญญาณทรงอธิษฐานขอเพื่อธรรมิกชนที่ชอบพระทัยพระเจ้า” (โรม 8:26–27)
จริงๆแล้วพระวิญญาณประสงค์อะไรภายในตัวเรา? พระวิญญาณช่วยเราทำอะไร? ท่าน หวังเพื่อสิ่งใด? เราหวังสวรรค์และโลกใหม่ (2 เปโตร 3:13) และอาณาจักรสวรรค์ เราไม่ประสงค์ที่จะมีชีวิตอยู่ในโลกที่เสื่อมสลายนี้อีกต่อไป เราเหนื่อยและหวังเพื่อพระเยซูของเรา เราต้องการอยู่อย่างนิรันดร์โดยไม่มีบาป ไม่มีการเจ็บป่วย ไม่มีวิญญาณชั่วร้าย เราต้องการจะ มีชีวิตอยู่ด้วยความสุข ความสันติ ความรัก และความอดทนในการเชื่อฟังพระเยซูคริสต์ และ ซึ่งกันและกัน
ดังนั้นพระวิญญาณคร่ำครวญและอธิฐานขอร้องเพื่อพวกเรารอคอยสวรรค์ใหม่และโลก
ใหม่ พูดตรงๆเลยว่าเราไม่มีความพอใจในโลกนี้ ยกเว้นเพื่อเล่นซอคเกอร์ ครั้งหนึ่งในขณะหนึ่ง พร้อมกับรับใช้พระเจ้าเราอยู่บนโลกนี้เพราะเราสนใจคำสอนตามพระคัมภีร์แต่สำหรับอำนาจที่ได้รับมอบหมายอันยิ่งใหญ่นี้ความชอบธรรมจะไม่มีเหตุผลอยู่ในโลกนี้
 
 
พระเจ้าทรงช่วยคนที่รักพระองค์ให้เกิดผลดีในทุกสิ่ง
 
เรามาดูโรม 8:28–30 “เรารู้ว่าพระเจ้าทรงช่วยคนที่รักพระองค์ให้เกิดผลอันดีในทุกสิ่ง คือคนทั้งปวงที่พระองค์ได้ทรงเรียกตามพระประสงค์ของพระองค์เพราะว่าผู้หนึ่งผู้ใดที่พระองค์
ได้ทรงทราบอยู่แล้วผู้นั้นพระองค์ได้ทรงตั้งไว้ให้เป็นตามลักษณะพระฉายแห่งพระบุตรของพระองค์เพื่อพระบุตรนั้นจะได้เป็นบุตรหัวปีท่ามกลางพวกพี่น้องเป็นอันมากและบรรดาผู้ที่พระองค์
ได้ทรงตั้งไว้นั้นพระองค์ได้ทรงเรียกมาด้วยและผู้ที่พระองค์ได้ทรงเรียกมานั้นพระองค์ทรงโปรดให้เป็นผู้ชอบธรรมและผู้ที่พระองค์ทรงโปรดให้เป็นผู้ชอบธรรมพระองค์ก็ทรงโปรดให้มีศักดิ์ศรีด้วย”
ในโรม 8:28 เปาโลกล่าวว่า “เรารู้ว่าพระเจ้าทรงช่วยคนที่รักพระองค์ให้เกิดผลอันดี ในทุกสิ่งคือคนทั้งปวงที่พระองค์ได้ทรงเรียกตามพระประสงค์ของพระองค์”ข้อความนี้สำคัญมากหลายคนคิดว่า“ฉันเกิดมาทำไม?พระเจ้าควรจะให้ฉันอยู่ในที่ที่ไม่มีซาตานพระองค์น่าจะยอมให้
ฉันอยู่ในอาณาจักรสวรรค์ตั้งแต่แรกทำไม่พระองค์ทรงทำให้ฉันเป็นเช่นนี้?”มีบางคนที่เกิดมาในสถานการณ์ที่ไม่ดีตอนแรกก็ต่อต้านพ่อแม่ของตัวเองและต่อต้านพระเจ้า“ทำไมท่านทำให้ฉันเกิดใหม่ด้วยความทุกข์ยาก?”
