በኮቪድ-19 እና በዓለም አቀፉ የመላላኪያ አገልግሎት መዛባት ምክንያት ‹ነጻ የታተመ መጽሐፍ አገልግሎታችንን› ለጊዜው አቋርጠናል፡፡
በዚህ ሁኔታ ምክንያት በዚህ ጊዜ መጽሐፎቻችንን ለእናንተ መላክ አንችልም፡፡
ይህ ወረርሽኝ በቅርቡ እንዲያበቃና የፖስታ አገልግሎት እንዲጀምር ጸልዩ፡፡
ይህ ወረርሽኝ በቅርቡ እንዲያበቃና የፖስታ አገልግሎት እንዲጀምር ጸልዩ፡፡
ርዕስ 1፡ ከውሃና ከመንፈስ ዳግመኛ መወለድ፤
1-26. សំណួរ ៥៖ តើអ្នកអាចពន្យល់ខ្ញុំអំពីដំណឹងល្អអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណបានដែរឬទេ?
បើសិនយើងបានបាត់ម្ជុលមួយនៅកន្លែងណាមួយនៅខាងក្រៅ យើងប្រហែលនឹងកំពុងស្វែងរកវានៅកន្លែងដែលយើងបានបាត់វា។ ទោះបីជាយ៉ាងណា វាហាក់ដូចជាមិនសមហេតុផលនោះទេ ដែលយើងព្យាយាមស្វែងរកវានៅខាងក្នុងផ្ទះ ដោយព្រោះតែនៅខាងក្នុងផ្ទះមានពន្លឺភ្លឺជាង។ ខ្ញុំបានជួបនឹងមនុស្សមិនសមហេតុផលមួយចំនួននៅក្នុងពួកជំនុំនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ខណៈដែលពួកគេងាយនឹងពាក់ព័ន្ធជាមួយការមិនចុះសម្រុងគ្នាដែលមិនចេះចប់មិនចេះហើយ អំពីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់អ្នកជឿ ពួកគេមិនដែលសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរសំខាន់មួយនេះសោះ «ហេតុអ្វីព្រះយេស៊ូវបានទទួលបុណ្យជ្រមុជពីលោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីស?»។ ទំនោរបែបនេះ នាំឲ្យមាននិកាយ និងក្រុមជាច្រើននៅក្នុងសហគមន៍ គ្រីស្ទបរិស័ទនៅសព្វថ្ងៃនេះ។
ដើម្បីបញ្ចប់ការមិនចុះសម្រុងគ្នាដែលមិនចេះចប់មិនចេះហើយទាំងនេះ យើងគួរតែយកខ្លួនរបស់យើងចេញពីភូមិដែលមានភាពច្របូកច្របល់មួយ ហើយត្រឡប់ទៅកន្លែងដែលយើងបានបាត់ ម្ជុលវិញ។ បើសិនយើងពិតជាចង់ស្វែងរកសេចក្តីពិត ដោយស្មោះត្រង់មែន យើងគួរតែបោះបង់ចោលភាពរាក់កំផែលរបស់យើង ពីព្រោះយើងមិនអាចស្វែងរកឃើញវា នៅក្នុងភូមិសាសនាបាន ឡើយ។ ហេតុអ្វីពួកសាវកបានដាក់ការសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវព្រះគ្រីស្ទ? សេចក្តីពិតអាថ៌កំបាំងនៃដំណឹងល្អអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណ ដែលពួកគេបានទទួលពីព្រះយេស៊ូវ ត្រូវបានអធិប្បាយនៅទូទាំងផែនដីនេះ។
ព្រះយេស៊ូវ បានមានបន្ទូលថា «ប្រាកដមែន ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា បើមិនបានកើតអំពីទឹក ហើយអំពីព្រះវិញ្ញាណ នោះគ្មានអ្នកណាអាចនឹងចូលទៅក្នុងនគរព្រះបានទេ» (យ៉ូហាន ៣:៥)។ ព្រះគម្ពីរ ប្រាប់យើងថា ព្រះយេស៊ូវបានយាងមកដោយទឹក និងឈាម ដើម្បីសង្រ្គោះយើងចេញពីអំពើបាបទាំងអស់របស់យើង (១យ៉ូហាន ៥:៦)។ អត្ថន័យនៃឈាម គឺជាការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង។ ដូច្នេះ តើអ្នកផ្តល់អត្ថន័យដល់ «ទឹក» យ៉ាងដូចម្តេច? ហេតុអ្វីលោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីសបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជថ្វាយព្រះយេស៊ូវ? ហើយហេតុអ្វីបានជាទ្រង់បានប្រកាសថា «ចូរធ្វើម្តងនេះចុះ ដ្បិតគួរឲ្យយើងធ្វើសំរេចតាមគ្រប់ទាំងសេចក្តីសុចរិតយ៉ាងដូច្នេះ» (ម៉ាថាយ ៣:១៥) នៅមុនពេលបុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់?
