Search
አማርኛ
አማርኛ
በኮቪድ-19 እና በዓለም አቀፉ የመላላኪያ አገልግሎት መዛባት ምክንያት ‹ነጻ የታተመ መጽሐፍ አገልግሎታችንን› ለጊዜው አቋርጠናል፡፡
በዚህ ሁኔታ ምክንያት በዚህ ጊዜ መጽሐፎቻችንን ለእናንተ መላክ አንችልም፡፡
ይህ ወረርሽኝ በቅርቡ እንዲያበቃና የፖስታ አገልግሎት እንዲጀምር ጸልዩ፡፡

ስብከቶች፤

ርዕስ 2፡ ሕጉ

[2-1] ነገሮችን በሕጉ መሠረት ብናደርግ ሕጉ ሊያድነን ይችላልን? (ሉቃስ 10፡25-30)

ነገሮችን በሕጉ መሠረት ብናደርግ ሕጉ ሊያድነን ይችላልን? (ሉቃስ 10፡25-30)
 
(ሉቃስ 10፡25-30)
“እነሆም፥ አንድ ሕግ አዋቂ ሊፈትነው ተነሥቶ፦ መምህር ሆይ፥ የዘላለምን ሕይወት እንድወርስ ምን ላድርግ? አለው። እርሱም፦ በሕግ የተጻፈው ምንድር ነው? እንዴትስ ታነባለህ? አለው። እርሱም መልሶ፦ ጌታ አምላክህን በፍጹም ልብህ በፍጹም ነፍስህም በፍጹም ኃይልህም በፍጹም አሳብህም ውደድ፥ ባልንጀራህንም እንደ ራስህ ውደድ አለው። ኢየሱስም፦ እውነት መለስህ፤ ይህን አድርግ በሕይወትም ትኖራለህ አለው። እርሱ ግን ራሱን ሊያጸድቅ ወድዶ ኢየሱስን፦ ባልንጀራዬስ ማን ነው? አለው። ኢየሱስም መልሶ እንዲህ አለ፦ አንድ ሰው ከኢየሩሳሌም ወደ ኢያሪኮ ወረደ በወንበዴዎችም እጅ ወደቀ፤ እነርሱም ደግሞ ገፈፉት ደበደቡትም በሕይወትና በሞት መካከልም ትተውት ሄዱ።”
 
 
የሰዎች እጅግ ትልቁ ችግር ምንድነው?
በብዙ የተሳሳቱ ቅዠት ውስጥ መኖራቸው ነው።
 
ሉቃስ 10፡28፣ “ይህን አድርግ በሕይወትም ትኖራለህ አለው።”
ሰዎች ብዙ የተሳሳቱ ቅዠቶች ይዘው ይኖራሉ። በተለይ በዚህ ረገድ የተጋለጡ ይመስላሉ። አስተዋዮች ይመስላሉ ነገር ግን በቀላሉ የሚታለሉ እና ስለክፉ ጎኖቻቸው ሳያውቁ ይቀራሉ። የተወለድነው ራሳችንን ሳናውቅ ነው፣ ነገር ግን አሁንም እንደምናውቅ እንኖራለን። ሰዎች ራሳቸውን ስለማያውቁ፣ መጽሐፍ ቅዱስ ኃጢአተኞች እንደሆንን ይነግረናል።
ሰዎች ስለራሳቸው ኃጢአት መኖር ይናገራሉ። መልካም ነገር ለማድረግ የማይችሉ ሆነው ሳለ፣ ራሳቸውን እንደ በጎ ሰዎች አድርገው ለመግለጽ በጣም ያዘነብላሉ። በመልካም ሥራዎቻቸው ለመመካት እና ለማሳየት ይፈልጋሉ። ኃጢአተኞች መሆናቸውን ይናገራሉ፣ ነገር ግን በጣም በጎ እንደሆኑ አድርገው ይሠራሉ።
በውስጣቸው መልካም ነገር እንደሌለ እና መልካም ነገር የማድረግ ችሎታ እንደሌላቸው ያውቃሉ፣ ነገር ግን ሌሎችን ለማታለል ይሞክራሉ፣ አንዳንድ ጊዜም ራሳቸውን ያታልላሉ። “እንዴ፣ ሙሉ በሙሉ ክፉዎች መሆን አንችልም። በውስጣችን አንዳች መልካም ነገር መኖር አለበት።”
ስለዚህ ሌሎችን ተመልክተው ለራሳቸው እንዲህ ይላሉ፦ “ጎሽ፣ ያንን ባያደርግ እመኛለሁ። እንዲህ ባያደርግ ብቻ ኖሮ ጥሩ ይሆንለት ነበር። እንዲህ ቢናገር በጣም ይሻለው ነበር። ወንጌልን በእንደዚህ አይነት መንገድ መስበክ የተሻለ ይመስለኛል። እሱ ከእኔ በፊት ተቤዟል፣ ስለዚህ የተቤዠ ሰው እንደሆነ አድርጎ መንቀሳቀስ አለበት ብዬ አስባለሁ። እኔ በቅርቡ ነው የተቤዠሁት፣ ነገር ግን ተጨማሪ ብማር፣ ከእሱ የተሻለ አደርጋለሁ።”
እነርሱ በልብ ውስጥ ሰይፍ እያሸለመሉ ነው። “ጠብቅ ብቻ። እኔ እንዳንተ እንዳልሆን ታየዋለህ። አሁን ከእኔ የቀደምክ መስሎህ ታስባለህ፣ አይደለም እንዴ? ነገር ግን ጠብቅ ብቻ። ኋለኞች የሚመጡ ፊተኞች እንደሚሆኑ በመጽሐፍ ቅዱስ ተጽፏል። ይህ እኔን እንደሚመለከት አውቃለሁ። ጠብቅ፣ አሳይሃለሁ።” ሰዎች ራሳቸውን ያታልላሉ።
ምንም እንኳን እሱ በግለሰቡ ቦታ ከሆነ ነገሮችን በተመሳሳይ መንገድ ቢያደርግም፣ አሁንም ይፈርዳል።
ሰዎች መልካም ነገር የማድረግ አቅም እንዳላቸው ሲጠየቁ፣ አብዛኞቹ እንደሌላቸው ይናገራሉ። ነገር ግን እነርሱ ራሳቸው ያ ችሎታ እንዳላቸው የተሳሳተ ቅዠት ግንዛቤ አላቸው። ስለዚህ እስከሚሞቱ ድረስ ይጥራሉ።
እነርሱ በልባቸው ውስጥ ‘መልካምነት’ እንዳለና መልካም ነገር የማድረግ ችሎታ እንዳላቸው ያስባሉ። እንዲሁም እነርሱ ራሳቸው በቂ ልክ መልካሞች እንደሆኑ ያስባሉ። ምንም ያህል ጊዜ በፊት ዳግመኛ ተወልደው ቢሆንም፣ በተለይ በእግዚአብሔር አገልግሎት ውስጥ የላቀ እድገት ያሳዩ ሰዎች እንኳ ‘እኔ ለጌታ ይህንና ያንን ማድረግ እችላለሁ’ ብለው ያስባሉ።
ነገር ግን ጌታን ከሕይወታችን ካስወጣነው በእርግጥ መልካም ነገር ማድረግ እንችላለን? በሰው ልጅ ውስጥ መልካም ነገር አለ? መልካም ሥራዎችን እየሠራ መኖር ይችላል? ሰዎች መልካም ነገር የማድረግ ችሎታ የላቸውም። ሰዎች በራሳቸው አንድ ነገር ለማድረግ በሚሞክሩበት ጊዜ ሁሉ ኃጢአት ይሰራሉ።
አንዳንዶች ከዳኑ በኋላ ኢየሱስን ወደ ጎን ገትረው በራሳቸው መልካም ለማድረግ ይጥራሉ። በሁላችንም ውስጥ ከክፉ በስተቀር ሌላ ነገር የለም። ክፋትን ብቻ ነው መተግበር የምንችለው። በራሳችን (የዳኑትም ቢሆኑ)፣ ልናደርግ የምንችለው ነገር ኃጢአትን ብቻ ነው። ይህ የስጋችን ተጨባጭ ሁኔታ ነው።
 
