Search
አማርኛ
አማርኛ
በኮቪድ-19 እና በዓለም አቀፉ የመላላኪያ አገልግሎት መዛባት ምክንያት ‹ነጻ የታተመ መጽሐፍ አገልግሎታችንን› ለጊዜው አቋርጠናል፡፡
በዚህ ሁኔታ ምክንያት በዚህ ጊዜ መጽሐፎቻችንን ለእናንተ መላክ አንችልም፡፡
ይህ ወረርሽኝ በቅርቡ እንዲያበቃና የፖስታ አገልግሎት እንዲጀምር ጸልዩ፡፡

ስብከቶች፤

Temat 8: Duch Święty

[8-7] Piękna Ewangelia, Która Pozwala, Aby Duch Święty Mieszkał w Waszym Sercu (Księga Izajasza 9:6-7)

Piękna Ewangelia, Która Pozwala, Aby Duch Święty Mieszkał w Waszym Sercu
(Księga Izajasza 9:6-7)
„Dziecko bowiem narodziło się nam, syn został nam dany. Na Jego ramieniu spocznie władza, a nazwą Go imieniem: Cudowny, Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Wieczności, Książę Pokoju; A rozszerzeniu Jego władzy i pokoju nie będzie końca, zasiądzie na tronie Dawida i nad jego królestwem, aż je ustanowi i utwierdzi sądem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Dokona tego gorliwość PANA zastępów”.
 
Co pozwala Duchowi Świętemu zamieszkać w wierzących?
Piękna ewangelia wody i Ducha
 
Aby otrzymać Ducha Świętego, musimy wierzyć w ewangelię wody i Ducha. Nasz Pan jest nazwany imieniem Cudowny, Doradca, Bóg Mocny. Nasz Pan powiedział o Sobie, że jest drogą do Nieba. Jezus Chrystus dał każdemu dar cudownej ewangelii.
Tymczasem na tym świecie jest tak wielu ludzi, którzy nadal żyją w ciemności. Próbują uciec od tej ciemności, ale ponieważ nie znają pięknej ewangelii, nigdy nie będą mogli uciec od swoich grzechów. Zamiast tego więdną oni w wierze w fałszywe doktryny. Z drugiej strony, ci którzy szukają prawdy, znajdą piękną ewangelię i przeżyją resztę swojego życia wypełnionego Bożymi błogosławieństwami. Wierzę, że jest to szczególne błogosławieństwo Boga, które pozwala mi pomóc im znaleźć wspaniałą ewangelię i oczyścić ich z grzechów.
Dlatego wolność od grzechu byłaby niemożliwa, gdyby nie Jego błogosławieństwo. Jeśli spotkaliśmy Pana i otrzymaliśmy Ducha Świętego, to jesteśmy bardzo błogosławieni. Niestety, wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy, że Boże błogosławieństwo pochodzi z wiary w tę piękną ewangelię.
Boże błogosławieństwo wynika z wiary w cudowną ewangelię, którą dał nam Jezus Chrystus, Jego Jednorodzony Syn. Jezus jest Tym, który zbawia nas od grzechów świata i błogosławi nas Swoim miłosierdziem. Nikt inny nie może nas zbawić od naszych grzechów ani pomóc nam wymazać winy z naszych serc. Kto mógłby ocalić siebie od własnych grzechów i bólu wiecznej śmierci?
Bóg mówi nam: „Jest droga, która wydaje się człowiekowi słuszna, ale jej końcem jest droga do śmierci” (Księga Przysłów 16:25). Ludzie zakładają własne religie i kierują się w stronę zniszczenia i śmierci. Wiele religii chwali się, że kładą nacisk na sprawiedliwość i pokazują własne sposoby zbawienia ludzi od ich grzechów, ale tylko ewangelia wody i Ducha, którą dał nam nasz Pan, może nas zbawić od wszystkich naszych grzechów. Tylko Jezus jest Zbawicielem, który może zbawić grzeszników od ich grzechów.
W Ewangelii Jana 14:6 nasz Pan powiedział: “Ja jestem drogą, prawdą i życiem”. Dał On Swoje własne ciało i krew tym, którzy zmierzali ku śmierci. Nazwał Siebie także drogą do prawdziwego życia. Bóg mówi, że jeśli ktoś nie wierzy we wspaniałą ewangelię Jezusa, nie może wejść do Królestwa Niebieskiego.
Aby wejść do Królestwa Niebieskiego, musimy uwierzyć w ewangelię wody i Ducha, otrzymać przebaczenie naszych grzechów, i uwierzyć, że On jest naszym Zbawicielem.
 
 

Kiedyś w starożytnym Izraelu!