ข้อความนี้จัดเตรียมคำตอบที่ถูกต้องให้กับเราตามคำถามเช่นนี้เราเกิดเป็นสรรพสิ่งที่พระ
เจ้าทรงสร้างใช่หรือไม่?เราคือสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นที่พระเจ้าทรงสร้างตามลักษณะพระฉายของพระ
องค์นี่คือวัตถุประสงค์ของพระเจ้าที่ให้เราอยู่ในโลกนี้พระคัมภีร์กล่าวว่า“เรารู้ว่าพระเจ้าทรงช่วยคนที่รักพระองค์ให้เกืดผลอันดีในทุกสิ่งคือคนทั้งปวงที่พระองค์ได้ทรงเรียกตามพระประสงค์ของพระองค์”เพราะบาปเดิมที่สืบทอดมาจากอดัมและอีฟบรรพบุรุษของเราผู้ที่ถูกหลอกโดยปีศาจเรา
เกิดมาเป็นผู้มีบาปและทุกข์ทรมาณแต่พระเจ้าส่งพระเยซูคริสต์มาเพื่อเราเพื่อทำให้เราเป็นบุตร
ของพระองค์ผ่านความศรัทธานี่คือวัตถุประสงค์ที่พระองค์ทรงสร้างเราขึ้นมาพระองค์มีพระประสงค์ที่จะให้เรามีความสุขและมีชีวิตนิรันดร์ของพระเจ้าพร้อมกับพระเยซูคริสต์และพระเจ้าผู้เป็นพระบิดาในอาณาจักรกำหนดพันปีและอาณาจักรสวรรค์
“เรารู้ว่าพระเจ้าทรงช่วยคนที่รักพระองค์ให้เกืดผลอันดีในทุกสิ่งคือคนทั้งปวงที่พระองค์
ได้ทรงเรียกตามพระประสงค์ของพระองค์”พระประสงค์ของพระเจ้าเพื่อพวกเราจะสำเร็จลงเมื่อ
บาปของเราได้ถูกนำออกไปจากเรา มันไม่ถูกต้องใช่ไหม? เราไม่ควรมีความสุขกับการเกิดใหม่มา ยังโลกนี้หรือ? เมื่อเราคิดถึงศักดิ์ศรี เราจะมีความสุขในอนาคต เราไม่สามารถช่วยได้แต่มีความสุข เพื่อการเกิดใหม่ แต่คนส่วนใหญ่ไม่มีความสุขและนี่เพราะว่าพวกเขาปฏิเสธความรักของพระเจ้า
ท่านทราบว่ามีบาปและเชื้อโรคและเหตุผลที่ทุกอย่างดูเหมือนว่าดีเลิศเพื่อคนเลวในขณะที่พวกเขาพยายามทำดีให้ดูเหมือนทุกข์ทรมาณใช่ ไหม? นี่เป็นเพราะว่าเพียงเมื่อเราทุกข์ทรมาน เราจะมาค้นหาพระเจ้าเราจะพบพระองค์และจะเป็นบุตรของพระองค์โดยการได้รับการยกความ
ผิดบาปของเราพระเจ้าทรงให้คนชั่วที่ยังดำเนินชีวิตอยู่ในโลกนี้เพื่อช่วยคนที่รักพระองค์ให้เกิดผลดีทุกสิ่ง
ท่านคิดเช่นนี้ไหม “ฉันไม่รู้ว่าทำไมพระเจ้าทรงทำให้ฉันเป็นแบบนี้ ทำไมพระเจ้าทรงให้ ฉันเกิดมาในครอบครัวยากจนและทุกข์ทรมานนะ?”พระเจ้าทรงให้เราเกิดมาในโลกนี้ภายใต้อำ
นาจของซาตานและธรรมบัญญัติ ที่ทำให้เราเป็นบุตรของพระเจ้าและทรงให้เรามีชีวิตนิรันดร์
เหมือนกับกษัตริย์พร้อมกับพระเยซูของเราในอาณาจักรของพระองค์พระเจ้าทรงช่วยเราให้เกิดผลดีทุกสิ่ง และทรงทำให้เราเป็นบุตรของพระองค์ นี่คือวัตถุประสงค์ของพระเจ้าที่จะทรงทำให้เรา เราไม่มีอะไรเลยที่จะบ่นและพึมพำในการต่อต้านพระเจ้า “ทำไมฉันทำเช่นนั้น ทำไมฉันอยู่ ทางนี้?” พระประสงค์ของพระเจ้าก็คือความสมบูรณ์ผ่านความทุกข์ทรมานเหล่านี้