ខ្ញុំ សង្ឃឹមដោយស្មោះត្រង់ថា អ្នកយល់ និងជឿលើដំណឹងល្អអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណ ជាពិសេសលើបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ នេះគឺជាការពន្យល់សង្ខេបមួយចំនួនពីដំណឹងល្អអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណ ដែលទ្រង់បានប្រទានដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់។ ពួកសាវក បានដាក់ការសង្កត់យ៉ាងធ្ងន់លើបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ នៅពេលពួកគេបានអធិប្បាយដំណឹងល្អ។ សាវកប៉ុល បាននិយាយថា «ដ្បិតមុនដំបូង ខ្ញុំបានប្រាប់មកអ្នករាល់គ្នា តាមសេចក្តីដែលខ្ញុំបានទទួលដែរ គឺថាព្រះគ្រីស្ទបានសុគត ដោយព្រោះបាបរបស់យើងរាល់គ្នា តាមបទគម្ពីរ ហើយថា ទ្រង់ត្រូវគេបញ្ចុះក្នុងផ្នូរ រួចដល់ថ្ងៃទី៣ នោះទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ក៏តាមបទគម្ពីរ» (១កូរិនថូស ១៥:៣-៤)។
តើ «ព្រះគ្រីស្ទបានសុគត ដោយព្រោះបាបរបស់យើងរាល់គ្នា តាមបទគម្ពីរ» មានន័យយ៉ាងដូចម្តេច? វាមានន័យថា ការសុគតរបស់ទ្រង់បានធួននឹងអំពើបាបទាំងអស់របស់យើង ស្របទៅតាមរបៀបដែលព្រះបានប្រទានមកនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ ទ្រង់បានសុគតសម្រាប់យើង ស្របតាមការបើកសម្តែង និងសម័្ពន្ធមេត្រីនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ ហេព្រើរ ១០:១ ប្រាប់យើងថា «ដ្បិតឯក្រឹត្យវិន័យ ដែលមានតែស្រមោល ពីសេចក្តីល្អដែលត្រូវមក មិនមែនជាតួរូបរបស់សេចក្តីទាំងនោះទេ នោះពុំអាចនឹងធ្វើឲ្យពួកអ្នក ដែលចូលមកថ្វាយយញ្ញបូជាដដែលៗ រាល់តែឆ្នាំជានិច្ច បានគ្រប់លក្ខណ៍ឡើយ»។ ចូរយើងពិនិត្យមើលយញ្ញបូជានៅក្នុង លេវីវិន័យ ១:៣-៥។ មនុស្សមានបាបម្នាក់ អាចស្កប់ចិត្តជាមួយ ល័ក្ខខ័ណ្ឌចំនួនបីនៃតង្វាយដុតសម្រាប់ការធួននឹងអំពើបាបរបស់គាត់បាន។
១. គាត់បាននាំយកតង្វាយឥតខ្ចោះមួយ (លេវីវិន័យ ១:៣)។
២. គាត់ត្រូវតែដាក់ដៃរបស់ខ្លួននៅលើក្បាលរបស់តង្វាយនោះ (លេវីវិន័យ ១:៤)។ នៅទីនេះ យើងគួរតែបញ្ជាក់ឲ្យបានច្បាស់ លាស់អំពីច្បាប់របស់ព្រះ៖ ការដាក់ដៃលើក្បាលរបស់តង្វាយគឺជាច្បាប់របស់ព្រះ ក្នុងការផ្ទេរអំពើបាបរបស់គាត់ទៅលើវា។
៣. គាត់ត្រូវតែសំឡាប់តង្វាយនោះ ដើម្បីធួននឹងអំពើបាបរបស់ខ្លួន (លេវីវិន័យ ១:៥)។