 
„Za czasów Achaza, syna Jotama, syna Uzjasza, króla Judy, wyruszył Resin, król Syrii, wraz z Pekachem, synem Remaliasza, królem Izraela, przeciw Jerozolimie, aby z nią walczyć, lecz nie mógł jej zdobyć” (Księga Izajasza 7:1).
Izrael był pierwotnie jednym narodem. Jednakże Izrael został podzielony na południe i północ. Świątynia Boga znajdowała się w Jerozolimie w południowej Judei, gdzie rządził Roboam, syn króla Salomona. Później Jeroboam, jeden ze sług Salomona, założył inny naród na północy, przez co Izrael został podzielony. Od tego czasu wiara w Boga uległa pogorszeniu. Upadek wiary stał się źródłem dzisiejszych religii heretyckich. W ten sposób Jeroboam stał się twórcą heretyków. Zmienił prawo Boże, ponieważ chciał zachować swój tron i w ten sposób stał się ojcem heretyków. Stworzył inną religię dla swojego ludu w Izraelu, Królestwie Północnym, a nawet próbował najechać Judę, Królestwo Południowe. Minęło prawie 200 lat, ale wrogie stosunki między dwoma królestwami pozostały niezmienione.
Tymczasem Bóg przemówił przez Izajasza: „A ponieważ Syria, Efraim i syn Remaliasza uknuli przeciwko tobie zło, mówiąc: Wyruszmy przeciw Judzie i nastraszmy ją, zróbmy sobie w niej wyłom i ustanówmy w niej królem syna Tabeela; Tak mówi Pan BÓG: Nie stanie się to i nie dojdzie do tego. Głową Syrii bowiem jest Damaszek, a głową Damaszku Resin; a po sześćdziesięciu pięciu latach Efraim będzie tak rozbity, że już nie będzie ludem. A głową Efraima jest Samaria, głową zaś Samarii – syn Remaliasza. Jeśli nie uwierzycie, na pewno się nie ostoicie” (Księga Izajasza 7:5-9).
W tym czasie Bóg prorokował przez Izajasza do króla Achaza, ale król nie wierzył w Niego. Achaz martwił się tylko, że nie będzie w stanie przeciwstawić się armii Syrii, a słysząc o inwazji i sojuszu Syrii i Izraela, zadrżał ze strachu. Ale przyszedł sługa Boży Izajasz i powiedział mu: „Za mniej niż sześćdziesiąt pięć lat północny Izrael zostanie zniszczony. A zły spisek, który uknuli dwaj królowie, nigdy się nie spełni”.
Sługa Boży powiedział królowi Achazowi, aby poprosił o znak od Boga. “Proś dla siebie o znak od PANA, twego Boga, czy to z głębin, czy wysoko w górze” (Księga Izajasza 7:11). „A on powiedział: Posłuchaj teraz, domu Dawida! Czy mało wam naprzykrzać się ludziom, że naprzykrzacie się także Mojemu Bogu? Dlatego sam Pan da wam znak. Oto dziewica pocznie i urodzi syna, i nazwie go Emmanuel” (Księga Izajasza 7:13-14). To było Jego proroctwo: że On zbawi Swój lud od grzechów.
 
 

Kto jest wrogiem Boga?

 
Wrogiem ludzkości jest grzech, a grzech pochodzi od Szatana. A kto jest Zbawicielem, który zbawił nas od naszych grzechów? Zbawicielem jest nikt inny jak Jezus Chrystus, Syn Boży. Człowiek ma fundamentalne słabości ciała i dlatego może jedynie grzeszyć. Jest pod władzą Szatana. Bardzo wielu ludzi wciąż odwiedza wróżbitów i próbuje żyć dokładnie tak, jak pouczają ich fałszywi prorocy. To jest bezpośredni dowód na to, że są pod kontrolą Szatana.
Pan dał Izajaszowi dowód zbawienia, mówiąc, że dziewica urodzi Syna i nada mu imię Immanuel. Planem Boga było zesłanie Jezusa pod postacią grzesznego ciała człowieka i sprawienie, by wybawił grzeszników od ucisku Szatana. Zgodnie z proroctwem, Jezus przyszedł na ten świat jako człowiek zrodzony z dziewicy Marii.
Gdyby Jezus nie przyszedł do nas, nadal żylibyśmy pod rządami Szatana. Ale Jezus przyszedł na ten świat, został ochrzczony przez Jana i umarł na Krzyżu, po to, aby dać nam cudowną ewangelię, która zbawia wszystkich grzeszników od ich grzechów. Dlatego wielu ludzi uwierzyło w piękną ewangelię, otrzymało przebaczenie swoich grzechów i stało się dziećmi Bożymi.
Nawet obecnie wielu teologów spiera się, czy Jezus Chrystus jest Bogiem, czy człowiekiem. Konserwatywni teologowie mówią „Jezus jest Bogiem”, ale niektórzy nowi teolodzy odpowiadają, argumentując, że Jezus był nieślubnym dzieckiem Józefa. Cóż to za żałosne stwierdzenie!
Niektórzy nowi teologowie twierdzą, że nie mogą uwierzyć, że Jezus miał zdolność chodzenia po wodzie. Mówią: „Jezus rzeczywiście chodził po niskim wzgórzu nad horyzontem, a Jego uczniowie, widząc Go z daleka, myśleli, że chodzi po wodzie”. Nie wszyscy współcześni doktorzy teologii należą do szkół Nowej Teologii. Większość z nich decyduje się wierzyć tylko w to, co potrafią zrozumieć w Biblii.
Aby podać inny przykład, Biblia mówi, że Jezus nakarmił 5000 ludzi dwiema rybami i pięcioma bochenkami chleba. Ale pozostają oni bardzo sceptyczni co do tego cudu. Wyjaśniają to w następujący sposób. „Ludzie podążali za Jezusem i umierali z głodu. Dlatego Jezus poprosił Swoich uczniów, aby zebrali wszystkie resztki jedzenia. Wtedy pewne dziecko dobrowolnie dało Mu swój posiłek, a wszyscy inni dorośli zostali dotknięci tym aktem i wyjęli własne jedzenie. Po tym, jak zebrali razem całą żywność i zjedli, pozostało dwanaście koszy jedzenia”. Tacy teolodzy po prostu starają się dopasować słowa Boga do ich własnego, bardzo ograniczonego rozumowania.
Wiara w Bożą prawdę to po prostu wiara w piękną ewangelię, którą dał Bóg. Wiara nie oznacza wiary w jedną rzecz tylko dlatego, że wydaje się ona mieć sens, ani niewiary w inną rzecz, ponieważ nie ma ona sensu. Niezależnie od tego, czy potrafimy to zrozumieć, czy nie, musimy Mu zaufać i przyjąć Jego słowa tak, jak są zapisane.
Fakt, że Jezus przyszedł do nas jako Syn Człowieczy, oznacza, że został posłany, aby zbawić nas od wszystkich naszych grzechów. Jezus, który jest Bogiem, przyszedł na tę ziemię, aby nas zbawić. Izajasz prorokował, że przyjdzie do nas jako Syn Człowieczy, zrodzony z dziewicy.
W Księdze Rodzaju 3:15 Pan Bóg rzekł do węża: “I wprowadzę nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem. Ono zrani ci głowę, a ty zranisz Mu piętę.” Oznacza to, że Bóg zaplanował posłać Jezusa jako człowieka, jako naszego Zbawiciela, aby zbawić ludzkość od jej grzechów.
W Biblii jest napisane: “Gdzież jest, o śmierci, twoje żądło? Gdzież jest, o piekło, twoje zwycięstwo? Żądłem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu prawo” (1 List do Koryntian 15:55-56). Żądłem śmierci jest grzech. Kiedy człowiek grzeszy, śmierć czyni go swoim niewolnikiem. Ale nasz Pan obiecał: “Potomstwo kobiety zrani ci głowę”. Oznacza to, że Jezus zniszczy żądło grzechu, który przyniósł Szatan.
Jezus przyszedł na ten świat, został ochrzczony, aby zabrać wszystkie grzechy świata, został ukrzyżowany i osądzony za nie. Zbawił od grzechów wszystkich tych, którzy wierzą we wspaniałą ewangelię. Kiedy Adam i Ewa zgrzeszyli, Bóg obiecał zbawić ludzkość od mocy Szatana. We współczesnym świecie wrogiem Boga są ci, którzy nie wierzą we wspaniałą ewangelię.
 
