በኮቪድ-19 እና በዓለም አቀፉ የመላላኪያ አገልግሎት መዛባት ምክንያት ‹ነጻ የታተመ መጽሐፍ አገልግሎታችንን› ለጊዜው አቋርጠናል፡፡
በዚህ ሁኔታ ምክንያት በዚህ ጊዜ መጽሐፎቻችንን ለእናንተ መላክ አንችልም፡፡
ይህ ወረርሽኝ በቅርቡ እንዲያበቃና የፖስታ አገልግሎት እንዲጀምር ጸልዩ፡፡
ይህ ወረርሽኝ በቅርቡ እንዲያበቃና የፖስታ አገልግሎት እንዲጀምር ጸልዩ፡፡
Θέμα 9: Ρωμαίους (Σχόλια στο Βιβλίο των Ρωμαίων)
[Κεφάλαιο 1-1] Εισαγωγή στο Κεφάλαιο 1 της Επιστολής προς Ρωμαίους
«Η Επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς Ρωμαίους» μπορεί να χαρακτηριστεί ως ο θησαυρός της Βίβλου. Κυρίως εξετάζει πώς μπορεί κάποιος να λάβει την δικαιοσύνη του Θεού πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Συγκρίνοντας την Επιστολή προς Ρωμαίους με την Επιστολή του Ιακώβου, κάποιος περιέγραψε την πρώτη ως «χρυσά λόγια» και την άλλη ως «αχυρένια λόγια». Εντούτοις, η Επιστολή του Ιακώβου είναι εξίσου λόγος Θεού ακριβώς όπως και η Επιστολή προς Ρωμαίους. Η μόνη διαφορά είναι ότι η Επιστολή προς Ρωμαίους είναι πολύτιμη επειδή παρέχει μια γενική επισκόπηση της Βίβλου, ενώ η Επιστολή του Ιακώβου είναι πολύτιμη επειδή είναι ο λόγος που κάνει τον δίκαιο να ζει με το θέλημα του Θεού.
Ποιος είναι ο Παύλος;
Ας διαβάσουμε πρώτα την Επιστολή προς Ρωμαίους 1:1-7. «Παύλος, δούλος Ιησού Χριστού, προσκεκλημένος Απόστολος, κεχωρισμένος διά το ευαγγέλιον του Θεού, (το οποίον προϋπεσχέθη διά των προφητών αυτού εν ταις αγίαις γραφαίς), περί του Υιού αυτού, όστις εγεννήθη εκ σπέρματος Δαβίδ κατά σάρκα, και απεδείχθη Υιός Θεού εν δυνάμει, κατά το πνεύμα της αγιωσύνης, διά της εκ νεκρών αναστάσεως, Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών, διά του οποίου ελάβομεν χάριν και αποστολήν εις υπακοήν πίστεως πάντων των εθνών, υπέρ του ονόματος αυτού˙ μεταξύ των οποίων είσθε και σεις, προσκεκλημένοι του Ιησού Χριστού˙ προς πάντας τους όντας εν Ρώμη, αγαπητούς του Θεού, προσκεκλημένους αγίους, χάρης είη υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών, και Κυρίου Ιησού Χριστού».
Αυτή η περικοπή μπορεί να θεωρηθεί ως «ο χαιρετισμός του Παύλου στους Χριστιανούς της Ρώμης». Ο Παύλος τους χαιρετά ως δούλος του Ιησού Χριστού, ο Οποίος έγινε η δικαιοσύνη του Θεού.
Ο στίχος 1 απαντά στην ερώτηση: Ποιος είναι ο Παύλος; Ήταν Ιουδαίος που συνάντησε τον αναστημένο Κύριο στο δρόμο προς τη Δαμασκό, και ήταν διαλεχτό σκεύος του Κυρίου (Πράξ. 9:15) για να διαδώσει το ευαγγέλιο στους Εθνικούς.
Αυτή η περικοπή μπορεί να θεωρηθεί ως «ο χαιρετισμός του Παύλου στους Χριστιανούς της Ρώμης». Ο Παύλος τους χαιρετά ως δούλος του Ιησού Χριστού, ο Οποίος έγινε η δικαιοσύνη του Θεού.
Ο στίχος 1 απαντά στην ερώτηση: Ποιος είναι ο Παύλος; Ήταν Ιουδαίος που συνάντησε τον αναστημένο Κύριο στο δρόμο προς τη Δαμασκό, και ήταν διαλεχτό σκεύος του Κυρίου (Πράξ. 9:15) για να διαδώσει το ευαγγέλιο στους Εθνικούς.
Ο Παύλος διέδωσε το αληθινό ευαγγέλιο βασισμένος στο σύστημα των θυσιών και τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης
Στον στίχο 2, ο Απόστολος Παύλος διέδιδε το ευαγγέλιο βασισμένος στους λόγους της Παλαιάς Διαθήκης. Προσδιόρισε «το ευαγγέλιο του Θεού» ως αυτό «το οποίον προϋπεσχέθη διά των προφητών αυτού εν ταις αγίαις γραφαίς». Μέσα από αυτό τον στίχο, μπορούμε να δούμε ότι ο Απόστολος Παύλος κήρυξε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος βασισμένος στο σύστημα των θυσιών της Παλαιάς Διαθήκης. Επιπλέον, ο στίχος 2 δείχνει ότι ο Παύλος επιλέχτηκε για να κάνει το έργο του ευαγγελίου.
Η φράση «διά των προφητών αυτού εν ταις αγίαις γραφαίς», υπονοεί τις υποσχέσεις του Θεού που εμφανίζονται στο σύστημα των θυσιών ή τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, ότι θα έστελνε τον Ιησού Χριστό. Όλοι οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, συμπεριλαμβανομένου του Μωυσή, του Ησαΐα, του Ιεζεκιήλ, του Ιερεμία και του Δανιήλ, έδωσαν μαρτυρία για το γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός θα ερχόταν σε αυτό τον κόσμο και θα πέθαινε στον Σταυρό αφού προηγούμενα αναλάμβανε τις αμαρτίες του κόσμου.
Ποιο είναι το ευαγγέλιο που παρέδωσε ο Απόστολος Παύλος; Κήρυξε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που μιλούσε για τον Υιό του Θεού, τον Ιησού Χριστό.
Μερικοί λένε ότι οι λόγοι της Παλαιάς Διαθήκης έχουν ήδη τελειώσει, και άλλοι επιμένουν στο ίδιο σημείο, χρησιμοποιώντας ως απόδειξη τους λόγους του Κατά Ματθαίον ευαγγελίου 11:11. Μερικοί, γνωστοί ευαγγελιστές, αγνοούν ολόκληρη την Παλαιά Διαθήκη.
Εντούτοις, ο Θεός μάς έδωσε μια υπόσχεση μέσω της Παλαιάς Διαθήκης, και έχει εκπληρώσει αυτή την υπόσχεση μέσω του Ιησού Χριστού στην Καινή Διαθήκη. Επομένως, στον κόσμο της πίστης, η Καινή Διαθήκη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την Παλαιά Διαθήκη, και με τον ίδιο τρόπο, οι λόγοι της Παλαιάς Διαθήκης δεν μπορούν να εκπληρωθούν χωρίς τους λόγους της Καινής Διαθήκης.
Ο Απόστολος Παύλος επιλέχτηκε για το ευαγγέλιο του Θεού. Αλλά έρχεται η ερώτηση, «Τι είδους ευαγγέλιο κήρυξε αυτός;» Κήρυξε το γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε σε αυτό τον κόσμο και μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας, μέσω του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος, βασισμένος στην Παλαιά Διαθήκη. Επομένως, όποτε κηρύττουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, πρέπει να το κάνουμε βασισμένοι στις προφητείες και το σύστημα των θυσιών της Παλαιάς Διαθήκης. Μόνο τότε οι άνθρωποι θα μπορέσουν να πιστέψουν ότι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι η αλήθεια, και ότι η Καινή Διαθήκη είναι η εκπλήρωση των λόγων της υπόσχεσης της Παλαιάς Διαθήκης.
Από την αρχή της Καινής Διαθήκης, μπορούμε να βρούμε ότι δόθηκε έμφαση στο βάπτισμα που έλαβε ο Ιησούς από τον Ιωάννη και στο αίμα Του στον Σταυρό. Ενώ στον πυρήνα της Παλαιάς Διαθήκης υπήρξε το σύστημα των θυσιών, που ήταν ο τρόπος λύτρωσης του αμαρτωλού. Ο άνθρωπος έπρεπε να μεταβιβάσει την αμαρτία του με την τοποθέτηση των χεριών του στο κεφάλι του θύματος που θα θυσιαζόταν για να χυθεί το αίμα του και να πεθάνει, έτσι ώστε εκείνος να συγχωρεθεί για την αμαρτία.
Αφού για την άφεση της αμαρτίας στην Παλαιά Διαθήκη υπήρχε η τοποθέτηση των χεριών και το αίμα των ζώων των θυσιών, τι υπήρξε στην Καινή Διαθήκη; Υπήρξε το βάπτισμα που έλαβε ο Ιησούς και το αίμα Του στον Σταυρό. Επιπλέον, ο Αρχιερέας που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη (Λευ. 16:21), στην Καινή Διαθήκη είχε ισοδύναμο τον Ιωάννη τον Βαπτιστή.
Τα χωρία 3 και 4 αναφέρονται στην ερώτηση, «Ποιος ήταν ο Ιησούς;». Εξηγούν τον γενικό χαρακτήρα Του. Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε φυσιολογικά από την οικογένεια του Δαβίδ, και αναγνωρίστηκε ως Υιός Θεού με τη δύναμη της ανάστασής Του από τους νεκρούς από το Πνεύμα της αγιοσύνης. Επομένως, με την προσφορά του ύδατος και του αίματος έγινε ο Σωτήρας σε όσους πίστεψαν σε Αυτόν. Ο Ιησούς Χριστός έγινε ο Θεός της σωτηρίας, ο Βασιλιάς των βασιλιάδων και αιώνιος Αρχιερέας του Ουρανού σε όσους πίστεψαν. Η θεότητα του Ιησού έχει αμφισβητηθεί σε μερικές χριστιανικές θεολογίες. Αυτές οι θεολογίες λένε πως «Ήταν απλά ένας εξαιρετικός νέος». Επιπλέον, σύμφωνα με τη Νέα Θεολογία, «Σωτηρία υπάρχει σε όλες τις θρησκείες». Για αυτό τον λόγο, στις φιλελεύθερες σχολές, οι άνθρωποι επιμένουν ότι πρέπει να δεχτούν τον εξορκισμό, τον Βουδισμό, τον Ρωμαιοκαθολικισμό και όλες τις άλλες θρησκείες αυτού του κόσμου. Αυτή η ονομαζόμενη Φιλελεύθερη Θεολογία ή Νέα Θεολογία, λέει ότι όλα πρέπει να είναι σεβαστά και, επομένως, όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ενωθούν και να γίνουν ένα.
Εντούτοις, έχει λεχθεί καθαρά στη Βίβλο, ότι στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη. Αλλά, Ποιος είναι αυτός ο Θεός; Είναι ο Ιησούς Χριστός. Το όνομα ‘Χριστός’ σημαίνει χρισμένος. Στην Παλαιά Διαθήκη, ένας βασιλιάς ή ένας προφήτης χρίονταν στο κεφάλι από τον Αρχιερέα. Για αυτό ο Ιησούς αναφέρεται ως Βασιλιάς των βασιλιάδων. Όποιος αρνείται τον Ιησού ως Θεό, δεν είναι πιστός του Θεού.
Σήμερα, τα πιστεύω των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο στρέφονται στον Οικουμενισμό, που βασίζεται στο θρησκευτικό πλουραλισμό. Δοξάζουν και προσφέρουν λατρεία ενώ συνδυάζουν όλα τα είδη στοιχείων από τις ειδωλολατρικές θρησκείες, όπως ο Βουδισμός και ο Κομφουκιανισμός. Κάποιες φορές, η σύναξη λατρεύει με βουδιστικό τρόπο και άλλες φορές με χριστιανικό τρόπο. Ενώ όμως μπορεί να υπάρξει μια εύγευστη ανάμιξη στα τρόφιμα, όταν ερχόμαστε στην πίστη, όσο καθαρότερη τόσο καλύτερη.
Επομένως, η απάντηση στην ερώτηση των στίχων 3 και 4, ‘Ποιος είναι ο Ιησούς;’ είναι ότι Αυτός είναι ο αναγνωρισμένος ως Υιός του Θεού με τη δύναμη της ανάστασής Του από τους νεκρούς. Ο Χριστός έγινε ο Κύριος και ο Σωτήρας μας.
Οι στίχοι 5 και 6 λένε πώς ο Παύλος έγινε Απόστολος από τον Θεό. Έγινε μάρτυρας για να κηρύξει το ευαγγέλιο στους Εθνικούς, έτσι ώστε να μπορούν να λάβουν την σωτηρία πιστεύοντας στον Ιησού Χριστό.
Η φράση «διά των προφητών αυτού εν ταις αγίαις γραφαίς», υπονοεί τις υποσχέσεις του Θεού που εμφανίζονται στο σύστημα των θυσιών ή τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, ότι θα έστελνε τον Ιησού Χριστό. Όλοι οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, συμπεριλαμβανομένου του Μωυσή, του Ησαΐα, του Ιεζεκιήλ, του Ιερεμία και του Δανιήλ, έδωσαν μαρτυρία για το γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός θα ερχόταν σε αυτό τον κόσμο και θα πέθαινε στον Σταυρό αφού προηγούμενα αναλάμβανε τις αμαρτίες του κόσμου.
Ποιο είναι το ευαγγέλιο που παρέδωσε ο Απόστολος Παύλος; Κήρυξε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που μιλούσε για τον Υιό του Θεού, τον Ιησού Χριστό.
Μερικοί λένε ότι οι λόγοι της Παλαιάς Διαθήκης έχουν ήδη τελειώσει, και άλλοι επιμένουν στο ίδιο σημείο, χρησιμοποιώντας ως απόδειξη τους λόγους του Κατά Ματθαίον ευαγγελίου 11:11. Μερικοί, γνωστοί ευαγγελιστές, αγνοούν ολόκληρη την Παλαιά Διαθήκη.