នៅថ្ងៃធួននឹងបាប អើរ៉ុនបានដាក់ដៃទាំងពីររបស់គាត់នៅលើក្បាលពពែដែលនៅរស់ សារភាពអំពើបាប និងសេចក្តីរំលងទំាងអស់របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ហើយផ្ទេរវាទៅលើក្បាលរបស់ពពែ (លេវីវិន័យ ១៦:២១)។ នៅពេលនោះ អើរ៉ុនគឺជាតំណាងនៃ អ៊ីស្រាអែល ហើយមានតែគាត់ប៉ុណ្ណោះ ដែលដាក់ដៃរបស់គាត់នៅលើក្បាលពពែ ប៉ុន្តែអំពើបាបទាំងអស់ពេញមួយឆ្នាំរបស់បណ្តាជនអ៊ីស្រាអែល (ប្រហែល២-៣លាននាក់) ត្រូវបានផ្ទេរទៅលើវា។ យញ្ញបូជានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ គឺជាស្រមោលនៃការល្អដែលនឹងត្រូវមកដល់។ ព្រះយេស៊ូវ បានថ្វាយអង្គទ្រង់ តាមបំណងព្រះហឫទ័យព្រះ ដើម្បីញែកយើងជាបរិសុទ្ធ ស្របតាមបទគម្ពីរ។
ទីមួយ ព្រះយេស៊ូវបានយាងមកជាសាច់ឈាម ដើម្បីធ្វើជាកូនចៀមដ៏ឥតខ្ចោះនៃព្រះ។ ទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រាស្ងួនភ្ងាតែមួយរបស់ព្រះ ហើយ «គឺទ្រង់ជារស្មីភ្លឺមកពីសិរីល្អនៃព្រះ ហើយជារូបភាពនៃអង្គទ្រង់» (ហេព្រើរ ១:៣)។ ដូច្នេះហើយបានជាទ្រង់សមនឹងធ្វើជាតង្វាយលោះបាបសម្រាប់មនុស្សជាតិ។
ទីពីរ លោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីសបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជថ្វាយព្រះយេស៊ូវនៅទន្លេយ័រដាន់។ បុណ្យជ្រមុជតាមរបៀប «ដាក់ដៃលើ» ហើយលោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីសគឺជាពូជពង្សរបស់អើរ៉ុន និងជាតំណាងនៃមនុស្សជាតិទាំងមូល។ នៅពេលគាត់បានដាក់ដៃរបស់គាត់នៅលើព្រះសិរសារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អំពើបាបទាំងអស់របស់លោកិយនេះត្រូវបានផ្ទេរទៅលើអង្គទ្រង់ ដែលស្របតាមច្បាប់ដែលព្រះបានបង្កើតមក។ ព្រះយេស៊ូវ បានមានបន្ទូលទៅកាន់លោកយ៉ូហានថា «ចូរធ្វើម្តងនេះចុះ ដ្បិតគួរឲ្យយើងធ្វើសំរេចតាមគ្រប់ទាំងសេចក្តីសុចរិតយ៉ាងដូច្នេះ» ហើយគាត់ក៏បានយល់ព្រមធ្វើបុណ្យជ្រមុជថ្វាយទ្រង់។ ទីបំផុត អំពើបាបទាំងអស់របស់យើងត្រូវបានផ្ទេរទៅលើអង្គទ្រង់ហើយ។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ លោក យ៉ូហានស្រែកប្រកាសថា «នុះន៍! កូនចៀមនៃព្រះ ដែលដោះបាបមនុស្សលោក» (យ៉ូហាន ១:២៩)។
