Search
አማርኛ
አማርኛ
በኮቪድ-19 እና በዓለም አቀፉ የመላላኪያ አገልግሎት መዛባት ምክንያት ‹ነጻ የታተመ መጽሐፍ አገልግሎታችንን› ለጊዜው አቋርጠናል፡፡
በዚህ ሁኔታ ምክንያት በዚህ ጊዜ መጽሐፎቻችንን ለእናንተ መላክ አንችልም፡፡
ይህ ወረርሽኝ በቅርቡ እንዲያበቃና የፖስታ አገልግሎት እንዲጀምር ጸልዩ፡፡

ስብከቶች፤

Θέμα 10: Η Αποκάλυψη (Σχόλια στην Αποκάλυψη)

[Κεφάλαιο 20-1] Ο Δράκοντας θα Δεθεί στην Άβυσσο (Αποκάλυψη 20:1-15)

Ο Δράκοντας θα Δεθεί στην Άβυσσο
(Αποκάλυψη 20:1-15)
«Και είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχε το κλειδίον της αβύσσου και άλυσιν μεγάλην εν τη χειρί αυτού. Και επίασε τον δράκοντα, τον όφιν τον αρχαίον, όστις είναι Διάβολος και Σατανάς και έδεσεν αυτόν χίλια έτη, και έρριψεν αυτόν εις την Άβυσσον και έκλεισεν αυτόν και εσφράγισεν επάνω αυτού, διά να μη πλανήση τα έθνη πλέον, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη· και μετά ταύτα πρέπει να λυθή ολίγον καιρόν. Και είδον θρόνους και εκάθησαν επ’ αυτών και κρίσις εδόθη εις αυτούς και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων διά την μαρτυρίαν του Ιησού και διά τον λόγον του Θεού και οίτινες δεν προσεκύνησαν το θηρίον ούτε την εικόνα αυτού και δεν έλαβον το χάραγμα επί το μέτωπον αυτών και επί την χείρα αυτών· και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη. Οι δε λοιποί των νεκρών δεν ανέζησαν, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη. Αύτη είναι η ανάστασις η πρώτη. Μακάριος και άγιος, όστις έχει μέρος εις την πρώτην ανάστασιν· επί τούτων ο θάνατος ο δεύτερος δεν έχει εξουσίαν αλλά θέλουσιν είσθαι ιερείς του Θεού και του Χριστού και θέλουσι βασιλεύσει μετ’ αυτού χίλια έτη. Και όταν πληρωθώσι τα χίλια έτη, θέλει λυθή ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού, και θέλει εξέλθει, διά να πλανήση τα έθνη τα εις τας τέσσαρας γωνίας της γης, τον Γωγ και τον Μαγώγ, διά να συνάξη αυτούς εις πόλεμον, των οποίων ο αριθμός είναι ως η άμμος της θαλάσσης. Και ανέβησαν επί το πλάτος της γης και περιεκύκλωσαν τον στρατόπεδον των αγίων και την πόλιν την ηγαπημένην· και κατέβη πυρ από του Θεού εκ του ουρανού και κατέφαγεν αυτούς· και ο διάβολος ο πλανών αυτούς ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός και του θείου, όπου είναι το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης και θέλουσι βασανίζεσθαι ημέραν και νύκτα εις τους αιώνας των αιώνων. Και είδον θρόνον λευκόν μέγαν και τον καθήμενον επ’ αυτού, από προσώπου του οποίου έφυγεν η γη και ο ουρανός και δεν ευρέθη τόπος δι’ αυτά. Και είδον τους νεκρούς, μικρούς και μεγάλους, ισταμένους ενώπιον του Θεού και τα βιβλία ηνοίχθησαν· και βιβλίον άλλο ηνοίχθη, το οποίον είναι της ζωής· και εκρίθησαν οι νεκροί εκ των γεγραμμένων εν τοις βιβλίοις κατά τα έργα αυτών. Και έδωκεν η θάλασσα τους εν αυτή νεκρούς και ο θάνατος και ο άδης έδωκαν τους εν αυτοίς νεκρούς και εκρίθησαν έκαστος κατά τα έργα αυτών. Και ο θάνατος και ο άδης ερρίφθησαν εις την λίμνην του πυρός· ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος. Και όστις δεν ευρέθη γεγραμμένος εν τω βιβλίω της ζωής, ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός».
 