Εντούτοις, ο Θεός μάς έδωσε μια υπόσχεση μέσω της Παλαιάς Διαθήκης, και έχει εκπληρώσει αυτή την υπόσχεση μέσω του Ιησού Χριστού στην Καινή Διαθήκη. Επομένως, στον κόσμο της πίστης, η Καινή Διαθήκη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την Παλαιά Διαθήκη, και με τον ίδιο τρόπο, οι λόγοι της Παλαιάς Διαθήκης δεν μπορούν να εκπληρωθούν χωρίς τους λόγους της Καινής Διαθήκης.
Ο Απόστολος Παύλος επιλέχτηκε για το ευαγγέλιο του Θεού. Αλλά έρχεται η ερώτηση, «Τι είδους ευαγγέλιο κήρυξε αυτός;» Κήρυξε το γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε σε αυτό τον κόσμο και μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας, μέσω του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος, βασισμένος στην Παλαιά Διαθήκη. Επομένως, όποτε κηρύττουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, πρέπει να το κάνουμε βασισμένοι στις προφητείες και το σύστημα των θυσιών της Παλαιάς Διαθήκης. Μόνο τότε οι άνθρωποι θα μπορέσουν να πιστέψουν ότι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι η αλήθεια, και ότι η Καινή Διαθήκη είναι η εκπλήρωση των λόγων της υπόσχεσης της Παλαιάς Διαθήκης.
Από την αρχή της Καινής Διαθήκης, μπορούμε να βρούμε ότι δόθηκε έμφαση στο βάπτισμα που έλαβε ο Ιησούς από τον Ιωάννη και στο αίμα Του στον Σταυρό. Ενώ στον πυρήνα της Παλαιάς Διαθήκης υπήρξε το σύστημα των θυσιών, που ήταν ο τρόπος λύτρωσης του αμαρτωλού. Ο άνθρωπος έπρεπε να μεταβιβάσει την αμαρτία του με την τοποθέτηση των χεριών του στο κεφάλι του θύματος που θα θυσιαζόταν για να χυθεί το αίμα του και να πεθάνει, έτσι ώστε εκείνος να συγχωρεθεί για την αμαρτία.
Αφού για την άφεση της αμαρτίας στην Παλαιά Διαθήκη υπήρχε η τοποθέτηση των χεριών και το αίμα των ζώων των θυσιών, τι υπήρξε στην Καινή Διαθήκη; Υπήρξε το βάπτισμα που έλαβε ο Ιησούς και το αίμα Του στον Σταυρό. Επιπλέον, ο Αρχιερέας που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη (Λευ. 16:21), στην Καινή Διαθήκη είχε ισοδύναμο τον Ιωάννη τον Βαπτιστή.
Τα χωρία 3 και 4 αναφέρονται στην ερώτηση, «Ποιος ήταν ο Ιησούς;». Εξηγούν τον γενικό χαρακτήρα Του. Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε φυσιολογικά από την οικογένεια του Δαβίδ, και αναγνωρίστηκε ως Υιός Θεού με τη δύναμη της ανάστασής Του από τους νεκρούς από το Πνεύμα της αγιοσύνης. Επομένως, με την προσφορά του ύδατος και του αίματος έγινε ο Σωτήρας σε όσους πίστεψαν σε Αυτόν. Ο Ιησούς Χριστός έγινε ο Θεός της σωτηρίας, ο Βασιλιάς των βασιλιάδων και αιώνιος Αρχιερέας του Ουρανού σε όσους πίστεψαν. Η θεότητα του Ιησού έχει αμφισβητηθεί σε μερικές χριστιανικές θεολογίες. Αυτές οι θεολογίες λένε πως «Ήταν απλά ένας εξαιρετικός νέος». Επιπλέον, σύμφωνα με τη Νέα Θεολογία, «Σωτηρία υπάρχει σε όλες τις θρησκείες». Για αυτό τον λόγο, στις φιλελεύθερες σχολές, οι άνθρωποι επιμένουν ότι πρέπει να δεχτούν τον εξορκισμό, τον Βουδισμό, τον Ρωμαιοκαθολικισμό και όλες τις άλλες θρησκείες αυτού του κόσμου. Αυτή η ονομαζόμενη Φιλελεύθερη Θεολογία ή Νέα Θεολογία, λέει ότι όλα πρέπει να είναι σεβαστά και, επομένως, όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ενωθούν και να γίνουν ένα.
Εντούτοις, έχει λεχθεί καθαρά στη Βίβλο, ότι στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη. Αλλά, Ποιος είναι αυτός ο Θεός; Είναι ο Ιησούς Χριστός. Το όνομα ‘Χριστός’ σημαίνει χρισμένος. Στην Παλαιά Διαθήκη, ένας βασιλιάς ή ένας προφήτης χρίονταν στο κεφάλι από τον Αρχιερέα. Για αυτό ο Ιησούς αναφέρεται ως Βασιλιάς των βασιλιάδων. Όποιος αρνείται τον Ιησού ως Θεό, δεν είναι πιστός του Θεού.
Σήμερα, τα πιστεύω των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο στρέφονται στον Οικουμενισμό, που βασίζεται στο θρησκευτικό πλουραλισμό. Δοξάζουν και προσφέρουν λατρεία ενώ συνδυάζουν όλα τα είδη στοιχείων από τις ειδωλολατρικές θρησκείες, όπως ο Βουδισμός και ο Κομφουκιανισμός. Κάποιες φορές, η σύναξη λατρεύει με βουδιστικό τρόπο και άλλες φορές με χριστιανικό τρόπο. Ενώ όμως μπορεί να υπάρξει μια εύγευστη ανάμιξη στα τρόφιμα, όταν ερχόμαστε στην πίστη, όσο καθαρότερη τόσο καλύτερη.
Επομένως, η απάντηση στην ερώτηση των στίχων 3 και 4, ‘Ποιος είναι ο Ιησούς;’ είναι ότι Αυτός είναι ο αναγνωρισμένος ως Υιός του Θεού με τη δύναμη της ανάστασής Του από τους νεκρούς. Ο Χριστός έγινε ο Κύριος και ο Σωτήρας μας.
Οι στίχοι 5 και 6 λένε πώς ο Παύλος έγινε Απόστολος από τον Θεό. Έγινε μάρτυρας για να κηρύξει το ευαγγέλιο στους Εθνικούς, έτσι ώστε να μπορούν να λάβουν την σωτηρία πιστεύοντας στον Ιησού Χριστό.
Τι είδους εξουσία είχε ο Απόστολος Παύλος;
Όπως γράφει στον στίχο 7, ο Απόστολος Παύλος είχε εξουσία να ευλογήσει στο όνομα του Θεού εκείνους που πίστευαν στον Ιησού. Η εξουσία των Αποστόλων σημαίνει την πνευματική δύναμη να μπορείς να ευλογήσεις όλους τους ανθρώπους στο όνομα του Ιησού Χριστού.
Για αυτό ο Παύλος μπορούσε να λέει, «Χάρις είη υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών, και Κυρίου Ιησού Χριστού».
Εδώ, θα ήθελα να σκεφτούμε λίγο περισσότερο αυτή την ευλογία. Δείχνει ότι ο Απόστολος Παύλος είχε εξουσία να ευλογεί τους ανθρώπους, και όταν εμείς τελειώνουμε τις συνάξεις λατρείας τις Κυριακές, κλείνουμε με ευλογίες. «Ο Θεός επιθυμεί να δώσει αυτό το είδος ευλογίας στους άγιους». Αρχικά η ευλογία ήταν ως εξής.
Ας αρχίσουμε με το χωρίο Αριθμοί 6:22-26. «Και ελάλησε Κύριος προς τον Μωυσήν, λέγων, Λάλησον προς τον Ααρών και προς τους υιούς αυτού, λέγων, ούτω θέλετε ευλογεί τους υιούς Ισραήλ, λέγοντες προς αυτούς. Ο Κύριος να σε ευλογήση και να σε φυλάξη. Ο Κύριος να επιλάμψη το πρόσωπον αυτού επί σε και να σε ελεήση. Ο Κύριος να υψώση το πρόσωπον αυτού επί σε και να σοι δώση ειρήνην».
Ο Αρχιερέας Ααρών και οι γιοι του έλαβαν την οδηγία, «Ούτω θέλετε ευλογεί τους υιούς Ισραήλ». Όπως λένε οι Άγιες Γραφές, εάν ευλογούσαν τους Ισραηλίτες με αυτό τον τρόπο, ο Θεός θα τους ευλογούσε πραγματικά. Όταν ρίξουμε μια ματιά σε όλες τις Επιστολές του Παύλου, μπορούμε να δούμε ότι συχνά έλεγε, «Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είη μεθ’ υμών». Αυτό έδειχνε ότι δεν ήταν εκείνος που έδινε τις ευλογίες, αλλά ήταν ο Θεός που το έκανε. Για αυτό ο Απόστολος Παύλος έδινε πάντα την ευλογία στους άγιους όποτε τελείωνε τις επιστολές του.
Ο Παύλος είχε την εξουσία να δίνει ευλογίες στο λαό του Θεού. Αυτή η εξουσία δεν δόθηκε σε όλους τους Χριστιανούς λειτουργούς. Αντίθετα, δόθηκε μόνο στους δούλους του Θεού. Όταν οι δούλοι του Θεού δίνουν ευλογίες λέγοντας ότι επιθυμούν αληθινά να κάνουν αυτό, τότε ο Θεός χορηγεί αυτές τις ευλογίες σύμφωνα με τον πλούτο Του.
Ο Θεός δίνει την ουράνια εξουσία όχι μόνο στους δούλους Του, αλλά και σε όλους τους αναγεννημένους άγιους. Ο Θεός λέει, «Αν τινων συγχωρήσητε τας αμαρτίας, είναι συγκεχωρημέναι εις αυτούς˙ άν τινων κρατήτε, είναι κεκρατημέναι» (Ιωάν. 20:23). Χορηγεί αυτό το είδος εξουσίας σε όλους τους δίκαιους. Επομένως, καθένας πρέπει να προσέχει ώστε να μην έρθει αντίθετος με τους αναγεννημένους άγιους ή τους δούλους Του, επειδή είναι σαν να έρχεται αντίθετος με τον Θεό. Επειδή ο Θεός έχει χορηγήσει την εξουσία της ευλογίας και της κατάρας στους Αποστόλους Του, καθώς επίσης και στους δίκαιους δούλους Του.
Για αυτό ο Παύλος μπορούσε να λέει, «Χάρις είη υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών, και Κυρίου Ιησού Χριστού».
Εδώ, θα ήθελα να σκεφτούμε λίγο περισσότερο αυτή την ευλογία. Δείχνει ότι ο Απόστολος Παύλος είχε εξουσία να ευλογεί τους ανθρώπους, και όταν εμείς τελειώνουμε τις συνάξεις λατρείας τις Κυριακές, κλείνουμε με ευλογίες. «Ο Θεός επιθυμεί να δώσει αυτό το είδος ευλογίας στους άγιους». Αρχικά η ευλογία ήταν ως εξής.
Ας αρχίσουμε με το χωρίο Αριθμοί 6:22-26. «Και ελάλησε Κύριος προς τον Μωυσήν, λέγων, Λάλησον προς τον Ααρών και προς τους υιούς αυτού, λέγων, ούτω θέλετε ευλογεί τους υιούς Ισραήλ, λέγοντες προς αυτούς. Ο Κύριος να σε ευλογήση και να σε φυλάξη. Ο Κύριος να επιλάμψη το πρόσωπον αυτού επί σε και να σε ελεήση. Ο Κύριος να υψώση το πρόσωπον αυτού επί σε και να σοι δώση ειρήνην».
Ο Αρχιερέας Ααρών και οι γιοι του έλαβαν την οδηγία, «Ούτω θέλετε ευλογεί τους υιούς Ισραήλ». Όπως λένε οι Άγιες Γραφές, εάν ευλογούσαν τους Ισραηλίτες με αυτό τον τρόπο, ο Θεός θα τους ευλογούσε πραγματικά. Όταν ρίξουμε μια ματιά σε όλες τις Επιστολές του Παύλου, μπορούμε να δούμε ότι συχνά έλεγε, «Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είη μεθ’ υμών». Αυτό έδειχνε ότι δεν ήταν εκείνος που έδινε τις ευλογίες, αλλά ήταν ο Θεός που το έκανε. Για αυτό ο Απόστολος Παύλος έδινε πάντα την ευλογία στους άγιους όποτε τελείωνε τις επιστολές του.
Ο Παύλος είχε την εξουσία να δίνει ευλογίες στο λαό του Θεού. Αυτή η εξουσία δεν δόθηκε σε όλους τους Χριστιανούς λειτουργούς. Αντίθετα, δόθηκε μόνο στους δούλους του Θεού. Όταν οι δούλοι του Θεού δίνουν ευλογίες λέγοντας ότι επιθυμούν αληθινά να κάνουν αυτό, τότε ο Θεός χορηγεί αυτές τις ευλογίες σύμφωνα με τον πλούτο Του.
Ο Θεός δίνει την ουράνια εξουσία όχι μόνο στους δούλους Του, αλλά και σε όλους τους αναγεννημένους άγιους. Ο Θεός λέει, «Αν τινων συγχωρήσητε τας αμαρτίας, είναι συγκεχωρημέναι εις αυτούς˙ άν τινων κρατήτε, είναι κεκρατημέναι» (Ιωάν. 20:23). Χορηγεί αυτό το είδος εξουσίας σε όλους τους δίκαιους. Επομένως, καθένας πρέπει να προσέχει ώστε να μην έρθει αντίθετος με τους αναγεννημένους άγιους ή τους δούλους Του, επειδή είναι σαν να έρχεται αντίθετος με τον Θεό. Επειδή ο Θεός έχει χορηγήσει την εξουσία της ευλογίας και της κατάρας στους Αποστόλους Του, καθώς επίσης και στους δίκαιους δούλους Του.
Ο Απόστολος Παύλος επιθυμεί να μεταδώσει το πνευματικό χάρισμα στους άγιους
Ας διαβάσουμε την Επιστολή προς Ρωμαίους 1:8-12. «Πρώτον μεν ευχαριστώ τον Θεόν μου διά Ιησού Χριστού υπέρ πάντων υμών, διότι η πίστις σας κηρύττεται εν όλω τω κόσμω˙ επειδή μάρτυς μου είναι ο Θεός, τον οποίον λατρεύω διά του πνεύματός μου εν τω ευαγγελίω του Υιού αυτού, ότι αδιαλείπτως σας ενθυμούμαι, δεόμενος πάντοτε εν ταις προσευχαίς μου ν’ αξιωθώ ήδη ποτέ διά του θελήματος του Θεού, να έλθω προς εσάς. Διότι επιποθώ να σας ίδω, διά να σας μεταδώσω χάρισμά τι πνευματικόν προς στήριξιν υμών˙ τούτο δε είναι, το να συμπαρηγορηθώ μεταξύ σας διά της κοινής πίστεως υμών τε και εμού».