อย่าบ่นเกี่ยวกับความทุกข์ทรมานของท่าน อย่าร้องเกี่ยวกับชีวิตร้ายๆของท่านอีกต่อไป “มีข้อกำหนดสำหรับมนุษย์ไว้แล้วว่าจะตายครั้งเดียว และหลังจากนั้นก็จะมีการพิพากษาฉันใด” (ฮีบรู 9:27) มีพระกรุณา ของการไถ่บาปของพระเจ้าระหว่างการเกิดครั้งเดียวกับการพิพากษา เรา เชื่อในพระเยซูคริสต์ บาปทั้งหมดของเราได้ถูกนำให้พ้นไปด้วยพระกรุณาของพระเจ้า และเราอยู่ ภายใต้กำหนดพันปีและในอาณาจักรสวรรค์อย่างเป็นนิรันดร์ เราจะเรียกว่า “พระผู้เป็นเจ้าของ สรรพสิ่งทั้งปวง” ท่านเข้าใจหรือยังว่าทำไมพระเจ้าทรงทำให้ท่านทรมาน? เพราะทรงประทาน พระพรให้เราเป็นบุตรของพระองค์โดยการทำให้เราได้กลับคืนมาสู่พระองค์
ไม่มีเวลาสำหรับเรา ที่จะรับการยกหนี้บาปการช่วยให้รอดจากการพิพากษาของพระเจ้า
และการเป็นผู้ชอบธรรมเราสร้างความชอบธรรมทั้งหมดและเราเป็นบุตรของพระเจ้าได้ด้วยความศรัทธาการไถ่บาปของพระเจ้าไม่มีผลในกระบวนการระยะยาวของพิธีทำให้บริสุทธิ์ของเรา พระ เจ้าทรงช่วยเราครั้งหนึ่งและเพื่อทั้งหมดและทรงทำให้เราเป็นผู้ชอบธรรม
“เพราะว่า ผู้หนึ่งผู้ใดที่พระองค์ทรงทราบอยู่แล้วผู้นั้นพระองค์ได้ทรงตั้งไว้ให้เป็นตาม
ลักษณะพระฉายแห่งพระบุตรของพระองค์เพื่อพระบุตรนั้นจะได้เป็นบุตรหัวปีท่ามกลางพวกพี่
น้องเป็นอันมาก และบรรดาผู้ที่พระองค์ทรงตั้งไว้นั้น พระองค์ได้ทรงเรียกมาด้วย และผู้ที่พระ องค์ทรงเรียกมานั้นพระองค์ทรงโปรดให้เป็นผู้ชอบธรรม และผู้ที่พระองค์ทรง โปรดให้เป็นผู้ ชอบธรรม พระองค์ก็ทรงโปรดให้มีศักดิ์ศรีด้วย” (โรม 8:29–30)
หลายคนเชื่อตาม “ลัทธิ 5 ข้อของแคลวิน” แต่พวกเขาเชื่อผิดๆ เปาโลกล่าวว่า “เพราะ ว่าผู้หนึ่งผู้ใดที่พระองค์ทรงทราบอยู่แล้วผู้นั้นพระองค์ได้ทรงตั้งไว้ให้เป็นตามลักษณะพระฉาย
แห่งพระบุตรของพระองค์” พระเจ้าทรงตั้งเราให้เป็นบุตรของพระองค์ในพระเยซูคริสต์ พระเจ้า ทรงตั้งให้เรากำเนิดมาในโลกนี้ภายใต้แผนการของพระองค์ พระองค์ทรงทำให้เราเป็นตาม ลักษณะพระฉายของใคร? ให้เป็นตามลักษณะพระฉายของพระเจ้า ของพระบุตรของพระองค์
พระเจ้าทรงยอมให้เราเกิดและทรงรับเลี้ยงดูเราเหมือนกับบุตรของพระองค์ผ่านพระเยซู
คริสต์พระองค์ทรงสัญญาเพื่อส่งพระบุตรของพระองค์มาให้เราผู้ทรงเป็นตามลักษณะพระฉาย