እኛ ሁልጊዜ የምንሰራው ምንድነው፣ መልካም ነገር ነው ወይስ ክፋት?
ክፋት
 
በምስጋና መጽሐፋችን ‘ጌታን አመስግኑ’ እንደዚህ ያለ ዘፈን አለ፦ “♪ያለ ኢየሱስ ስህተት የሚሰራ ዋጋ ቢስ አካል፣ ያለ አንተ በባህር ላይ ሸራ የሌለባት መርከብ ነኝ♪።” ኢየሱስ ከሌለ ኃጢአት መሥራት የምንችለው ብቻ ነው። ጻድቃን የሆንነው ስለዳንን ብቻ ነው። በተጨባጭ ክፉዎች ነን።
ሐዋርያው ጳውሎስ እንዲህ አለ፦ “የማልወደውን ክፉን ነገር አደርጋለሁና ዳሩ ግን የምወደውን በጎውን ነገር አላደርገውም” (ሮሜ 7፡19)። ሰው ከኢየሱስ ጋር ከሆነ አሳሳቢ አይደለም። ነገር ግን ከኢየሱስ ጋር የሚያገናኘው ምንም ነገር ከሌለ በእግዚአብሔር ፊት መልካም ምግባሮችን ለማድረግ ይሞክራል። ነገር ግን አብዝቶ በሞከረ ቁጥር ይበልጥ ክፋትን ሲያደርግ ራሱን ያገኛል።
ንጉሥ ዳዊትም እንደዚሁ ተመሳሳይ ተፈጥሮ ነበረው። አገሩ ሰላማዊና የበለጸገች ስትሆን አንድ ቀን አመሻሽ ላይ ለእግር ጉዞ ወደ ጣሪያው ወጣ። የሚያጓጓ ምስል አይቶ ለሥጋዊ ደስታ ወደቀ። እርሱ ጌታን በረሳ ጊዜ ምን ይመስል ነበር! እርሱ በእውነት ክፉ ነበር። ዳዊት ኦርዮንን ገደለና ሚስቱን ወሰደ፣ ነገር ግን በራሱ ውስጥ ያለውን ክፋት ማየት አልቻለም። በፋንታው ለድርጊቶቹ ማማኻኛዎችን አቀረበ።
አንድ ቀን ነቢዩ ናታንን ወደ እርሱ መጥቶ እንዲህ አለው። “በአንድ ከተማ አንዱ ባለጠጋ አንዱም ድሀ የሆኑ ሁለት ሰዎች ነበሩ። ባለጠጋውም እጅግ ብዙ በግና ላም ነበረው። ለድሀው ግን ከገዛት አንዲት ታናሽ በግ በቀር አንዳች አልነበረውም፤ አሳደጋትም፥ ከልጆቹም ጋር በእርሱ ዘንድ አደገች። እንጀራውንም ትበላ፥ ከዋንጫውም ትጠጣ፥ በብብቱም ትተኛ ነበር፥ እንደ ልጁም ነበረች። ወደ ባለጠጋውም እንግዳ በመጣ ጊዜ ከበጉና ከላሙ ወስዶ ለዚያ ወደ እርሱ ለመጣው እንግዳ ያዘጋጅለት ዘንድ ሳሳ፤ የዚያንም የድሀውን ሰው በግ ወስዶ ለዚያ ለመጣው ሰው አዘጋጀ” (2ኛ ሳሙኤል 12፡1-4)።
ዳዊት እንዲህ አለ፦ “ይህን ያደረገው ሰው በእርግጠኝነት መሞት አለበት!” እጅግም ተቆጣ፣ ስለዚህም እንዲህ አለ፦ “እሱ በጣም ብዙ የራሱ አለው፣ በእርግጠኝነት ከእነሱ አንዱን መውሰድ ይችላል። ነገር ግን ለእንግዳው ምግብ ለማዘጋጀት የድሃውን ሰው ብቸኛ በግ ወሰደ። እርሱ መሞት ይገባዋል!” ያን ጊዜ ናታን እንዲህ አለው፦ “ያ ሰው አንተ ነህ!” ኢየሱስን ካልተከተልነውና አብረነው ካልሆንን ዳግም የተወለዱትም ቢሆኑ ያንን ሊመስሉ ይችላሉ።
ነገሩ ለሰው ሁሉ ለታማኞቹም ሳይቀር ተመሳሳይ ነው። ሁሌም እንሰናከላለን፣ ያለ ኢየሱስ ክፋትን እንሰራለን። በውስጣችን ክፋት ቢኖርም ኢየሱስ ስላዳነን ዛሬም እንደገና እናመሰግነዋለን። “♪ከመስቀሉ ጥላ ስር ማረፍ እፈልጋለሁ♪።” ልቦቻችን በክርስቶስ ቤዛነት ጥላ ሥር ያርፋሉ። ነገር ግን ጥላውን ብንተውና ራሳችንን ብንመለከት በጭራሽ ማረፍ አንችልም።
 
 