Πρώτα απ’ όλα, για ποιο πράγμα ευχαριστούσε ο Απόστολος Παύλος τον Θεό; Ευχαριστούσε τον Θεό για τους Χριστιανούς στη Ρώμη, επειδή πίστεψαν στον Ιησού και μέσω αυτών, το ευαγγέλιο κηρύχθηκε στους άλλους ανθρώπους.
Στους στίχους 9 και 10, κάποιος θα μπορούσε να θέσει την ερώτηση, «Γιατί ο Απόστολος Παύλος ήθελε να πάει στη Ρώμη κατά την διάρκεια του ιεραποστολικού ταξιδιού του;» Ο λόγος ήταν επειδή εάν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είχε κηρυχθεί στη Ρώμη, τότε θα μπορούσε να διαδοθεί και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ακριβώς όπως ολόκληρος ο κόσμος κοιτάζει σήμερα στην Αμερική, στους αρχαίους χρόνους η Ρώμη ήταν το κέντρο του κόσμου, όπως έλεγαν, «Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη».
Εμείς κάνουμε πολύ έργο για να κηρύξουμε το ευαγγέλιο στην Αμερική. Εάν διαδώσουμε αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος στην Αμερική, πολλοί ιεραπόστολοι θα σηκωθούν και θα πάνε στον κόσμο για να κηρύξουν αυτό το όμορφο ευαγγέλιο σε άλλους. Για αυτό ο Παύλος επιθυμούσε τόσο να πάει στη Ρώμη.
Πρώτα απ’ όλα, για ποιο πράγμα ευχαριστούσε ο Απόστολος Παύλος τον Θεό; Ευχαριστούσε τον Θεό για τους Χριστιανούς στη Ρώμη, επειδή πίστεψαν στον Ιησού και μέσω αυτών, το ευαγγέλιο κηρύχθηκε στους άλλους ανθρώπους.
Στους στίχους 9 και 10, κάποιος θα μπορούσε να θέσει την ερώτηση, «Γιατί ο Απόστολος Παύλος ήθελε να πάει στη Ρώμη κατά την διάρκεια του ιεραποστολικού ταξιδιού του;» Ο λόγος ήταν επειδή εάν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είχε κηρυχθεί στη Ρώμη, τότε θα μπορούσε να διαδοθεί και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ακριβώς όπως ολόκληρος ο κόσμος κοιτάζει σήμερα στην Αμερική, στους αρχαίους χρόνους η Ρώμη ήταν το κέντρο του κόσμου, όπως έλεγαν, «Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη».
Εμείς κάνουμε πολύ έργο για να κηρύξουμε το ευαγγέλιο στην Αμερική. Εάν διαδώσουμε αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος στην Αμερική, πολλοί ιεραπόστολοι θα σηκωθούν και θα πάνε στον κόσμο για να κηρύξουν αυτό το όμορφο ευαγγέλιο σε άλλους. Για αυτό ο Παύλος επιθυμούσε τόσο να πάει στη Ρώμη.
Το πνευματικό δώρο για το οποίο μιλάει ο Παύλος
Στον στίχο 11, διαβάζουμε, «Διότι επιποθώ να σας ίδω, διά να σας μεταδώσω χάρισμά τι πνευματικόν προς στήριξιν υμών».
Τι εννοεί ο Απόστολος Παύλος με τη μετάδοση κάποιου πνευματικού χαρίσματος, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να στηριχτούν; Το πνευματικό χάρισμα για το οποίο μιλάει, είναι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, που κηρύττουμε εμείς. Στον στίχο 12 διαβάζουμε, «τούτο δε είναι, το να συμπαρηγορηθώ μεταξύ σας διά της κοινής πίστεως υμών τε και εμού». Λέει ότι κάποιο πνευματικό χάρισμα θα μεταδιδόταν στους ανθρώπους για να τους κάνει να στηριχτούν και να ενθαρρυνθούν με την κοινή πίστη του Παύλου και τη δική τους, επειδή με την παράδοση του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος, ο Παύλος θέλησε να βοηθήσει τους ανθρώπους να αναπαυθούν, να παρηγορηθούν, να λάβουν ευλογίες και να έχουν κοινωνία μέσα στο ίδιο είδος πίστης.
Λέγοντας ο Απόστολος Παύλος, ότι θα ήθελε να ενθαρρυνθεί μαζί τους από την κοινή τους πίστη, δείχνει ότι λαχταρούσε να κηρύξει το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος άλλη μια φορά στην Εκκλησία της Ρώμης. Τώρα, όλα τα μέλη των εκκλησιών μας καταλαβαίνουν και πιστεύουν συγκεκριμένα στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, αλλά μπορεί να υπάρχουν μερικοί κατ’ όνομα Χριστιανοί, που με το πέρασμα του χρόνου δεν πιστεύουν στο αληθινό ευαγγέλιο. Παρόμοια, η εκκλησία στη Ρώμη ίσως είχε ανάγκη από αναζωογόνηση του ευαγγελίου.
Για αυτό ο Απόστολος Παύλος είπε ότι θα μπορούσε να ενθαρρυνθεί μέσα του από την κοινή τους πίστη. Στην πραγματικότητα, λαβαίνουμε άνεση μπροστά στον Θεό και οι καρδιές μας μπορούν να έχουν ανάπαυση και ειρήνη, χάρη στην πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Δεν θα μπορούμε να αναπαυθούμε με ειρήνη χωρίς το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος.
Επιπλέον γράφει, «Διά να σας μεταδώσω χάρισμά τι πνευματικόν προς στήριξιν υμών». Αυτό το πνευματικό χάρισμα είναι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Ο άνθρωπος μπορεί να γίνει παιδί του Θεού και να δεχτεί ευλογίες μόνο όταν πιστέψει στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος.
Ωστόσο, ποια ωφέλεια υπάρχει σε ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν ενάρετα ή πιστά, σταματώντας το κάπνισμα και το ποτό, και δεν πράττουν οποιοδήποτε κακό, εάν δεν ξέρουν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, παρόλο που με κάποιο τρόπο πιστεύουν στον Ιησού; Τα έργα τους δεν έχουν καμία σχέση με την δικαιοσύνη του Θεού. Η δικαιοσύνη του Θεού είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή των ανθρώπων. Είναι εύκολο να παρασύρω ανθρώπους στην εκκλησία, αλλά είναι πιο σημαντικό να κηρύττω το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος σε αυτούς τους νέους πιστούς, έτσι ώστε να μπορούν να συγχωρεθούν για όλες τους τις αμαρτίες και να γίνουν παιδιά του Θεού με το να ντυθούν τις πνευματικές ευλογίες του Ουρανού.
Ο Απόστολος Παύλος ήθελε οι άγιοι στη Ρώμη να ενθαρρυνθούν μέσω της δικής του πίστης. Για αυτό είπε, «τούτο δε είναι, το να συμπαρηγορηθώ μεταξύ σας διά της κοινής πίστεως υμών τε και εμού». Έτσι, ο Απόστολος Παύλος έπρεπε να κηρύξει το αληθινό ευαγγέλιο σε όλη την κοινότητα της εκκλησίας, για να μπορούν να στηριχτούν από τη δική του πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος ώστε να έχουν πίστη. Έπρεπε να παραδώσει στους πιστούς της εκκλησίας στη Ρώμη το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος, και να τους διδάξει τι ήταν αυτό πραγματικά.
Αυτό έκανε τον Απόστολο Παύλο διαφορετικό από τους άλλους ευαγγελιστές στο σημερινό κόσμο. Στην Επιστολή προς την Εκκλησία της Ρώμης, ο Απόστολος Παύλος είπε ότι ήθελε να βοηθήσει τους ανθρώπους να στηριχτούν με τη μετάδοση κάποιου πνευματικού χαρίσματος, και να ενθαρρυνθούν από την κοινή πίστη εκείνων και τη δική του. Αυτό είναι που πρέπει να μάθουν από τον Απόστολο Παύλο όλοι οι ιεροκήρυκες των εκκλησιών που υπάρχουν σήμερα. Ο Απόστολος Παύλος συνήθιζε να κηρύττει το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, με το οποίο κάποιος θα μπορούσε να διακρίνει τους αληθινούς αδελφούς από τους ψεύτικους.
Στις μέρες μας, οι εκκλησίες αφήνουν μια ομάδα ανθρώπων που παρακολουθούν για πρώτη φορά, να λάβουν τις δογματικές διδασκαλίες για μια περίοδο 6 μηνών και μέσα σε ένα έτος, βαφτίζονται τελικά. Αυτό ήταν όλο. Βαφτίζονται ανεξάρτητα από το εάν ξέρουν ή όχι για το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που έχει εκπληρώσει ο Ιησούς. Με άλλα λόγια, παρόλο που οι άνθρωποι έχουν γίνει μέλη μιας εκκλησίας, δεν μπορούν να γίνουν παιδιά του Θεού που έχουν αποκτήσει την δικαιοσύνη Του. Το μόνο πράγμα που ζητούν οι λειτουργοί των σημερινών εκκλησιών από τους νέους πιστούς, είναι να απομνημονεύσουν τις Δέκα Εντολές και το Σύμβολο της Πίστης. Εάν οι νέοι πιστοί περάσουν τις εξετάσεις απομνημόνευσης, τότε τους ρωτούν, «Θα σταματήσετε να πίνετε; Θα κόψετε το κάπνισμα; Θα δίνετε τα δέκατά σας κάθε μήνα; Θα ζείτε μια καλή ζωή;»
Ο λόγος που οι εκκλησίες στην Ευρώπη, την Ασία και σε όλο τον κόσμο απομακρύνθηκαν από την δικαιοσύνη του Θεού, είναι επειδή ακολουθούν την ανθρώπινη δικαιοσύνη. Σήμερα, ακόμα και στην Κορέα, την ονομαζόμενη ‘Ιερουσαλήμ της Ασίας’, ο αριθμός των Χριστιανών μειώνεται. Έχει φτάσει πια ο καιρός που κανένας δεν θέλει να έρθει στην εκκλησία, εκτός και αν υπάρχει εκεί ένα ειδικό γεγονός, όπως ένα φεστιβάλ δοξολογίας ή μια λαϊκή συναυλία. Ακόμα και όταν έρχονται οι άνθρωποι, τα κηρύγματα που συνήθως δίνονται στη νεολαία περιέχουν θέματα όπως, ‘Μην καπνίζετε. Να ζείτε μια ενάρετη ζωή. Να τηρείτε τις Κυριακές, και Να κάνετε πολλή εθελοντική εργασία’, πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την δικαιοσύνη του Θεού.
Επειδή ο άνθρωπος είναι επιρρεπής στην αμαρτία και πολύ αδύναμος για να εγκαταλείψει την αμαρτία, πρέπει να στηριχθεί στον Κύριο. Επομένως, όταν οι άνθρωποι μπαίνουν στην εκκλησία του Θεού, πρέπει να τους παραδώσουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, ώστε να μπορούν να λάβουν την δικαιοσύνη του Θεού. Πρέπει πραγματικά να τους μεταδώσουμε την δικαιοσύνη του Θεού, που λέει ότι εσείς και εγώ έχουμε γίνει χωρίς αμαρτία, παρόλο που είμαστε ακόμα ανεπαρκείς.
Βεβαιωθείτε ότι το κρατάτε αυτό καλά στο μυαλό σας. Κάποιος μπορεί να ζήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, μόνο εφόσον έχει γίνει χωρίς αμαρτία πιστεύοντας στην δικαιοσύνη του Θεού. Κάποιος μπορεί να κηρύξει το ευαγγέλιο μόλις τακτοποιηθούν τα προβλήματα της αμαρτίας του. Το έργο μας για τη διάδοση του ευαγγελίου σε άλλους, δεν πρέπει να προηγηθεί της τακτοποίησης των δικών μας προβλημάτων με την αμαρτία. Κανείς δεν μπορεί ποτέ να κηρύξει το αληθινό ευαγγέλιο σε άλλους, πριν λυθούν τα προβλήματα της δικής του αμαρτίας.
Λέγεται ότι ο Απόστολος Παύλος μετέδωσε πράγματι κάποιο πνευματικό χάρισμα σε άλλους. Το χάρισμα για το οποίο μίλησε ο Παύλος δεν είναι το χάρισμα των ξένων γλωσσών ή της θεραπείας, για τα οποία μιλάνε στο Κίνημα της Πεντηκοστής στο σύγχρονο Χριστιανισμό. Οι περισσότεροι Χριστιανοί θεωρούν ως χαρίσματα μερικά παράξενα φαινόμενα όπως τα οράματα, οι προφητείες, η ομιλία σε ξένες γλώσσες ή η θεραπεία των ασθενειών.
Εντούτοις, αυτά δεν είναι τα πνευματικά χαρίσματα από τον Ουρανό. Το να δεις οράματα όταν κάνεις προσευχές, σίγουρα δεν είναι πνευματικό χάρισμα. Κάποιος που κραυγάζει άγρια ή κάποιος σε μια σπηλιά που τρελαίνεται όταν ακούει παράξενους ήχους, χωρίς να μπορεί να κοιμηθεί για τρεις νύχτες, αυτά δεν είναι χάρισμα του Θεού. Ένας που υποστηρίζει ότι μπορεί να μιλήσει σε ξένες γλώσσες και αφού προηγούμενα φωνάξει παράξενα λόγια ‘λα-λα-λα-λα’ με στριμμένη γλώσσα πέφτει χωρίς συνείδηση στο πάτωμα, δεν είναι θέαμα κάποιου που δέχεται το Άγιο Πνεύμα. Αντίθετα, μοιάζει με τους διανοητικά ταραγμένους ασθενείς σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα που εξαγριώνονται. Εντούτοις, υπάρχουν αυτοί που αποκαλούνται ‘χαρισματικοί αναζωπυρωτές’, οι οποίοι επιμένουν ότι μπορούν να διδάξουν τους Χριστιανούς πώς να μιλήσουν σε ξένες γλώσσες ή πώς να λάβουν το Άγιο Πνεύμα. Αυτοί κάνουν κάτι πολύ κακό και η πίστη που κατέχουν σίγουρα δεν είναι σωστή.