 

Dlaczego Jezus urodził się na tym świecie?

 
Bóg dał nam prawo i cudowną ewangelię, aby zbawić nas od naszych grzechów. Zgodnie z prawem Bożym ludzie w Jego obecności stawali się grzesznikami. Podobnie, prawo zostało dane, aby ludzie mogli poznać swoje grzechy. Kiedy ludzie stali się niewolnikami grzechu i samego prawa, nasz Pan przyszedł na ten świat, aby wypełnić sprawiedliwe wymagania prawa.
Jezus urodził się pod prawem. Urodził się w wieku prawa. Powodem, dla którego ludzie potrzebowali prawa, było to, że musieli poznać swoje grzechy, aby otrzymać za nie przebaczenie. Ludzie czyszczą brud z ubrań tylko wtedy, gdy zdają sobie sprawę, że są brudne. Podobnie, aby rozpoznać swoje grzechy, ludzie muszą znać prawo Boże. Gdyby nie było prawa, nie byłoby poczucia grzechów, a Jezus nie musiałby przyjść na ten świat.
Jeśli znasz prawo Boże, masz szansę Go spotkać. Znaliśmy prawo i dlatego mogliśmy się dowiedzieć o naszych grzechach. Dopiero gdy dowiedzieliśmy się o naszym grzechu, Jezus Chrystus przyniósł nam piękną ewangelię, żebyś my w nią uwierzyli. Gdyby Bóg nie dał nam prawa, nie bylibyśmy grzesznikami i nie byłoby sądu. W ten sposób Bóg dał nam prawo i przedstawił nam piękną ewangelię, aby zbawić wszystkich grzeszników od ich grzechów.
Prawo, które musi istnieć między Stwórcą a Jego stworzeniem, jest Bożym prawem zbawienia. Jest to prawo miłości. Bóg powiedział człowiekowi: „Ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz” (Księga Rodzaju 2:17). To było prawo, które Bóg nam dał, a prawo stało się podstawą miłości, z jaką Bóg zbawił nas wszystkich od naszych grzechów. Podstawą prawa zbawienia jest przebaczenie naszych grzechów. Bóg mówi nam, że jest naszym Stwórcą i że wszystko powstało zgodnie z Jego wolą. Oznacza to, że Bóg jest Istotą Absolutną i że ludzie powinni wierzyć w prawo zbawienia, które zostało wypełnione poprzez piękną ewangelię.
Absolutny Bóg jest absolutnie dobry. Miłość Boga do tego świata skłoniła Go do złożenia w ofierze Swojego jednorodzonego Syna, który stał się Zbawicielem wszystkich grzeszników. Gdyby Bóg nas stworzył i nie dał nam wspaniałej ewangelii, która zbawiła nas od naszych grzechów, wnieślibyśmy przeciwko Niemu skargi. Ale Bóg chciał nas ocalić od naszej własnej zagłady i dlatego ustanowił prawo zbawienia. Dzięki prawu mogliśmy zdać sobie sprawę z naszych grzechów i bezpośrednio patrząc na nie, zacząć wierzyć w cudowną ewangelię Jezusa. Kiedy łamiemy słowo Boże, objawiamy się grzesznikami przed prawem i ostatecznie jako grzesznicy klękamy, aby błagać Boga o Jego miłosierdzie przebaczenia grzechów.
Jezus urodził się z kobiety i przyszedł na ten świat, aby zbawić ludzkość od grzechu. Aby wypełnić względem nas Boży plan, Jezus przyszedł na ten świat jako człowiek. Wierzymy w Jego piękną ewangelię. Dlatego wielbimy Pana.
Niektórzy narzekają: „Dlaczego Bóg uczynił mnie tak kruchym, że tak łatwo popadłem w grzech i tyle wycierpiałem za swoje złe uczynki?”. Ale Bóg nigdy nie chciał, żebyśmy cierpieli. Pozwolił nam cierpieć, ponieważ byliśmy sceptyczni wobec ewangelii Jezusa. Bóg dał nam zarówno cierpienie, jak i piękną ewangelię, abyśmy mieli taką samą moc jak On, jako Jego dzieci. To był Jego plan.
Ale demony mówią: „Nie! Nie! Bóg jest dyktatorem! Idź i śmiało żyj tak, jak chcesz. Bądź niezależnym! Zarób fortunę własnymi siłami!”. Demony także próbują zablokować wiarę ludzkości w Boga. Także ci, którzy decydują się żyć z dala od Boga, stanowią przeszkodę w Jego planie zbawienia. Jezus przyszedł na ten świat i wezwał tych, którzy są pod władzą Szatana, do zrzeczenia się swoich grzechów. Nie powinniśmy żyć bez Boga.
 