እግዚአብሔር በሕጉ ፊት የእምነትን ጽድቅ ሰጠን

 
ቀዳሚው የትኛው ነው እምነት ወይስ ሕግ?
እምነት
 
ሐዋርያው ጳውሎስ እግዚአብሔር መጀመሪያ የእምነትን ጽድቅ ሰጠን ብሏል። የእምነት ጽድቅ አስቀድሞ መጣ። ይህንኑ ለአዳምና ለሔዋን፣ ለአቤልና፣ ለሴትና ለሔኖክ… ለኖህ…፣ ለአብርሃም፣ ለይስሐቅ፣ ለያዕቆብና ለአሥራ ሁለቱ ልጆቹ ሰጠ። እነርሱ ሕግ ሳይኖር እንኳን፣ በቃሉ በማመናቸው በእግዚአብሔር ፊት ጻድቃን ሆኑ። በእግዚአብሔር ቃል ላይ ባላቸው እምነት አማካይነት ተባርከው ዕረፍትን አግኝተዋል።
ዘመን አለፈ፣ የያዕቆብ ዘሮችም በዮሴፍ ምክንያት ለ400 አመታት ባሪያዎች ሆነው በግብጽ ኖሩ። ከዚያም እግዚአብሔር በሙሴ አማካይነት ወደ ከንዓን ምድር መራቸው። ሆኖም በ400 የባርነት አመታት ወቅት የእምነትን ጽድቅ ረስተው ነበር።
ስለዚህ እግዚአብሔር በሠራው ተዓምር ቀይ ባህርን እንዲሻገሩ ፈቀደላቸውና ወደ ምድረ በዳ መራቸው። ወደ ሲን ምድረ በዳ ሲደርሱም በሲና ተራራ ሕግን ሰጣቸው። አስርቱን ትእዛዛትና 613 ዝርዝር አንቀጾችን የያዘውን ሕግ ሰጣቸው። “እኔ እግዚአብሔር አምላክህ፣ እኔ የአብርሃም አምላክ፣ የይስሐቅም አምላክ፣ የያዕቆብም አምላክ እግዚአብሔር ነኝ። ሙሴ ወደ ሲና ተራራ ይምጣ፣ ሕጉንም እሰጣችኋለሁ።” እግዚአብሔር ለእስራኤል ሕግን ሰጣቸው።
እርሱ የኃጢአትን ‘የኃጢአት እውቀት’ (ሮሜ 3፡20) እንዲኖራቸው ሕጉን ሰጣቸው። እግዚአብሔር ምን እንደሚወድና ምን እንደማይወድ እንዲያውቁ እንዲሁም ጽድቁንና ቅድስናውን ለመግለጽ ነበር።
ለ400 አመታት በግብጽ ባሪያዎች የነበሩ የእስራኤል ሕዝብ በሙሉ ቀይ ባህርን ተሻገሩ። እነርሱ የአብርሃምን አምላክ፣ የይስሐቅን አምላክና፣ የያዕቆብን አምላክ ፈጽሞ አልተገናኙትም። እግዚአብሔርን አላወቁትም ነበር።
በእነዚያ 400 አመታት ባሮች ሆነው ሲኖሩ ሳሉ የእግዚአብሔርን ጽድቅ ረስተው ነበር። በወቅቱ መሪ አልነበራቸውም። መሪዎቻቸው ያዕቆብና ዮሴፍ ነበሩ፣ እነርሱ ሞቱ። ዮሴፍ እምነቱን ለልጆቹ ለምናሴና ለኤፍሬም ማስተላለፍ የተሳነው ይመስላል።
ስለዚህም የእግዚአብሔርን ጽድቅ ስለረሱ አምላካቸውን እንደገና ማግኘት እና እሱን ማግኘት ነበረባቸው። ስለዚህ እግዚአብሔር በመጀመሪያ የእምነትን ጽድቅ ሰጣቸው ከዚያም እምነትን ከረሱ በኋላ ሕጉን ሰጣቸው። ሕጉን የሰጣቸው ወደ እርሱ እንዲመለሱ ነበር።
እርሱ እስራኤልን ለማዳን፣ የራሱ ሕዝብ፣ የአብርሃም ሕዝብ ለማድረግ፣ እንዲገረዙ ነገራቸው።
እነርሱን የጠራበት አላማ በመጀመሪያ ሕጉን በማቋቋም እግዚአብሔር እንዳለ እንዲያውቁና ሁለተኛም በፊቱ ኃጢአተኞች እንደነበሩ እንዲያውቁ ነበር። እግዚአብሔር በሰጣቸው የቤዛነት መሥዋዕት አማካይነት ተቤዥተው ወደ ፊቱ እንዲመጡና የእርሱ ሕዝብ እንዲሆኑ ፈለገ። የራሱ ሕዝብም አደረጋቸው።
የእስራኤል ሕዝብ የዳኑት በሚመጣው መሲህ በማመን በሕጉ (የመሥዋዕት ሥርዓት) በኩል ነበር። ነገር ግን የመሥዋዕቱ ሥርዓትም በጊዜ ሂደት እየደበዘዘ መጥቷል። ያ መቼ እንደሆነ እንመልከት።
በሉቃስ ወንጌል 10፡25 ላይ “አንድ ሕግ አዋቂ ሊፈትነው ተነሥቶ።” ሕግ አዋቂው ፈሪሳዊ ነበር። ፈሪሳውያን በእግዚአብሔር ቃል ለመኖር የሚጥሩ ከልክ በላይ ወግ አጥባቂ ሰዎች ነበሩ። እነርሱ በመጀመሪያ አገራቸውን ለመጠበቅ ከዚያም በእግዚአብሔር ሕግ ለመኖር የሞከሩ ሰዎች ነበሩ። ከዚያም ቀናተኞች የሚባሉ በጣም ችኮላዎችና ራዕያቸውን ለማሳካት ሰልፎችን የሚመኩ ሰዎች ነበሩ።
 
ኢየሱስ ማንን ሊገናኝ ይፈልግ ነበር?
እረኛ የሌላቸውን ኃጢአተኞች
 
ዛሬም እንደነሱ ያሉ ሰዎች አሉ። እነርሱ ‘የአገሪቱን ጭቁን ሕዝቦች አድኑ’ በሚሉ መፈክሮች ማሕበራዊ እንቅስቃሴዎችን ይመራሉ። እነርሱ ኢየሱስ የመጣው ድሆችንና ጭቁኖችን ለማዳን እንደሆነ ያምናሉ። ስለዚህ በሴሚናሪዎች ውስጥ የሥነ መለኮትን ትምህርት ከተማሩ በኋላ በፖለቲካ ውስጥ ይሳተፋሉ፣ በእያንዳንዱ የማሕበራዊ መስክ ‘የተነፈገውን ለማዳን’ ይሞክራሉ።
እነሱ፣ “ሁላችንም በቅዱሱና በመሐሪው ሕግ እንኖር። በሕጉ፣ እና በቃሉ መሠረት እንኖር” ብለው የሚያጥብቁ ናቸው። ነገር ግን የሕጉን ትክክለኛ ትርጉም አይረዱትም። የሕጉን መለኮታዊ መገለጥ ሳይገነዘቡ በሕጉ ፊደል ለመኖር ይሞክራሉ።
ስለዚህ ከክርስቶስ በፊት ለ400 አመታት በእስራኤል በአምላክ ነቢያት፣ የእግዚአብሔር አገልጋዮች ነቢያት አልነበሩም ማለት እንችላለን። ከዚህ የተነሳ እረኛ የሌላቸው የበጎች መንጋ ሆኑ።
የእግዚአብሔር ሕግም ሆነ መሪ አልነበራቸውም። እግዚአብሔርም በወቅቱ በነበሩት ግብዝ የሐይማኖት መሪዎች በኩል ራሱን አልገለጠም። አገሪቱም የሮም መንግሥት ቅኝ ግዛት ሆነች። ስለዚህ ኢየሱስ በምድረ በዳ ሲከተሉት ለነበሩት ለእነዚያ የእስራኤል ልጆች ተርበው እንደማይሰዳቸው ነገራቸው። በእረኛ የሌላቸውን መንጋ ሲራራ አደረገ። በወቅቱ ይሰቃዩ የነበሩት ብዙዎች ነበሩ።
በመሠረቱ የተጠበቁ መብቶች የነበሩዋቸው እንዲህ ባሉ ሥልጣኖች ላይ የተቀመጡ ሕግ አዋቂዎችና፣ በመሰል ቦታዎች ላይ የነበሩ ሌሎች ሰዎች ነበሩ፤ ፈሪሳውያን የእስራኤል የዘር ሐረግ፣ የአይሁድ እምነት ነበሩ። በጣም ኩሩዎች ነበሩ።
ይህ ሕግ አዋቂ በሉቃስ 10፡25 ላይ ኢየሱስን እንዲህ ሲል ጠየቀው፦ “የዘላለምን ሕይወት እንድወርስ ምን ላድርግ?” በእስራኤል ሕዝብ መካከል ከእርሱ የተሻለ ማንም እንደሌለ ለሕግ አዋቂው ይመስል ነበር። ስለዚህ ያ ሕግ አዋቂ (ያልዳነ ሰው) ኢየሱስን እንዲህ ብሎ ተገዳደረው፦ “የዘላለምን ሕይወት እንድወርስ ምን ላድርግ?”
ይህ የሕግ አዋቂው የራሳችን ነጸብራቅ ብቻ ነው። ኢየሱስን እንዲህ ሲል ጠየቀው፦ “የዘላለምን ሕይወት እንድወርስ ምን ላድርግ?” ኢየሱስም እንዲህ ሲል እንዲህ አለው፦ “በሕግ የተጻፈው ምንድር ነው? እንዴትስ ታነባለህ?”
እርሱም እንዲህ ሲል መለሰ፦ “ጌታ አምላክህን በፍጹም ልብህ በፍጹም ነፍስህም በፍጹም ኃይልህም በፍጹም አሳብህም ውደድ፥ ባልንጀራህንም እንደ ራስህ ውደድ አለው።”
ኢየሱስም ነገረው፦ “እውነት መለስህ፤ ይህን አድርግ በሕይወትም ትኖራለህ አለው።”
እርሱ ፈጽሞ ጥሩ ነገር ማድረግ የማይችል የኃጢአት ጅምላ ክፉ ሰው መሆኑን ሳያውቅ ኢየሱስን ተገዳደረው። ስለዚህ ኢየሱስ እንዲህ ሲል ጠየቀው፦ “በሕግ የተጻፈው ምንድር ነው? እንዴትስ ታነባለህ?”
 