Το ζωντανό νερό του Αγίου Πνεύματος βγαίνει από τις καρδιές μας, όταν εκτελούμε πιστά το πνευματικό έργο του Θεού και ακολουθούμε τον Κύριο. Το νερό του Αγίου Πνεύματος θα ξεχειλίσει στις καρδιές μας όταν ελαττώσουμε τις σαρκικές πράξεις και αντί αυτών ακολουθούμε τις πνευματικές πράξεις.
Οι Χριστιανοί πρέπει να λάβουν το πνευματικό χάρισμα της άφεσης από την αμαρτία, πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Κάποιος λέει ότι πολυάριθμοι Χριστιανοί οδεύουν κατευθείαν προς τον άδη μέσα από τα καθίσματα των σημερινών εκκλησιών. Αυτό δείχνει ότι αντί να κηρύττουν την δικαιοσύνη του Θεού οι σημερινές εκκλησίες, ενθαρρύνουν την ανθρώπινη δικαιοσύνη.
Αδελφοί, ακόμα και αν κάποιος έχει συσσωρεύσει πολλή ανθρώπινη δικαιοσύνη παρακολουθώντας την εκκλησία, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να λάβει πνευματικό χάρισμα από τέτοιες πράξεις. Πρέπει να πάρουμε στις καρδιές μας την δικαιοσύνη του Θεού, πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, έτσι ώστε να μπορούμε να λάβουμε πνευματικό χάρισμα.
Ας διαβάσουμε τους στίχους 13 έως 17. «Δεν θέλω δε να αγνοήτε, αδελφοί, ότι πολλάκις εμελέτησα να έλθω προς εσάς, (εμποδίσθην όμως μέχρι τούδε), διά να απολαύσω καρπόν τινα και μεταξύ σας, καθώς και μεταξύ των λοιπών εθνών. Χρεώστης είμαι προς Έλληνάς τε και βαρβάρους, σοφούς τε και ασόφους˙ ούτω πρόθυμος είμαι, το κατ’ εμέ, να κηρύξω το ευαγγέλιον και προς εσάς τους εν Ρώμη. Διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού˙ επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα, Ιουδαίον τε πρώτον και Έλληνα˙ διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν, καθώς είναι γεγραμμένον, ‘Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως’».
Ο Απόστολος Παύλος επιθυμούσε να πάει στη Ρώμη. Εντούτοις, δεν μπορούσε να το κάνει επειδή εμποδίστηκε. Για αυτό, έπρεπε να προσευχηθεί ζητώντας να ανοιχτεί η πόρτα του ιεραποστολικού του έργου. Παρόμοια και εμείς πρέπει να αναπέμψουμε το ίδιο είδος προσευχών, ενώ κηρύττουμε παγκοσμίως το ευαγγέλιο μέσω της διακονίας των βιβλίων. Μόνο όταν προσευχόμαστε θα κινηθεί η καρδιά του Θεού, και μόνο όταν ο Θεός ανοίγει την πόρτα και το δρόμο σε μας, θα μπορούμε να διαδώσουμε παγκοσμίως το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος.
Τι εννοεί ο Απόστολος Παύλος με τη μετάδοση κάποιου πνευματικού χαρίσματος, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να στηριχτούν; Το πνευματικό χάρισμα για το οποίο μιλάει, είναι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, που κηρύττουμε εμείς. Στον στίχο 12 διαβάζουμε, «τούτο δε είναι, το να συμπαρηγορηθώ μεταξύ σας διά της κοινής πίστεως υμών τε και εμού». Λέει ότι κάποιο πνευματικό χάρισμα θα μεταδιδόταν στους ανθρώπους για να τους κάνει να στηριχτούν και να ενθαρρυνθούν με την κοινή πίστη του Παύλου και τη δική τους, επειδή με την παράδοση του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος, ο Παύλος θέλησε να βοηθήσει τους ανθρώπους να αναπαυθούν, να παρηγορηθούν, να λάβουν ευλογίες και να έχουν κοινωνία μέσα στο ίδιο είδος πίστης.
Λέγοντας ο Απόστολος Παύλος, ότι θα ήθελε να ενθαρρυνθεί μαζί τους από την κοινή τους πίστη, δείχνει ότι λαχταρούσε να κηρύξει το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος άλλη μια φορά στην Εκκλησία της Ρώμης. Τώρα, όλα τα μέλη των εκκλησιών μας καταλαβαίνουν και πιστεύουν συγκεκριμένα στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, αλλά μπορεί να υπάρχουν μερικοί κατ’ όνομα Χριστιανοί, που με το πέρασμα του χρόνου δεν πιστεύουν στο αληθινό ευαγγέλιο. Παρόμοια, η εκκλησία στη Ρώμη ίσως είχε ανάγκη από αναζωογόνηση του ευαγγελίου.
Για αυτό ο Απόστολος Παύλος είπε ότι θα μπορούσε να ενθαρρυνθεί μέσα του από την κοινή τους πίστη. Στην πραγματικότητα, λαβαίνουμε άνεση μπροστά στον Θεό και οι καρδιές μας μπορούν να έχουν ανάπαυση και ειρήνη, χάρη στην πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Δεν θα μπορούμε να αναπαυθούμε με ειρήνη χωρίς το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος.
Επιπλέον γράφει, «Διά να σας μεταδώσω χάρισμά τι πνευματικόν προς στήριξιν υμών». Αυτό το πνευματικό χάρισμα είναι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Ο άνθρωπος μπορεί να γίνει παιδί του Θεού και να δεχτεί ευλογίες μόνο όταν πιστέψει στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος.
Ωστόσο, ποια ωφέλεια υπάρχει σε ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν ενάρετα ή πιστά, σταματώντας το κάπνισμα και το ποτό, και δεν πράττουν οποιοδήποτε κακό, εάν δεν ξέρουν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, παρόλο που με κάποιο τρόπο πιστεύουν στον Ιησού; Τα έργα τους δεν έχουν καμία σχέση με την δικαιοσύνη του Θεού. Η δικαιοσύνη του Θεού είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή των ανθρώπων. Είναι εύκολο να παρασύρω ανθρώπους στην εκκλησία, αλλά είναι πιο σημαντικό να κηρύττω το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος σε αυτούς τους νέους πιστούς, έτσι ώστε να μπορούν να συγχωρεθούν για όλες τους τις αμαρτίες και να γίνουν παιδιά του Θεού με το να ντυθούν τις πνευματικές ευλογίες του Ουρανού.
Ο Απόστολος Παύλος ήθελε οι άγιοι στη Ρώμη να ενθαρρυνθούν μέσω της δικής του πίστης. Για αυτό είπε, «τούτο δε είναι, το να συμπαρηγορηθώ μεταξύ σας διά της κοινής πίστεως υμών τε και εμού». Έτσι, ο Απόστολος Παύλος έπρεπε να κηρύξει το αληθινό ευαγγέλιο σε όλη την κοινότητα της εκκλησίας, για να μπορούν να στηριχτούν από τη δική του πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος ώστε να έχουν πίστη. Έπρεπε να παραδώσει στους πιστούς της εκκλησίας στη Ρώμη το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος, και να τους διδάξει τι ήταν αυτό πραγματικά.
Αυτό έκανε τον Απόστολο Παύλο διαφορετικό από τους άλλους ευαγγελιστές στο σημερινό κόσμο. Στην Επιστολή προς την Εκκλησία της Ρώμης, ο Απόστολος Παύλος είπε ότι ήθελε να βοηθήσει τους ανθρώπους να στηριχτούν με τη μετάδοση κάποιου πνευματικού χαρίσματος, και να ενθαρρυνθούν από την κοινή πίστη εκείνων και τη δική του. Αυτό είναι που πρέπει να μάθουν από τον Απόστολο Παύλο όλοι οι ιεροκήρυκες των εκκλησιών που υπάρχουν σήμερα. Ο Απόστολος Παύλος συνήθιζε να κηρύττει το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, με το οποίο κάποιος θα μπορούσε να διακρίνει τους αληθινούς αδελφούς από τους ψεύτικους.
Στις μέρες μας, οι εκκλησίες αφήνουν μια ομάδα ανθρώπων που παρακολουθούν για πρώτη φορά, να λάβουν τις δογματικές διδασκαλίες για μια περίοδο 6 μηνών και μέσα σε ένα έτος, βαφτίζονται τελικά. Αυτό ήταν όλο. Βαφτίζονται ανεξάρτητα από το εάν ξέρουν ή όχι για το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που έχει εκπληρώσει ο Ιησούς. Με άλλα λόγια, παρόλο που οι άνθρωποι έχουν γίνει μέλη μιας εκκλησίας, δεν μπορούν να γίνουν παιδιά του Θεού που έχουν αποκτήσει την δικαιοσύνη Του. Το μόνο πράγμα που ζητούν οι λειτουργοί των σημερινών εκκλησιών από τους νέους πιστούς, είναι να απομνημονεύσουν τις Δέκα Εντολές και το Σύμβολο της Πίστης. Εάν οι νέοι πιστοί περάσουν τις εξετάσεις απομνημόνευσης, τότε τους ρωτούν, «Θα σταματήσετε να πίνετε; Θα κόψετε το κάπνισμα; Θα δίνετε τα δέκατά σας κάθε μήνα; Θα ζείτε μια καλή ζωή;»
Ο λόγος που οι εκκλησίες στην Ευρώπη, την Ασία και σε όλο τον κόσμο απομακρύνθηκαν από την δικαιοσύνη του Θεού, είναι επειδή ακολουθούν την ανθρώπινη δικαιοσύνη. Σήμερα, ακόμα και στην Κορέα, την ονομαζόμενη ‘Ιερουσαλήμ της Ασίας’, ο αριθμός των Χριστιανών μειώνεται. Έχει φτάσει πια ο καιρός που κανένας δεν θέλει να έρθει στην εκκλησία, εκτός και αν υπάρχει εκεί ένα ειδικό γεγονός, όπως ένα φεστιβάλ δοξολογίας ή μια λαϊκή συναυλία. Ακόμα και όταν έρχονται οι άνθρωποι, τα κηρύγματα που συνήθως δίνονται στη νεολαία περιέχουν θέματα όπως, ‘Μην καπνίζετε. Να ζείτε μια ενάρετη ζωή. Να τηρείτε τις Κυριακές, και Να κάνετε πολλή εθελοντική εργασία’, πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την δικαιοσύνη του Θεού.
Επειδή ο άνθρωπος είναι επιρρεπής στην αμαρτία και πολύ αδύναμος για να εγκαταλείψει την αμαρτία, πρέπει να στηριχθεί στον Κύριο. Επομένως, όταν οι άνθρωποι μπαίνουν στην εκκλησία του Θεού, πρέπει να τους παραδώσουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, ώστε να μπορούν να λάβουν την δικαιοσύνη του Θεού. Πρέπει πραγματικά να τους μεταδώσουμε την δικαιοσύνη του Θεού, που λέει ότι εσείς και εγώ έχουμε γίνει χωρίς αμαρτία, παρόλο που είμαστε ακόμα ανεπαρκείς.
Βεβαιωθείτε ότι το κρατάτε αυτό καλά στο μυαλό σας. Κάποιος μπορεί να ζήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, μόνο εφόσον έχει γίνει χωρίς αμαρτία πιστεύοντας στην δικαιοσύνη του Θεού. Κάποιος μπορεί να κηρύξει το ευαγγέλιο μόλις τακτοποιηθούν τα προβλήματα της αμαρτίας του. Το έργο μας για τη διάδοση του ευαγγελίου σε άλλους, δεν πρέπει να προηγηθεί της τακτοποίησης των δικών μας προβλημάτων με την αμαρτία. Κανείς δεν μπορεί ποτέ να κηρύξει το αληθινό ευαγγέλιο σε άλλους, πριν λυθούν τα προβλήματα της δικής του αμαρτίας.
Λέγεται ότι ο Απόστολος Παύλος μετέδωσε πράγματι κάποιο πνευματικό χάρισμα σε άλλους. Το χάρισμα για το οποίο μίλησε ο Παύλος δεν είναι το χάρισμα των ξένων γλωσσών ή της θεραπείας, για τα οποία μιλάνε στο Κίνημα της Πεντηκοστής στο σύγχρονο Χριστιανισμό. Οι περισσότεροι Χριστιανοί θεωρούν ως χαρίσματα μερικά παράξενα φαινόμενα όπως τα οράματα, οι προφητείες, η ομιλία σε ξένες γλώσσες ή η θεραπεία των ασθενειών.
Εντούτοις, αυτά δεν είναι τα πνευματικά χαρίσματα από τον Ουρανό. Το να δεις οράματα όταν κάνεις προσευχές, σίγουρα δεν είναι πνευματικό χάρισμα. Κάποιος που κραυγάζει άγρια ή κάποιος σε μια σπηλιά που τρελαίνεται όταν ακούει παράξενους ήχους, χωρίς να μπορεί να κοιμηθεί για τρεις νύχτες, αυτά δεν είναι χάρισμα του Θεού. Ένας που υποστηρίζει ότι μπορεί να μιλήσει σε ξένες γλώσσες και αφού προηγούμενα φωνάξει παράξενα λόγια ‘λα-λα-λα-λα’ με στριμμένη γλώσσα πέφτει χωρίς συνείδηση στο πάτωμα, δεν είναι θέαμα κάποιου που δέχεται το Άγιο Πνεύμα. Αντίθετα, μοιάζει με τους διανοητικά ταραγμένους ασθενείς σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα που εξαγριώνονται. Εντούτοις, υπάρχουν αυτοί που αποκαλούνται ‘χαρισματικοί αναζωπυρωτές’, οι οποίοι επιμένουν ότι μπορούν να διδάξουν τους Χριστιανούς πώς να μιλήσουν σε ξένες γλώσσες ή πώς να λάβουν το Άγιο Πνεύμα. Αυτοί κάνουν κάτι πολύ κακό και η πίστη που κατέχουν σίγουρα δεν είναι σωστή.
Το ζωντανό νερό του Αγίου Πνεύματος βγαίνει από τις καρδιές μας, όταν εκτελούμε πιστά το πνευματικό έργο του Θεού και ακολουθούμε τον Κύριο. Το νερό του Αγίου Πνεύματος θα ξεχειλίσει στις καρδιές μας όταν ελαττώσουμε τις σαρκικές πράξεις και αντί αυτών ακολουθούμε τις πνευματικές πράξεις.