Εξήγηση


Στίχος 1: Και είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχε το κλειδίον της αβύσσου και άλυσιν μεγάλην εν τη χειρί αυτού.
Για να αποζημιώσει με τα βραβεία Του τους αγίους που έχουν εργαστεί για το ευαγγέλιο, ο Κύριος ο Θεός μας θα τους δώσει το δώρο της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού. Για να το κάνει αυτό ο Θεός πρέπει πρώτα να διατάξει έναν από τους αγγέλους Του να συλλάβει τον Δράκοντα και να τον ρίξει στην Άβυσσο για χίλια χρόνια. O Θεός πρέπει να κάνει αυτό το έργο πρώτα, επειδή ο Δράκοντας πρέπει να συλληφθεί και να δεθεί στην Άβυσσο προκαταβολικά, για να επιτρέψει στους αγίους να ζήσουν στην Χιλιετή Βασιλεία του Χριστού. O Θεός δίνει έτσι στον άγγελό Του το κλειδί της Αβύσσου και μια μεγάλη αλυσίδα και τον διατάζει να αρχίσει το έργο της σύλληψης και του δεσίματος του Δράκοντα στην Άβυσσο. 

Στίχος 2: Και επίασε τον δράκοντα, τον όφιν τον αρχαίον, όστις είναι Διάβολος και Σατανάς, και έδεσεν αυτόν χίλια έτη.
Εκείνος που είχε βάλει σε πειρασμό και οδήγησε στην πτώση τον Αδάμ και την Εύα είναι το ίδιο φίδι. Η Βίβλος ονομάζει αυτό το φίδι Δράκοντα και Σατανά. O Θεός θα πιάσει αυτόν το Δράκοντα και θα τον δέσει στην Άβυσσο για χίλια χρόνια, έτσι ώστε οι άγιοι να μπορούν να ζήσουν με τον Χριστό στην Χιλιετή Βασιλεία με ειρήνη. 

Στίχος 3: και έρριψεν αυτόν εις την Άβυσσον και έκλεισεν αυτόν και εσφράγισεν επάνω αυτού, διά να μη πλανήση τα έθνη πλέον, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη· και μετά ταύτα πρέπει να λυθή ολίγον καιρόν.
Προκειμένου να χτίσει την Βασιλεία του Χριστού σε αυτή την γη και οι άγιοι να βασιλέψουν με τον Κύριο για χίλια χρόνια, ο Θεός θα δέσει τον Δράκοντα στην Άβυσσο για χίλια χρόνια και θα τον εμποδίσει να εξαπατήσει τους αγίους. 
Η περικοπή εδώ λέει, «Kαι μετά ταύτα πρέπει να λυθή ολίγον καιρόν». Όταν τελειώσουν τα χίλια χρόνια, ο Θεός θα απελευθερώσει για λίγο τον Δράκοντα, έτσι ώστε όταν αρχίσει να βασανίζει πάλι τους αγίους, να τον στείλει στον άδη για πάντα, για να μην φανεί ποτέ πάλι. 