ของพระบุตรของพระองค์พระเจ้าทรงเรียกเราผ่านพระเยซูคริสต์เหมือนเราเคยเป็นผู้มีบาปเหมือนกับผู้เคยเป็นทายาทของอดัม“บรรดาผู้ทำงานเหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนักจงมาหาเราและเรา
จะให้ท่านทั้งหลายหายเหนื่อยเป็นสุข” (มัทธิว 11:28) พระองค์ทรงเรียกเราหลังจากเรานำบาป ของเราออกไปหมดแล้ว พระองค์ทรงเรียกเราเพื่อให้เรามีความชอบธรรมด้วยความศรัทธา
 
 
พระเจ้าทรงทำให้เรามีความชอบธรรมและพระองค์ทรงประทานศักดิ์ศรีให้เรา
 
พระเจ้าทรงเรียกผู้มีบาปและทรงทำให้พวกเขาเป็นคนชอบธรรมครั้งเดียวและเพื่อทั้งหมด เราถูกทำให้เป็นคนชอบธรรมครั้งเดียวและเพื่อทั้งหมดด้วยการเชื่อว่าพระเยซูคริสต์คือผู้ช่วยให้
รอดของเรา ไม่ใช่ด้วยการค่อยๆเพิ่มขึ้นของการสังเวยบูชาตามที่นักเทววิทยายืนหยัดไว้ พระเจ้า ทรงเรียกผู้มีบาปและทำให้พวกเขาเป็นคนของธรรม—นี่คือเหตุผลที่พระองค์ทรงเรียกผู้มีบาป
“ผู้ที่พระองค์ได้ทรงเรียกมานั้น พระองค์ได้ทรงโปรดให้เป็นผู้ชอบธรรม” คนทั้ง หลายที่พระเจ้าทรงเรียก และผู้ที่เชื่อในสิ่งที่พระเยซู คริสต์ทรงทำนั้นได้มาเป็นคนชอบธรรม เรา มีบาปอย่างแน่นอนตามที่เราเป็นทายาทของอดัมมาก่อนแต่บาปของเราได้ถูกทำให้มันหายไปเมื่อ
เราเชื่อในความจริงที่พระเยซูทรงนำเอามันออกไปทั้งหมดอย่างแท้จริง แล้วท่านมีบาปหรือไม่? เราไม่มีบาปใดๆเหลืออยู่ในตัวเราแล้ว “ผู้ที่พระองค์ได้ทรงเรียกมานั้น พระองค์ได้ทรงโปรดให้ เป็นผู้ชอบธรรม”
คนชอบธรรมคือผู้ได้เป็นบุตรของพระเจ้ามันไม่จริงที่เราได้เป็นบุตรของพระองค์ในขั้น ตอนทีละก้าวแต่เราได้เป็นบุตรของพระเจ้าที่มีสง่าราศีเพียงครั้งเดียวด้วยการไถ่บาปของพระองค์
“ผู้ที่พระองค์ได้ทรงเรียกมานั้น พระองค์ได้ทรงโปรดให้เป็นผู้ชอบธรรม” พระเจ้าทรงทำ ให้เราเป็นบุตรของพระองค์
ผมไม่เข้าใจว่าทำไมคริสเตียนเชื่อใน “5 ขั้นตอนของการไถ่บาป” การไถ่บาปและการ เป็นบุตรของพระเจ้าได้กระทำเพียงครั้งเดียวและเพื่อทั้งหมด มันต้องใช้เวลาบ้างเพื่อพวกเราใน การเป็นส่วนหนึ่งในการฟื้นคืนชีวิตของเรา เพื่อเราจะต้องรอคอยวินาทีที่พระเยซูเสด็จมาเพื่อเรา แต่การนำบาปออกไปให้พ้นจากเราทำได้แค่เพียงครั้งเดียวเราจะได้รับการชำระบาปโดยทันที เมื่อ เราตอบสนองเพื่อโลกของการยกความผิดบาปบาปของเราที่พระเจ้าทรงจัดเตรียมเพื่อเราและยอมรับสิ่งที่พระองค์ทรงทำเพื่อช่วยเราให้รอด “ขอบพระคุณพระผู้เป็นเจ้า ฮาเลลูยา! อาเมน! ข้า พระองค์รอดแล้วเพราะพระองค์ทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดข้าพระองค์จะไม่ได้รับการชำระบาปหากพระองค์ไม่ทรงนำบาปของข้าพระองค์ออกไป ขอขอบพระคุณ พระองค์เจ้าข้า! ฮาเลลูยา!” บาปของพวกเราได้ถูกล้างออกไปในวิธีนี้แล้ว