Οι Χριστιανοί πρέπει να λάβουν το πνευματικό χάρισμα της άφεσης από την αμαρτία, πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Κάποιος λέει ότι πολυάριθμοι Χριστιανοί οδεύουν κατευθείαν προς τον άδη μέσα από τα καθίσματα των σημερινών εκκλησιών. Αυτό δείχνει ότι αντί να κηρύττουν την δικαιοσύνη του Θεού οι σημερινές εκκλησίες, ενθαρρύνουν την ανθρώπινη δικαιοσύνη.
Αδελφοί, ακόμα και αν κάποιος έχει συσσωρεύσει πολλή ανθρώπινη δικαιοσύνη παρακολουθώντας την εκκλησία, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να λάβει πνευματικό χάρισμα από τέτοιες πράξεις. Πρέπει να πάρουμε στις καρδιές μας την δικαιοσύνη του Θεού, πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, έτσι ώστε να μπορούμε να λάβουμε πνευματικό χάρισμα.
Ας διαβάσουμε τους στίχους 13 έως 17. «Δεν θέλω δε να αγνοήτε, αδελφοί, ότι πολλάκις εμελέτησα να έλθω προς εσάς, (εμποδίσθην όμως μέχρι τούδε), διά να απολαύσω καρπόν τινα και μεταξύ σας, καθώς και μεταξύ των λοιπών εθνών. Χρεώστης είμαι προς Έλληνάς τε και βαρβάρους, σοφούς τε και ασόφους˙ ούτω πρόθυμος είμαι, το κατ’ εμέ, να κηρύξω το ευαγγέλιον και προς εσάς τους εν Ρώμη. Διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού˙ επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα, Ιουδαίον τε πρώτον και Έλληνα˙ διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν, καθώς είναι γεγραμμένον, ‘Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως’».
Ο Απόστολος Παύλος επιθυμούσε να πάει στη Ρώμη. Εντούτοις, δεν μπορούσε να το κάνει επειδή εμποδίστηκε. Για αυτό, έπρεπε να προσευχηθεί ζητώντας να ανοιχτεί η πόρτα του ιεραποστολικού του έργου. Παρόμοια και εμείς πρέπει να αναπέμψουμε το ίδιο είδος προσευχών, ενώ κηρύττουμε παγκοσμίως το ευαγγέλιο μέσω της διακονίας των βιβλίων. Μόνο όταν προσευχόμαστε θα κινηθεί η καρδιά του Θεού, και μόνο όταν ο Θεός ανοίγει την πόρτα και το δρόμο σε μας, θα μπορούμε να διαδώσουμε παγκοσμίως το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος.
Ο Παύλος όφειλε ένα χρέος σε όλους τους ανθρώπους
Σε ποιους είπε ο Απόστολος Παύλος ότι όφειλε ένα χρέος, και ποιο είδος χρέους εννοούσε στους στίχους 14 και 15; Είπε ότι είχε γίνει χρεώστης και στους Έλληνες και στους βάρβαρους, και ότι τους όφειλε το κήρυγμα του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος. Πρόσθεσε ότι ήταν χρεώστης και στους σοφούς και στους μωρούς. Για αυτό επιθυμούσε να κηρύξει το ευαγγέλιο σε αυτούς τους ανθρώπους στη Ρώμη όσο καλύτερα μπορούσε.
Επομένως, όταν γράφει στην εκκλησία, ο σκοπός του Απόστολου Παύλου ήταν να τους παραδώσει το αληθινό ευαγγέλιο. Διαπίστωσε ότι ακόμα και στις καρδιές των ανθρώπων μέσα στην εκκλησία της Ρώμης, το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος δεν είχε σταθεροποιηθεί με πίστη, και για αυτό αναφέρθηκε στο ευαγγέλιο ως πνευματικό χάρισμα. Για αυτό κήρυξε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος ακόμα και σε εκείνους που ήταν ήδη μέσα στην εκκλησία, όπως επίσης και σε όλους τους ανθρώπους του κόσμου. Είπε ότι ήταν χρεώστης στον σοφό, στον άσοφο, στους Έλληνες και όλους τους βάρβαρους.
Τι είδος χρέους όφειλε ο Παύλος; Όφειλε το χρέος ότι έπρεπε να κηρυχθεί το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος σε όλους τους ανθρώπους στον κόσμο. Επέμεινε ότι έπρεπε να πληρώσει όλο το χρέος του στους ανθρώπους στον κόσμο. Παρόμοια, και οι άνθρωποι που τώρα έχουν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, οφείλουν τη διάδοση του ευαγγελίου. Το χρέος που πρέπει να πληρώσουν είναι το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να διαδώσουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος σε ολόκληρο τον κόσμο αυτή την εποχή.
Οι άνθρωποι νομίζουν εσφαλμένα, πως μόνο το αίμα του Σταυρού είναι το παν της σωτηρίας. Εντούτοις, το ουράνιο ευαγγέλιο που μαρτυρεί η Βίβλος, είναι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, το οποίο μαρτύρησε και ο Απόστολος Παύλος. Για αυτό, στο κεφάλαιο 6 της Επιστολής προς Ρωμαίους, ο Παύλος είπε ότι βαφτίστηκε εις Χριστόν Ιησούν και επίσης στον θάνατό Του. Επειδή υπήρξαν κατ’ όνομα Χριστιανοί στην εκκλησία της Ρώμης, που πίστεψαν μόνο στο αίμα του Σταυρού, ο Παύλος θέλησε να τους παραδώσει το κρυμμένο μυστικό του βαπτίσματος που είχε λάβει ο Ιησούς. Παρόμοια, πρέπει και εμείς να κηρύξουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος σε εκείνους που δεν το έχουν ακούσει, παρότι είναι από καιρό μέσα στην εκκλησία.
Όταν οι Χριστιανοί ρωτιούνται εάν έχουν αμαρτία ή όχι, σκέφτονται ότι αυτή η ερώτηση είναι άχρηστη και αμελούν τον εαυτό τους. Εντούτοις, αυτή η ερώτηση είναι στην πραγματικότητα μεγάλης σπουδαιότητας και τεράστιας αξίας. Εάν οι άνθρωποι προορίζονται να πάνε στον άδη εξαιτίας των αμαρτιών τους, ποιος μπορεί να τους υποβάλει αυτό το είδος ερώτησης και να τους προσφέρει μια λύση; Μόνο κάποιος που είναι χωρίς αμαρτία στην καρδιά του, αφού έχει αναγεννηθεί από το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, μπορεί να κάνει τέτοια ερώτηση και επίσης να δώσει στους ανθρώπους την σωστή απάντηση. Μόνο οι αναγεννημένοι άγιοι μπορούν να κάνουν τους αμαρτωλούς να αναγεννηθούν, προσφέροντάς τους το υγιές ευαγγέλιο, δηλαδή το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος, το οποίο δεν έχουν ακούσει ποτέ πριν οι αμαρτωλοί.
Αδελφοί, ακόμα και αν κάποιος πιστεύει στον Ιησού, όμως δεν έχει αναγεννηθεί από το ύδωρ και το Άγιο Πνεύμα, δεν μπορεί ούτε να μπει ούτε να δει τη Βασιλεία του Θεού. Επομένως, να είστε ευγνώμονες όταν συναντάτε ανθρώπους που βοηθούν τους αμαρτωλούς να λάβουν την άφεση των αμαρτιών παραδίδοντάς σας το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Τότε θα λάβετε μεγάλη ευλογία.
Επομένως, όταν γράφει στην εκκλησία, ο σκοπός του Απόστολου Παύλου ήταν να τους παραδώσει το αληθινό ευαγγέλιο. Διαπίστωσε ότι ακόμα και στις καρδιές των ανθρώπων μέσα στην εκκλησία της Ρώμης, το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος δεν είχε σταθεροποιηθεί με πίστη, και για αυτό αναφέρθηκε στο ευαγγέλιο ως πνευματικό χάρισμα. Για αυτό κήρυξε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος ακόμα και σε εκείνους που ήταν ήδη μέσα στην εκκλησία, όπως επίσης και σε όλους τους ανθρώπους του κόσμου. Είπε ότι ήταν χρεώστης στον σοφό, στον άσοφο, στους Έλληνες και όλους τους βάρβαρους.
Τι είδος χρέους όφειλε ο Παύλος; Όφειλε το χρέος ότι έπρεπε να κηρυχθεί το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος σε όλους τους ανθρώπους στον κόσμο. Επέμεινε ότι έπρεπε να πληρώσει όλο το χρέος του στους ανθρώπους στον κόσμο. Παρόμοια, και οι άνθρωποι που τώρα έχουν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, οφείλουν τη διάδοση του ευαγγελίου. Το χρέος που πρέπει να πληρώσουν είναι το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να διαδώσουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος σε ολόκληρο τον κόσμο αυτή την εποχή.
Οι άνθρωποι νομίζουν εσφαλμένα, πως μόνο το αίμα του Σταυρού είναι το παν της σωτηρίας. Εντούτοις, το ουράνιο ευαγγέλιο που μαρτυρεί η Βίβλος, είναι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, το οποίο μαρτύρησε και ο Απόστολος Παύλος. Για αυτό, στο κεφάλαιο 6 της Επιστολής προς Ρωμαίους, ο Παύλος είπε ότι βαφτίστηκε εις Χριστόν Ιησούν και επίσης στον θάνατό Του. Επειδή υπήρξαν κατ’ όνομα Χριστιανοί στην εκκλησία της Ρώμης, που πίστεψαν μόνο στο αίμα του Σταυρού, ο Παύλος θέλησε να τους παραδώσει το κρυμμένο μυστικό του βαπτίσματος που είχε λάβει ο Ιησούς. Παρόμοια, πρέπει και εμείς να κηρύξουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος σε εκείνους που δεν το έχουν ακούσει, παρότι είναι από καιρό μέσα στην εκκλησία.
Όταν οι Χριστιανοί ρωτιούνται εάν έχουν αμαρτία ή όχι, σκέφτονται ότι αυτή η ερώτηση είναι άχρηστη και αμελούν τον εαυτό τους. Εντούτοις, αυτή η ερώτηση είναι στην πραγματικότητα μεγάλης σπουδαιότητας και τεράστιας αξίας. Εάν οι άνθρωποι προορίζονται να πάνε στον άδη εξαιτίας των αμαρτιών τους, ποιος μπορεί να τους υποβάλει αυτό το είδος ερώτησης και να τους προσφέρει μια λύση; Μόνο κάποιος που είναι χωρίς αμαρτία στην καρδιά του, αφού έχει αναγεννηθεί από το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, μπορεί να κάνει τέτοια ερώτηση και επίσης να δώσει στους ανθρώπους την σωστή απάντηση. Μόνο οι αναγεννημένοι άγιοι μπορούν να κάνουν τους αμαρτωλούς να αναγεννηθούν, προσφέροντάς τους το υγιές ευαγγέλιο, δηλαδή το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος, το οποίο δεν έχουν ακούσει ποτέ πριν οι αμαρτωλοί.
Αδελφοί, ακόμα και αν κάποιος πιστεύει στον Ιησού, όμως δεν έχει αναγεννηθεί από το ύδωρ και το Άγιο Πνεύμα, δεν μπορεί ούτε να μπει ούτε να δει τη Βασιλεία του Θεού. Επομένως, να είστε ευγνώμονες όταν συναντάτε ανθρώπους που βοηθούν τους αμαρτωλούς να λάβουν την άφεση των αμαρτιών παραδίδοντάς σας το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Τότε θα λάβετε μεγάλη ευλογία.
Το ευαγγέλιο για το οποίο δεν ντρεπόταν ο Παύλος
Στον στίχο 16, ποιο ήταν το ευαγγέλιο για το οποίο δεν ντρεπόταν ο Απόστολος Παύλος; Ήταν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Επειδή αυτό το ευαγγέλιο είναι η δύναμη του Θεού για σωτηρία σε καθέναν που πιστεύει, o Παύλος το αποκάλεσε «το ευαγγέλιόν μου» (Ρωμ. 2:16, 16:25), και το θεωρούσε αιτία για να νιώθει περήφανος και σπουδαίος, και όχι ντροπιασμένος για αυτό. Ο λόγος που δεν ντρεπόταν για το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, ήταν επειδή αυτό το ευαγγέλιο κάνει τους ανθρώπους εντελώς χωρίς αμαρτία, και καταστρέφει το εμπόδιο της αμαρτίας που χωρίζει την ανθρωπότητα από τον Θεό.
Θα ήταν εφικτός ο καθαρισμός της αμαρτίας, εάν οι άνθρωποι πίστευαν μόνο στο ευαγγέλιο του αίματος του Σταυρού; Φαινομενικά, οι αμαρτίες που έχουν διαπραχθεί μέχρι τώρα είναι δυνατό να πλυθούν με αυτό το είδος της πίστης, αλλά είναι αδύνατο να καθαριστεί η μελλοντική αμαρτία μας. Επομένως, οι άνθρωποι που έχουν αυτό το είδος πίστης, προσπαθούν να πλύνουν τις αμαρτίες τους κάνοντας κάθε μέρα προσευχές μετάνοιας. Ομολογούν ότι οι καρδιές τους είναι γεμάτες μόνο με αμαρτίες, και ότι είναι αναπόφευκτα αμαρτωλοί. Αυτοί οι Χριστιανοί, που έχουν αμαρτία, δεν μπορούν να μιλήσουν ειλικρινά για το ευαγγέλιο σε άλλους, επειδή ‘το ευαγγέλιο’ που έχουν δεν είναι πλέον ‘τα καλά νέα’ για αυτούς.
Η λέξη «ευαγγέλιον» στα αρχαία ελληνικά, σημαίνει τη δυνατότητα να διαλυθούν μακριά όλες οι αμαρτίες αυτού του κόσμου. Το μοναδικό αληθινό ευαγγέλιο είναι όπως ο δυναμίτης. Είναι αυτό το αληθινό ευαγγέλιο που καθαρίζει όλες τις αμαρτίες αυτού του κόσμου. Επομένως, κάποιος που όπως ο Παύλος, πίστεψε στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που έχει τη δυνατότητα να εξαλείψει την αμαρτία, δεν θα ντρεπόταν για αυτό. Σήμερα, ακόμα και οι Χριστιανοί φαίνεται ότι ντρέπονται να κηρύξουν το ευαγγέλιο. Εντούτοις, όσοι κατέχουν την δικαιοσύνη του Θεού είναι άνθρωποι που ξεχωρίζουν με περισσή αξιοπρέπεια και δόξα όταν κηρύττουν το ευαγγέλιο.