በሕግ የተጻፈውን የምታነቡት እንዴት ነው?
እኛ ሕጉን ፈጽሞ መጠበቅ የማንችል ኃጢአተኞች ነን።
 
“እርሱም፦ በሕግ የተጻፈው ምንድር ነው? እንዴትስ ታነባለህ? አለው። እርሱም መልሶ፦ ጌታ አምላክህን በፍጹም ልብህ በፍጹም ነፍስህም በፍጹም ኃይልህም በፍጹም አሳብህም ውደድ፥ ባልንጀራህንም እንደ ራስህ ውደድ አለው። ኢየሱስም፦ እውነት መለስህ፤ ይህን አድርግ በሕይወትም ትኖራለህ አለው” (ሉቃስ 10፡26-28)።
“እንዴትስ ታነባለህ?” ይህ ማለት ሕጉን የምታውቁትና የምትረዱት እንዴት ነው ማለት ነው።
በዚህ ዘመን ብዙ ሰዎች እንደሚያደርጉት ይህም የሕግ አዋቂ እንደዚሁ እግዚአብሔር ሕጉን የሰጠው እንዲጠብቅ እንደነበር አሰበ። ስለዚህ እንዲህ ሲል መለሰ፦ “ጌታ አምላክህን በፍጹም ልብህ በፍጹም ነፍስህም በፍጹም ኃይልህም በፍጹም አሳብህም ውደድ፥ ባልንጀራህንም እንደ ራስህ ውደድ አለው።”
የእግዚአብሔር ሕግ ነውር የሌለበት ነበር። እርሱ ፍጹም ሕግ ሰጠን። ጌታን በሙሉ ልባችንና በነፍሳችን፣ ሁሉ በጥንካሬያችንና በአዕምሮአችን እንድንወድ እንዲሁም ጎረቤታችንን እንደራሳችን እንድንወድ ነገረን። አምላካችንን በፍጹም ልባችንና ሐይላችን መውደዳችን ትክክል ነው፣ ነገር ግን ይህ ፈጽሞ ሊጠበቅ የማይችል ቅዱስ ቃል ነው።
“እንዴትስ ታነባለህ?” የእግዚአብሔር ሕግ ትክክልና ትክክለኛ ነው ማለት ነው፣ አንተ ግን እንዴት ትረዳዋለህ? ሕግ አዋቂው እግዚአብሔር ሕጉን የሰጠው እንዲታዘዘው እንደሆነ አሰበ። ነገር ግን የእግዚአብሔር ሕግ የተሰጠው ድክመታችንን እንድናውቅ እና በደላችንን ሙሉ በሙሉ እንድናጋልጥ ነው። ሕጉ ኃጢአታችንን ይገልጥልናል፦ “ኃጢአት ሰርታችኋል። እንዳትገድል ስነግራችሁ ገድለሃል። ለምን አልታዘዝከኝ?”
ሕጉ በሰዎች ልቦች ውስጥ ያሉትን ኃጢአቶች ያጋልጣል። ወደዚህ እየመጣሁ ሳለሁ በአንድ እርሻ ላይ የበሰሉ ሃብሃቦችን አየሁ እንበል። እግዚአብሔር በሕጉ አስጠነቀቀኝ፦ “ለመብላት እነዚያን ሐብሐብች አይምረጡ። እንደዚያ ካደረግህ ታዋርደኛለህ።” “አዎ አባት ሆይ።” “እርሻው የአቶ ሶ-እና-ስለሆነም በፍፁም እነሱን መምረጥ የለብዎትም።” “አዎ አባት ሆይ።”
ሐብሐብ ፈጽሞ መልቀም እንደሌለብን በሕጉ በሰማን ቅጽበት እነሱን ለመምረጥ ከፍተኛ ፍላጎት ይሰማናል። ስፕሪንግ ከገፋን በምላሹ ወደ እኛ ወደ ላይ የሚገፋፋ አዝማሚያ አለው። የሰዎችም ኃጢያቶች ልክ እንደዚያ ናቸው።
እግዚአብሔር ፈጽሞ ክፉ ምግባሮችን ማድረግ እንደሌለብን ነግሮናል። እግዚአብሔር ቅዱስ፣ ፍጹምና ያንን የማድረግ ችሎታ ያለው ስለሆነ እንደዚያ ማለት ይችላል። በሌላ በኩል እኛ ‘በጭራሽ’ ኃጢአት አለመሥራት አንችልም፣ እና ‘በጭራሽ’ መልካምን ማድረግ አንችልም። በልቦቻችን ውስጥም ‘በጭራሽ’ መልካም ነገር የለም። የእግዚአብሔር ሕግ በፍጹም እንዳትሠራው ይላል (ይህ ‘በጭራሽ’ በሚለው ቃል የተደነገገ ነበር)። ለምን? ምክንያቱም ሰዎች በልቦቻቸው ውስጥ ፍትወቶች አሉባቸውና። ፍትወቶቻችንን ከመተግበር ውጭ ልናደርገው የምንችለው ነገር የለም። የምናመነዝረው በልቦቻችን ውስጥ ምንዝርና ስላለ ነው።
መጽሐፍ ቅዱስን በጥንቃቄ ማንበብ አለብን። መጀመሪያ በኢየሱስ ባመንሁ ጊዜ በቃሉ መሠረት አመንሁ። ኢየሱስ ለእኔ በመስቀል ላይ እንደሞተ አንብቤ ዕንባዎቼን ከመፍሰስ ማቆም አልቻልሁም። እኔ እንዲህ ያለሁ ክፉ ሰው ነበርሁ፣ እርሱም ለእኔ በመስቀል ላይ ሞተልኝ። ልቤ ክፉኛ ስለታመመ በኢየሱስ አመንሁ። ከዚያም እንዲህ ብዬ አሰብሁ፦ ‘ማመን ካለብኝ፣ እንደ ቃሉ አምናለሁ።’
ዘጸአት 20ን ሳነብ እንዲህ ይላል፦ “ከእኔ በቀር ሌሎች አማልክት አይሁኑልህ።” በዚህ ቃል መሠረት የንስሐ ጸሎት ጸለይሁ። ከእርሱ በፊት ሌሎች አማልክቶች የነበሩ ስለመሆናቸው፣ ስሙን በከንቱ ጠርቼ እንደሆነ ወይም ለሌሎች አማልክቶች ሰግጄ እንደሆነ ለማስታወስ ትውስታዬን ፈተሸሁ። ለቅድመ አያቶቼ ክብር በሚደረጉ ሥርዓቶች ወቅት ብዙ ጊዜ ለሌሎች አማልክቶች እንደሰገድሁ ተገነዘብሁ። ሌሎች አማልክትን የማግኘት ኃጢአት ሠርቻለሁ።
ስለዚህ “ጌታ ሆይ ለጣዖታት ሰግጃለሁ። ለዚህም ፍርድ ይገባኛል። እባክህ ኃጢአቶቼን ይቅር በለኝ። ደግሞ ዳግመኛ አላደርገውም” የሚል የንስሐ ጸሎት ጸለይሁ። ከዚያ በኋላ አንድ ኃጢአት የተወገደ መሰለኝ።
በመቀጠል ስሙን በከንቱ የጠራሁበት ጊዜ ይኖር እንደሆነ ለማስታወስ ሞከርሁ። ያን ጊዜ ለመጀመሪያ ጊዜ በእግዚአብሔር ማመን ስጀምር አጨስ እንደነበር አስታወስሁ። ጓደኞቼ “ሲጋራ በማጨስ እግዚአብሔርን እያዋረድከው አይደለምን? ክርስቲያን እንዴት ሊያጨስ ይችላል?” ብለው ነገሩኝ።
ይህ ስሙን በከንቱ መጠራት አልነበረምን? ስለዚህ ደግሜ እንዲህ ስል ጸለይሁ፦ “ጌታ ሆይ ስምህን በከንቱ ጠርቻለሁ። እባክህ ይቅር በለኝ። ማጨስ አቆማለሁ።” ስለዚህ ሲጋራ ማጨስን ለማቆም ሞከርሁ፤ ነገር ግን ለአመት ያህል ገባ ወጣ እያልሁ ማጨሴን ቀጠልሁ። ማጨስ ለማቆም በጣም ከባድ ነበር፣ ፈጽሞ የማይቻል ነገር ነበር። በመጨረሻ ግን ሙሉ በሙሉ ሲጋራ ማጨስ አቆምሁ። ሌላ ኃጢአት እንደተወገደ ተሰማኝ።
ቀጣዩ “የሰንበትን ቀን ትቀድሰው ዘንድ አስብ” የሚለው ነበር። ይህ ማለት በእሁድ ቀናት ሌሎች ነገሮችን ማድረግ እንደሌለብን ነው፤ ንግድ ማድረግም ሆነ ገንዘብ ማግኘት አይገባም። ስለዚህ እኔም ያንን አቆምሁ።
ከዚያም “አባትህንና እናትህን አክብር” የሚል ደግሞ ነበር። ርቄ ሳለሁ አከብራቸው ነበር፣ ነገር ግን በአቅራቢያቸው ሳለሁ የልብ ሕመም ምንጭ ነበሩ። “ኦ፣ እንዴት ያለ ነገር ነው፣ በእግዚአብሔር ፊት ኃጢአት ሰርቻለሁ። ጌታ ሆይ፣ እባክህ ይቅር በለኝ።” ብዬ በንስሐ ጸለይሁ።
ነገር ግን ዳግመኛ ወላጆቼን ማክበር አልቻልሁም፣ ምክንያቱም ያን ጊዜ ሁለቱም ሞተው ነበር። ምን ላደርግ እችላለሁ? “ጌታ ሆይ እባክህ ይህንን ከንቱ ኃጢአተኛ ይቅር በለው። ለእኔ በመስቀል ላይ ሞተሃል።” እንደምን አመስጋኝ ነበርሁ!
በዚህ መንገድ ኃጢአቶቼን አንድ በአንድ እየፈታሁ እንደሄድኩ አሰብሁ። አትግደል፣ አታመንዝር፣ አትመኝ፣ የሚሉ ሌሎች ሕጎችም ነበሩ… አንዱንም ሕግ እንኳን እንዳልጠበቅሁ ተገነዘብሁ። ሌሊቱን ሁሉ ጸለይሁ። ነገር ግን በንስሐ መጸለይ እምንግዳ የሚያስደስት እንዳልሆነ ታውቃላችሁ። እስቲ ስለዚህ እናውራ።
ስለ ኢየሱስ መሰቀል ሳስብ፣ ምን ያህል ህመም የተሞላበት እንደነበር ለመረዳት ቻልሁ። እርሱም ቃሎቹን ማክበር ላልቻልነው ለእኛ ሞተ። እግዚአብሔር እንዴት እንደወደደኝ በማሰብና እውነተኛ ደስታ እንደሰጠኝ በማመስገን ሌሊቱን ሁሉ ሳለቅስ አደርሁ።
ቤተክርስቲያን የገባሁበት የመጀመሪያ አመት በአጠቃላይ በጣም ቀላል ነበር፣ ነገር ግን የሚቀጥሉት ጥቂት አመታት በጣም አስቸጋሪ ሆነብኝ፣ ምክንያቱም ብዙ ጊዜ ስላደረግኩት እንባው እንዲፈስ የበለጠ ማሰብ ነበረብኝ።
አሁንም እንባ ሳይመጣ ሲቀር ብዙ ጊዜ በተራራ ላይ ለመጸለይ ሄጄ ለ3 ቀናት እጾም ነበር። ያን ጊዜ ዕንባዎች ተመልሰው መጡ። በእንባዬ ተነከርኩ፣ ወደ ማህበረሰቡ ተመለስኩ፣ እና በቤተክርስቲያን ውስጥ አለቀስኩ።
በዙሪያዬ ያሉ ሰዎችም “በተራሮች ላይ በምታደርጋቸው ጸሎቶች በጣም ቅዱስ ሆነሃል” ብለው ይነግሩኛል። ዕንባዎቼ ግን እንደገና መድረቃቸው አይቀሬ ነበር። ሦስተኛው አመት በጣም አስቸጋሪ ነበር። በጓደኞቼና አብረውኝ ባሉት ክርስቲያኖች ላይ የሠራሁዋቸውን ስህተቶች እያሰብሁ እንደገና አለቀስሁ። ይህ ከሆነ ከ4 አመታት በኋላ ዕንባዎቼ እንደገና ደረቁ። በዓይኖቼ ውስጥ የዕንባ ዕጢዎች ነበሩ፣ ነገር ግን ዳግመኛ መሥራት አልቻሉም።
ከ5 አመታት በኋላ ምንም ያህል በርትቼ ብሞክርም ማልቀስ አልቻልሁም። ከዚህ ጥቂት ተጨማሪ ዓመታት በኋላ፣ በራሴ ተጸየፍኩ እና እንደገና ወደ መጽሐፍ ቅዱስ ዞርኩ።
 