การชำระบาปไม่ต้องการทั้งเวลาและการกระทำของเราซึ่งไม่มีกฎเกณฑ์ให้เล่นแม้แต่0.1% ในการชำระบาปของเราแคลวินกล่าวว่าใครต้องได้รับการพิพากษาตามขั้นตอนเพื่อการชำระบาปและเข้าไปในอาณาจักรสวรรค์ ก็เหมือนกับหนอนที่ไม่สามารถวิ่ง 100 เมตรในเวลาเพียงหนึ่ง วินาทีได้มันจะต้องพยายามอย่างหนักผู้ที่ไม่สามารถเป็นผู้ชอบธรรมได้ด้วยความพยายามของตัว
เองโดยไม่คำนึงถึงความสามารถของตัวเองในการรักษาธรรมบัญญัติ หนอนก็ยังคงเป็นหนอน แต่ อย่างไรก็ตามมันพยายามที่จะส่งตัวของมันเอง และแต่งตัวด้วยเครื่องสำอางราคาแพง อย่างเดียว กับผู้มีบาปที่มีบาปอยู่ในหัวใจตัวเองพวกเขาก็ยังคงเป็นผู้มีบาปอยู่แม้ดูเหมือนพวกเขาพยายามที่
จะทำความดี
ผู้มีบาปจะเป็นผู้ชอบธรรมอย่างสมบูรณ์โดยการทำให้เป็นผู้บริสุทธิ์ตามขั้นตอนได้อย่าง
ไร? เนื้อหนังทำได้ดีขึ้นได้หรือไม่? ไม่ เนื้อหนังไม่นับถือพระเจ้าและมีความชั่วร้ายมากขึ้นเรื่อยๆ แต่พระคัมภีร์ไบเบิลกล่าวว่า “และบรรดาผู้ที่พระองค์ทรงตั้งไว้นั้น พระองค์ได้ทรงเรียกมาด้วย และผู้ที่พระองค์ทรงเรียกมานั้นพระองค์ทรงโปรดให้เป็นผู้ชอบธรรมและผู้ที่พระองค์ทรงโปรด
ให้เป็นผู้ชอบธรรมพระองค์ก็ทรงโปรดให้มีศักดิ์ศรีด้วย”ข้อความได้จัดเตรียมไว้นี้ได้เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวโดยความเมตตาของพระเจ้ามันไม่ได้กล่าวว่าการชำระบาปและการพิพากษาได้ถูกทำให้สมบูรณ์ในสมัยต่างๆคนหนึ่งจะสร้างความชอบธรรมได้ครั้งหนึ่งและเพื่อทั้งหมดโดยการมีความศรัทธาในพระเยซูที่ไม่เปลี่ยนแปลง
นักทฤษฎีหลายคนไม่ทราบว่าพวกเขาทำอะไรอยู่ยืนยันอยู่บนทฤษฎีต่างๆที่ไม่มีเหตุผล
และส่งให้พวกตนตกนรก พระเจ้าทรงสัญญากับเราให้ชำระบาปและทรงเรียกเราผ่านพระเยซู
คริสต์โดยทำให้เราเป็นผู้ชอบธรรมและมีศักดิ์ศรีเมื่อพระองค์ทรงเรียก“แต่ส่วนบรรดาผู้ที่ต้อนรับพระองค์ผู้ที่เชื่อในพระนามของพระองค์พระองค์ก็ประทานสิทธิให้เป็นบุตรของพระเจ้า” (ยอห์น 1:12) พระเจ้าทรงสรรเสริญเราไหม? แน่นอน เราจะได้รับการสรรเสริญ โดยทำความดีและ โดยการพยายามหรือไม่? เราจะต้องพยายามอย่างหนักในการเป็นผู้ชอบธรรมไหม? ไม่อย่าง แน่นอน! เราเป็นผู้ชอบธรรมแล้ว
 
 