Στίχος 4: Και είδον θρόνους, και εκάθησαν επ’ αυτών, και κρίσις εδόθη εις αυτούς και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων διά την μαρτυρίαν του Ιησού και διά τον λόγον του Θεού, και οίτινες δεν προσεκύνησαν το θηρίον ούτε την εικόνα αυτού, και δεν έλαβον το χάραγμα επί το μέτωπον αυτών και επί την χείρα αυτών· και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη.
Στην Βασιλεία του Χριστού, οι αναγεννημένοι Χριστιανοί θα λάβουν την εξουσία να κρίνουν. Οι άγιοι, που έχουν γίνει ιερείς του Χριστού, θα βασιλέψουν στην Χιλιετή Βασιλεία με τον Κύριο. Οι κάτοικοί της είναι όσοι υπέφεραν μαρτύριο για να δώσουν μαρτυρία για τον Ιησού και για να υπερασπιστούν την πίστη τους, όσοι δεν έλαβαν το χάραγμα του Θηρίου ούτε λάτρεψαν την εικόνα του. 
Είναι αυτοί που υπέφεραν μαρτύριο στην διάρκεια του χρόνου των δοκιμασιών που παρουσιάστηκαν από τον Αντίχριστο, και ο Θεός θα τους αναστήσει για να ζήσουν πάλι και θα τους κάνει να βασιλέψουν στην Βασιλεία του Χριστού για τα επόμενα χίλια χρόνια. Φυσικά, όλοι όσοι συμμετείχαν στην πρώτη ανάσταση θα λάβουν επίσης την ίδια ευλογία. 
Υπάρχουν δύο αναστάσεις που δόθηκαν από τον Κύριο: η πρώτη ανάσταση και η δεύτερη ανάσταση. Οι άγιοι που θα ζουν στην Χιλιετή Βασιλεία είναι αυτοί που θα ανήκουν και θα συμμετέχουν στην πρώτη ανάσταση. Όλοι όσοι συμμετέχουν σε αυτή την πρώτη ανάσταση θα συμμετάσχουν επίσης στην δόξα να ζήσουν στην Χιλιετή Βασιλεία, την Βασιλεία του Χριστού. Η πρώτη ανάσταση θα πραγματοποιηθεί όταν ο Ιησούς Χριστός επιστρέψει για να αρπάξει όλους τους αγίους (1Θεσ. 4:15-17). Αλλά η δεύτερη θα πραγματοποιηθεί στο τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας, επειδή είναι προετοιμασμένη για τους αμαρτωλούς για να τους καταδικάσει στον αιώνιο θάνατο. 
Η εξουσία των αγίων να βασιλέψουν για χίλια χρόνια δίνεται από τον Παντοδύναμο Κύριο. Η Βασιλεία του Χριστού δίνεται σε αυτούς επειδή πίστεψαν στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος του Κυρίου και πρόσφεραν θυσία τις ζωές τους για να υπερασπιστούν την πίστη τους σε αυτό. 

Στίχος 5: Οι δε λοιποί των νεκρών δεν ανέζησαν, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη. Αύτη είναι η ανάστασις η πρώτη.
Εκείνοι που χωρίς να έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών τους από τον Κύριο, πηγαίνουν σε Αυτόν αφού έζησαν σε αυτή την γη ως αμαρτωλοί, δεν θα μπορούν να συμμετέχουν στην πρώτη ανάσταση που ο Κύριος θα δώσει στους αγίους. Έτσι, παρόλο που οι άγιοι ζουν για χίλια χρόνια στην Βασιλεία του Χριστού εορταστικά, εκείνοι δεν θα λάβουν την πρώτη ανάσταση αλλά αντίθετα θα συμμετέχουν στην δεύτερη ανάσταση. O λόγος είναι επειδή οι άγιοι που θα λάβουν την ευλογία της πρώτης ανάστασης θα έχουν λάβει και την εξουσία να ζήσουν στην Βασιλεία του Χριστού, με πλούτο και δόξα για χίλια χρόνια. 
Εντούτοις, ο Θεός θα δώσει «την δεύτερη ανάσταση» στους αμαρτωλούς. Γιατί; Επειδή στην διάρκεια της δεύτερης ανάστασης, ο Θεός θα τους αναστήσει από τον θάνατό τους, προκειμένου να μπορεί να τους κρίνει για τις αμαρτίες τους. Το πεπρωμένο τους είναι τέτοιο που πρέπει να αναστηθούν πάλι από τους νεκρούς, για να τιμωρηθούν για τις αμαρτίες τους. Για αυτό η ανάσταση των αμαρτωλών διαφέρει από αυτή των αγίων και σε σειρά και σε συνέπειες. 
Εκτός από όσους συμμετέχουν στην πρώτη ανάσταση λόγω της πίστης τους στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, ο Κύριος δεν θα δώσει σε κανέναν άλλον να ζήσει πάλι έως ότου τελειώσουν τα χίλια χρόνια. Έτσι, η ανάσταση των δικαίων θα έρθει χίλια χρόνια πριν από την ανάσταση των αμαρτωλών. Η ανάσταση των δικαίων είναι για να λάβουν αιώνια ζωή και ευλογίες αλλά η ανάσταση των αμαρτωλών είναι για να λάβουν αιώνια τιμωρία για τις αμαρτίες τους. 