 
Człowiek rodzi się grzesznikiem przeznaczonym na piekło
 
Nie ma na ziemi prawdy, która by się nie zmieniała. Ale cudowna ewangelia Jezusa jest niezmienną prawdą. Dlatego ludzie mogą polegać na tej prawdzie i uwolnić się od mocy Szatana. Ludzkość odziedziczyła grzechy Adama i Ewy, a bez interwencji Chrystusa byłaby skazana na ogień piekielny. Zamiast tego, dzięki Jego ofierze, człowiek został pobłogosławiony mocą zostania dzieckiem Bożym. „Mrok jednak nie będzie taki, jak był w czasie jej ucisku” (Izajasz 9:1). Bóg posłał Swojego Syna na świat i uwielbił tych, którzy wierzą w cudowne zbawienie.
„Lud, który chodził w ciemności, ujrzał wielką światłość, a mieszkającym w ziemi cienia śmierci zajaśniała światłość” (Księga Izajasza 9:2). Dziś to słowo spełnia się w tobie i we mnie. Wierząc w piękną ewangelię, zostaliśmy pobłogosławieni życiem wiecznym, którego nie możemy mieć na tej ziemi. Jezus Chrystus zbawił ludzkość od wszystkich grzechów świata, a tym, którzy wierzą w piękną ewangelię, dał życie wieczne i Królestwo Niebieskie.
 
