Εκείνη την εποχή, όλοι οι Ιουδαίοι περίμεναν τον προφητευμένο Μεσσία. Ως εκ τούτου, γνώριζαν καλά «τον Νόμο και το θυσιαστικό σύστημα,» που είχε δώσει ο Θεός μέσω του Μωυσή, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον λαό. Πίστευαν ότι ο Μεσσίας θα έρθει σύμφωνα με τον εξιλεωτικό Νόμο του Θεού και θα τους σώσει από όλες τις αμαρτίες τους.
Ωστόσο, δεν πίστευαν ότι το βάπτισμα του Ιησού από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή ήταν από τον Θεό και ήταν προορισμένο να βάλει όλες τις αμαρτίες του κόσμου επάνω στον Ιησού (Μάρκος 11:27-33). Αντίθετα, τον θεωρούσαν ως έναν άνθρωπο που παραπλάνησε τον λαό και έτσι τον σταύρωσαν.
Επειδή οι Ρωμαίοι προστατεύονταν από το να μαστιγωθούν ή να σταυρωθούν σύμφωνα με τον ρωμαϊκό νόμο (Πράξεις των Αποστόλων 22:25-29, 23:27), βλέπουμε ότι οι ληστές στον Σταυρό δεν ήταν Ρωμαίοι, αλλά Ιουδαίοι. Βλέπουμε επίσης ότι ο ληστής ήταν Ιουδαίος που φοβόταν τον Θεό από τα λόγια του, λέγοντας, «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου» (Λουκάς 23:42). Ο Ιουδαίος ληστής γνώριζε ήδη τον Νόμο και το θυσιαστικό σύστημα, που έδωσε ο Θεός στον Μωυσή. Έτσι, πίστευε ότι ο Μεσσίας θα έρθει σύμφωνα με τον εξιλεωτικό νόμο του Θεού.
Όσοι έρχονται στον Θεό πρέπει να ομολογήσουν ότι είναι αμαρτωλοί, προορισμένοι να πάνε στην κόλαση για τις αμαρτίες τους. Ο ληστής ομολόγησε τις αμαρτίες του, λέγοντας, «Και ημείς μεν δικαίως· διότι άξια των όσα επράξαμεν απολαμβάνομεν» (Λουκάς 23:41). Βλέπουμε επίσης ότι ο ληστής φοβόταν τον Θεό και η ελπίδα του ήταν να εισέλθει στη Βασιλεία των Ουρανών από τα λόγια του, λέγοντας, «Κύριε, θυμήσου με όταν έρθεις στη βασιλεία Σου» (Λουκάς 23:42).
Ο ληστής είπε, «Ούτος όμως ουδέν άτοπον έπραξε» (Λουκάς 23:41). Τι ήξερε ο ληστής για το τι έκανε ο Ιησούς; Πίστευε ότι ο Ιησούς συνελήφθη από το Άγιο Πνεύμα, γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία, βαπτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, τον αντιπρόσωπο όλης της ανθρωπότητας, πήρε όλες τις αμαρτίες του κόσμου και σταυρώθηκε. Ήταν ένας Ιουδαίος που πίστευε σε όσα έκανε ο Ιησούς για όλους τους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου.
Όσοι ομολογούσαν τις αμαρτίες τους μέσω του βαπτίσματος του Ιωάννη αναγνώριζαν τη δικαιοσύνη του Θεού όταν άκουγαν ότι όλες οι αμαρτίες τους θα περάσουν στον Ιησού μέσω του βαπτίσματός Του. Ωστόσο, εκείνοι που δεν έλαβαν το βάπτισμα μετάνοιας του Ιωάννη απέρριψαν το θέλημα του Θεού επειδή δεν πίστευαν ούτε στο βάπτισμα του Ιησού (Λουκάς 7:28-30).
Αντίθετα, ο ληστής που σώθηκε ομολόγησε ότι όλα όσα έκανε ο Ιησούς ήταν σωστά και δίκαια, ενώ οι άλλοι Ιουδαίοι δεν το έκαναν. Μπορεί να ήταν ένας από τους Ιουδαίους που είχαν ακούσει όλα αυτά τα πράγματα, «Περί των μετά πληροφορίας βεβαιωμένων εις ημάς πραγμάτων» (Λουκάς 1:1). Τελικά μπορούσε να πει ότι ο Ιησούς ήταν δίκαιος και ο προφητευμένος Μεσσίας, γιατί τελικά πίστεψε στον Σταυρό ότι ο Ιησούς είχε πάρει όλες τις αμαρτίες του μέσω του βαπτίσματός Του. Κατά συνέπεια, σώθηκε. Σώθηκε επίσης πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Επειδή ο Θεός είναι δίκαιος, δικαιώνει αυτούς που πιστεύουν στο βάπτισμα του Ιησού και στον Σταυρό σύμφωνα με τον νόμο Του, τον νόμο του Πνεύματος της ζωής.