Στίχος 6: Μακάριος και άγιος, όστις έχει μέρος εις την πρώτην ανάστασιν· επί τούτων ο θάνατος ο δεύτερος δεν έχει εξουσίαν αλλά θέλουσιν είσθαι ιερείς του Θεού και του Χριστού και θέλουσι βασιλεύσει μετ’ αυτού χίλια έτη.
Η Βίβλος μάς λέει ότι ο δεύτερος θάνατος δεν έχει καμία δύναμη πάνω σε όσους συμμετέχουν στην πρώτη ανάσταση. Έτσι, μας λέει ότι αυτοί που συμμετέχουν στην πρώτη ανάσταση, ευλογούνται επειδή θα βασιλεύσουν επίσης στην Χιλιετή Βασιλεία.

Στίχος 7-8: Και όταν πληρωθώσι τα χίλια έτη, θέλει λυθή ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού, και θέλει εξέλθει, διά να πλανήση τα έθνη τα εις τας τέσσαρας γωνίας της γης, τον Γωγ και τον Μαγώγ, διά να συνάξη αυτούς εις πόλεμον, των οποίων ο αριθμός είναι ως η άμμος της θαλάσσης.
Όταν ελευθερωθεί ο Δράκοντας, αφού έμεινε κλεισμένος στην Άβυσσο για χίλια χρόνια, θα προσπαθήσει να αντισταθεί άλλη μια φορά στους αγίους και έτσι ο Θεός θα τον ρίξει στην φωτιά του θειαφιού ώστε να μη μπορεί να βγει ποτέ πια. Με αυτή την τιμωρία, ο Δράκοντας θα υπάρχει μόνο στον άδη. 
Μπορούμε τότε να ρωτήσουμε: «Σημαίνει αυτό ότι όσοι δεν έχουν αναγεννηθεί θα υπάρχουν ακόμα σε αυτή την Χιλιετή Βασιλεία;» Η απάντηση είναι, «Ναι». Στην Αποκάλυψη 20:8 γράφει ότι θα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι της γης στην Βασιλεία του Χριστού. Δεν ξέρουμε σίγουρα αν είναι άνθρωποι που δημιουργήθηκαν πρόσφατα από τον Θεό ή είναι αυτοί που είχαν ζήσει σε αυτή την γη πριν. Αλλά εκείνο που ξέρουμε είναι ότι ο Θεός ξέρει ποιοι είναι και ότι για να βασιλέψουν οι άγιοι, θα υπάρχει ένα μεγάλο πλήθος από αυτούς, πολλοί όσοι η άμμος της θάλασσας. 
Η αλήθεια είναι πως όταν ζουν οι άγιοι στην Βασιλεία του Χριστού, θα βλέπουν ακόμα τους ανθρώπους της γης. Θα υπάρχουν για να υπηρετούν τους αγίους και ο αριθμός τους θα είναι τόσο μεγάλος όσος αυτός της άμμου της θάλασσας. Αν και θα ενωθούν με τον Δράκοντα για να αντισταθούν στους αγίους άλλη μια φορά, όλοι θα καταστραφούν από την φωτιά που θα πέσει από τον Θεό, θα λάβουν την αιώνια τιμωρία του μεγάλου λευκού θρόνου Του και θα ριχτούν στην φωτιά που καίει για πάντα. Έτσι η Χιλιετής Βασιλεία θα φτάσει στο τέλος της και τότε οι άγιοι θα μετακινηθούν προς τους Νέους Ουρανούς και την Νέα Γη όπου πρόκειται να ζήσουν για πάντα. 