ទីបី ព្រះយេស៊ូវបានសុគតនៅលើឈើឆ្កាងសម្រាប់ការអត់ទោសអំពើបាបទំាងអស់របស់យើង ដោយមានបន្ទូលថា «ការស្រេចហើយ!» (យ៉ូហាន ១៩:៣០)។ ហើយទ្រង់បានមានព្រះជន្មរស់ពីសុគតឡើងវិញ ដើម្បីរាប់យើងជាសុចរិតនៅចំពោះព្រះ។ សូមចងចាំថា តង្វាយលោះបាបត្រូវបានថ្វាយសម្រាប់សេចក្តីអត់ទោសអំពើបាប។ ហើយមនុស្សមានបាបម្នាក់ ត្រូវតែដាក់ដៃរបស់ខ្លូននៅលើក្បាលរបស់វា មុនពេលសំឡាប់វា។ បើសិនគាត់ភ្លេចមួយជំហ៊ាន ឬបើសិនគាត់មិនដាក់ដៃរបស់ខ្លួនលើក្បាលរបស់តង្វាយនោះ គាត់មិនអាចបានសង្រ្គោះបានឡើយ ពីព្រោះគាត់បានអនុវត្តសេចក្តីទទឹងច្បាប់ហើយ។ ហើយបើសិនគ្រីស្ទបរិស័ទម្នាក់មិនដឹងពីអត្ថន័យនៃបុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់ គាត់នៅតែមានបាបនៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្លួន ហើយមិនអាចបានសង្រ្គោះ ដោយសារសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្លួនបានឡើយ។
គ្រីស្ទបរិស័ទភាគច្រើន ស្គាល់តែពាក់កណ្តាលនៃសេចក្តីសុចរិតរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ។ សាវកយ៉ូហាន បានបញ្ជាក់អំពីដំណឹងល្អយ៉ាងច្បាស់លាស់នៅក្នុងសំបុត្រទីមួយរបស់គាត់ថា «គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនេះហើយ ដែលយាងមកដោយទឹក ហើយនិង ឈាម មិនមែនដោយទឹកតែប៉ុណ្ណោះ គឺទាំងទឹកទាំងឈាមផង» (១យ៉ូហាន ៥:៦)។ ហើយក៏មានបទគម្ពីរជាច្រើននៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ដែលគំាទ្រភាពចាំបាច់នៃបុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់ ក្នុងការបំពេញសម្រេចសេចក្តីសុចរិតរបស់ទ្រង់ សម្រាប់ជាសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់យើង។ ដូច្នេះ គ្រីស្ទបិរស័ទទាំងអស់ គួរតែបែរមកឯដំណឹងល្អអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណវិញ។
ដើម្បីបញ្ចប់ការមិនចុះសម្រុងគ្នាដែលមិនចេះចប់មិនចេះហើយទាំងនេះ យើងគួរតែយកខ្លួនរបស់យើងចេញពីភូមិដែលមានភាពច្របូកច្របល់មួយ ហើយត្រឡប់ទៅកន្លែងដែលយើងបានបាត់ ម្ជុលវិញ។ បើសិនយើងពិតជាចង់ស្វែងរកសេចក្តីពិត ដោយស្មោះត្រង់មែន យើងគួរតែបោះបង់ចោលភាពរាក់កំផែលរបស់យើង ពីព្រោះយើងមិនអាចស្វែងរកឃើញវា នៅក្នុងភូមិសាសនាបាន ឡើយ។ ហេតុអ្វីពួកសាវកបានដាក់ការសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវព្រះគ្រីស្ទ? សេចក្តីពិតអាថ៌កំបាំងនៃដំណឹងល្អអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណ ដែលពួកគេបានទទួលពីព្រះយេស៊ូវ ត្រូវបានអធិប្បាយនៅទូទាំងផែនដីនេះ។