 
On rzucił cudowne światło ewangelii na tych, którzy byli bez nadziei
 
Człowiek jak mgła istnieje na tym świecie przez chwilę, ale szybko znika. Jego życie przypomina życie jednorocznych roślin i traw. Trawa zachowuje swoją siłę życiową tylko przez kilka miesięcy w ciągu roku i znika zgodnie z Opatrznością Bożą. Wszystko jest marnością w naszym życiu, tak samo bez znaczenia, jak ta trawa. Ale Bóg dał naszym wyczerpanym duszom cudowną ewangelię i Swoją sprawiedliwością uczynił nas Swoimi dziećmi. Cóż to za niesamowita łaska! Nasze bezsensowne życie stało się życiem wiecznym dzięki miłości Boga i zostaliśmy również pobłogosławieni prawem do zostania Jego dziećmi.
Oto wyznanie duszy, która poprzez wiarę w piękną ewangelię, została pobłogosławiona łaską Bożą.
„Urodziłam się w rodzinie, która nie wierzyła w Boga. Wobec tego zostałam wychowana, myśląc, że to cudownie dla mojej matki modlić się do bogów nieba i ziemi o dobro mojej rodziny każdego ranka z miską wody przed sobą. Dorastając, nie wiedziałam o swojej wartości ani o przyczynie mojego istnienia, co sprawiło, że uwierzyłam, że naprawdę nie ma znaczenia, czy żyję, czy umieram. Ponieważ nie zdawałam sobie sprawy ze swojej wartości, żyłam w samotności.
Takie życie mnie wyczerpało, więc szybko wyszłam za mąż. Moje życie małżeńskie było dobre. Nie miałam nic do życzenia, więc wiodłam spokojne i pogodne życie. Potem urodziłam dziecko i od tego czasu odkryłam, że zaczyna się we mnie pojawiać miłość. Zaczęłam tracić swoje samolubne pragnienia i bałam się utraty najbliższych.
W ten sposób zacząłem szukać Boga. Byłam krucha i nieporadna, dlatego potrzebowałam Istoty Absolutnej, która by czuwała nad moimi bliskimi. Zaczęłam więc chodzić do kościoła, ale moja wiara niewiele różniła się od wiary mojej matki, która modliła się przed miską z wodą ─ moja modlitwa opierała się tylko na ogólnikowych obawach i nadziejach.
Pewnego razu byłam na jednym z małych spotkań w miejscowym kościele i podczas modlitwy łzy zaczęły mi płynąć z oczu. Byłam zawstydzona i próbowałam przestać płakać, ale łzy nadal płynęły. Otaczający mnie ludzie położyli mi ręce na głowie i pogratulowali mi otrzymania Ducha Świętego. Ale byłam oszołomiona. Nie znałam nawet słów Boga, a moja wiara w Niego była tylko ogólnikowa, więc nie miałam pewności, że ta siła pochodziła od Ducha Świętego.
Kościół, do którego chodziłam, był związany z ruchem zielonoświątkowo-charyzmatycznym i wielu miało takie doświadczenia jak ja i prawie wszyscy mówili językami. Pewnego dnia zostałam zaproszona na spotkanie przebudzeniowe, prowadzone przez pastora, o którym ludzie mówili, że był napełniony Duchem Świętym. Pastor zebrał wielu ludzi w kościele i powiedział, że wyleczy czyjeś zapalenie zatok, ponieważ jest to w jego duchowych zdolnościach. Jednak myślałam, że zapalenie zatok jest chorobą, którą łatwo wyleczyć w szpitalach, więc bardziej interesowało mnie, w jaki sposób otrzymał Ducha Świętego. Kiedy jednak pastor wydawał się odnosić sukcesy w swoich próbach uzdrawiania, zaczął się chwalić, że potrafi przewidzieć, czy uczeń liceum zda egzamin wstępny, czy też nie. Wiele osób chwaliło jego moce, jakby należały do Boga.
Ale nie mogłam go zrozumieć. I nie mogłam powiedzieć, że jakakolwiek moc którą miał ten pastor, miała cokolwiek wspólnego z Duchem Świętym. Nie sądziłam, że jest ważne, czy może wyleczyć zapalenie zatok, czy też przewidzieć komuś sukces na egzaminie. Tak więc nie mogłam uznać jego widocznych cudów za dzieło Ducha Świętego.
Moc i miłość Boga, o których myślałam, różniły się od tego, co widziałam. Z tego powodu przestałam chodzić do tego kościoła i unikałam ludzi, którzy wierzyli w moc tego pastora. Potem poszłam do spokojniejszego kościoła, który wybrałam, ponieważ wierzyłam, że skupiają się oni bardziej na Słowie Bożym. Dowiedziałam się o prawie, dzięki któremu zobaczyłam jak bardzo jestem nieprawa. Bóg stał się obiektem mojego strachu i dowiedziałam się, że nie mogę wyglądać honorowo w Jego obecności i że Jego Duch zdawał się mnie lekceważyć.
W Księdze Izajasza 59:1-2 jest napisane: „Oto ręka PANA nie jest skrócona, aby nie mogła zbawić, ani Jego ucho nie jest przytępione, aby nie mogło wysłuchać. Ale wasze nieprawości uczyniły przepaść między wami a waszym Bogiem i wasze grzechy sprawiły, że ukrył twarz przed wami, tak że nie słyszy.” To wydawało się pasować do mojej sytuacji. Nie mogłam zostać Jego dzieckiem i otrzymać Ducha Świętego, ponieważ wszystko, co robiłam lub myślałam, było grzeszne.
Bałam się Boga i konsekwentnie modliłam się o pokutę. Nikt mi tego nie sugerował, ale chciałam honorowo stanąć przed Bogiem. Ponieważ byłam grzeszna, szczerze ofiarowałam jeszcze więcej modlitw pokuty. Ale te modlitwy nie zmyły moich grzechów. Wszystko co robiłam to pokazywałam mu tylko moje myśli i szczere intencje, ale moje grzechy wciąż były we mnie. Od tego czasu zaczęłam narzekać na Boga. Chciałam być doskonała w Jego oczach, ale nie mogłam stać się doskonała natychmiast, więc moje narzekania i grzechy piętrzyły się. 
W tym czasie zamieszania religijnego mój ojciec miał udar. Zanim zmarł, cierpiał przez 40 dni na salach operacyjnych i łóżkach szpitalnych. Ale żadnego razu nie byłam w stanie modlić się za mojego ojca. Byłam grzesznicą, więc pomyślałam, że jeśli tylko pomodlę się za mojego ojca, jego ból tylko się pogorszy. Byłam zmartwiona moim brakiem wiary i chciałam podążać za Bogiem, ale nie mogłam, więc nadal narzekałam i w końcu odwróciłem się od Niego. Moje życie religijne tak się skończyło. Myślałam, że gdybym w Niego uwierzyła, Jego Duch zamieszkałby we mnie i znalazłabym pokój, ale tak się nie stało. Potem moje życie stało się jeszcze bardziej pozbawione sensu i żyłam w strachu i nieszczęściu.
Lecz Pan mnie nie opuścił. Sprawił, że spotkałam wierzącego, który poprzez Słowa Boże prawdziwie otrzymał Ducha Świętego. Dowiedziałam się od tej osoby, że Jezus wziął nasze grzechy poprzez Swój chrzest od Jana i że został za nie osądzony na Krzyżu. Dlatego wszystkie grzechy tego świata, w tym moje, zostały przebaczone. Kiedy to usłyszałam i zrozumiałam, zobaczyłam, że wszystkie moje grzechy zostały oczyszczone. Bóg pomógł mi otrzymać przebaczenie za moje grzechy, dał mi błogosławieństwo Ducha Świętego i zapewnił mi spokojne życie. Po cichu prowadził mnie, dał mi jasne zrozumienie dobra i zła oraz obdarzył mnie mocą pokonywania pokus tego świata. Odpowiedział na moje modlitwy i pomógł mi wieść prawe i wartościowe życie. Naprawdę dziękuję Bogu za udzielenie mi Ducha Świętego”.
Każdy z nas jest pobłogosławiony łaską Pana i może przyjąć Ducha Świętego. Dziękuję Panu za przekazanie nam Swojej cudownej ewangelii. Takim szczęściem Bóg pobłogosławił sprawiedliwych. Serca sprawiedliwych są radosne. Pan dał nam wieczne szczęście. Wiemy, jak cenne jest Boże zbawienie, miłość i łaska, i jesteśmy za nie wdzięczni. Pan dał nam szczęście poprzez piękną ewangelię Nieba. To jest coś, czego nie można kupić za pieniądze. Bóg zesłał nam Ducha Świętego, a także piękną ewangelię, aby uczynić nas radosnymi i prawymi. To wspaniała ewangelia sprawia, że nasze życie jest błogosławione. Pan dał nam piękną ewangelię i jest szczęśliwy, że sprawiedliwi cieszą się błogosławionym życiem. 
Jak zapisano w Ewangelii Łukasza, Maria powiedziała: “Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego… Oto służebnica Pana, niech mi się stanie według Twego słowa” (Ewangelia Łukasza 1:37-38). W chwili, gdy Maryja uwierzyła w piękne słowa Boga wypowiedziane przez Jego anioła, począł się Jezus. Podobnie, poprzez swoją wiarę, w sercach sprawiedliwych następuje poczęcie pięknej ewangelii.
„Gdyż złamałeś jarzmo jego ciężaru i laskę jego ramienia, pręt jego ciemięzcy, jak za dni Midianitów” (Księga Izajasza 9:4). Szatan spowodował całe nasze cierpienie, choroby i ucisk w naszym życiu, ale jesteśmy zbyt słabi, aby go pokonać. Bóg jednak nas kocha i dlatego walczył z Szatanem i pokonał go.
„Dziecko bowiem narodziło się nam, syn został nam dany. Na Jego ramieniu spocznie władza, a nazwą Go imieniem: Cudowny, Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Wieczności, Książę Pokoju; A rozszerzeniu Jego władzy i pokoju nie będzie końca, zasiądzie na tronie Dawida i nad jego królestwem, aż je ustanowi i utwierdzi sądem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Dokona tego gorliwość PANA zastępów” (Księga Izajasza 9:6-7).
Bóg obiecał, że uwielbi nas jako Swoje dzieci poprzez piękną ewangelię, którą przyniósł Jezus. Pokonał Szatana zgodnie ze Swoją obietnicą i wyzwolił nas spod jego władzy.
Pan przyszedł na ziemię i Swoją mocą obiecał usunąć całą ciemność grzechu. Dlatego też nazywamy naszego Pana Cudownym. Zrobił dla nas wiele wspaniałych rzeczy. Decyzja Boga, by przyjść na ten świat jako Syn Człowieczy, była tajemnicza. Pan mówi: „Chodźcie teraz, a rozsądźmy, mówi PAN: Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak karmazyn, staną się białe jak wełna” (Księga Izajasza 1:18). 
Pan obiecał zbawić nas od naszych grzechów i dać nam wieczne przebaczenie. Jezus jest określany jako Cudowny i dlatego uczynił dla nas cudowne dzieła. “Nazwą Go imieniem: Cudowny, Doradca, Bóg Mocny.” Bóg jako nasz Doradca, zaplanował nasze zbawienie poprzez wspaniałą ewangelię i zrealizował Swój plan naszego wiecznego zbawienia od naszych grzechów.
Głupstwo Boże jest mądrzejsze niż ludzie. Jego mądrością było to, że Jezus przyjął chrzest od Jana i umarł na Krzyżu, aby zbawić nas od wszystkich naszych grzechów. To jest tajemnicza praca, którą wykonał dla nas, lecz to prawo miłości ocaliło nas od wszystkich naszych grzechów. Prawo miłości to ewangelia prawdy, która prowadzi nas do otrzymania Ducha Świętego poprzez wodę i Jego krew.
Pan mówi w Księdze Izajasza 53:10: „Lecz spodobało się PANU zetrzeć go i zgnębić”. Aby spełnić wolę Bożą, Jezus złożył Swoją duszę na ofiarę za grzech. Bóg przekazał grzechy świata Swojemu Synowi, Jezusowi Chrystusowi i pozwolił Mu cierpieć ból ukrzyżowania, aby został za nie wszystkie osądzony. To jest piękna ewangelia, która raz na zawsze ocaliła ludzkość od grzechów. Chrystus ofiarował za nas Swoje życie, zapłacił za grzech i pobłogosławił nas zbawieniem. 
 