Στίχος 9: Και ανέβησαν επί το πλάτος της γης και περιεκύκλωσαν τον στρατόπεδον των αγίων και την πόλιν την ηγαπημένην· και κατέβη πυρ από του Θεού εκ του ουρανού και κατέφαγεν αυτούς.
Ο Δράκος είναι ο Σατανάς που έχει σταθεί συνεχώς ενάντια στον Θεό και τους αγίους Του. Αν και θα εξαπατήσει τους ανθρώπους της γης που ζουν στην Βασιλεία του Χριστού και θα απειλήσει τους αγίους, ο Θεός που είναι Παντοδύναμος θα ρίξει φωτιά από τον Ουρανό και θα τους καταβροχθίσει όλους και θα ρίξει τον Δράκοντα στην αιώνια φωτιά ώστε ποτέ πάλι να μην σταθεί εναντίον Του και εναντίον στους αγίους Του. 

Στίχος 10: και ο διάβολος ο πλανών αυτούς ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός και του θείου, όπου είναι το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης, και θέλουσι βασανίζεσθαι ημέραν και νύκτα εις τους αιώνας των αιώνων.
Ρίχνοντας τον Δράκοντα στην λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού, ο Θεός θα εξασφαλίσει ότι θα βασανίζεται ημέρα και νύχτα. Αυτή είναι η δίκαιη τιμωρία από τον Θεό, ο πόνος που ο Δράκοντας και οι οπαδοί του αξίζουν. 

Στίχος 11: Και είδον θρόνον λευκόν μέγαν και τον καθήμενον επ’ αυτού, από προσώπου του οποίου έφυγεν η γη και ο ουρανός, και δεν ευρέθη τόπος δι’ αυτά.
Έχοντας ολοκληρώσει την επιβράβευσή των αγίων Του για χίλια χρόνια, ο Θεός θα δημιουργήσει τώρα τους Νέους Ουρανούς και την Νέα Γη Του, και θα ζήσει μαζί τους για πάντα σε αυτόν τον τόπο. Για να το ολοκληρώσει αυτό, ο Θεός θα πρέπει να ολοκληρώσει όλα τα έργα που είχε κάνει και να τα φέρει στην τελική περάτωσή τους. Αυτή η τελευταία πράξη της περάτωσης, είναι να καθίσει ο Κύριος στον λευκό θρόνο ως δικαστής και να εκδώσει την τελική κρίση Του για όλους τους αμαρτωλούς, οι πράξεις των οποίων είναι καταγραμμένες στο Βιβλίο των Έργων, εκτός από εκείνους των οποίων τα ονόματα είναι γραμμένα στο Βιβλίο της Ζωής. 
Η κρίση των αμαρτωλών από τον Θεό θα τελειώσει με αυτό, και από τότε θα ανοίξει το κράτος των Νέων Ουρανών και της Νέας Γης. O Κύριός μας θα κάνει τον πρώτο Ουρανό και την πρώτη Γη να εξαφανιστούν, δημιουργώντας τον δεύτερο κόσμο των Νέων Ουρανών και της Νέας Γης, και θα δώσει στους αγίους να ζήσουν στην ουράνια Βασιλεία. O Θεός θα δώσει τους Νέους Ουρανούς και την Νέα Γη σε μια ομάδα ανθρώπων, και την τιμωρία του άδη στην άλλη, ανάλογα με αυτά που είναι γραμμένα στο Βιβλίο της Ζωής και το Βιβλίο της Κρίσης. 

