ርዕስ 2፡ መንፈስ ቅዱስ፤

2-10. បន្ទាប់ពីវេជ្ជបណ្ឌិតបានវិនិច្ឆ័យរោគថា ខ្ញុំមាន ជម្ងឺមហារីកក្រពះ ខ្ញុំបានក្រៀមក្រំអស់ជាច្រើនថ្ងៃ។ នៅថ្ងៃមួយ មិត្តភ័ក្តិជាគ្រីស្ទបរិស័ទម្នាក់របស់ខ្ញុំ បានមកសួរសុខទុក្ខខ្ញុំ ហើយបានប្រាប់ខ្ញុំថា អ្នកណាដែលចូលរួមការជួបជុំធ្វើឲ្យរស់ឡើងវិញខាងវិញ្ញាណនៅព្រះវិហាររបស់គាត់ នឹងបានជាពីជម្ងឺគ្រប់ប្រភេទទាំង អស់។ សម្រាប់ខ្ញុំ ក្នុងនាមជាបុគ្គលដែលបដិសេធអទិទេព ខ្ញុំចង់ឲ្យការប្រោសជម្ងឺដោយអំណាចព្រះចេស្តាព្រះក្លាយទៅជាការពិត។ នៅថ្ងៃចុងក្រោយនៃការជួបជុំ គ្រប់គ្នាបានមកឯគ្រូអធិប្បាយ ដើម្បីទទួលការអធិស្ឋានដាក់ដៃលើពីគាត់។ ខណៈដែលគាត់បានដាក់ដៃរបស់គាត់លើខ្ញុំ គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំឲ្យនិយាយដដែលនូវពាក្យដែលមិនអាចយល់បានមួយចំនួន ហើយបានប្រាប់ឲ្យខ្ញុំជឿលើអំណាចប្រោសឲ្យជារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ទោះបីជាខ្ញុំមិនបានជឿពិតប្រាកដនៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំក៏ដោយ ខ្ញុំបានអន់ចិត្ត ហើយនិយាយថា យល់ព្រម។ ហើយនៅចំពេលនោះ ខ្ញុំបានមានអារម្មណ៍ថា មានអ្វីមួយក្តៅដូចជាអគ្គីសនីកំពុងរត់ពេញខ្លួនរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ខ្លួនប្រាណទាំងមូលរបស់ខ្ញុំញាក់ញ័រ ហើយមានអារម្មណ៍ថា ជម្ងឺមហារីករបស់ខ្ញុំបានជាសះស្បើយហើយ។ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តជឿលើព្រះអម្ចាស់ភ្លាម ហើយបន្ទាប់ពីនោះ ខ្ញុំបានមានសន្តិភាព និងសេចក្តីសុខសាន្តយ៉ាងក្រៃលែងនៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមជីវិតថ្មីមួយ។ ខ្ញុំក៏បានប្តេជ្ញាផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អផងដែរ។ ខ្ញុំគិតថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានធ្វើការទាំងអស់នេះ ហើយខ្ញុំជឿថា ទ្រង់គង់នៅក្នុងខ្ញុំ។ តើអ្នកគិតដូចខ្ញុំទេ?