በክርስቲያን እምነት ላይ አዘውትረው የሚጠየቁ ጥያቄዎች፤
ርዕስ 1፡ ከውሃና ከመንፈስ ዳግመኛ መወለድ፤
1-16. အပြစ်၏အဖိုးအခသည် အဘယ်နည်း
အပြစ်၏အဖိုးအခသည် သေခြင်းဖြစ်သည်။ မည်သည့်အပြစ်မျိုး မဆို ဘုရားသခင်၏ရှေ့တော်မှောက်၌ တရားစီရင်ခြင်းခံရမည်ဖြစ်၍ အ ပြစ်အတွက် ချမှတ်ထားသည့် စီရင်ချက်မှာ သေဒဏ်ဖြစ်သည်။ အပြစ်အား လုံးမှလွတ်ငြိမ်းရန် ဣသရေလလူမျိုးများသည် ဘုရားသခင်၏ ရှေ့တော် မှောက်၌ အပြစ်အနာအဆာမရှိသော သိုးကိုပူဇော်ရသည်။ သို့သော် ထိုကဲ့ သို့သော ယဇ်ပူဇော်ခြင်းသည် သူတို့၏အပြစ်များကို ထာဝရ မသန့်ရှင်း စေနိုင်ပေ။ (ဟေဗြဲ ၁၀း၄) အကြောင်းမူကား နွား၊ ဆိတ်၏အသွေးသည် အပြစ်ကို မပယ်နိုင်ရာ။
ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် လူသားများကို အပြစ်မှကယ် တင်ရန် သိုးသူငယ်ကို ပြင်ဆင်ခဲ့သည်။ ယဇ်ပူဇော်ရာ ယဇ်ကောင်တိုင်း သည် အပြစ်ကို သယ်ဆောင်ရန် လက်တင်ခြင်း ကို ခံပြီးမှ သူတို့ကိုယ်စား အသေခံခဲ့သည်။
ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ယေရှုခရစ်သည် ယော်ဒန်မြစ်၌ ဗတ္တိဇံခံပြီး ကျွန်တော်တို့ အပြစ်အားလုံးကို ယူဆောင်သွားကာ ကားတိုင်ပေါ်တွင် သိုး သူငယ်ကဲ့သို့ကျွန်တော်တို့အတွက်အသေခံခဲ့သည်။(ရော ၆း၂၃) “ဘုရားသ ခင်ပေးတော်မူသော ဆုကျေးဇူးတော်ကား ငါတို့ သခင်ယေရှုအားဖြင့် ထာ ဝရအသက်ပေတည်း။”
အပြစ်၏အဖိုးအခမှာ သေခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ယေရှုခရစ် သည် ကျွန်ုပ်တို့ လောကသားအားလုံးကို ထာဝရအသက်ပေးရန် ကားတိုင် ပေါ်တွင် ကျွန်ုပ်ကိုယ်စားအသေခံခြင်းဖြင့် သူ၏မေတ္တာတော်ကို ဖော်ပြခဲ့ သည်။