 

ሕጉ ለኃጢአት እውቀት ነው

 
ስለ ሕጉ ማወቅ ያለብን ምንድነው?
ሕጉን በጭራሽ መጠበቅ አንችልም።
 
በሮሜ 3፡20 ላይ እንዲህ እናነባለን፦ “በሕጉ የኃጢአት እውቀት ነው።” ይህ ጥቅስ ለሐዋርያው ጳውሎስ የተላከ የግል መልዕክት ብቻ እንደሆነ አጤንሁና እኔ በመረጥኋቸው ቃሎች ብቻ አመንሁ። ዕንባዎቼ ከደረቁ በኋላ ግን ሐይማኖታዊ የሆነውን የእምነት ሕይወቴን መቀጠል አልቻልሁም።
ስለዚህ በተደጋጋሚ ኃጢአትን ሠራሁ፣ በልቤም ውስጥ ኃጢአት እንዳለና በሕጉ መኖርም እንደማይቻል ተረዳሁ። ልሸከመው አልቻልሁም። ነገር ግን ሕጉን ለመታዘዝ የተሰጠ ነው ብዬ ስለማምን መጣል አልቻልኩም። በመጨረሻ፣ በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ እንደሚታዩት ሕግ አዋቂ አይነት ሆንሁ። የእምነት ሕይወትን መቀጠል እጅግ በጣም አስቸጋሪ ሆነ።
ስለዚህ ከመከራ ለመውጣት ጸለይሁ ጌታንም ከልብ ፈለግሁ። ከዚያ በኋላ፣ በቃሉ አማካኝነት የውሃና የመንፈስ ወንጌልን አገኘሁ፣ ኃጢአቶቼም በሙሉ ሙሉ በሙሉ እንደጠፉ አወቅሁና አመንሁ።
ያለ ኃጢአት የነበርኩትን ቃል ባየሁ ቁጥር በልቤ ውስጥ እንደሚነፍስ አዲስ ንፋስ ነበር። በጣም ብዙ ኃጢአት ስለነበረብኝ ሕጉን ሳነብ እነዚያን ኃጢአቶች መገንዘብ ጀመርሁ። በልቤ ውስጥ ያሉትን አስርቱ ትእዛዛት ሁሉ ጥሼ ነበር። በልብ ውስጥ ኃጢአት መሥራትም ኃጢአት ነው፣ እና ሳላስበው በሕግ አማኝ ሆንኩ።
ሕጉን ስጠብቅ ደስተኛ ነበርሁ። ሕጉን መጠበቅ ባልቻልሁ ጊዜ ግን ምስኪን፣ ብስጩና ሐዘንተኛ ሆንሁ። በመጨረሻ በዚህ ሁሉ ነገር ላይ ድካም ተጫነብኝ። ከመጀመሪያው “አይ፣ አይ። የእግዚአብሔር ሕግ ሌላ ትርጉም አለው። ሕጉ የሚያሳይህ የኃጢአት ጅምላ መሆንህን ነው፤ ገንዘብን፣ ተቃራኒ ፆታንና ውብ የሆኑ ነገሮችን ሁሉ ትወዳለህ። ከእግዚአብሔር አስበልጠህ የምትወዳቸው ነገሮች አሉህ። የዓለምን ነገሮች መከተል ትፈልጋለህ። ሕጉ የተሰጠህ እንድትጠብቀው ሳይሆን በልብህ ውስጥ ክፋት ያለብህ ኃጢአተኛ መሆንህን ራስህን እንድታውቅ ነው” የሚለውን የሕጉን እውነተኛ እውቀት እንዲህ ተምሬ ብሆን ኖሮ ነገሩ እንዴት ቀላል መሆን በቻለ ነበር።
ያን ጊዜ አንድ ሰው እውነቱን አስተምሮኝ ቢሆን ኖሮ ለ10 አመታት ያህል ባልተሰቃየሁ ነበር። ስለዚህ፣ ወደዚህ ግንዛቤ ከመምጣቴ በፊት ለ10 አመታት ያህል ከሕግ በታች ሆኜ ስኖር ነበር።
አራተኛው ትዕዛዝ “የሰንበትን ቀን ትቀድሰው ዘንድ አስብ” የሚል ነው። ይህ ማለት በሰንበት ቀን መሥራት እንደማይገባን ነው። ይህ ማለት ረጅም ርቀት መጓዝ ካለብን በመኪና ሳይሆን በእግር መጓዝ አለብን ማለት ነው። ክብርን ለማግኘት ወደምሰብክበት ስፍራ በእግር መጓዝ እንደሚገባ አሰብሁ። ሕጉን ልሰብክ ነበርና። ስለዚህ የምሰብከውን መተግበር እንዳለብኝ አሰብኩ። በጣም አስቸጋሪ ስለነበር ተስፋ ልቆርጥ ነበር።
እዚህ ላይ እንደተመዘገበው፣ “እንዴትስ ታነባለህ?” ይህን ጥያቄ አልገባኝም እና ለ 10 ዓመታት ተሠቃየሁ። የሕግ አዋቂውም እንደዚሁ ይህንኑ ነገር የተረዳው በተሳሳተ መንገድ ነበር። ሕጉን ታዝዞና ተጠንቅቆ ቢኖር በእግዚአብሔር ፊት እንደሚባረክ አሰበ።
ኢየሱስ ግን እንዲህ አለው፦ “እንዴትስ ታነባለህ?” አዎን በትክክል መልሰሃል፤ ሕጉን እንደተጻፈው ተቀብለኸዋል። ለማቆየት ይሞክሩ። ከሠራህ ትኖራለህ፣ ካልሆነ ግን ትሞታለህ። የኃጢአት ደመወዝ ሞት ነው። “ካልሆንክ ትሞታለህ።” (የሕይወት ተቃራኒ ሞት ነው አይደል?)
የሕግ አዋቂው ግን አሁንም ድረስ አልተረዳም። ይህ የሕግ አዋቂ እኛ፣ እናንተና እኔ ነን። እኔ የሥነ መለኮትን ትምህርት ለ10 አመታት ያህል አጥንቻለሁ። ሁሉን ሞከርሁ፣ ሁሉን አነበብሁ፣ ሁሉን አደረግሁ፦ ጾምሁ፣ ራዕዮችን አይቻለሁ፣ በልሳንም ተናግሬአለሁ… መጽሐፍ ቅዱስን ለ10 ዓመታት አንብቤ አንድ ነገር አከናውናለሁ ብዬ ጠበኩ። በመንፈሳዊ ሁኔታ ግን ዕውር ሰው ነበርሁ።
ለዚህ ነው ኃጢአተኛ አዳኝ ጌታችን ኢየሱስ መሆኑን እንዲያይ ሊያደርገው ከሚችለው ሰው ጋር መገናኘት ያለበት። ከዚያም ያንን ይገነዘባል “አሃ! የእግዚአብሔርን ሕግ በፍጹም መጠበቅ አንችልም። ምንም ያህል ጠንክረን ብንሞክርም፣ ወደ ገሃነም እንሄዳለን እንጂ። ኢየሱስ ግን በውሃውና በመንፈሱ ሊያድነን መጥቶዋል! ሐሌሉያ!” በውሃውና በመንፈሱ መዳን እንችላለን። የይህ ጸጋ፣ የእግዚአብሔር ስጦታ ነው። ስለዚህ ጌታን እናወድሳለን።
እኔ ተስፋ አስቆራጭ ከሆነው መንገድ ለመመረቅ በመብቃቴ ዕድለኛ ነኝ፣ ነገር ግን አንዳንዶች ሕይወታቸውን ሙሉ ሥነ መለኮትን በከንቱ በማጥናት ያሳልፋሉ እና እስከ ዕለተ ሞቱ ድረስ እውነቱን ፈጽሞ አይገነዘቡም። አንዳንድ ሰዎች ለአስርተ አመታት ድረስ ወይም ከትውልድ እስከ ትውልድ ድረስ ያምናሉ፣ ነገር ግን ዳግመኛ አይወለዱም።
ከኃጢአተኛነት የምንመረቀው ሕጉን ፈጽሞ መጠበቅ እንደማንችል ስንገነዘብ ነው፣ ከዚያም በኢየሱስ ፊት ቆመን የውሃውን እና የመንፈስን ወንጌል እንሰማለን። ከኢየሱስ ጋር ስንገናኝ ከፍርድ እና እርግማን ሁሉ ነፃ እንወጣለን። እኛ እጅግ የከፋን ኃጢአተኞች ነን፣ ነገር ግን እርሱ በውሃና በደም ስላዳነን ጻድቃን ሆነናል።
ኢየሱስ በእርሱ ፈቃድ ውስጥ በጭራሽ መኖር እንደማንችል ነገረን። ይህንኑም ለሕግ አዋቂው ነገረው፣ እርሱ ግን አልገባውም። ስለዚህ እንዲገባው ለማገዝ ኢየሱስ አንድ ታሪክ ነገረው።
 