 
Boży System Ofiarny 
 
Ile grzechów Jezus przyjął poprzez Swój chrzest od Jana?
Przeszłe, teraźniejsze i przyszłe grzechy, od początku do końca
 
Biblia mówi o ofierze, która kiedyś zaowocowała przebaczeniem za grzechy jednego dnia. Aby przekazać swoje grzechy, grzesznik musiał przyprowadzić zwierzę bez skazy i położyć ręce na głowie zwierzęcia. Następnie musiał zabić ofiarę i dać jej krew kapłanowi. Kapłan brał trochę krwi zwierzęcej i nakładał ją na rogach ołtarza całopalenia, a pozostałą część wylewał u podstawy ołtarza.
W ten sposób mógł otrzymać przebaczenie grzechów codziennych. Nakładanie rąk było dla grzesznika sposobem na przekazanie swoich grzechów na ofiarę. Ci, którzy składali ofiary zgodnie z systemem ofiarnym, mogli otrzymać przebaczenie za swoje grzechy. System ofiarny był sposobem, w jaki pokutowaliśmy za nasze grzechy, zanim jeszcze Jezus zabrał wszystkie grzechy.
Bóg wyznaczył również Dzień Przebłagania, aby lud Izraela mógł dokonać przebłagania za grzechy popełnione w ciągu całego roku. Miało to miejsce dziesiątego dnia siódmego miesiąca. Bóg wyznaczył Aarona, Najwyższego Kapłana, na tego, który składał roczne grzechy wszystkich Izraelitów na kozła ofiarnego. Rytuał został przeprowadzany zgodnie z planem Bożym. Przebaczenie grzechów pochodziło z Jego mądrości i miłości do ludzkości. To jest Jego moc.
„Rogi ołtarza całopalenia” reprezentują „Księgi Sądu” (Księga Objawienia 20:12), w których zapisane są grzechy ludzkości. Powodem, dla którego kapłan nakładał krew ofiary za grzech na rogi ołtarza całopalenia, było, to aby wymazać ich imiona i występki zapisane w Księdze Sądu. Krew jest życiem wszelkiego ciała. Ofiara brała grzechy Izraelitów i jako kozioł ofiarny została zabita, aby zapłacić za grzech. Bóg kazał im zabić zwierzę ofiarne, aby mogło przyjąć wyrok za ich grzechy. To był znak Jego mądrości i miłości do nas.
Jezus Chrystus przyszedł na ten świat jako ofiara za grzech, aby zrealizować plan Boży. Jezus zabrał grzechy świata poprzez Swoją ofiarę. Jeśli spojrzymy na słowa tej obietnicy, zobaczymy „Lecz spodobało się PANU zetrzeć Go i zgnębić” (Księga Izajasza) lub “On zgładził grzech świata” (Ewangelia Jana 1:29).
„Dziecko bowiem narodziło się nam, syn został nam dany. Na Jego ramieniu spocznie władza, a nazwą Go imieniem: Cudowny, Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Wieczności, Książę Pokoju; A rozszerzeniu Jego władzy i pokoju nie będzie końca, zasiądzie na tronie Dawida i nad jego królestwem, aż je ustanowi i utwierdzi sądem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Dokona tego gorliwość PANA zastępów” (Księga Izajasza 9:6-7).
Tajemniczą i cudowną obietnicą było to, że Jezus wypełni wolę Bożą i da wszystkim wierzącym pokój przez usunięcie grzechów świata. Obietnica Boża była obietnicą miłości, przez którą Bóg planował przynieść pokój całej ludzkości. Oto co Bóg nam obiecał, i to właśnie uczynił.
Ewangelia Mateusza 1:18 mówi: „A z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak: Gdy Maria, Jego matka, została zaślubiona Józefowi, zanim się zeszli, okazało się, że jest brzemienna z Ducha Świętego. „Jezus” oznacza Zbawiciela, tego, który zbawi Swój lud od jego grzechów. „Chrystus” oznacza Króla Namaszczonego, Król Jezus nie miał grzechów i jest On naszym Królem i Zbawicielem, który narodził się z dziewicy, aby zbawić Swój lud od grzechów.
“I urodzi syna, któremu nadasz imię Jezus. On bowiem zbawi Swój lud od jego grzechów. A to wszystko się stało, aby się wypełniło, co powiedział Pan przez proroka” (Ewangelia Mateusza 1:21-22).
 