Στίχος 12: Και είδον τους νεκρούς, μικρούς και μεγάλους, ισταμένους ενώπιον του Θεού, και τα βιβλία ηνοίχθησαν· και βιβλίον άλλο ηνοίχθη, το οποίον είναι της ζωής· και εκρίθησαν οι νεκροί εκ των γεγραμμένων εν τοις βιβλίοις κατά τα έργα αυτών.
Η κρίση του Χριστού αυτή την εποχή θα καθορίσει την τελική τιμωρία — δηλαδή θα αποδώσει τις τελικές αποφάσεις Του στους αμαρτωλούς με την τιμωρία του άδη. Θα κριθούν σύμφωνα με τα έργα τους, όπως είναι γραμμένα στο Βιβλίο της Κρίσης. Οι αμαρτωλοί θα πεθάνουν έτσι δύο φορές. O δεύτερος θάνατός τους είναι ο πόνος του άδη, τον οποίο η Βίβλος περιγράφει ως αιώνιο θάνατο. Οι αμαρτωλοί δεν μπορούν να γλιτώσουν από την τιμωρία του άδη. Για αυτό, πρέπει να αναζητήσουν να μάθουν τον Λόγο Του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος τώρα αμέσως, ενώ ζουν ακόμα σε αυτή την γη, να τον πιστέψουν και με αυτόν τον τρόπο να λάβουν την ευλογία να γραφτούν τα ονόματά τους στο Βιβλίο της Ζωής. 

Στίχος 13: Και έδωκεν η θάλασσα τους εν αυτή νεκρούς, και ο θάνατος και ο άδης έδωκαν τους εν αυτοίς νεκρούς, και εκρίθησαν έκαστος κατά τα έργα αυτών.
«Και έδωκεν η θάλασσα τους εν αυτή νεκρούς, και ο θάνατος και ο άδης έδωκαν τους εν αυτοίς νεκρούς», επειδή όλοι οι αμαρτωλοί πρέπει να λάβουν την τελική καταδίκη για τις αμαρτίες τους. Οι τόποι που περιγράφονται σε αυτή την περικοπή –δηλαδή ο θάνατος και ο άδης–, αναφέρονται ιδιαίτερα στους τόπους όπου θα φυλακιστούν οι υπηρέτες του Σατανά, που εξαπατήθηκαν από αυτόν και ενώ ήταν ζωντανοί όντας υπό τον έλεγχό του, αντιστάθηκαν στον Θεό. Αυτός ο στίχος μάς λέει ότι ενώ ο Θεός είχε αναβάλει την κρίση των αμαρτιών τους για λίγο, τώρα έχει έρθει ο καιρός για την τελική κρίση τους. 
Έτσι, οπουδήποτε και αν ζουν οι άνθρωποι, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι είναι πολύ σημαντικό σε ποιον ανήκουν. Όσοι είχαν εργαστεί ως υπηρέτες του Σατανά ενώ ήταν σε αυτή την γη, θα αναστηθούν από τους νεκρούς με την ανάσταση της κρίσης για να λάβουν την τελική τιμωρία τους, αλλά όσοι είχαν υπηρετήσει το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος ανήκουν στην ανάσταση της αιώνιας ζωής και των ευλογιών. 
Συνεπώς, οι άνθρωποι πρέπει να αντιληφθούν ενόσω είναι σε αυτή την γη, ότι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, με τα οποία ο Κύριος έχει καθαρίσει τις αμαρτίες της ανθρωπότητας, είναι ύψιστης σημασίας. Όσοι εργάστηκαν ως υπηρέτες του Σατανά σε αυτή την γη, θα αναστηθούν με την ανάσταση της τιμωρίας αλλά όσοι υπηρέτησαν τα δίκαια έργα του Κυρίου μας, θα αναστηθούν με αιώνα ζωή και την ανάσταση της ευλογίας. Όλοι οι αμαρτωλοί θα κριθούν για τις ανομίες τους και θα λάβουν την τελική τιμωρία τους στον άδη. Είναι εδώ όπου βρίσκουμε τον ακριβή λόγο γιατί πρέπει, ενόσω είμαστε σε αυτή την γη, να πιστέψουμε στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, το ευαγγέλιο με το οποίο ο Κύριος έχει εξαλείψει όλες τις αμαρτίες μας. 