ព្រះយេស៊ូវ បានមានបន្ទូលថា «ប្រាកដមែន ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា បើមិនបានកើតអំពីទឹក ហើយអំពីព្រះវិញ្ញាណ នោះគ្មានអ្នកណាអាចនឹងចូលទៅក្នុងនគរព្រះបានទេ» (យ៉ូហាន ៣:៥)។ ព្រះគម្ពីរ ប្រាប់យើងថា ព្រះយេស៊ូវបានយាងមកដោយទឹក និងឈាម ដើម្បីសង្រ្គោះយើងចេញពីអំពើបាបទាំងអស់របស់យើង (១យ៉ូហាន ៥:៦)។ អត្ថន័យនៃឈាម គឺជាការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង។ ដូច្នេះ តើអ្នកផ្តល់អត្ថន័យដល់ «ទឹក» យ៉ាងដូចម្តេច? ហេតុអ្វីលោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីសបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជថ្វាយព្រះយេស៊ូវ? ហើយហេតុអ្វីបានជាទ្រង់បានប្រកាសថា «ចូរធ្វើម្តងនេះចុះ ដ្បិតគួរឲ្យយើងធ្វើសំរេចតាមគ្រប់ទាំងសេចក្តីសុចរិតយ៉ាងដូច្នេះ» (ម៉ាថាយ ៣:១៥) នៅមុនពេលបុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់?
ខ្ញុំ សង្ឃឹមដោយស្មោះត្រង់ថា អ្នកយល់ និងជឿលើដំណឹងល្អអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណ ជាពិសេសលើបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ នេះគឺជាការពន្យល់សង្ខេបមួយចំនួនពីដំណឹងល្អអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណ ដែលទ្រង់បានប្រទានដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់។ ពួកសាវក បានដាក់ការសង្កត់យ៉ាងធ្ងន់លើបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ នៅពេលពួកគេបានអធិប្បាយដំណឹងល្អ។ សាវកប៉ុល បាននិយាយថា «ដ្បិតមុនដំបូង ខ្ញុំបានប្រាប់មកអ្នករាល់គ្នា តាមសេចក្តីដែលខ្ញុំបានទទួលដែរ គឺថាព្រះគ្រីស្ទបានសុគត ដោយព្រោះបាបរបស់យើងរាល់គ្នា តាមបទគម្ពីរ ហើយថា ទ្រង់ត្រូវគេបញ្ចុះក្នុងផ្នូរ រួចដល់ថ្ងៃទី៣ នោះទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ក៏តាមបទគម្ពីរ» (១កូរិនថូស ១៥:៣-៤)។
តើ «ព្រះគ្រីស្ទបានសុគត ដោយព្រោះបាបរបស់យើងរាល់គ្នា តាមបទគម្ពីរ» មានន័យយ៉ាងដូចម្តេច? វាមានន័យថា ការសុគតរបស់ទ្រង់បានធួននឹងអំពើបាបទាំងអស់របស់យើង ស្របទៅតាមរបៀបដែលព្រះបានប្រទានមកនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ ទ្រង់បានសុគតសម្រាប់យើង ស្របតាមការបើកសម្តែង និងសម័្ពន្ធមេត្រីនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ ហេព្រើរ ១០:១ ប្រាប់យើងថា «ដ្បិតឯក្រឹត្យវិន័យ ដែលមានតែស្រមោល ពីសេចក្តីល្អដែលត្រូវមក មិនមែនជាតួរូបរបស់សេចក្តីទាំងនោះទេ នោះពុំអាចនឹងធ្វើឲ្យពួកអ្នក ដែលចូលមកថ្វាយយញ្ញបូជាដដែលៗ រាល់តែឆ្នាំជានិច្ច បានគ្រប់លក្ខណ៍ឡើយ»។ ចូរយើងពិនិត្យមើលយញ្ញបូជានៅក្នុង លេវីវិន័យ ១:៣-៥។ មនុស្សមានបាបម្នាក់ អាចស្កប់ចិត្តជាមួយ ល័ក្ខខ័ណ្ឌចំនួនបីនៃតង្វាយដុតសម្រាប់ការធួននឹងអំពើបាបរបស់គាត់បាន។