ሰዎችን ከእምነት ሕይወት እንዲወድቁ የሚያደርጋቸው ምንድነው?
ኃጢአት
 
“አንድ ሰው ከኢየሩሳሌም ወደ ኢያሪኮ ወረደ በወንበዴዎችም እጅ ወደቀ፤ እነርሱም ደግሞ ገፈፉት ደበደቡትም በሕይወትና በሞት መካከልም ትተውት ሄዱ” (ሉቃስ 10፡30)። ኢየሱስም ሰው ሁሉ ሕይወቱን ሁሉ መከራ እንደተቀበለ ይነግረው ነበር፣ ልክ ይህ ሰው በሌቦች ተደብድቦ ሊሞት ሲል።
አንድ ሰው ከኢየሩሳሌም ወደ ኢያሪኮ ወረደ። ኢያሪኮ ዓለማዊው ዓለም ነው፣ ኢየሩሳሌም ደግሞ የሃይማኖት ከተማ፣ የእምነት ከተማ፣ በሕግ የሚመኩ ሰዎች ያሉባት ከተማ ናት። ይህ ታሪክ ክርስቶስን ሐይማኖታችን ብቻ አድርገን የምናምን ከሆነ እንደምንጠፋ ይነግረናል።
“አንድ ሰው ከኢየሩሳሌም ወደ ኢያሪኮ ወረደ በወንበዴዎችም እጅ ወደቀ፤ እነርሱም ደግሞ ገፈፉት ደበደቡትም በሕይወትና በሞት መካከልም ትተውት ሄዱ።” ኢየሩሳሌም ብዙ ሕዝብ ያለባት ትልቅ ከተማ ነበረች። በዚያ ሊቀ ካህኑ፣ ካህናቶች፣ ሌዋውያንና ብዙ ታዋቂ የሐይማኖት ሰዎች ነበሩ። ሕጉን በደምብ የሚያውቁ ብዙዎች ነበሩ። እዚያም ከሕጉ ጋር ተስማምተው ለመኖር ሞክረው ነበር፣ ነገር ግን ውሎ አድሮ ተስኖአቸው ወደ ኢያሪኮ አመሩ። ወደ ዓለም (ኢያሪኮ) መውደቃቸውን ቀጠሉ እና ከሌቦች ጋር ተገናኙ።
ከኢየሩሳሌም ወደ ኢያሪኮ የሄደው ሰው ከወንበዴዎች ጋር ተገናኘና ልብሱ ተገፈፈ። ‘ልብሶቹን መግፈፍ’ ማለት ጽድቁን አጥቶዋል ማለት ነው። በሕጉ መኖር ለኛ የማይቻል ነገር ነው። ሐዋርያው ጳውሎስ በሮሜ 7፡19-20 ላይ እንዲህ አለ፦ “የማልወደውን ክፉን ነገር አደርጋለሁና ዳሩ ግን የምወደውን በጎውን ነገር አላደርገውም። የማልወደውን የማደርግ ከሆንሁ ግን ያን የማደርገው አሁን እኔ አይደለሁም፥ በእኔ የሚኖር ኃጢአት ነው እንጂ።”
እኔ መልካም ነገር ማድረግና በእርሱ ቃሎች መኖር ብችል እመኛለሁ። ነገር ግን “ከውስጥ ከሰው ልብ የሚወጣ ክፉ አሳብ፦ ዝሙት፥ መስረቅ፥ መግደል፥ ምንዝርነት፥ መጐምጀት፥ ክፋት፥ ተንኰል፥ መዳራት፥ ምቀኝነት፥ ስድብ፥ ትዕቢት፥ ስንፍና ናቸውና” (ማርቆስ 7፡21-22)።
እነዚህ ነገሮች በልባችን ውስጥ ስላሉና በየጊዜው ስለሚወጡ ማድረግ የማንፈልገውን እናደርጋለን፣ ማድረግ የሚገባንንም አናደርግም። እነዚያን ክፋቶች በልባችን እየደጋገምን እንቀጥላለን። ዲያብሎስ የሚያደርገው ነገር ቢኖር ኃጢአት እንድንሥራ ትንሽ ግፊት መስጠት ብቻ ነው።
 
 
በሰው ዘር ሁሉ ልብ ውስጥ ያሉት ኃጢአቶች
 
እኛ የእግዚአብሔርን ሕግ ተከትለን መኖር እንችላለን?
አንችልም
 
በየማርቆስ ወንጌል 7 ላይ እንዲህ ተብሎዋል፦ “ከውጭ ወደ ሰው የሚገባው ሊያረክሰው የሚችል ምንም ነገር የለም፤ እንጂ ከሰው የሚወጡት ሰውን የሚያረክሱ ናቸው።”
ኢየሱስ በሰው ልብ ውስጥ ክፉ አሳብ፣ ምንዝሮች፣ ዝሙትዎች፣ መግደልዎች፣ መስረቅ፣ መጐምጀት፣ ክፋት፣ ተንኰል፣ መዳራት፣ ምቀኝነት፣ ስድብ፣ ትዕቢት እና ሞኝነት እንዳሉ ይነግረናል። ሁላችንም በልባችን ውስጥ ነፍስ መግደል አለ።
ማንም ሰው ነፍስ መግደል የማይሰራ የለም። እናቶች በልጆቻቸው ላይ እንዲህ ብለው ይጮሃሉ፦ “አይደለም። ያንን አታድርግ። ያንን እንዳታደርግ ነግሬህ ነበር፣ እርጉምህ። እንዳታደርግ አልኩህ።” ከዚያም፣ “እዚህ ና። ያንን እንዳታደርግ እንደገና እና እንደገና ነግሬህ ነበር። ዳግመኛ ያንን ብታደርግ እገድልሃለሁ።” ይህ ግድያ ነው። ሳታስቡ በምትናገሯቸው ቃላት ልጆቻችሁን ልትገድሉ ትችላላችሁ።
ነገር ግን ቁጣችንን በሙሉ በእነርሱ ላይ የምናፈስስ ከሆነ ይሞታሉ። በእግዚአብሔር ፊት እንገድላቸዋለን። አንዳንድ ጊዜ ራሳችንን እንፈራለን። “ኦ አምላኬ! ለምንድነው ያንን ያደረግሁት?” ልጆቻችንን ከደበደብን በኋላ ቁስሉን እንመለከታለን እና ያንን ለማድረግ አብደን መሆን አለበት ብለን እናስባለን። እንደዚያ ያደረግነው በልባችን ውስጥ ነፍስ መግደል ስላለ ነው።