 
Jezus zabrał wszystkie grzechy świata ze sobą poprzez Swój chrzest
 
Jest napisane w Ewangelii św. Mateusza 3:13-16: „Wtedy Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, aby być przez niego ochrzczonym. Ale Jan powstrzymywał Go, mówiąc: Ja potrzebuję być ochrzczonym przez Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie? A Jezus mu odpowiedział: Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy Mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na Niego”.
W tym fragmencie pojawia się Jan Chrzciciel. Dlaczego Jezus musiał zostać ochrzczony przez Jana? Jezus musiał zostać ochrzczony, aby wziąć na Siebie wszystkie grzechy na świecie i zabrać je wszystkie zgodnie z planem Bożym.
„Na Jego ramieniu spocznie władza” (Księga Izajasza 9:6). Tutaj „władza” oznacza, że Jezus jest Tym, który ma władzę i moc jako Władca Niebios, jako Król świata. Jest to władza przyznana tylko Jezusowi Chrystusowi. Jezus uczynił cudowną rzecz, aby usunąć wszystkie grzechy ludzkości. Ta cudowna rzecz polegała na tym, że Jezus został ochrzczony przez Jana. Powiedziawszy: “bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość”, Jezus miał na myśli, że zabranie wszystkich grzechów świata było godne i właściwe.
List do Rzymian 1:17 mówi: „W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boga z wiary w wiarę”. Sprawiedliwość Boża objawia się w ewangelii. Czy prawdziwa ewangelia wody i Ducha naprawdę objawia sprawiedliwość Bożą? Tak! Prawdziwa ewangelia głosi, że Jezus Chrystus zabrał wszystkie grzechy świata poprzez Swój chrzest i ukrzyżowanie. Ewangelia wody i Ducha jest wspaniałą ewangelią, w której objawia się sprawiedliwość Boża. Jak Jezus zabrał grzechy świata? Zabrał wszystkie grzechy świata, kiedy Jan ochrzcił Go w rzece Jordan.
“Cała sprawiedliwość” to “πᾶσαν δικαιοσύνην (pasan dikaiosune)” w języku greckim. Oznacza to, że Jezus zabrał wszystkie grzechy ludzkości w najbardziej sprawiedliwy i cudowny sposób. Oznacza to, że oczyszczenie wszystkich grzechów świata przez Jezusa było absolutnie sprawiedliwe i właściwe. Jezus musiał zostać ochrzczony przez Jana, aby wymazać grzechy świata.
Bóg wiedział, że chrzest Jezusa był absolutnie konieczny, aby przynieść pokój ludzkości. Jezus nie mógłby zostać naszym Zbawicielem, gdyby nie został ochrzczony przez Jana i nie przelał Swojej krwi na Krzyżu. Jezus służył jako ofiara za grzech usuwająca wszystkie grzechy świata.
Bóg mówi w Księdze Izajasza 53:6: „Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas zboczył na swą drogę, a PAN włożył na Niego nieprawość nas wszystkich”. Aby wypełnić wolę Bożą, Jezus musiał przyjąć wszystkie grzechy świata. Dlatego Jezus przyszedł jako ofiara za grzech w ciele człowieka i został ochrzczony przez Jana.
Jezus musiał zaakceptować wszystkie grzechy ludzkości i zostać za nie osądzony, aby mógł wypełnić plan Boży i wyrazić Swoją nieśmiertelną miłość. Kiedy Jezus po Swoim chrzcie wyszedł z wody, Bóg powiedział: “Ten jest Mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” (Ewangelia Mateusza 3:17).
 
 
Narodziło się nam dziecko
 
„Dziecko bowiem narodziło się nam, syn został nam dany. Na Jego ramieniu spocznie władza, a nazwą Go imieniem: Cudowny, Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Wieczności, Książę Pokoju” (Księga Izajasza 9:6-7). Jezus jest Synem Bożym. Jezus jest Bogiem Stworzenia, który stworzył cały wszechświat. Jest On nie tylko Synem Wszechmogącego Boga, ale także Stwórcą i Królem Pokoju. Jezus jest Bogiem, który dał ludzkości szczęście.
Jezus jest Bogiem prawdy. Zabrał wszystkie nasze grzechy, zbawił nas i dał nam pokój. Czy jest grzech na tym świecie? Nie, nie ma grzechu. Powodem, dla którego możemy śmiało powiedzieć, że nie ma grzechu, jest to, że wierzymy we wspaniałą ewangelię, która mówi, że Jezus zmył wszystkie grzechy świata poprzez Swój chrzest i krew na Krzyżu. Jezus nie okłamał nas. Jezus zapłacił cenę grzechu Swoim chrztem i krwią. Pozwolił, aby wszyscy, którzy w to uwierzyli, stali się Jego dziećmi, i dał nam wszystkim pokój. Sprawił, że będziemy wiecznie żyć jako Jego uświęcone dzieci w wierze. Chwalę Pana i dziękuję Mu.
 
 
Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata
 
Ewangelia Jana 1:29 mówi: „A nazajutrz Jan zobaczył Jezusa przychodzącego do niego i powiedział: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. Jezus Chrystus przyszedł ponownie do Jana Chrzciciela nazajutrz po tym, jak zabrał wszystkie grzechy świata poprzez Swój chrzest. Jan Chrzciciel świadczył o Jezusie, mówiąc: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. Ponownie świadczył w Ewangelii Jana 1:35-36: „Nazajutrz znowu stał tam Jan i dwóch z jego uczniów. A gdy zobaczył Jezusa przechodzącego, powiedział: Oto Baranek Boży”.
Tak jak Bóg obiecał w Starym Testamencie, Jezus był Mesjaszem, który przyszedł jako Baranek Boży. Mesjasz Jezus Chrystus przyszedł do nas jako Cudowny, Doradca, Bóg Mocny i został ochrzczony, aby zbawić nas od wszystkich naszych grzechów. Narodziło się nam dziecko. Przyjął On wszystkie grzechy świata poprzez Swój chrzest od Jana, zapłacił cenę grzechu i stał się Księciem Pokoju, który daje nam pokój i odpuszczenie wszystkich naszych grzechów. „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”.
Ludzie kiedyś nie mieli innego wyjścia, jak tylko umrzeć za swoje grzechy. Ludzie byli przeznaczeni na popełnianie niezliczonych grzechów z powodu swojej grzesznej natury i ostatecznie byli skazani na piekło. Prowadzili nieszczęśliwe życie; żaden z nich nie mógł wejść lub nawet śnić o Królestwie Bożym ze względu na swoje słabości. Jezus Chrystus, który jest naszym Bogiem, przyjął wszystkie ich grzechy, kiedy został ochrzczony przez Jana w rzece Jordan i został ukrzyżowany jako potępienie za ich złe uczynki. Po Swojej śmierci Chrystus powiedział, „Wykonało się” (Ewangelia Jana 19:30). Były to słowa Jego świadectwa o tym, że Jezus zbawił całą ludzkość od grzechów i śmierci oraz że absolutnie wybawił każdego, kto uwierzył we wspaniałą ewangelię.
„Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. Czy wiesz, gdzie są wszystkie grzechy świata? Czy nie są na ciele Jezusa Chrystusa? Gdzie są wszystkie grzechy i przewinienia, które poniżają nas na tym świecie? Wszystkie zostały przeniesione na Jezusa Chrystusa. Gdzie są wszystkie nasze grzechy? Są na ciele Tego, który ma władzę na Swoim ramieniu; są na ciele Wszechmogącego Boga.
 