Ο Απόστολος Παύλος δεν είχε ούτε το παραμικρό ίχνος ντροπής όταν κήρυττε το ευαγγέλιο, επειδή το ευαγγέλιο που κήρυττε ήταν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Αυτό το όμορφο ευαγγέλιο ήταν η δύναμη του Θεού για σωτηρία σε καθέναν που πιστεύει.
Αυτό το ευαγγέλιο είναι το ισχυρό ευαγγέλιο που επιτρέπει σε καθέναν που πιστεύει σε αυτό, να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του, χωρίς να έχει σημασία ποιος του το έχει μεταδώσει. Οι αμαρτίες του κόσμου πλένονται εντελώς όταν ο ακροατής δεχτεί το ευαγγέλιο με την καρδιά του. Εντούτοις, το ευαγγέλιο μόνο του αίματος του Σταυρού, κηρύττει στους ανθρώπους μια ελλιπή σωτηρία, δηλαδή λέει στους ανθρώπους ότι εξαλείφει μόνο την αρχική αμαρτία τους και έτσι οι πρόσθετες παραβάσεις τους πρέπει να πλένονται κάνοντας καθημερινές προσευχές μετάνοιας. Έτσι αφήνει στους ακροατές του μια γεύση αμαρτίας.
Μήπως ο Ιησούς ανέλαβε μόνο ένα μικρό μέρος αμαρτίας, επειδή η δύναμή Του δεν ήταν αρκετή; Δεδομένου ότι ο Ιησούς ήξερε τους ανθρώπους τόσο καλά, δεν άφησε πίσω κανένα είδος αμαρτίας. Πήρε επάνω Του όλες τις αμαρτίες με το ύδωρ, το αίμα και το Άγιο Πνεύμα. Πιστεύω ότι αυτό το όμορφο ευαγγέλιο δίνει πλήρη σωτηρία από την αμαρτία σε καθέναν που ακούει και πιστεύει το ευαγγέλιο του βαπτίσματος του Ιησού και του αίματός Του που χύθηκε στον Σταυρό.
Επομένως, το ευαγγέλιο έχει την ίδια δύναμη σε καθέναν, συμπεριλαμβανομένων των Ιουδαίων και των Ελλήνων. Το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος παρέχει την ίδια σωτηρία από την αμαρτία, σε καθέναν που πιστεύει στον Ιησού, όταν το ευαγγέλιο κηρύττεται σε αυτόν. Αφετέρου, όταν κάποιος παραδίδει κάτι άλλο εκτός από το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, θα λάβει την οργή του Θεού. Για αυτό ο Παύλος είπε, «Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού σάς κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα» (Γαλ. 1:8). Ο Απόστολος Παύλος είπε σαφώς ότι υπάρχει μόνο το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, που είναι αληθινό πάνω από όλα τα άλλα Ευαγγέλια.
Ανεξάρτητα από το εάν κάποιος είναι Εθνικός ή Ιουδαίος, εάν πιστεύει στο Ισλάμ, τον Κομφουκιανισμό, τον Βουδισμό, τον Ταοϊσμό, τον θεό ήλιο ή οτιδήποτε άλλο, κάθε μεμονωμένο άτομο δέχεται την ευκαιρία να ακούσει το ευαγγέλιο. Επιπλέον, αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος, του προσφέρει την ευκαιρία να σωθεί από όλες τις αμαρτίες του. Για αυτό, πρέπει να διαδώσουμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός, ότι δημιούργησε τον κόσμο, ότι ήρθε σε αυτόν τον κόσμο με ομοιότητα ανθρώπινης σάρκας για να μας σώσει, ότι ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με το να βαφτιστεί από τον Ιωάννη, και ότι έλαβε την κρίση για τις αμαρτίες μας πεθαίνοντας στον Σταυρό.
Για αυτό, ο Απόστολος Παύλος δεν ντρεπόταν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Ακόμα και αν το ευαγγέλιο μόνο του Σταυρού πρέπει να είναι ένα ευαγγέλιο ντροπής, το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος δεν μπορεί να προκαλεί διόλου ντροπή, επειδή είναι υγιές και ισχυρό ευαγγέλιο, που ξεχειλίζει υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια. Καθένας που πιστεύει σε αυτό το ευαγγέλιο, λαμβάνει την πλήρωση του Αγίου Πνεύματος, πιστεύοντας στο γεγονός ότι έχει γίνει παιδί του Θεού. Πάλι σας λέω ότι το όμορφο ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος δεν μπορεί ποτέ να είναι ευαγγέλιο ντροπής. Εντούτοις, το ευαγγέλιο που πιστεύει μόνο στο αίμα του Σταυρού, δεν απαλλάσσει τον άνθρωπο από την ντροπή.
Χριστιανοί, νιώθατε ντροπή όταν έπρεπε να κηρύξετε το ευαγγέλιο μόνο του αίματος του Σταυρού; Αισθανόσασταν ντροπή όταν διαδίδατε και πιστεύατε μόνο στο ευαγγέλιο του αίματος, που δεν περιείχε το βάπτισμα του Ιησού. Επειδή νιώθατε ντροπή να κηρύξετε εκείνο το είδος του άχρηστου ευαγγελίου, έπρεπε πάντα να φωνάζετε στον Κύριο ή να αναπέμπετε φανατικές προσευχές σε ξένες γλώσσες για να φορτίσετε τα συναισθήματά σας πριν βγείτε στους δρόμους για να διαλαλήσετε, «Πιστέψτε στον Ιησού. Πιστέψτε στον Ιησού!»
Αυτό είναι κάτι που κάποιος μπορεί να κάνει μόνο όταν ξεχειλίζει από συναισθήματα αλλά δεν θα μπορούσε να το κάνει με νηφάλιο νου. Για αυτό εκείνοι που πιστεύουν μόνο στο αίμα του Σταυρού, κραυγάζουν εναγώνια με θόρυβο και προκαλούν ταραχές όποτε είναι έξω στους δρόμους για ευαγγελισμό. Έχοντας τα μεγάφωνα κοντά στο στόμα τους, φωνάζουν μόνο λόγια όπως, «Αν πιστέψετε στον Ιησού θα πάτε στον Ουρανό˙ αν δεν πιστέψετε θα πάτε στον άδη». Εντούτοις, ένας πιστός στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, μεταδίδει το ευαγγέλιο με πολύ ευγενικό τρόπο, ανοίγοντας τη Βίβλο του, πίνοντας τσάι και συζητώντας με τους άλλους.
Θα ήταν εφικτός ο καθαρισμός της αμαρτίας, εάν οι άνθρωποι πίστευαν μόνο στο ευαγγέλιο του αίματος του Σταυρού; Φαινομενικά, οι αμαρτίες που έχουν διαπραχθεί μέχρι τώρα είναι δυνατό να πλυθούν με αυτό το είδος της πίστης, αλλά είναι αδύνατο να καθαριστεί η μελλοντική αμαρτία μας. Επομένως, οι άνθρωποι που έχουν αυτό το είδος πίστης, προσπαθούν να πλύνουν τις αμαρτίες τους κάνοντας κάθε μέρα προσευχές μετάνοιας. Ομολογούν ότι οι καρδιές τους είναι γεμάτες μόνο με αμαρτίες, και ότι είναι αναπόφευκτα αμαρτωλοί. Αυτοί οι Χριστιανοί, που έχουν αμαρτία, δεν μπορούν να μιλήσουν ειλικρινά για το ευαγγέλιο σε άλλους, επειδή ‘το ευαγγέλιο’ που έχουν δεν είναι πλέον ‘τα καλά νέα’ για αυτούς.
Η λέξη «ευαγγέλιον» στα αρχαία ελληνικά, σημαίνει τη δυνατότητα να διαλυθούν μακριά όλες οι αμαρτίες αυτού του κόσμου. Το μοναδικό αληθινό ευαγγέλιο είναι όπως ο δυναμίτης. Είναι αυτό το αληθινό ευαγγέλιο που καθαρίζει όλες τις αμαρτίες αυτού του κόσμου. Επομένως, κάποιος που όπως ο Παύλος, πίστεψε στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που έχει τη δυνατότητα να εξαλείψει την αμαρτία, δεν θα ντρεπόταν για αυτό. Σήμερα, ακόμα και οι Χριστιανοί φαίνεται ότι ντρέπονται να κηρύξουν το ευαγγέλιο. Εντούτοις, όσοι κατέχουν την δικαιοσύνη του Θεού είναι άνθρωποι που ξεχωρίζουν με περισσή αξιοπρέπεια και δόξα όταν κηρύττουν το ευαγγέλιο.
Ο Απόστολος Παύλος δεν είχε ούτε το παραμικρό ίχνος ντροπής όταν κήρυττε το ευαγγέλιο, επειδή το ευαγγέλιο που κήρυττε ήταν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Αυτό το όμορφο ευαγγέλιο ήταν η δύναμη του Θεού για σωτηρία σε καθέναν που πιστεύει.
Αυτό το ευαγγέλιο είναι το ισχυρό ευαγγέλιο που επιτρέπει σε καθέναν που πιστεύει σε αυτό, να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του, χωρίς να έχει σημασία ποιος του το έχει μεταδώσει. Οι αμαρτίες του κόσμου πλένονται εντελώς όταν ο ακροατής δεχτεί το ευαγγέλιο με την καρδιά του. Εντούτοις, το ευαγγέλιο μόνο του αίματος του Σταυρού, κηρύττει στους ανθρώπους μια ελλιπή σωτηρία, δηλαδή λέει στους ανθρώπους ότι εξαλείφει μόνο την αρχική αμαρτία τους και έτσι οι πρόσθετες παραβάσεις τους πρέπει να πλένονται κάνοντας καθημερινές προσευχές μετάνοιας. Έτσι αφήνει στους ακροατές του μια γεύση αμαρτίας.
Μήπως ο Ιησούς ανέλαβε μόνο ένα μικρό μέρος αμαρτίας, επειδή η δύναμή Του δεν ήταν αρκετή; Δεδομένου ότι ο Ιησούς ήξερε τους ανθρώπους τόσο καλά, δεν άφησε πίσω κανένα είδος αμαρτίας. Πήρε επάνω Του όλες τις αμαρτίες με το ύδωρ, το αίμα και το Άγιο Πνεύμα. Πιστεύω ότι αυτό το όμορφο ευαγγέλιο δίνει πλήρη σωτηρία από την αμαρτία σε καθέναν που ακούει και πιστεύει το ευαγγέλιο του βαπτίσματος του Ιησού και του αίματός Του που χύθηκε στον Σταυρό.
Επομένως, το ευαγγέλιο έχει την ίδια δύναμη σε καθέναν, συμπεριλαμβανομένων των Ιουδαίων και των Ελλήνων. Το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος παρέχει την ίδια σωτηρία από την αμαρτία, σε καθέναν που πιστεύει στον Ιησού, όταν το ευαγγέλιο κηρύττεται σε αυτόν. Αφετέρου, όταν κάποιος παραδίδει κάτι άλλο εκτός από το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, θα λάβει την οργή του Θεού. Για αυτό ο Παύλος είπε, «Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού σάς κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα» (Γαλ. 1:8). Ο Απόστολος Παύλος είπε σαφώς ότι υπάρχει μόνο το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, που είναι αληθινό πάνω από όλα τα άλλα Ευαγγέλια.
Ανεξάρτητα από το εάν κάποιος είναι Εθνικός ή Ιουδαίος, εάν πιστεύει στο Ισλάμ, τον Κομφουκιανισμό, τον Βουδισμό, τον Ταοϊσμό, τον θεό ήλιο ή οτιδήποτε άλλο, κάθε μεμονωμένο άτομο δέχεται την ευκαιρία να ακούσει το ευαγγέλιο. Επιπλέον, αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος, του προσφέρει την ευκαιρία να σωθεί από όλες τις αμαρτίες του. Για αυτό, πρέπει να διαδώσουμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός, ότι δημιούργησε τον κόσμο, ότι ήρθε σε αυτόν τον κόσμο με ομοιότητα ανθρώπινης σάρκας για να μας σώσει, ότι ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με το να βαφτιστεί από τον Ιωάννη, και ότι έλαβε την κρίση για τις αμαρτίες μας πεθαίνοντας στον Σταυρό.
Για αυτό, ο Απόστολος Παύλος δεν ντρεπόταν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Ακόμα και αν το ευαγγέλιο μόνο του Σταυρού πρέπει να είναι ένα ευαγγέλιο ντροπής, το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος δεν μπορεί να προκαλεί διόλου ντροπή, επειδή είναι υγιές και ισχυρό ευαγγέλιο, που ξεχειλίζει υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια. Καθένας που πιστεύει σε αυτό το ευαγγέλιο, λαμβάνει την πλήρωση του Αγίου Πνεύματος, πιστεύοντας στο γεγονός ότι έχει γίνει παιδί του Θεού. Πάλι σας λέω ότι το όμορφο ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος δεν μπορεί ποτέ να είναι ευαγγέλιο ντροπής. Εντούτοις, το ευαγγέλιο που πιστεύει μόνο στο αίμα του Σταυρού, δεν απαλλάσσει τον άνθρωπο από την ντροπή.
Χριστιανοί, νιώθατε ντροπή όταν έπρεπε να κηρύξετε το ευαγγέλιο μόνο του αίματος του Σταυρού; Αισθανόσασταν ντροπή όταν διαδίδατε και πιστεύατε μόνο στο ευαγγέλιο του αίματος, που δεν περιείχε το βάπτισμα του Ιησού. Επειδή νιώθατε ντροπή να κηρύξετε εκείνο το είδος του άχρηστου ευαγγελίου, έπρεπε πάντα να φωνάζετε στον Κύριο ή να αναπέμπετε φανατικές προσευχές σε ξένες γλώσσες για να φορτίσετε τα συναισθήματά σας πριν βγείτε στους δρόμους για να διαλαλήσετε, «Πιστέψτε στον Ιησού. Πιστέψτε στον Ιησού!»