Στίχος 14: Και ο θάνατος και ο άδης ερρίφθησαν εις την λίμνην του πυρός· ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος.
Αυτό μας λέει για την κρίση των αμαρτιών της ανθρωπότητας ενώπιον του Θεού, που τις έχουν διαπράξει με την στάση τους με το μέρος του Σατανά. Η τιμωρία που επιφυλάσσεται για τους κακούς, που οδήγησαν τους ανθρώπους στον Σατανά, είναι να ριχτούν στην λίμνη της φωτιάς. Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος που θα φέρει ο Θεός στους αμαρτωλούς και είναι η τιμωρία της λίμνης της φωτιάς. O θάνατος για τον οποίο μιλά εδώ η Βίβλος, δεν είναι απλή εξαφάνιση αλλά είναι η τιμωρία των αιώνιων βασάνων στον φλογερό άδη. 
Η σωτηρία για την οποία γίνεται λόγος στην Γραφή δεν είναι προσωρινή αλλά αιώνια. Όσοι πιστεύουν στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος ενόσω είναι σε αυτή την γη, θα μπουν στην αιώνια Βασιλεία των Ουρανών και θα ζήσουν ευτυχισμένοι για πάντα. Η διαφορά μεταξύ της ανταμοιβής των πιστών στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, και της τιμωρίας των μη πιστών είναι τόσο μεγάλη, όση η διαφορά μεταξύ του ουρανού και της γης. 

Στίχος 15: Και όστις δεν ευρέθη γεγραμμένος εν τω βιβλίω της ζωής, ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός.
Με την λέξη «όστις» εδώ, αυτός ο στίχος μάς λέει ότι αν τα ονόματα των ανθρώπων είναι γραμμένα ή όχι στο Βιβλίο της Ζωής, εξαρτάται εξ ολοκλήρου από το αν πιστεύουν στον Λόγο του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος μέσω του οποίου συγχωρούνται όλες οι αμαρτίες τους, και γίνονται άσπρες όπως το χιόνι ανεξάρτητα από το αν είναι καλοί εκκλησιαζόμενοι ή αν οι εκκλησίες τους ανήκουν στις ορθόδοξες ή ετερόδοξες διαφορετικές εκκλησίες. Όσων τα ονόματα δεν είναι γραμμένα στο βιβλίο της Ζωής του Κυρίου, συνεπώς, θα ριχτούν στην λίμνη της φωτιάς χωρίς εξαίρεση. 
Οι θρησκευόμενοι άνθρωποι του κόσμου έχουν μια χαρακτηριστική τάση να δίνουν περισσότερη σημασία στα θρησκευτικά τελετουργικά τους από όσο στην λύτρωσή τους από την αμαρτία. Αλλά όταν σταθούμε ενώπιον του Θεού, αν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που δόθηκε από τον Ιησού δεν βρίσκεται στην καρδιά κάποιου, το όνομά του δεν θα είναι γραμμένο στο Βιβλίο της Ζωής και έτσι αυτός επίσης θα ριχτεί στην λίμνη της φωτιάς, ακόμα και αν ήταν ωραίος Χριστιανός. 
Συνεπώς, ενόσω ζείτε ακόμα σε αυτή την γη, πρέπει να ακούσετε με τα αυτιά σας το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος του Κυρίου που έχει εξαφανίσει όλες σας τις αμαρτίες, και πρέπει να πιστέψετε σε αυτό με όλη την καρδιά σας. Θα λάβετε τότε την δόξα να γραφτεί το όνομά σας στο Βιβλίο της Ζωής.