ไม่มีใครจะให้เราทั้งหลายขาดจากความรักของพระเจ้าได้
 
ใครจะขัดขวางเราได้หากพระเจ้าทรงอยู่ฝ่ายเรา?ไม่มีเลย “ถ้าเช่นนั้นเราจะว่าอย่างไร ถ้า พระเจ้าทรงอยู่ฝ่ายเราใครจะขัดขวางเราพระองค์ผู้มิได้ทรงหวงพระบุตรอวค์เดียวของพระองค์แต่ได้ทรงโปรดประทานพระบุตรนั้นเพื่อประโยชน์แก่เราถ้าเช่นนั้นพระองค์จะไม่ทรงโปรดประ
ทานสิ่งสารพัดให้เราทั้งหล่ยด้วยกันกับพระบุตรนั้นหรือ ใครจะฟ้องคนเล่านั้นที่ พระเจ้าได้ทรง เลือกไว้พระเจ้าทรงโปรดให้พ้นโทษแล้วใครเล่าจะเป็นผู้ปรับโทษอีกพระเยซูคริสต์นะหรือผู้ทรงสิ้นพระชนม์แล้วและยิ่งกว่านั้นอีกได้ทรงถูกชุบเลี้ยงให้เป็นขึ้นมาจากความตายทรงสถิตณ เบื้อง ขวาพระหัตถ์พระเจ้าและทรงอธิษฐานขอเพื่อเราทั้งหลายด้วยแล้วใครจะให้เราทั้งหลายขาดจาก
ความรักของพระคริสต์ได้เล่าจะเป็นทุกข์หรือความยากลำบากหรือความเคี่ยวเข็ญหรือการกันดารอาหารหรือการเปลือยกาย หรือการถูกโพยภัยหรือการถูกคมดาบ หรือตามที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์ ว่า ‘เพราะเห็นแก่พระองค์ข้าพเจ้าจึงถูกประหารวันยังค่ำ และนับว่าเป็นแกะสำหรับจะเอาไปฆ่า’ แต่ว่าในเหตุการณ์ทั้งปวงเหล่านี้เรามีชัยเหลือล้นโดยพระองค์ผู้ทรงรักเราทั้งหลายเพราะข้าพเจ้า
เชื่อมั่นว่าแม้ความตายหรือชีวิตหรือบรรดาทูตสวรรค์หรือเทพเจ้าหรือสิ่งซึ่งมีอยู่ในปัจจุบันนี้หรือสิ่งซึ่งมีอยู่ภายหน้า หรือฤทธิ์เดชทั้งหลาย หรือซึ่งสูง หรือซึ่งเล็ก หรือซึ่งใดๆอื่น ที่ได้ทรง สร้างแล้วนั้นจะไม่ทำให้เราทั้งหลายขาดจากความรักของพระเจ้าซึ่งมีอยู่ในพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราได้” (โรม 8:31–39)
ไม่มีใครจะให้เราขาดจากความรักของพระเจ้าได้ไม่มีใครทำให้เราเป็นผู้ชอบธรรมและ
เป็นผู้มีบาปได้ไม่มีใครจะเป็นอุปสรรคแก่ผู้ที่เป็นบุตรของพระเจ้าและผู้ที่จะมีชีวิตอยู่ในอาณา
จักรพันปีและอาณาจักรสวรรค์ได้ ความทุกข์ยากทำให้เราเป็นผู้มีบาปได้ไหม? ความยากลำบาก ทำให้เราเป็นผู้มีบาปได้ไหม? ความเคี่ยวเข็ญทำให้เราเป็นผู้มีบาปได้ไหม? การกักตุนอาหาร การ เปลือยกาย การถูกโพยภัยหรือการถูกคมดาบ ทำให้เราเป็นผู้มีบาปได้ไหม? พระเจ้าประทาน อาณาจักรสวรรค์ให้แก่เราพระองค์ประทานทุกอย่างให้แก่เราเพราะพระองค์ไม่หวงพระบุตรพระองค์เดียวของพระองค์มาเพื่อช่วยเราให้รอดพระเจ้าทรงมีพระประสงค์ที่จะทำให้เราบริสุทธิ์เมื่อใดและเหตุใดที่พระองค์จะไม่ทรงทำให้เราเป็นบุตรของพระองค์ล่ะ?