 
Wszystkie grzechy od urodzenia do grobu!
 
Popełniamy grzech przez całe nasze życie. Popełnialiśmy grzechy od dnia, w którym się urodziliśmy, także do dnia, w którym skończyliśmy 20 lat. Gdzie poszły wszystkie te grzechy popełnione przez 20 lat? Zostały przeniesione na ciało Jezusa Chrystusa. Grzechy, które popełniliśmy w wieku od 21 do 40 lat, również zostały przekazane Jezusowi. Bez względu na to, ile lat człowiek żyje, grzechy, które popełnił od początku życia aż do końca, zostały przeniesione na Jezusa Chrystusa. Wszystkie grzechy, które ludzkość popełniła od Adama, aż do ostatniego człowieka na tej ziemi, zostały przeniesione na Jezusa. Nawet grzechy naszych dzieci i wnuków zostały już przekazane Jezusowi. Wszystkie grzechy zostały przekazane Jezusowi w czasie, gdy został ochrzczony.
Czy są jeszcze grzechy na tym świecie? Nie, nie ma ani jednego. Na świecie nie ma grzechu, ponieważ wierzymy we wspaniałą ewangelię, którą dał nam Jezus Chrystus. Czy masz grzech w swoim sercu? Nie. Amen! Wierzymy we wspaniałą ewangelię, która mówi, że Jezus Chrystus zbawił nas od wszystkich naszych grzechów. Chwalimy Wszechmogącego Jezusa za to, że wykonał dla nas to wspaniałe dzieło.
Jezus Chrystus przywrócił nam nasze utracone życie. Teraz wierzymy w piękną ewangelię i możemy żyć z Bogiem. Nawet ludzie, którzy byli wrogami Boga - grzesznicy, którzy nie mieli innego wyjścia, jak tylko ukryć się w ciemnym lesie - mogą teraz zostać zbawieni od grzechów poprzez wiarę w cudowną ewangelię.
Piękna ewangelia uczy nas, że Pan zmył wszystkie nasze grzechy, kiedy został ochrzczony przez Jana, ukrzyżowany i wskrzeszony. Staliśmy się uświęconymi dziećmi Bożymi, wierząc w ewangelię Jezusa. Jezus ofiarował Swoje własne ciało jako ofiarę za nasze grzechy. Syn Boga Wszechmogącego, który nigdy nie popełnił ani jednego grzechu na tym świecie, zabrał wszystkie grzechy świata i zbawił każdego, kto w Niego wierzy. Księga Izajasza 53:5 mówi: „Lecz On był zraniony za nasze występki, starty za nasze nieprawości”.
Jezus zabrał wszystkie grzechy świata, w tym grzech pierworodny i grzechy osobiste, i nie pominął żadnego grzechu. Zapłacił cenę grzechu Swoją śmiercią na Krzyżu i tym samym zbawił nas od wszystkich naszych grzechów. Jezus zmył wszystkie grzechy świata przez tę wspaniałą ewangelię. Dzięki Jezusowi znaleźliśmy nowe życie. Ci, którzy wierzą w tę wspaniałą ewangelię, nie są już martwi w duchu. Mamy teraz nowe i wieczne życie, ponieważ Jezus zapłacił całą cenę naszych grzechów. Staliśmy się dziećmi Boga poprzez wiarę w piękną ewangelię Jezusa Chrystusa.
Czy wierzysz, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym? Czy wierzysz także, że On jest twoim Zbawicielem? Wierzę. Jezus Chrystus jest dla nas życiem. Znaleźliśmy nowe życie przez Niego. Mieliśmy umrzeć z powodu naszych grzechów i przewinień. Ale Jezus zapłacił cenę grzechu poprzez Swój chrzest i śmierć na Krzyżu. Wyzwolił nas z naszej niewoli grzechu, z mocy śmierci i więzów Szatana.
Pan jest Bogiem, który zbawił nas od naszych grzechów i stał się zbawicielem każdego, kto w Niego wierzy. Kiedy patrzymy na List do Hebrajczyków 10:10-12, 14 i 18, widzimy, że Pan uświęcił nas, aby nie było już dalszej potrzeby otrzymania odpuszczenia grzechów. Wchodzimy do Królestwa Bożego poprzez wiarę w Jezusa. Mieliśmy umrzeć za nasze grzechy i przewinienia, ale teraz jesteśmy w stanie wejść do Nieba i cieszyć się życiem wiecznym poprzez wiarę w chrzest i krew Jezusa.
“Dobry pasterz oddaje swoje życie za owce” (Ewangelia Jana 10:11). Nasz Pan przyszedł na ten świat, aby nas zbawić od grzechów świata poprzez Swój chrzest, śmierć na Krzyżu i zmartwychwstanie. Daje także zamieszkiwanie Ducha Świętego tym, którzy otrzymali przebaczenie grzechów poprzez wiarę w tę prawdę. Dziękuję, Panie. Twoja ewangelia jest wspaniałą ewangelią, która może dać wierzącym zamieszkiwanie Ducha Świętego. Alleluja! Wielbię Pana.