ስለዚህ ‘የማልወደውን የማደርግ ከሆንሁ’ ማለት ክፉዎች ስለሆንን ክፉ ነገር እናደርጋለን ማለት ነው። ሰይጣንም እኛን ወደ ኃጢአት ለመፈተን በጣም ቀላል ነው።
ያልተዋጀ ሰው ለ10 አመታት በአንድ ጎጆ ውስጥ ተቀምጦ ከግድግዳ ጋር ትይዩ እና እንደ ሱንግ-ቾል ታላቁ ኮሪያዊ መነኩሴ እያሰላሰለ እንበል። ፊቱን ወደ ግድግዳው አዙሮ እስከተቀመጠ ድረስ ጥሩ ነው፣ ነገር ግን ምግብ የሚያመጣለትና ቆሻሻውን የሚጠርግለት ሰው ያስፈልገዋል።
ከዚያ ሰውዬው ከአንድ ሰው ጋር መገናኘት አለበት። ወንድ ቢሆን ችግር አይኖርም፣ ነገር ግን ውብ ሴት እንደሆነች እናስብ። በአጋጣሚ ካያት፣ እስካሁን የቆየበት መቀመጥ ሁሉ ከንቱ ይሆናል። እሱ ያስባል፦ “ምንዝርና መሥራት የለብኝም፤ ይህ በልቤ ውስጥ አለ፣ ነገር ግን ላስወግደው ይገባኛል። ማስወገድ አለብኝ። አይሆንም! ከአእምሮዬ ውጣ!”
ነገር ግን እርስዋን ባየበት ቅጽበት ውሳኔው በሙሉ ይተናል። ሴቲቱ ከሄደች በኋላ ልቡን ይመለከታል። የ10 አመት ልፋቱ ሁሉ ከንቱና ሆነዋል።
ለሰይጣን የሰውን ጽድቅ መንጠቅ በጣም ቀላል ነው። ሰይጣን ማድረግ ያለበት ነገር እነርሱን ጥቂት ገፋ ማድረግ ብቻ ነው። ሰው ሳይድን ኃጢአት ላለመሥራት ቢታገል በኃጢአት ውስጥ መውደቁን ይቀጥላል። ያ ሰው በየእሁዱ አስራትን በታማኝነት ይከፍል፣ 40 ቀን ይጾም፣ የ100 ቀን የንጋት ጸሎቶችን ይጸልይ ይሆናል… ሰይጣን ግን በሕይወት ውስጥ ጥሩ በሚመስሉ ነገሮች ይፈትነዋል።
“በኩባንያው ውስጥ አስፈላጊ የሆነ ቦታ ልሰጥህ እፈልጋለሁ፣ ነገር ግን አንተ ክርስቲያን ስለሆንክ በእሁድ ቀን መሥራት አትችልም፣ አይደል? ይህ በጣም ጥሩ የሆነ ቦታ ነው። ምናልባት በሶስት እሁዶች መሥራት ትችል ይሆናል፣ በወር አንድ ጊዜ ብቻ ወደ ቤተክርስቲያን መሄድ ትችላለህ። ከዚያ እንዲህ ያለ ከፍተኛ ክብር ታገኛለህ፣ ትልቅና ወፍራም ደመወዝም ይኖርሃል። እንዴት ይመስልሃል?” ያኔ ምናልባት ከ100 ሰዎች 100ቱም በዚህ የሰይጣን ፈተና ይወድቃሉ።
ይህ ካልሰራ በሴቶች ላይ ድክመት ያለባቸው አሉ። ሴይጣን ሴትን በፊታቸው ሲያደርጋቸው በፍቅር ወድቀው በቅጽበት እግዚአብሔርን ይረሳሉ። የሰው ጽድቅ የሚገፈፈው በዚህ መንገድ ነው።
በእግዚአብሔር ሕግ ለመኖር የምንሞክር ከሆንን በመጨረሻ የሚተርፈን ነገር ቢኖር የኃጢአት ቁስል፣ ስቃይና ድህነት ብቻ ነው፣ ጽድቅን ሁሉ እናጣለን። “አንድ ሰው ከኢየሩሳሌም ወደ ኢያሪኮ ወረደ በወንበዴዎችም እጅ ወደቀ፤ እነርሱም ደግሞ ገፈፉት ደበደቡትም በሕይወትና በሞት መካከልም ትተውት ሄዱ።”
ይህ ማለት በቅዱስ አምላክ ፈቃድ እየኖርን በኢየሩሳሌም ለመቆየት ብንሞክር ከድክመቶቻችን የተነሳ በየጊዜው እንሰናከላለን፣ ውሎ አድሮም እንጠፋለን ማለት ነው።
የንስሐ ጸሎትም በእግዚአብሔር ፊት እንጸልያለን። “ጌታ ሆይ ኃጢአት ሰርቻለሁ። እባክህ ይቅር በለኝ፤ ዳግመኛ ይህንን በጭራሽ አላደርግም። ይህ በእርግጥ የመጨረሻው እንደሚሆን ቃል እገባልሃለሁ። ይህን አንድ ጊዜ ይቅር እንድትለኝ እለምንሃለሁ እና እማጸናለሁ።”
ነገር ግን ይህ ለዘላለም አይቆይም። ሰዎች ኃጢአት ሳይሠሩ በዚህ ዓለም ላይ መኖር አይችሉም። ለአንድ ሁለት ጊዜ ያህል ኃጢአትን ማስወገድ ይችሉ ይሆናል፣ ነገር ግን ዳግመኛ ኃጢአት አለመሥራት የማይቻል ይሆናል። ስለዚህ ኃጢአት እንደገና ተፈጽሟል። “ጌታ ሆይ፣ እባክህ ይቅር በለኝ።” ይህ የሚቀጥል ከሆነ፣ ከቤተክርስቲያን (ከሃይማኖት) እየራቁ ይሄዳሉ። ከኃጢአታቸው የተነሳ ከእግዚአብሔር ይርቃሉ፣ በመጨረሻም ወደ ገሃነም ይሄዳሉ።
ወደ ኢያሪኮ መጓዝ ማለት ወደ ዓለማዊው ዓለም መውደቅ ማለት ነው ወደ ዓለም መቅረብ እና ከኢየሩሳሌም መራቅ ማለት ነው። መጀመሪያ ላይ እየሩሳሌም አሁንም ቅርብ ናት። ነገር ግን የኃጢአት መሥራትና ንስሐ መግባት ዑደት እየተደጋገመ ሲሄድ፣ ራሳችንን ሙሉ በሙሉ በዓለም ውስጥ ወድቀን በኢያሪኮ መንገዶች ላይ ቆመን እናገኛለን።
 