 
 
การชำระบาปที่พระเจ้าทรงประทานให้เราคือ…
 
พระเจ้าทรงตรัสว่า การชำระความผิดบาปของเราอันดับแรกเราจะต้องยอมรับพระเยซู
คริสต์ที่ทรงเสด็จมาในกายเนื้อตามพระประสงค์ของพระบิดา อันดับสองเราจะต้องยอมรับว่า พระเยซูทรงแบกรับบาปทั้งหมดของพวกเรา ผ่านบัพติสมาของพระองค์ ณ แม่น้ำจอร์แดน อันดับสามเราจะต้องสารภาพว่าพระเยซูทรงทรมานพระวรกายเพื่อพวกเราและท้ายที่สุดพระองค์ก็ทรงถูกตรึงพระองค์บนไม้กางเขนเราไม่สามารถถูกช่วยให้รอดได้ถ้าเราไม่เชื่อในความต้องการข้างต้นแต่ละอย่าง
ผู้ที่ไม่เชื่อว่าพระเยซูคือพระบุตรของพระเจ้าและไม่เชื่อว่าพระองค์คือพระเจ้าและผู้ทรง
สร้างสรรพสิ่งและถูกแยกออกไปจากการไถ่บาปของพระเจ้าถ้าหากคนนั้นปฏิเสธความศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูคริสต์เขาหรือเธอจะเป็นบุตรของซาตานผู้ที่ปฏิเสธความจริงที่พระเยซูทรงรับบาปทั้งหมดของเราไปตอนที่พระองค์ทรงรับบัพติสมาจากยอห์นผู้ให้รับบัพติสมาจะไม่ได้รับการช่วยให้รอดจากบาปด้วยพระเยซูจะไม่ทรงเป็นผู้ไถ่บาปให้กับพวกเขาพวกเขาต้องตกนรกแม้ว่าพวกเขารู้จักพระเยซู พระเยซูคริสต์ทรงสิ้นพระชนม์เพราะพระองค์ทรงแบกรับบาปทั้งหมดของเราไว้ พร้อมบัพติสมาของพระองค์พระเยซูทรงสิ้นพระชนม์เพราะบาปของเราไม่ใช่เพราะบาปของพระองค์ พระองค์ทรงฟื้นขึ้นมาจากความตายเพื่อการพิพากษาผู้ที่เชื่อและให้พวกเขาฟื้นขึ้นมาอีก
 
 
พวกเราถูกช่วยให้รอดจากบาปโดยความศรัทธาของพระเยซู
 
เราอยู่ไกลจากคำสอนของบทที่ 7 ในการเชื่อมโยงกับบทที่ 8 บทที่ 7กล่าวว่าใครที่มีบาป ไม่สามารถทำดีได้แต่บทที่8กล่าวว่าตอนนี้ไม่มีการปรับโทษผู้ที่อยู่ในพระเยซูคริสต์และความ
ศรัทธาของเราในพระเยซูคริสต์ทำให้เราไม่มีบาปพวกเราอ่อนแอไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ตามพระประสงค์ของพระเจ้าดังนั้นพระเจ้าผู้เป็นพระบิดาทรงประทานพระเยซูคริสต์มาให้เป็นผู้ช่วยไถ่
บาปของเราและพระองค์ทรงเป็นผู้แบกรับบาปทั้งหมดของเราและสร้างความชอบธรรมโดยพระ
เยซูคริสต์นี่คือความจริงที่เปาโลสอนไว้บทที่ 7 และ 8
“เพราะฉะนั้นการลงโทษจึงไม่มีแก่คนทั้งหลายที่อยู่ในพระเยซูคริสต์เพราะว่ากฎของพระวิญญาณแห่งชีวิตในพระเยซูคริสต์ทำให้ข้าพเจ้าพ้นจากกฎของบาปและความตาย”ตอนนี้พวกเราไม่มีบาป ท่านอยู่ในพระเยซูคริสต์ไหม ท่านยอมรับสิ่งที่พระเยซูคริสต์ทรงทำเพื่อท่านไหม? เหมือนกับที่เปาโลได้รับการชำระบาปบาปทั้งหมดได้ถูกนำออกไปให้พ้นโดยความศรัทธาในบัพติสมาและพระโลหิตของพระเยซูคริสต์บนไม้กางเขนเราได้รับการชำระบาปโดยการเชื่อในบัพติสมาพระโลหิตและการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูถ้าหากคนคนนั้นหยิ่งและปฏิเสธที่จะเชื่อในบัพติสมาของพระเยซูคริสต์และยืนยันว่าพระองค์ทรงรับบัพติสมาเพียงเพื่อแสดงความนอบน้อมแก่
เราเท่านั้นพระเจ้าจะส่งคนคนนั้นไปลงนรกบาทหลวงเพิกเฉยบัพติสมาของพระเยซูเมื่อเปาโลพูด
เกี่ยวกับสิ่งๆนี้มากอย่างไร?พวกเขาเพิกเฉยต่อความศรัทธาของสิ่งอื่นมากกว่าผู้เป็นพระบิดาของ
ความศรัทธาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดได้อย่างไร? พวกเขาเพิกเฉยคำสอนของการเชื่อฟังพระเจ้า ผู้ที่พระเจ้า ทรงสร้างให้ปุโรหิตได้อย่างไร?