Αυτό είναι κάτι που κάποιος μπορεί να κάνει μόνο όταν ξεχειλίζει από συναισθήματα αλλά δεν θα μπορούσε να το κάνει με νηφάλιο νου. Για αυτό εκείνοι που πιστεύουν μόνο στο αίμα του Σταυρού, κραυγάζουν εναγώνια με θόρυβο και προκαλούν ταραχές όποτε είναι έξω στους δρόμους για ευαγγελισμό. Έχοντας τα μεγάφωνα κοντά στο στόμα τους, φωνάζουν μόνο λόγια όπως, «Αν πιστέψετε στον Ιησού θα πάτε στον Ουρανό˙ αν δεν πιστέψετε θα πάτε στον άδη». Εντούτοις, ένας πιστός στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, μεταδίδει το ευαγγέλιο με πολύ ευγενικό τρόπο, ανοίγοντας τη Βίβλο του, πίνοντας τσάι και συζητώντας με τους άλλους.
Τι λέγεται για το ευαγγέλιο της δικαιοσύνης του Θεού;
Στον στίχο 17, τι λέει ότι αποκαλύπτεται στο ευαγγέλιο του Χριστού; Λέει ότι αποκαλύπτεται «η δικαιοσύνη του Θεού». Η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύπτεται πλήρως στο αληθινό ευαγγέλιο. Ωστόσο, λέει ότι η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύπτεται σε αυτό από πίστη σε πίστη, και ότι ο δίκαιος θα ζήσει μόνο από πίστη. Το ευαγγέλιο που μιλάει μόνο για το αίμα του Σταυρού δεν περιέχει την δικαιοσύνη του Θεού.
Αδελφοί, εάν έλεγε ότι κάποιος πρέπει να αναπέμπει κάθε μέρα προσευχές μετάνοιας για τις καθημερινές του αμαρτίες, ακόμα και αν έχει ήδη συγχωρεθεί η προπατορική του αμαρτία, και ότι κάποιος μπορεί να αγιαστεί βαθμιαία ώστε να γίνει τελικά ένα εντελώς δίκαιο άτομο, αυτό το είδος πίστης περιέχει την δικαιοσύνη του Θεού; Αυτό δεν είναι κάτι στο οποίο αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού. Κάτι που αποκαλύπτει την δικαιοσύνη του Θεού μιλά για τέλεια πράγματα. Το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος μιλά για το τέλειο ευαγγέλιο από την αρχή ως το τέλος.
Εσείς προσφέρετε καθημερινές προσευχές μετάνοιας, επειδή διαπράττετε καθημερινά αμαρτίες, σαν να πρέπει να κάνετε νέα καλύμματα από φύλλα συκιάς για να καλύψετε τη ντροπή του σώματός σας κάθε μέρα, ή ίσως κάθε εβδομάδα ή μήνα; Ένας που γίνεται επανειλημμένα αμαρτωλός, το να κάνει καθημερινά προσευχές μετάνοιας είναι σαν να προσπαθεί να καλύψει τη ντροπή του με φύλλα συκιάς. Αυτή είναι η κατάσταση των θρησκευόμενων, που ζουν πιστεύοντας μόνο στο ευαγγέλιο του αίματος του Σταυρού. Αυτοί είναι οι ανόητοι, που δεν επιθυμούν να φορέσουν τους δερμάτινους χιτώνες που τους έχει δώσει δωρεάν ο Θεός, αλλά αντί για αυτούς απολαμβάνουν να φορούν τα καλύμματα από φύλλα συκιάς.
Το αίμα του Ιησού στον Σταυρό ήταν το αποτέλεσμα του βαπτίσματος του Ιησού, και το χύσιμο του αίματός Του στον Σταυρό δεν ήταν το μέσο, μέσω του οποίου ο Ιησούς μπόρεσε να αναλάβει τις αμαρτίες μας. Ανέλαβε τις αμαρτίες μας όταν βαφτίστηκε, ύστερα ήρθε στον Σταυρό φορτωμένος όλες τις αμαρτίες του κόσμου, και πέθανε για να εξιλεώσει τις αμαρτίες του κόσμου. Επομένως, ο Σταυρός ήταν το αποτέλεσμα του βαπτίσματος που είχε λάβει. Δεδομένου ότι ο Ιησούς είχε αναλάβει τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματός Του, το χύσιμο του αίματός Του στον Σταυρό ήταν η τελική πράξη Του για να εξιλεώσει όλες τις αμαρτίες μας. Ο Ιησούς έλαβε όλες τις κατάρες της αμαρτίας στον Σταυρό επειδή είχε βαφτιστεί.
Πώς λοιπόν μπορούμε να λάβουμε την δικαιοσύνη του Θεού; Μπορούμε να την αποκτήσουμε με την γνώση και την πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Αν με ρωτούσατε, «Πιστεύεις εσύ στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος;» Μπορώ να απαντήσω αμέσως και σαφώς σε αυτή την ερώτηση με ένα ‘Ναι’. Το μυστικό της απόκτησης της δικαιοσύνης του Θεού είναι να πιστέψεις στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος.
Ο λόγος για αυτό είναι επειδή το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι η αλήθεια, και επειδή αυτό αποκαλύπτει την αγάπη του Θεού και την δικαιοσύνη Του. Είναι επίσης επειδή το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος περιέχει την άφεση της αμαρτίας που ο Θεός έχει δώσει δωρεάν στην ανθρωπότητα, τον τρόπο να γίνουμε παιδιά Του, την ευλογία της αιώνιας ζωής με την οποία κάποιος μπορεί να λάβει το Άγιο Πνεύμα, και τις φυσικές και πνευματικές ευλογίες στη γη.
Ο Απόστολος Παύλος είπε ότι η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύφθηκε πλήρως στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που εκείνος κήρυττε. Επομένως, το να φορέσουμε την ανθρώπινη δικαιοσύνη, χωρίς να γνωρίζουμε την δικαιοσύνη του Θεού, είναι σαν να αμαρτάνουμε ενώπιον του Θεού. Επιπλέον, ένα ευαγγέλιο που πιστεύει μόνο στο αίμα του Σταυρού χωρίς να περιέχει την δικαιοσύνη του Θεού, είναι ψεύτικο.
Η δικαιοσύνη του Θεού αναφέρεται στο υγιές ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που Εκείνος έχει δώσει. Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη ως ζευγάρι, μας σώζουν από τις αμαρτίες μας. Η Παλαιά Διαθήκη προετοιμάζει την Καινή Διαθήκη και η Καινή Διαθήκη εκπληρώνει τους λόγους της υπόσχεσης που περιλαμβάνονταν στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Θεός μάς έσωσε από τις αμαρτίες του κόσμου, δίνοντάς μας το αληθινό ευαγγέλιο στο οποίο αποκαλύπτεται πλήρως η δικαιοσύνη Του. Με αυτό τον τρόπο έσωσε την ανθρωπότητα από όλη την αμαρτία.
Ολόκληρος ο κόσμος πρέπει να επιστρέψει στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος τώρα αμέσως. Το μόνο ευαγγέλιο που σώζει τους ανθρώπους από την αμαρτία, είναι το γνήσιο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Αδελφοί, ολόκληρος ο κόσμος πρέπει να επιστρέψει στο ευαγγέλιο του ύδατος και του αίματος. Πρέπει να επιστρέψει σε αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, το οποίο περιέχει την δικαιοσύνη του Θεού.
Ο λόγος για αυτό είναι επειδή το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι η μόνη αλήθεια που μπορεί να μας σώσει από την αμαρτία. Μόνο το ευαγγέλιο που περιέχει την δικαιοσύνη του Θεού μπορεί να μας σώσει, να μας καταστήσει χωρίς αμαρτία και να μας μετατρέψει σε παιδιά του Θεού. Επιπλέον, το Άγιο Πνεύμα μέσα στις καρδιές μας προστατεύει τους ανθρώπους του Θεού και το ίδιο Άγιο Πνεύμα προσεύχεται για μας, μας ευλογεί, μένει πάντα μαζί μας και μας δίνει ως δώρο την αιώνια ζωή.
Είναι πολύ προκλητικό να βλέπουμε ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που δεν δίνουν ακόμα προσοχή σε αυτό το ευαγγέλιο. Ελπίζω για τον καθέναν να πιστέψει σε αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος, αποκτώντας σαφή κατανόηση του βαπτίσματος του Ιησού. Το βάπτισμα που έλαβε ο Ιησούς από τον Ιωάννη, δεν είναι κάτι που ο Ιησούς αποδέχθηκε επειδή ήταν ταπεινός. Ο λόγος που βαφτίστηκε ήταν για να αναλάβει όλες τις αμαρτίες αυτού του κόσμου. Ο Ιωάννης, που ήταν ο μέγιστος άνδρας μεταξύ εκείνων που γεννήθηκαν από γυναίκα, έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι του Ιησού όταν Τον βάφτισε. Αυτό διαμορφώνει ένα παράλληλο με την τοποθέτηση των χεριών του Αρχιερέα στο κεφάλι των άμωμων θυμάτων στις προσφορές για αμαρτία της Παλαιάς Διαθήκης (Λευ. 16:21). Ο θάνατος του Ιησού στον Σταυρό ήταν αποτέλεσμα του γεγονότος ότι είχε αναλάβει τις αμαρτίες επάνω στο σώμα Του, και παραλληλίζεται με το χύσιμο του αίματος του θύματος της προσφοράς για αμαρτία, που πέθαινε μετά από την τοποθέτηση των χεριών.
Επειδή αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος έχει αναφερθεί και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, καθένας που πιστεύει σε άλλο ευαγγέλιο, αφήνοντας έξω οποιοδήποτε μέρος του γνήσιου, έχει λανθασμένη πίστη. Το σημαντικότερο και πρώτο πράγμα που έκανε ο Ιησούς όταν ήρθε σε αυτόν τον κόσμο, ήταν να βαφτιστεί από τον Ιωάννη. Είναι πολύ λανθασμένο να πιστεύεις ότι το βάπτισμά Του ήταν μόνο ένα σύμβολο και να νομίζεις ότι ο Ιησούς βαφτίστηκε από την ταπείνωσή Του.
Ποιος είναι αιρετικός; Στην Επιστολή προς Τίτον 3:10, γράφει, «Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού˙ εξεύρων ότι διεφθάρη ο τοιούτος, και αμαρτάνει, ων αυτοκατάκριτος». Αιρετικός είναι αυτός που κατακρίνει τον εαυτό του. Ένας που κατακρίνει τον εαυτό του σημαίνει ότι αναγνωρίζει και ομολογεί ότι έχει αμαρτία. Επομένως, ένας Χριστιανός που λέει, ‘Είμαι αμαρτωλός’, είναι αιρετικός. Είναι γραμμένο, «Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού».
Επειδή αυτό το είδος Χριστιανού είναι στρεβλωμένο και σάπιο, ένας άγιος χωρίς αμαρτία δεν πρέπει να πηγαίνει κοντά σε τέτοιους αιρετικούς. Αυτός που κατακρίνει τον εαυτό του, η πίστη και η θρησκευτική ζωή του έχουν διαφθαρεί. Κάποιος που διαπράττει ασυγχώρητες αμαρτίες ενώπιον του Θεού, είναι εκείνος που δεν θέλει να είναι χωρίς αμαρτία με πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, αλλά αντί για αυτό συνεχίζει να αμαρτάνει, απορρίπτοντας την απόλυτην σωτηρία του ενώπιον του Θεού, λέγοντας ότι είναι ακόμα αμαρτωλός. Ένας που κατακρίνει τον εαυτό του, καθώς σκέφτεται πως έχει αμαρτία παρόλο που πιστεύει στον Ιησού, και επομένως ονομάζει τον εαυτό του αμαρτωλό, είναι αιρετικός που κατευθύνεται προς τον άδη.
Μερικοί Χριστιανοί κολλάνε μια αυτοκόλλητη ετικέτα στο πίσω μέρος των αυτοκινήτων τους, που λέει, ‘Εγώ φταίω’. Αυτό στα μάτια των ανθρώπων φαίνεται σαν μια ευγενική και ζεστή έκφραση, όμως στην πραγματικότητα σημαίνει ότι αφού όλα είναι δικό του λάθος, τέτοια θέματα όπως το να πάει στον άδη, το να γίνει αιρετικός και να πάρει κατάρα, είναι όλα δικό του λάθος. Η φράση ‘Εγώ φταίω’, όταν αναφέρεται σε κάποιον που θέλει να ζήσει ενάρετα, είναι παράδοξη. Εντούτοις, λέγοντας ότι ένας υποστηρικτής ενός τέτοιου συνθήματος, που νομίζει ότι μπορεί να ζήσει ενάρετα, αυτός αμφισβητεί άμεσα τους λόγους του Θεού, που χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους ως σπέρματα ανομίας. Όσοι διαμορφώνουν αυτό το είδος ανθρώπινης νοοτροπίας, θα λάβουν τελικά όλα τα είδη κατάρας.
Μήπως υπάρχει εδώ μεταξύ σας κάποιος άνθρωπος που κατακρίνει τον εαυτό του; Τότε πρέπει να ακούσει άλλη μια φορά προσεκτικά το κήρυγμά μου πάνω στο τρίτο κεφάλαιο της Επιστολής προς Ρωμαίους, που λέει ότι η άφεση της αμαρτίας δεν αναφέρεται στο Δόγμα της Δικαίωσης. Η Επιστολή προς Ρωμαίους μιλάει για αυτό με πολλές λεπτομέρειες. Ο Απόστολος Παύλος ήξερε εκ των προτέρων τι θα έλεγαν οι άνθρωποι κάποια μέρα και για αυτό είπε προκαταβολικά ότι, το να γίνεις χωρίς αμαρτία σημαίνει να γίνεις αληθινά χωρίς αμαρτία και όχι απλά να ονομάζεις δίκαιο τον αμαρτωλό. Επίσης, πιστοποίησε σαφώς ότι μόνο το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι η αλήθεια. Επομένως, είναι φυσικό εκείνοι που πιστεύουν μόνο στο αίμα του Σταυρού, να στέκουν χωρίς γνώση και άφωνοι όταν διαβάζουν την Επιστολή προς Ρωμαίους.
Η Επιστολή του Απόστολου Παύλου προς Ρωμαίους είναι τόσο σπουδαία μέσα στις Γραφές, επειδή πιστοποιεί το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Ο άνθρωπος πρέπει να γίνει δίκαιος πιστεύοντας στον Ιησού, ακόμα και αν αρχικά πριν πιστέψει ήταν αμαρτωλός. Πρέπει να γίνει αληθινά δίκαιος, χωρίς καμία αμαρτία στην καρδιά του. Με αυτό τον τρόπο αποκτά το σωστό είδος πίστης.