መዳን የሚችሉት እነማን ናቸው?
በራሳቸው መሞከርን የሚተዉት
 
ሰውዬው ወደ ኢያሪኮ ሲሄድ ከማን ጋር ተገናኘ? ከሌባ ጋር ተገናኘ። በእግዚአብሔር ሕግ እንኳን የማይኖር ሰው ዝቅተኛ ውሻ ይሆናል። ይጠጣል፣ የትም ቦታ ይተኛል፣ የትም ቦታ ይሸናል። ይህ ውሻ በማግስቱ ከእንቅልፉ ሲነቃ እንደገና ይጠጣል። ዝቅተኛ ውሻ የራሱን ቆሻሻ ይበላል። ለዚህም ነው ውሻ የሆነው። እርሱ መጠጣት እንደማይገባው ያውቃል። በነጋታው ንስሐ ይገባል፣ ነገር ግን እንደገና ይጠጣል።
ወደ ኢያሪኮ በሚወስደው መንገድ ላይ ከሌቦች ጋር እንደተገናኘው ሰው ነው። እርሱ ቆስሎና ሊሞት ተቃርቦ ይቀራል። በልቡ ውስጥ ኃጢአት ብቻ አለ። ሰው የሆነው ይህ ነው።
ሰዎች በኢየሱስ ያምናሉ እና በኢየሩሳሌም ውስጥ በሕጉ ለመኖር እየሞከሩ በኢየሱስ ያምናሉ፣ ነገር ግን በልባቸው ውስጥ ኃጢአቶች አሉባቸው። በሐይማኖታዊ ሕይወታቸው የሚያሳዩት ነገር ሁሉ የኃጢአትን ቁስል ብቻ ነው። በልባቸው ውስጥ ኃጢአት ያለባቸው ሰዎች በመጨረሻ ወደ ገሃነም ይጣላሉ። ይህንን ያውቁታል፣ ነገር ግን ምን እንደሚያደርጉ አያውቁም። እኔና አንተም እዚያ አልነበርንም? አዎን። ሁላችንም ተመሳሳይ ነበርን።
የእግዚአብሔርን ሕግ በተሳሳተ መንገድ የተረዳው የሕግ አዋቂ በሕይወት ዘመኑ ሁሉ ቢታገልም በመጨረሻ ቆስሎ ወደ ገሃነም ይሄዳል። እርሱ እኛ፣ እናንተና እኔ ነው።
ሊያድነን የሚችለው ኢየሱስ ብቻ ነው። በዙሪያችን ብዙ ብልህ ሰዎች አሉ፣ እነርሱም ያውቁትን ነገር ሁልጊዜ ሲያሳዩ ይኖራሉ። ሁሉም በእግዚአብሔር ሕግ መሠረት የሚኖሩ ያስመስላሉ። ለራሳቸው ሐቀኛ ሊሆኑ አይችሉም። ትክክል ወይም ስህተት የሆነውን በቀጥታ መናገር አይችሉም፣ ነገር ግን ሁልጊዜ ታማኝ እንደሆኑ ለማሳየት የውጫዊ ገጽታቸውን በማሳመር ላይ ያተኩራሉ።
በመካከላቸው ወደ ኢያሪኮ በመጓዝ ላይ ያሉ ኃጢአተኞች፣ በወንበዴዎች የተደበደቡት እና አስቀድመው የሞቱት አሉ። እኛ በእግዚአብሔር ፊት ምን ያህል ተሰባሪዎች እንደሆንን ማወቅ ይኖርብናል።
በጌታ ፊት መቀበል አለብን “ጌታ ሆይ፣ አንተ ካላዳንከኝ ወደ ገሃነም እሄዳለሁ። እባክህ አድነኝ። እውነተኛውን ወንጌል ብቻ መስማት ብችል በረዶም ይሁን ማዕበል ወደምትፈልገው ሁሉ እሄዳለሁ። ብትተወኝ ወደ ገሃነም እሄዳለሁ። ጌታ እንዲያድነኝ እለምናለሁ።”
ወደ ገሃነም እየሄዱ መሆናቸውን የሚያውቁት፣ በራሳቸው መሞከርን የሚተውና በጌታ የሚንጠለጠሉት፣ እነዚህ ናቸው ሊድኑ የሚችሉት። በራሳችን ጥረቶች ፈጽሞ መዳን አንችልም።
እኛ በወንበዴዎች መካከል የወደቀውን ሰው እንደምንመስል ማወቅ ይኖርብናል። 

ይህ ስብከት በየኤሌክትሮኒክ መጽሐፍት ቅርጸት ደግሞ ይገኛል። ከዚህ በታች ባለው የመጽሐፉ ሽፋን ላይ ጠቅ ያድርጉ።
በውኑ በውሃውና በመንፈስ ቅዱስ ዳግም ተወልዳችኋልን? [አዲስ የተሻሻለ እትም]