หากเราต้องการสอนเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์เราจะต้องสอนตามที่ได้เขียนไว้ในพระคัมภีร์
ไบเบิล และเราจะต้องเชื่อตามพระคัมภีร์ พระเจ้าทรงบอกเราว่า “ถ้าท่านทั้งหลายดำรงอยู่ในคำ สอนของเรา ท่านก็เป็นสาวกของเราอย่างแท้จริง และสัจจะจะทำให้ท่านทั้งหลายเป็นไทย” (ยอห์น 8:31-32) ท่านและผมก็มาเชื่อในบัพติสมาของพระเยซูเหมือนกับเปาโล
บาปของท่านได้ผ่านไปสู่ร่างกายของพระเยซู คริสต์เมื่อใด? บาปทั้งหมดของเราได้ผ่าน ไปสู่พระเยซูคริสต์เมื่อพระองค์ทรงรับบัพติศมาจากยอห์นผู้ให้รับบัพติศมาพระเยซูทรงกล่าวกับ
ยอห์น
“บัดนี้จงยอมเถิดเพื่อให้ความชอบธรรมของพระเจ้าสมบูรณ์” คำว่า “for thus” คือ “hutos” ในภาษากรีก หมายถึง “ในทางนั้น” คำนี้แสดงถึงว่า พระเยซูทรงแบกรับบาปของ มนุษยชาติไปบนพระองค์ผ่านบัพติสมาที่พระองค์ทรงได้รับจากยอห์น บัพติสมาหมายถึง “การล้าง” เพื่อให้บาปทั้งหมดในหัวใจของเราถูกล้างออกไป บาปของเราควรจะถูกผ่านไปยัง พระเยซูคริสต์
พระเยซูคริสต์ทรงแบกรับบาปของเราแล้วทรงถูกตรึงบนไม้กางเขนแทนเราและทรงถูกฝังไปพร้อมกับเรา เปาโลจึงประกาศว่า “ข้าพเจ้าถูกตรึงไว้กับพระคริสต์แล้ว” (กาลาเทีย 2:20) เรา ถูกตรึงไม้กางเขนได้อย่างไรเมื่อความจริงนั้นพระเยซูทรงถูกตรึงให้สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน?
เราถูกตรึงไปพร้อมกับพระคริสต์เพราะเราเชื่อว่าพระเยซูทรงนำบาปทั้งหมดของเราไปพร้อมกับพระองค์และถูกตรึงเพื่อบาปนั้น
ผมสรรเสริญพระเยซูผู้ทรงช่วยผมให้รอดจากบาปทั้งหมดของผมสามารถสอนคำสอน
ตามพระคัมภีร์ได้อย่างกล้าหาญเพราะพระเยซูทรงทำให้เราเป็นคนชอบธรรมผมขอขอบคุณพระ
เยซูที่ทรงช่วยพวกเราผู้ที่มีความอ่อนแอในเนื้อหนังและทรงเสด็จมาในช่วงสั้นๆของพระเกียรติ
คุณของพระองค์จากบาปทั้งหมดของเรา