Ελπίζω ότι ακόμα και αν αυτή τη στιγμή πολλοί άνθρωποι έχουν λανθασμένη πίστη, θα φτάσουν τελικά στην ορθή πίστη όταν ακούσουν τους λόγους του ύδατος και του Πνεύματος από την αναγεννημένη εκκλησία. Παρακαλώ, μάθετε περισσότερα για το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος μέσω αυτών των κηρυγμάτων, και επιβεβαιώστε τους λόγους της αλήθειας.
Πιστεύω ότι ο Θεός θα μας προικίσει με τα πλούτη των ουράνιων ευλογιών.
Αδελφοί, εάν έλεγε ότι κάποιος πρέπει να αναπέμπει κάθε μέρα προσευχές μετάνοιας για τις καθημερινές του αμαρτίες, ακόμα και αν έχει ήδη συγχωρεθεί η προπατορική του αμαρτία, και ότι κάποιος μπορεί να αγιαστεί βαθμιαία ώστε να γίνει τελικά ένα εντελώς δίκαιο άτομο, αυτό το είδος πίστης περιέχει την δικαιοσύνη του Θεού; Αυτό δεν είναι κάτι στο οποίο αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού. Κάτι που αποκαλύπτει την δικαιοσύνη του Θεού μιλά για τέλεια πράγματα. Το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος μιλά για το τέλειο ευαγγέλιο από την αρχή ως το τέλος.
Εσείς προσφέρετε καθημερινές προσευχές μετάνοιας, επειδή διαπράττετε καθημερινά αμαρτίες, σαν να πρέπει να κάνετε νέα καλύμματα από φύλλα συκιάς για να καλύψετε τη ντροπή του σώματός σας κάθε μέρα, ή ίσως κάθε εβδομάδα ή μήνα; Ένας που γίνεται επανειλημμένα αμαρτωλός, το να κάνει καθημερινά προσευχές μετάνοιας είναι σαν να προσπαθεί να καλύψει τη ντροπή του με φύλλα συκιάς. Αυτή είναι η κατάσταση των θρησκευόμενων, που ζουν πιστεύοντας μόνο στο ευαγγέλιο του αίματος του Σταυρού. Αυτοί είναι οι ανόητοι, που δεν επιθυμούν να φορέσουν τους δερμάτινους χιτώνες που τους έχει δώσει δωρεάν ο Θεός, αλλά αντί για αυτούς απολαμβάνουν να φορούν τα καλύμματα από φύλλα συκιάς.
Το αίμα του Ιησού στον Σταυρό ήταν το αποτέλεσμα του βαπτίσματος του Ιησού, και το χύσιμο του αίματός Του στον Σταυρό δεν ήταν το μέσο, μέσω του οποίου ο Ιησούς μπόρεσε να αναλάβει τις αμαρτίες μας. Ανέλαβε τις αμαρτίες μας όταν βαφτίστηκε, ύστερα ήρθε στον Σταυρό φορτωμένος όλες τις αμαρτίες του κόσμου, και πέθανε για να εξιλεώσει τις αμαρτίες του κόσμου. Επομένως, ο Σταυρός ήταν το αποτέλεσμα του βαπτίσματος που είχε λάβει. Δεδομένου ότι ο Ιησούς είχε αναλάβει τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματός Του, το χύσιμο του αίματός Του στον Σταυρό ήταν η τελική πράξη Του για να εξιλεώσει όλες τις αμαρτίες μας. Ο Ιησούς έλαβε όλες τις κατάρες της αμαρτίας στον Σταυρό επειδή είχε βαφτιστεί.
Πώς λοιπόν μπορούμε να λάβουμε την δικαιοσύνη του Θεού; Μπορούμε να την αποκτήσουμε με την γνώση και την πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Αν με ρωτούσατε, «Πιστεύεις εσύ στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος;» Μπορώ να απαντήσω αμέσως και σαφώς σε αυτή την ερώτηση με ένα ‘Ναι’. Το μυστικό της απόκτησης της δικαιοσύνης του Θεού είναι να πιστέψεις στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος.
Ο λόγος για αυτό είναι επειδή το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι η αλήθεια, και επειδή αυτό αποκαλύπτει την αγάπη του Θεού και την δικαιοσύνη Του. Είναι επίσης επειδή το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος περιέχει την άφεση της αμαρτίας που ο Θεός έχει δώσει δωρεάν στην ανθρωπότητα, τον τρόπο να γίνουμε παιδιά Του, την ευλογία της αιώνιας ζωής με την οποία κάποιος μπορεί να λάβει το Άγιο Πνεύμα, και τις φυσικές και πνευματικές ευλογίες στη γη.
Ο Απόστολος Παύλος είπε ότι η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύφθηκε πλήρως στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που εκείνος κήρυττε. Επομένως, το να φορέσουμε την ανθρώπινη δικαιοσύνη, χωρίς να γνωρίζουμε την δικαιοσύνη του Θεού, είναι σαν να αμαρτάνουμε ενώπιον του Θεού. Επιπλέον, ένα ευαγγέλιο που πιστεύει μόνο στο αίμα του Σταυρού χωρίς να περιέχει την δικαιοσύνη του Θεού, είναι ψεύτικο.
Η δικαιοσύνη του Θεού αναφέρεται στο υγιές ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που Εκείνος έχει δώσει. Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη ως ζευγάρι, μας σώζουν από τις αμαρτίες μας. Η Παλαιά Διαθήκη προετοιμάζει την Καινή Διαθήκη και η Καινή Διαθήκη εκπληρώνει τους λόγους της υπόσχεσης που περιλαμβάνονταν στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Θεός μάς έσωσε από τις αμαρτίες του κόσμου, δίνοντάς μας το αληθινό ευαγγέλιο στο οποίο αποκαλύπτεται πλήρως η δικαιοσύνη Του. Με αυτό τον τρόπο έσωσε την ανθρωπότητα από όλη την αμαρτία.
Ολόκληρος ο κόσμος πρέπει να επιστρέψει στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος τώρα αμέσως. Το μόνο ευαγγέλιο που σώζει τους ανθρώπους από την αμαρτία, είναι το γνήσιο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Αδελφοί, ολόκληρος ο κόσμος πρέπει να επιστρέψει στο ευαγγέλιο του ύδατος και του αίματος. Πρέπει να επιστρέψει σε αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, το οποίο περιέχει την δικαιοσύνη του Θεού.
Ο λόγος για αυτό είναι επειδή το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι η μόνη αλήθεια που μπορεί να μας σώσει από την αμαρτία. Μόνο το ευαγγέλιο που περιέχει την δικαιοσύνη του Θεού μπορεί να μας σώσει, να μας καταστήσει χωρίς αμαρτία και να μας μετατρέψει σε παιδιά του Θεού. Επιπλέον, το Άγιο Πνεύμα μέσα στις καρδιές μας προστατεύει τους ανθρώπους του Θεού και το ίδιο Άγιο Πνεύμα προσεύχεται για μας, μας ευλογεί, μένει πάντα μαζί μας και μας δίνει ως δώρο την αιώνια ζωή.
Είναι πολύ προκλητικό να βλέπουμε ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που δεν δίνουν ακόμα προσοχή σε αυτό το ευαγγέλιο. Ελπίζω για τον καθέναν να πιστέψει σε αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος, αποκτώντας σαφή κατανόηση του βαπτίσματος του Ιησού. Το βάπτισμα που έλαβε ο Ιησούς από τον Ιωάννη, δεν είναι κάτι που ο Ιησούς αποδέχθηκε επειδή ήταν ταπεινός. Ο λόγος που βαφτίστηκε ήταν για να αναλάβει όλες τις αμαρτίες αυτού του κόσμου. Ο Ιωάννης, που ήταν ο μέγιστος άνδρας μεταξύ εκείνων που γεννήθηκαν από γυναίκα, έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι του Ιησού όταν Τον βάφτισε. Αυτό διαμορφώνει ένα παράλληλο με την τοποθέτηση των χεριών του Αρχιερέα στο κεφάλι των άμωμων θυμάτων στις προσφορές για αμαρτία της Παλαιάς Διαθήκης (Λευ. 16:21). Ο θάνατος του Ιησού στον Σταυρό ήταν αποτέλεσμα του γεγονότος ότι είχε αναλάβει τις αμαρτίες επάνω στο σώμα Του, και παραλληλίζεται με το χύσιμο του αίματος του θύματος της προσφοράς για αμαρτία, που πέθαινε μετά από την τοποθέτηση των χεριών.
Επειδή αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Αγίου Πνεύματος έχει αναφερθεί και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, καθένας που πιστεύει σε άλλο ευαγγέλιο, αφήνοντας έξω οποιοδήποτε μέρος του γνήσιου, έχει λανθασμένη πίστη. Το σημαντικότερο και πρώτο πράγμα που έκανε ο Ιησούς όταν ήρθε σε αυτόν τον κόσμο, ήταν να βαφτιστεί από τον Ιωάννη. Είναι πολύ λανθασμένο να πιστεύεις ότι το βάπτισμά Του ήταν μόνο ένα σύμβολο και να νομίζεις ότι ο Ιησούς βαφτίστηκε από την ταπείνωσή Του.
Ποιος είναι αιρετικός; Στην Επιστολή προς Τίτον 3:10, γράφει, «Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού˙ εξεύρων ότι διεφθάρη ο τοιούτος, και αμαρτάνει, ων αυτοκατάκριτος». Αιρετικός είναι αυτός που κατακρίνει τον εαυτό του. Ένας που κατακρίνει τον εαυτό του σημαίνει ότι αναγνωρίζει και ομολογεί ότι έχει αμαρτία. Επομένως, ένας Χριστιανός που λέει, ‘Είμαι αμαρτωλός’, είναι αιρετικός. Είναι γραμμένο, «Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού».
Επειδή αυτό το είδος Χριστιανού είναι στρεβλωμένο και σάπιο, ένας άγιος χωρίς αμαρτία δεν πρέπει να πηγαίνει κοντά σε τέτοιους αιρετικούς. Αυτός που κατακρίνει τον εαυτό του, η πίστη και η θρησκευτική ζωή του έχουν διαφθαρεί. Κάποιος που διαπράττει ασυγχώρητες αμαρτίες ενώπιον του Θεού, είναι εκείνος που δεν θέλει να είναι χωρίς αμαρτία με πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, αλλά αντί για αυτό συνεχίζει να αμαρτάνει, απορρίπτοντας την απόλυτην σωτηρία του ενώπιον του Θεού, λέγοντας ότι είναι ακόμα αμαρτωλός. Ένας που κατακρίνει τον εαυτό του, καθώς σκέφτεται πως έχει αμαρτία παρόλο που πιστεύει στον Ιησού, και επομένως ονομάζει τον εαυτό του αμαρτωλό, είναι αιρετικός που κατευθύνεται προς τον άδη.
Μερικοί Χριστιανοί κολλάνε μια αυτοκόλλητη ετικέτα στο πίσω μέρος των αυτοκινήτων τους, που λέει, ‘Εγώ φταίω’. Αυτό στα μάτια των ανθρώπων φαίνεται σαν μια ευγενική και ζεστή έκφραση, όμως στην πραγματικότητα σημαίνει ότι αφού όλα είναι δικό του λάθος, τέτοια θέματα όπως το να πάει στον άδη, το να γίνει αιρετικός και να πάρει κατάρα, είναι όλα δικό του λάθος. Η φράση ‘Εγώ φταίω’, όταν αναφέρεται σε κάποιον που θέλει να ζήσει ενάρετα, είναι παράδοξη. Εντούτοις, λέγοντας ότι ένας υποστηρικτής ενός τέτοιου συνθήματος, που νομίζει ότι μπορεί να ζήσει ενάρετα, αυτός αμφισβητεί άμεσα τους λόγους του Θεού, που χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους ως σπέρματα ανομίας. Όσοι διαμορφώνουν αυτό το είδος ανθρώπινης νοοτροπίας, θα λάβουν τελικά όλα τα είδη κατάρας.
Μήπως υπάρχει εδώ μεταξύ σας κάποιος άνθρωπος που κατακρίνει τον εαυτό του; Τότε πρέπει να ακούσει άλλη μια φορά προσεκτικά το κήρυγμά μου πάνω στο τρίτο κεφάλαιο της Επιστολής προς Ρωμαίους, που λέει ότι η άφεση της αμαρτίας δεν αναφέρεται στο Δόγμα της Δικαίωσης. Η Επιστολή προς Ρωμαίους μιλάει για αυτό με πολλές λεπτομέρειες. Ο Απόστολος Παύλος ήξερε εκ των προτέρων τι θα έλεγαν οι άνθρωποι κάποια μέρα και για αυτό είπε προκαταβολικά ότι, το να γίνεις χωρίς αμαρτία σημαίνει να γίνεις αληθινά χωρίς αμαρτία και όχι απλά να ονομάζεις δίκαιο τον αμαρτωλό. Επίσης, πιστοποίησε σαφώς ότι μόνο το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι η αλήθεια. Επομένως, είναι φυσικό εκείνοι που πιστεύουν μόνο στο αίμα του Σταυρού, να στέκουν χωρίς γνώση και άφωνοι όταν διαβάζουν την Επιστολή προς Ρωμαίους.
Η Επιστολή του Απόστολου Παύλου προς Ρωμαίους είναι τόσο σπουδαία μέσα στις Γραφές, επειδή πιστοποιεί το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Ο άνθρωπος πρέπει να γίνει δίκαιος πιστεύοντας στον Ιησού, ακόμα και αν αρχικά πριν πιστέψει ήταν αμαρτωλός. Πρέπει να γίνει αληθινά δίκαιος, χωρίς καμία αμαρτία στην καρδιά του. Με αυτό τον τρόπο αποκτά το σωστό είδος πίστης.
Ελπίζω ότι ακόμα και αν αυτή τη στιγμή πολλοί άνθρωποι έχουν λανθασμένη πίστη, θα φτάσουν τελικά στην ορθή πίστη όταν ακούσουν τους λόγους του ύδατος και του Πνεύματος από την αναγεννημένη εκκλησία. Παρακαλώ, μάθετε περισσότερα για το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος μέσω αυτών των κηρυγμάτων, και επιβεβαιώστε τους λόγους της αλήθειας.
Πιστεύω ότι ο Θεός θα μας προικίσει με τα πλούτη των ουράνιων ευλογιών.
Copyright © 2021 by The New Life Mission