១. គាត់បាននាំយកតង្វាយឥតខ្ចោះមួយ (លេវីវិន័យ ១:៣)។
២. គាត់ត្រូវតែដាក់ដៃរបស់ខ្លួននៅលើក្បាលរបស់តង្វាយនោះ (លេវីវិន័យ ១:៤)។ នៅទីនេះ យើងគួរតែបញ្ជាក់ឲ្យបានច្បាស់ លាស់អំពីច្បាប់របស់ព្រះ៖ ការដាក់ដៃលើក្បាលរបស់តង្វាយគឺជាច្បាប់របស់ព្រះ ក្នុងការផ្ទេរអំពើបាបរបស់គាត់ទៅលើវា។
៣. គាត់ត្រូវតែសំឡាប់តង្វាយនោះ ដើម្បីធួននឹងអំពើបាបរបស់ខ្លួន (លេវីវិន័យ ១:៥)។
នៅថ្ងៃធួននឹងបាប អើរ៉ុនបានដាក់ដៃទាំងពីររបស់គាត់នៅលើក្បាលពពែដែលនៅរស់ សារភាពអំពើបាប និងសេចក្តីរំលងទំាងអស់របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ហើយផ្ទេរវាទៅលើក្បាលរបស់ពពែ (លេវីវិន័យ ១៦:២១)។ នៅពេលនោះ អើរ៉ុនគឺជាតំណាងនៃ អ៊ីស្រាអែល ហើយមានតែគាត់ប៉ុណ្ណោះ ដែលដាក់ដៃរបស់គាត់នៅលើក្បាលពពែ ប៉ុន្តែអំពើបាបទាំងអស់ពេញមួយឆ្នាំរបស់បណ្តាជនអ៊ីស្រាអែល (ប្រហែល២-៣លាននាក់) ត្រូវបានផ្ទេរទៅលើវា។ យញ្ញបូជានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ គឺជាស្រមោលនៃការល្អដែលនឹងត្រូវមកដល់។ ព្រះយេស៊ូវ បានថ្វាយអង្គទ្រង់ តាមបំណងព្រះហឫទ័យព្រះ ដើម្បីញែកយើងជាបរិសុទ្ធ ស្របតាមបទគម្ពីរ។
ទីមួយ ព្រះយេស៊ូវបានយាងមកជាសាច់ឈាម ដើម្បីធ្វើជាកូនចៀមដ៏ឥតខ្ចោះនៃព្រះ។ ទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រាស្ងួនភ្ងាតែមួយរបស់ព្រះ ហើយ «គឺទ្រង់ជារស្មីភ្លឺមកពីសិរីល្អនៃព្រះ ហើយជារូបភាពនៃអង្គទ្រង់» (ហេព្រើរ ១:៣)។ ដូច្នេះហើយបានជាទ្រង់សមនឹងធ្វើជាតង្វាយលោះបាបសម្រាប់មនុស្សជាតិ។
ទីពីរ លោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីសបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជថ្វាយព្រះយេស៊ូវនៅទន្លេយ័រដាន់។ បុណ្យជ្រមុជតាមរបៀប «ដាក់ដៃលើ» ហើយលោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីសគឺជាពូជពង្សរបស់អើរ៉ុន និងជាតំណាងនៃមនុស្សជាតិទាំងមូល។ នៅពេលគាត់បានដាក់ដៃរបស់គាត់នៅលើព្រះសិរសារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អំពើបាបទាំងអស់របស់លោកិយនេះត្រូវបានផ្ទេរទៅលើអង្គទ្រង់ ដែលស្របតាមច្បាប់ដែលព្រះបានបង្កើតមក។ ព្រះយេស៊ូវ បានមានបន្ទូលទៅកាន់លោកយ៉ូហានថា «ចូរធ្វើម្តងនេះចុះ ដ្បិតគួរឲ្យយើងធ្វើសំរេចតាមគ្រប់ទាំងសេចក្តីសុចរិតយ៉ាងដូច្នេះ» ហើយគាត់ក៏បានយល់ព្រមធ្វើបុណ្យជ្រមុជថ្វាយទ្រង់។ ទីបំផុត អំពើបាបទាំងអស់របស់យើងត្រូវបានផ្ទេរទៅលើអង្គទ្រង់ហើយ។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ លោក យ៉ូហានស្រែកប្រកាសថា «នុះន៍! កូនចៀមនៃព្រះ ដែលដោះបាបមនុស្សលោក» (យ៉ូហាន ១:២៩)។
ទីបី ព្រះយេស៊ូវបានសុគតនៅលើឈើឆ្កាងសម្រាប់ការអត់ទោសអំពើបាបទំាងអស់របស់យើង ដោយមានបន្ទូលថា «ការស្រេចហើយ!» (យ៉ូហាន ១៩:៣០)។ ហើយទ្រង់បានមានព្រះជន្មរស់ពីសុគតឡើងវិញ ដើម្បីរាប់យើងជាសុចរិតនៅចំពោះព្រះ។ សូមចងចាំថា តង្វាយលោះបាបត្រូវបានថ្វាយសម្រាប់សេចក្តីអត់ទោសអំពើបាប។ ហើយមនុស្សមានបាបម្នាក់ ត្រូវតែដាក់ដៃរបស់ខ្លូននៅលើក្បាលរបស់វា មុនពេលសំឡាប់វា។ បើសិនគាត់ភ្លេចមួយជំហ៊ាន ឬបើសិនគាត់មិនដាក់ដៃរបស់ខ្លួនលើក្បាលរបស់តង្វាយនោះ គាត់មិនអាចបានសង្រ្គោះបានឡើយ ពីព្រោះគាត់បានអនុវត្តសេចក្តីទទឹងច្បាប់ហើយ។ ហើយបើសិនគ្រីស្ទបរិស័ទម្នាក់មិនដឹងពីអត្ថន័យនៃបុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់ គាត់នៅតែមានបាបនៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្លួន ហើយមិនអាចបានសង្រ្គោះ ដោយសារសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្លួនបានឡើយ។
គ្រីស្ទបរិស័ទភាគច្រើន ស្គាល់តែពាក់កណ្តាលនៃសេចក្តីសុចរិតរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ។ សាវកយ៉ូហាន បានបញ្ជាក់អំពីដំណឹងល្អយ៉ាងច្បាស់លាស់នៅក្នុងសំបុត្រទីមួយរបស់គាត់ថា «គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនេះហើយ ដែលយាងមកដោយទឹក ហើយនិង ឈាម មិនមែនដោយទឹកតែប៉ុណ្ណោះ គឺទាំងទឹកទាំងឈាមផង» (១យ៉ូហាន ៥:៦)។ ហើយក៏មានបទគម្ពីរជាច្រើននៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ដែលគំាទ្រភាពចាំបាច់នៃបុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់ ក្នុងការបំពេញសម្រេចសេចក្តីសុចរិតរបស់ទ្រង់ សម្រាប់ជាសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់យើង។ ដូច្នេះ គ្រីស្ទបិរស័ទទាំងអស់ គួរតែបែរមកឯដំណឹងល្អអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណវិញ។
Copyright © 2021 by The New Life Mission